At nunc
natus infans delegatur Graeculae alicui ancillae, cui adiungitur unus aut alter
ex omnibus servis, plerumque vilissimus nec cuiquam serio ministerio
adcommodatus. Horum fabulis et erroribus [et] virides [teneri] statim et rudes animi
imbuuntur; nec quisquam in tota domo pensi habet, quid coram infante domino aut
dicat aut faciat. Quin etiam ipsi parentes non probitati neque modestiae
parvulos adsuefaciunt, sed lasciviae et dicacitati, per quae paulatim
impudentia inrepit et sui alienique contemptus. Iam vero propria et peculiaria
huius urbis vitia paene in utero matris concipi mihi videntur, histrionalis
favor et gladiatorum equorumque studia: quibus occupatus et obsessus animus
quantulum loci bonis artibus relinquit? Quotum quemque invenies qui domi
quicquam aliud loquatur? Quos alios adulescentulorum sermones excipimus, si
quando auditoria intravimus? Ne praeceptores quidem ullas crebriores cum
auditoribus suis fabulas habent; colligunt enim discipulos non severitate
disciplinae nec ingenii experimento, sed ambitione salutationum et inlecebris
adulationis.
|