Ergo dum scelera principis, et finem adesse
imperio diligendumque, qui fessis rebus succurreret, inter se aut inter amicos
iaciunt, adgregavere Claudium Senecionem, Cervarium Proculum, Vulcacium
Araricum, Iulium Augurinum, Munatium Gratum, Antonium Natalem, Marcium Festum,
equites Romanos. ex quibus Senecio, e praecipua familiaritate Neronis, speciem
amicitiae etiam tum retinens eo pluribus periculis conflictabatur; Natalis
particeps ad omne secretum Pisoni erat; ceteris spes ex novis rebus petebatur.
adscitae sunt super Subrium et Sulpicium, de quibus rettuli, militares manus
Gavius silvanus et Statius Proxumus tribuni cohortium praetoriarum, Maximus
Scaurus et Venetus Paulus centuriones. sed summum robur in Faenio Rufo
praefecto videbatur, quem vita famaque laudatum per saevitiam impudicitiamque
Tigellinus in animo principis anteibat, fatigabatque criminationibus ac saepe
in metum adduxerat quasi adulterum Agrippinae et desiderio eius ultioni
intentum. igitur ubi coniuratis praefectum quoque praetorii in partes
descendisse crebro ipsius sermone facta fides, promptius iam de tempore ac loco
caedis agitabant. et cepisse impetum Subrius Flavus ferebatur in scaena
canentem Neronem adgrediendi, aut cum [ardente domo] per noctem huc illuc
cursaret incustoditus. hic occasio solitudinis, ibi ipsa frequentia tanti
decoris testis pulcherrima animum exstimulaverunt, nisi impunitatis cupido
retinuisset, magnis semper conatibus adversa.
|