Plauto parari necem non perinde occultum
fuit, quia pluribus salus eius curabatur, et spatium itineris ac maris
tempusque interiectum moverat famam. vulgoque fingebant petitum ab eo
Corbulonem, magnis tum exercitibus praesidentem et, clari atque insontes si
interficerentur, praecipuum ad pericula. quin et Asiam favore iuvenis arma
cepisse, nec milites ad scelus missos aut numero validos aut animo promptos,
postquam iussa efficere nequiverint, ad spes novas transisse. vana haec more
famae credentium otio augebantur; ceterum libertus Plauti celeritate ventorum
praevenit centurionem et mandata L. Antistii soceri attulit: effugeret segnem
mortem, dum suffugium esset: magni nominis miseratione reperturum bonos,
consociaturum audaces; nullum interim subsidium aspernandum. si sexaginta
milites (tot enim adveniebant) propulisset, dum refertur nuntius Neroni, dum
manus alia permeat, multa secutura, quae adusque bellum evalescerent. denique
aut salutem tali consilio quaeri, aut nihil gravius audenti quam ignavo
patiendum esse.
|