«Saepe numero,
patres conscripti, in hoc ordine interfui, cum contra instituta et leges
maiorum nova senatus decreta postularentur; neque sum adversatus, non quia
dubitarem, super omnibus negotiis melius atque rectius olim provisum et quae
converterentur [in] deterius mutari, sed ne nimio amore antiqui moris studium
meum extollere viderer. simul quicquid hoc in nobis auctoritatis est, crebris
contradictionibus destruendum non existimabam, ut maneret integrum, si quando
res publica consiliis eguisset. quod hodie venit, consulari viro domi suae
interfecto per insidias serviles, quas nemo prohibuit aut prodidit quamvis
nondum concusso senatus consulto, quod supplicium toti familiae minitabatur.
decernite hercule impunitatem: at quem dignitas sua defendet, cum praefecto
urbis non profuerit? quem numerus servorum tuebitur, cum Pedanium Secundum
quadringenti non protexerint? cui familia opem feret, quae ne in metu quidem
pericula nostra advertit? an, ut quidam fingere non erubescunt, iniurias suas
ultus est interfector, quia de paterna pecunia transegerat aut avitum mancipium
detrahebatur? pronuntiemus ultro dominum iure caesum videri.
|