De bello Gallico
   Cap.
 1 5      |          et Latobrigis finitimis, uti eodem usi consilio oppidis
 2 9      |         ire patiantur, obsidesque uti inter sese dent perficit:
 3 14     |       obsides ab iis sibi dentur, uti ea quae polliceantur facturos
 4 14     |    maioribus suis institutos esse uti obsides accipere, non dare,
 5 15     |         circiter XV iter fecerunt uti inter novissimum hostium
 6 16     |      navibus subvexerat propterea uti minus poterat quod iter
 7 20     |         factum; qua ex re futurum uti totius Galliae animi a se
 8 20     |          se gratiam esse ostendit uti et rei publicae iniuriam
 9 28     |       quorum per fines ierant his uti conquirerent et reducerent,
10 30     |        suas Helvetii reliquissent uti toti Galliae bellum inferrent
11 30     | stipendiarias haberent. Petierunt uti sibi concilium totius Galliae
12 31     |          reverterunt petieruntque uti sibi secreto in occulto
13 31     |      dixissent enuntiarentur quam uti ea quae vellent impetrarent,
14 31     |         contenderent, factum esse uti ab Arvernis Sequanisque
15 31     |         Futurum esse paucis annis uti omnes ex Galliae finibus
16 34     |   mitteret, qui ab eo postularent uti aliquem locum medium utrisque
17 35     |     consulibus senatus censuisset uti quicumque Galliam provinciam
18 41     |     ordinum centurionibus egerunt uti Caesari satis facerent:
19 42     |     cognitis suis postulatis fore uti pertinacia desisteret. Dies
20 44     |           esse decertare; si pace uti velint, iniquum esse de
21 45     |         bello victam suis legibus uti voluisset. ~
22 47     |    perfectae essent agere cum eo: uti aut iterum conloquio diem
23 48     |          castra fecit eo consilio uti frumento commeatuque qui
24 49     |         hoste circiter passus DC, uti dictum est, aberat.] Eo
25 52     |          et quaestorem praefecit, uti eos testes suae quisque


De bello civili
   Lib. Cap.
26   I, 2 |   Scipionis sententiam sequuntur: uti ante certam diem Caesar
27   I, 6 |       neque eis posse persuaderi, uti eum defendant aut sequantur.
28   I, 6 |     Mauretaniam mittatur; pecunia uti ex aerario Pompeio detur.
29   I, 9 |           patiatur accedere: fore uti per colloquia omnes controversiae
30   I, 22|           provincia egressum, sed uti se a contumeliis inimicorum
31   I, 32|       esset? Si probasset, cur se uti populi beneficio prohibuisset?
32   I, 38|      officia inter se partiuntur, uti Petreius ex Lusitania per
33   I, 58|         et, quoad licebat latiore uti spatio, producta longius
34   I, 63| Relinquebatur Caesari nihil, nisi uti equitatu agmen adversariorum
35   I, 70|      iubet occupare, eo consilio, uti ipse eodem omnibus copiis
36   I, 85|       arrogantia accidere soleat, uti eo recurrant et id cupidissime
37   I, 85|       illi habeant, quo contra se uti possint. Proinde, ut esset
38  II, 14|         Hunc sic distulit ventus, uti uno tempore agger, plutei,
39  II, 31|      confirmari praestet? An non, uti corporis vulnera, ita exercitus
40  II, 31|     censeam, neque tanti timoris, uti spe deficiam, atque omnia
41  II, 34|        vides, Curio: quid dubitas uti temporis opportunitate?"
42  II, 35|      nomine appellans requirebat, uti unus esse ex eius militibus
43  II, 37|      statimque in Siciliam misit, uti duae legiones reliquusque
44 III, 1 | obtulerant, si sua opera in bello uti vellet, proinde aestimans,
45 III, 11|         Pompeium fieri certiorem, uti ad id consilium capere posset,
46 III, 23|           opportunitate profecit, uti ad Pompeium litteras mitteret,
47 III, 40|           moenia oppidi temptans, uti adversariorum manus diduceret,
48 III, 43|         supportare posset, simul, uti pabulatione Pompeium prohiberet
49 III, 49|           vero iumenta interisse; uti autem ipsos valetudine non