Accitur legio duodecima, et unde famam aucti
exercitus speraverat, prodita infrequentia. qua tamen retineri castra et eludi
Parthus tractu belli poterat, si Paeto aut in suis aut in alienis consiliis
constantia fuisset: verum ubi a viris militaribus adversus urgentes casus
firmatus erat, rursus, ne alienae sententiae indigens videretur, in diversa ac
deteriora transibat. et tunc relictis hibernis non fossam neque vallum sibi,
sed corpora et arma in hostem data clamitans, duxit legiones quasi proelio
certaturus. deinde amisso centurione et paucis militibus, quos visendis hostium
copiis praemiserat, trepidus remeavit. et quia minus acriter Vologaeses
institerat, vana rursus fiducia tria milia delicti peditis proximo Tauri iugo
imposuit, quo transitum regis arcerent; alares quoque Pannonios, robur
equitatus, in parte campi locat. coniux ac filius castello, cui Arsamosata
nomen est, abditi, data in praesidium cohorte ac disperso milite, qui in uno
habitus vagum hostem promptius sustentavisset aegre compulsum ferunt, ut
instantem Corbuloni fateretur. nec a Corbulone properatum, quo gliscentibus
periculis etiam subsidii laus augeretur. expediri tamen itineri singula milia
ex tribus legionibus et alarios octingentos, parem numerum e cohortibus iussit.
|