| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical    [«  »] impulsus 1 impune 1 impunitatem 1 in 667 inaedificat 1 inaedificata 1 inaequat 1 | Frequency    [«  »] ----- ----- 696 et 667 in 513 ad 341 atque 338 ex | Caius Iulius Caesar Omnia quae extant opera IntraText - Concordances in | 
De bello Gallico
    Cap.
  1 1      |               Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam
  2 1      |        finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt.
  3 1      |              fluminis Rheni, spectant in septentrionem et orientem
  4 2      |             habere arbitrabantur, qui in longitudinem milia passuum
  5 2      |      longitudinem milia passuum CCXL, in latitudinem CLXXX patebant. ~
  6 3      |               quam maximas facere, ut in itinere copia frumenti suppeteret,
  7 3      |             sibi satis esse duxerunt; in tertium annum profectionem
  8 3      |     legationem ad civitates suscipit. In eo itinere persuadet Castico,
  9 3      |           Sequano, cuius pater regnum in Sequanis multos annos obtinuerat
 10 3      |            appellatus erat, ut regnum in civitate sua occuparet,
 11 3      |            qui eo tempore principatum in civitate obtinebat ac maxime
 12 3      |           persuadet eique filiam suam in matrimonium dat. Perfacile
 13 5      |           trans Rhenum incoluerant et in agrum Noricum transierant
 14 6      |                quod nondum bono animo in populum Romanum viderentur,
 15 7      |             maximis potest itineribus in Galliam ulteriorem contendit
 16 7      |          numerum imperat (erat omnino in Gallia ulteriore legio una),
 17 7      |                qui dicerent sibi esse in animo sine ullo maleficio
 18 8      |      convenerant, a lacu Lemanno, qui in flumen Rhodanum influit,
 19 8      |            milia passuum XVIIII murum in altitudinem pedum sedecim
 20 9      |           civitate Orgetorigis filiam in matrimonium duxerat, et
 21 10     |            renuntiatur Helvetiis esse in animo per agrum Sequanorum
 22 10     |          Sequanorum et Haeduorum iter in Santonum fines facere, qui
 23 10     |              absunt, quae civitas est in provincia. Id si fieret,
 24 10     |               legatum praeficit; ipse in Italiam magnis itineribus
 25 10     |          educit et, qua proximum iter in ulteriorem Galliam per Alpes
 26 10     |       citerioris provinciae extremum, in fines Vocontiorum ulterioris
 27 10     |            die septimo pervenit; inde in Allobrogum fines, ab Allobrogibus
 28 10     |     Allobrogum fines, ab Allobrogibus in Segusiavos exercitum ducit.
 29 11     |            suas copias traduxerant et in Haeduorum fines pervenerant
 30 11     |          Romano meritos esse ut paene in conspectu exercitus nostri
 31 11     |               vastari, liberi [eorum] in servitutem abduci, oppida
 32 11     |         fortunis sociorum consumptis, in Santonos Helvetii pervenirent. ~
 33 12     |               Haeduorum et Sequanorum in Rhodanum influit, incredibili
 34 12     |               lenitate, ita ut oculis in utram partem fluat iudicari
 35 12     |            sese fugae mandarunt atque in proximas silvas abdiderunt.
 36 12     |            nam omnis civitas Helvetia in quattuor pagos divisa est.
 37 12     |        princeps poenam persolvit. Qua in re Caesar non solum publicas,
 38 13     |               consequi posset, pontem in Arari faciendum curat atque
 39 13     |        Romanus cum Helvetiis faceret, in eam partem ituros atque
 40 15     |          praemittit, qui videant quas in partes hostes iter faciant.
 41 15     |          continebat, ac satis habebat in praesentia hostem rapinis,
 42 16     |               est,] non modo frumenta in agris matura non erant,
 43 16     |     principibus, quorum magnam copiam in castris habebat, in his
 44 16     |            copiam in castris habebat, in his Diviciaco et Lisco,
 45 16     |              annuus et vitae necisque in suos habet potestatem, graviter
 46 17     |               nostra consilia quaeque in castris gerantur hostibus
 47 18     |               Quaerit ex solo ea quae in conventu dixerat. Dicit
 48 18     |          huius potentiae causa matrem in Biturigibus homini illic
 49 18     |             et propinquas suas nuptum in alias civitates conlocasse.
 50 18     |         deminuta et Diviciacus frater in antiquum locum gratiae atque
 51 18     |               accidat Romanis, summam in spem per Helvetios regni
 52 18     |           desperare. Reperiebat etiam in quaerendo Caesar, quod proelium
 53 19     |             causae arbitrabatur quare in eum aut ipse animadverteret
 54 19     |              Diviciaci fratris summum in populum Romanum studium,
 55 19     |               Romanum studium, summum in se voluntatem, egregiam
 56 19     |      commonefacit quae ipso praesente in concilio [Gallorum] de Dumnorige
 57 20     |      obsecrare coepit ne quid gravius in fratrem statueret: scire
 58 20     |            gratia plurimum domi atque in reliqua Gallia, ille minimum
 59 20     |          vocat, fratrem adhibet; quae in eo reprehendat ostendit;
 60 20     |           queratur proponit; monet ut in reliquum tempus omnes suspiciones
 61 21     |               natura montis et qualis in circuitu ascensus qui cognoscerent
 62 21     |             peritissimus habebatur et in exercitu L. Sullae et postea
 63 21     |          exercitu L. Sullae et postea in M. Crassi fuerat, cum exploratoribus
 64 22     |        cognovisse. Caesar suas copias in proximum collem subducit,
 65 22     |                ut undique uno tempore in hostes impetus fieret, monte
 66 24     |          advertit, copias suas Caesar in proximum collem subduxit
 67 24     |            petum, misit. Ipse interim in colle medio triplicem aciem
 68 24     |        legionum quattuor veteranarum; in summo iugo duas legiones
 69 24     |               iugo duas legiones quas in Gallia citeriore proxime
 70 24     |               impedimenta sarcinasque in unum locum conferri et eum
 71 24     |            conferri et eum ab iis qui in superiore acie constiterant
 72 24     |             carris secuti impedimenta in unum locum contulerunt;
 73 25     |           disiecta gladiis destrictis in eos impetum fecerunt. Gallis
 74 25     |              conspicati Helvetii, qui in montem sese receperant,
 75 26     |              alteri se, ut coeperant, in montem receperunt, alteri
 76 26     |        obiecerunt et e loco superiore in nostros venientes tela coiciebant
 77 26     |           noctis itinere intermisso]; in fines Lingonum die quarto
 78 27     |             eum miserunt. Qui cum eum in itinere convenissent seque
 79 27     |            pacem petissent, atque eos in eo loco quo tum essent suum
 80 27     |             spe salutis inducti, quod in tanta multitudine dediticiorum
 81 28     |          vellent, imperavit; reductos in hostium numero habuit; reliquos
 82 28     |              armis, perfugis traditis in deditionem accepit. Helvetios,
 83 28     |       Helvetios, Tulingos, Latobrigos in fines suos, unde erant profecti,
 84 28     |             incolunt, ex suis finibus in Helvetiorum fines transirent
 85 28     |             virtute erant cogniti, ut in finibus suis conlocarent,
 86 28     |               dederunt quosque postea in parem iuris libertatisque
 87 29     |                                   29] In castris Helvetiorum tabulae
 88 29     |              Caesarem relatae, quibus in tabulis nominatim ratio
 89 30     |              concilium totius Galliae in diem certam indicere idque
 90 31     |         petieruntque uti sibi secreto in occulto de sua omniumque
 91 31     |              enuntiatum esset, summum in cruciatum se venturos viderent.
 92 31     |           traductos plures; nunc esse in Gallia ad C et XX milium
 93 31     |          atque amicitia plurimum ante in Gallia potuissent, coactos
 94 31     |           Ariovistus, rex Germanorum, in eorum finibus consedisset
 95 31     |           cuiusque liberos poscere et in eos omnia exempla cruciatusque
 96 31     |          diutius sustineri. Nisi quid in Caesare populoque Romano
 97 32     |               Sequani respondere, sed in eadem tristitia taciti permanere.
 98 32     |              reliquorum, quod soli ne in occulto quidem queri neque
 99 32     |      recepissent, quorum oppida omnia in potestate eius essent, omnes
100 33     |              et suscipiendam putaret, in primis quod Haeduos, fratres
101 33     |           numero a senatu appellatos, in servitute atque [in] dicione
102 33     |       appellatos, in servitute atque [in] dicione videbat Germanorum
103 33     |           Sequanos intellegebat; quod in tanto imperio populi Romani
104 33     |        consuescere Rhenum transire et in Galliam magnam eorum multitudinem
105 33     |          Cimbri Teutonique fecissent, in provinciam exirent atque
106 33     |         provinciam exirent atque inde in Italiam contenderent [,
107 34     |      Praeterea se neque sine exercitu in eas partes Galliae venire
108 34     |              commeatu atque molimento in unum locum contrahere posse.
109 34     |               autem mirum videri quid in sua Gallia, quam bello vicisset,
110 35     |               beneficio adtectus, cum in consulatu suo rex atque
111 35     |            Romano gratiam referret ut in conloquium venire invitatus
112 35     |          hominum amplius trans Rhenum in Galliam traduceret; deinde
113 36     |           oportere se a populo Romano in suo iure impediri. Haeduos
114 36     |          iniuria bellum inlaturum, si in eo manerent quod convenisset
115 36     |              Germani, exercitatissimi in armis, qui inter annos XIIII
116 37     |               quod Harudes, qui nuper in Galliam transportati essent,
117 38     |          bellum usui erant summa erat in eo oppido facultas, idque
118 39     |           virtute atque exercitatione in armis esse praedicabant (
119 39     |            Caesarem secuti non magnum in re militari usum habebant:
120 39     |               tenere poterant: abditi in tabernaculis aut suum fatum
121 39     |          paulatim etiam ii qui magnum in castris usum habebant, milites
122 40     |      incusavit: primum, quod aut quam in partem aut quo consilio
123 40     |        videbatur]; factum etiam nuper in Italia servili tumultu,
124 40     |        iudicari posse quantum haberet in se boni constantia, propterea
125 40     |          Helvetii congressi non solum in suis sed etiam in illorum
126 40     |               solum in suis sed etiam in illorum finibus plerumque
127 40     |               posse. Qui suum timorem in rei frumentariae simulationem
128 40     |            subministrare, iamque esse in agris frumenta matura; de
129 40     |            perspectam. Itaque se quod in longiorem diem conlaturus
130 41     |             Hac oratione habita mirum in modum conversae sunt omnium
131 42     |               polliceretur, magnamque in spem veniebat pro suis tantis
132 42     |               tantis populique Romani in eum beneficiis cognitis
133 42     |        Caesarem facere; pollicitum se in cohortis praetoriae loco
134 43     |               Planities erat magna et in ea tumulus terrenus satis
135 43     |              orationis sua senatusque in eum beneficia commemoravit,
136 43     |           quotiens quamque honorifica in eos facta essent, ut omni
137 43     |             deinde eadem quae legatis in mandatis dederat: ne aut
138 44     |              reliquisse; sedes habere in Gallia ab ipsis concessas,
139 44     |               multitudinem Germanorum in Galliam traducat, id se
140 44     |              sed defenderit. Se prius in Galliam venisse quam populum
141 44     |       egressum. Quid sibi vellet? Cur in suas possessiones veniret?
142 44     |             concedi non oporteret, si in nostros fines impetum faceret,
143 44     |           item nos esse iniquos, quod in suo iure se interpellaremus.
144 44     |          auxilium tulisse neque ipsos in iis contentionibus quas
145 44     |              amicitia, quod exercitum in Gallia habeat, sui opprimendi
146 45     |                   45] Multa a Caesare in eam sententiam dicta sunt
147 45     |              Romanus ignovisset neque in provinciam redegisset neque
148 45     |               Romani iustissimum esse in Gallia imperium; si iudicium
149 46     |                          46] Dum haec in conloquio geruntur, Caesari
150 46     |           adequitare, lapides telaque in nostros coicere. Caesar
151 46     |        imperavit ne quod omnino telum in hostes reicerent. Nam etsi
152 46     |            posset eos ab se per fidem in conloquio circumventos.
153 46     |             circumventos. Postea quam in vulgus militum elatum est
154 46     |             elatum est qua arrogantia in conloquio Ariovistus usus
155 46     |             interdixisset, impetumque in nostros eius equites fecissent,
156 47     |               non potuerant quin tela in nostros coicerent. Legatum
157 47     |        consuetudine utebatur, et quod in eo peccandi Germanis causa
158 47     |           referrent. Quos cum apud se in castris Ariovistus conspexisset,
159 47     |          Conantes dicere prohibuit et in catenas coniecit. ~
160 48     |             causa delegerant: cum his in proeliis versabantur, ad
161 49     |    prohiberetur, ultra eum locum, quo in loco Germani consederant,
162 49     |              Primam et secundam aciem in armis esse, tertiam castra
163 49     |            quattuor reliquas legiones in castra maiora reduxit. ~
164 50     |           circiter meridiem exercitum in castra reduxit. Tum demum
165 50     |        inlatis et acceptis vulneribus in castra reduxit. Cum ex captivis
166 51     |               reliquit, alarios omnes in conspectu hostium pro castris
167 51     |           circumdederunt, ne qua spes in fuga relinqueretur. Eo mulieres
168 51     |             flentes implorabant ne se in servitutem Romanis traderent. ~
169 52     |          commisit. Ita nostri acriter in hostes signo dato impetum
170 52     |         procurrerunt, ut spatium pila in hostes coiciendi non daretur.
171 52     |             sunt complures nostri qui in phalanga insilirent et scuta
172 52     |            sinistro cornu pulsa atque in fugam coniecta esset, a
173 53     |             sibi salutem reppererunt. In his fuit Ariovistus, qui
174 53     |           regis Voccionis soror, quam in Gallia duxerat a fratre
175 53     |              a fratre missam: utraque in ea fuga periit; duae filiae:
176 53     |           Procillus, cum a custodibus in fuga trinis catenis vinctus
177 53     |           catenis vinctus traheretur, in ipsum Caesarem hostes equitatu
178 53     |              igni statim necaretur an in aliud tempus reservaretur:
179 54     |           quam tempus anni postulabat in hiberna in Sequanos exercitum
180 54     |            anni postulabat in hiberna in Sequanos exercitum deduxit;
181 54     |             Labienum praeposuit; ipse in citeriorem Galliam ad conventus
De bello civili
    Lib. Cap.
182   I, 1 |     tribunorum plebis contentione, ut in senatu recitarentur; ut
183   I, 1 |               consules de re publica [in civitate]. [Incitat] L.
184   I, 1 |             atque amicitiam receptum. In eandem sententiam loquitur
185   I, 1 |         loquitur Scipio: Pompeio esse in animo rei publicae non deesse,
186   I, 2 |        Scipionis oratio, quod senatus in urbe habebatur Pompeiusque
187   I, 2 |               M. Marcellus, ingressus in eam orationem, non oportere
188   I, 2 |             qui censebat, ut Pompeius in suas provincias proficisceretur,
189   I, 3 |               promptos Pompeius atque in posterum confirmat, segniores
190   I, 3 |     inimicitias cum Caesare gerebant, in senatum coguntur; quorum
191   I, 4 |      ostentatio sui et potentium, qui in re publica iudiciisque tum
192   I, 4 |               cum communibus inimicis in gratiam redierat, quorum
193   I, 5 |             consultum, quo nisi paene in ipso urbis incendio atque
194   I, 5 |             ipso urbis incendio atque in desperatione omnium salutis
195   I, 6 |   compertumque sibi alieno esse animo in Caesarem milites neque eis
196   I, 6 |       habeatur; Faustus Sulla propere in Mauretaniam mittatur; pecunia
197   I, 6 |            Marcellus vero passurum se in praesentia negat. De Fausto
198   I, 6 |              eorum sortes deiciuntur. In reliquas provincias praetores
199   I, 6 |    proficiscuntur, lictoresque habent in urbe et Capitolio privati
200   I, 7 |          temporum iniurias inimicorum in se commemorat; a quibus
201   I, 7 |              adiutorque fuerit. Novum in re publica introductum exemplum
202   I, 7 |             arma sit vocatus), factum in perniciosis legibus, in
203   I, 7 |               in perniciosis legibus, in vi tribunicia, in secessione
204   I, 7 |            legibus, in vi tribunicia, in secessione populi templis
205   I, 8 |            rei publicae causa egerit, in suam contumeliam vertat.
206   I, 9 |           ereptoque semenstri imperio in urbem retraheretur, cuius
207   I, 9 |              abductae, civitatem esse in armis. Quonam haec omnia
208   I, 9 |                Proficiscatur Pompeius in suas provincias, ipsi exercitus
209   I, 9 |        exercitus dimittant, discedant in Italia omnes ab armis, metus
210   I, 10|               haec erat summa: Caesar in Galliam reverteretur, Arimino
211   I, 10|            quae si fecisset, Pompeium in Hispanias iturum. Interea,
212   I, 11|               Arimino excederet atque in provinciam reverteretur,
213   I, 11|         delectus habere; polliceri se in provinciam iturum neque,
214   I, 12|          reducit et profugit. Milites in itinere ab eo discedunt
215   I, 13|               qui hunc eundem ordinem in exercitu Cn. Pompei antea
216   I, 14|               quas a Caesare acceptas in Apulia hibernorum causa
217   I, 14|       gladiatoresque, quos ibi Caesar in ludo habebat, ad forum productos
218   I, 15|           militum deseritur. Relictus in itinere cum paucis incidit
219   I, 15|            itinere cum paucis incidit in Vibullium Rufum missum a
220   I, 15|      Vibullium Rufum missum a Pompeio in agrum Picenum confirmandorum
221   I, 15|           Vibullius certior, quae res in Piceno gererentur, milites
222   I, 15|             ex delectibus Pompeianis; in his Camerino fugientem Lucilium
223   I, 15|              sex cohortibus, quas ibi in praesidio habuerat, excipit;
224   I, 16|          Domitiani a ponte repulsi se in oppidum receperunt. Caesar
225   I, 17|          cognita Domitius ad Pompeium in Apuliam peritos regionum
226   I, 17|               atque equitum Romanorum in periculum esse venturum.
227   I, 17|              suos cohortatus tormenta in muris disponit certasque
228   I, 17|            urbis attribuit; militibus in contione agros ex suis possessionibus
229   I, 17|   possessionibus pollicetur, quaterna in singulos iugera, et pro
230   I, 19|        perlectis Domitius dissimulans in consilio pronuntiat Pompeium
231   I, 19|           enim rescripserat: sese rem in summum periculum deducturum
232   I, 19|             aut voluntate Domitium se in oppidum Corfinium contulisse;
233   I, 20|           consilio Domitium productum in publicum circumsistunt et
234   I, 20|           facere et L. Domitium vivum in eius potestati tradere. ~
235   I, 21|              potiri cohortesque ad se in castra traducere, ne qua
236   I, 21|         fieret voluntatis, quod saepe in bello parvis momentis magni
237   I, 21|             venerant, collaudat atque in oppidum dimittit, portas
238   I, 21|           rerum exspectatio, ut alius in aliam partem mente atque
239   I, 22|               milites discedunt, quam in conspectum Caesaris deducatur.
240   I, 22|      amicitiam commemorat Caesarisque in se beneficia exponit; quae
241   I, 22|            erant maxima: quod per eum in collegium pontificum venerat,
242   I, 22|               praetura habuerat, quod in petitione consulatus erat
243   I, 22|        defenderet, ut tribunos plebis in ea re ex civitate expulsos
244   I, 22|               re ex civitate expulsos in suam dignitatem restitueret,
245   I, 22|           factione paucorum oppressum in libertatem vindicaret. Cuius
246   I, 22|              confirmatus Lentulus, ut in oppidum reverti liceat,
247   I, 23|               relata non sit pro suis in eos maximis beneficiis;
248   I, 23|              advexerat Domitius atque in publico deposuerat, allatum
249   I, 23|               reddit, ne continentior in vita hominum quam in pecunia
250   I, 23|     continentior in vita hominum quam in pecunia fuisse videatur,
251   I, 23|          constabat datamque a Pompeio in stipendium. Milites Domitianos
252   I, 23|              Frentranorum, Larinatium in Apuliam pervenit. ~
253   I, 24|         itineribus nonnullae cohortes in agmen Caesaris, aliae in
254   I, 24|              in agmen Caesaris, aliae in equites incidunt. Reducitur
255   I, 25|              dilectu confecerat atque in itinere compleverat; Domitianas
256   I, 25|          cohortes protinus a Corfinio in Siciliam miserat. Reperit
257   I, 25|       partibus regionibusque Graeciae in potestate haberet atque
258   I, 25|       cratibus ac pluteis protegebat; in quarta quaque earum turres
259   I, 26|          naves magnas onerarias, quas in portu Brundisino deprehenderat,
260   I, 26|         tardabat, tamen omnibus rebus in eo perseverandum putabat.
261   I, 27|             Caesare effecta diebusque in ea re consumptis VIIII naves
262   I, 27|     sagittariis funditoribusque raros in muro turribusque disponit.
263   I, 28|            concursantibus illis atque in ea re occupatis vulgo ex
264   I, 28|               naves solvit. Qui erant in muro custodiae causa collocati,
265   I, 30|                            30] Itaque in praesentia Pompei sequendi
266   I, 30|            sequendi rationem omittit, in Hispaniam proficisci constituit:
267   I, 30|             deducendas curent. Mittit in Sardiniam cum legione una
268   I, 30|         legione una Valerium legatum, in Siciliam Curionem pro praetore
269   I, 30|         Siciliam recepisset, protinus in Africam traducere exercitum
270   I, 30|             intellegebat, ex Sardinia in Africam profugit. Cato in
271   I, 30|             in Africam profugit. Cato in Sicilia naves longas veteres
272   I, 30|             Haec magno studio agebat. In Lucanis Brutiisque per legatos
273   I, 30|             Curionis cognito queritur in contione sese proiectum
274   I, 30|      suscepisset et ab se reliquisque in senatu interrogatus omnia
275   I, 30|           parata confirmavisset. Haec in contione questus ex provincia
276   I, 31|             eo perveniunt. Tubero cum in Africam venisset, invenit
277   I, 31|             Africam venisset, invenit in provincia cum imperio Attium
278   I, 31|           cohortibus protinus ex fuga in Africam pervenerat atque
279   I, 31|            valetudine filium exponere in terra patitur, sed sublatis
280   I, 32|              intermitteretur, milites in proxima municipia deducit;
281   I, 32|      dimittendis ultro postulavisset; in quo iacturam dignitatis
282   I, 32|           quod ab altero postularent, in se recusarent, atque omnia
283   I, 32|      exercitusque dimittere. Iniuriam in eripiendis legionibus praedicat,
284   I, 32|           crudelitatem et insolentiam in circumscribendis tribunis
285   I, 32|            neque se reformidare, quod in senatu Pompeius paulo ante
286   I, 33|       Pompeius enim discedens ab urbe in senatu dixerat eodem se
287   I, 33|             Romae remansissent et qui in castris Caesaris fuissent.
288   I, 33|              urbe proficiscitur atque in ulteriorem Galliam pervenit. ~
289   I, 34|      actuariis septem, quas Igilii et in Cosano a privatis coactas
290   I, 34|           veterum suorum beneficiorum in eos memoriam expellerent.
291   I, 34|        Albicos, barbaros homines, qui in eorum fide antiquitus erant
292   I, 34|            atque ex omnibus castellis in urbem convexerant; armorum
293   I, 34|        convexerant; armorum officinas in urbe instituerant; muros
294   I, 35|          divisum esse populum Romanum in partes duas; neque sui iudicii
295   I, 36|           possunt, deprehendunt atque in portum deducunt, parum clavis
296   I, 36|           frumenti quod inventum est, in publicum conferunt; reliquas
297   I, 37|           hiemandi causa disposuerat, in Hispaniam praemittit celeriterque
298   I, 38|           Rufi, quem a Pompeio missum in Hispaniam demonstratum est,
299   I, 39|              V milia. Caesar legiones in Hispaniam praemiserat VI,
300   I, 39|       Mauretaniam cum legionibus iter in Hispaniam facere confestimque
301   I, 40|        litteris nuntiisque temptabat. In Sicori flumine pontes effecerat
302   I, 40|          superiorem diversamque aciem in duas partes constituit,
303   I, 40|              uterque legiones reducit in castra. ~
304   I, 41|            sibi praesidio reliquerat, in castra pervenit. Pons, qui
305   I, 41|             Afranius copias educit et in medio colle sub castris
306   I, 41|              facere constituit et, ne in opere faciundo milites repentino
307   I, 41|                Prima et secunda acies in armis, ut ab initio constituta
308   I, 41|             permanebat; post has opus in occulto a III acie fiebat.
309   I, 42|          longius erat agger petendus, in praesentia similem rationem
310   I, 42|              iubet; reliquas legiones in armis expeditas contra hostem
311   I, 42|         infimo colle progressi copias in castra reducunt. Tertio
312   I, 42|               reliquas cohortes, quas in superioribus castris reliquerat,
313   I, 43|           circiter passuum CCC, atque in hoc fere medio spatio tumulus
314   I, 43|          ponte et commeatu omni, quem in oppidum contulerant, se
315   I, 43|             ex castris educit acieque in locis idoneis instructa
316   I, 43|             re cognita celeriter quae in statione pro castris erant
317   I, 43|    Contenditur proelio, et quod prius in tumulum Afraniani venerant,
318   I, 44|              fere fit, quibus quisque in locis miles inveteraverit,
319   I, 44|              antesignanis legio, quae in eo cornu constiterat, locum
320   I, 44|                locum non tenuit atque in proximum collem sese recepit. ~
321   I, 45|            insecuti longius fugientes in locum iniquum progrediuntur
322   I, 45|          progrediuntur et sub montem, in quo erat oppidum positum
323   I, 45|              parte derectus ac tantum in latitudinem patebat, ut
324   I, 45|               tenui fastigio vergebat in longitudinem passuum circiter
325   I, 45|               ut nullum frustra telum in eos mitteretur. Tamen virtute
326   I, 45|               cogebatur, ut submissis in eundem locum cohortibus
327   I, 46|               impetum adversus montem in cohortes faciunt, paucisque
328   I, 46|               partem propter terrorem in oppidum compulsis facilis
329   I, 46|              constiterat, tamen summa in iugum virtute connititur
330   I, 46|        certamine pugnatum est. Nostri in primo congressu circiter
331   I, 46|              circiter LXX ceciderunt, in his Q. Fulginius ex primo
332   I, 46|             ex inferioribus ordinibus in eum locum pervenerat; vulnerantur
333   I, 47|          adversarios coegissent atque in oppidum compulissent. Illi
334   I, 48|           Italia Galliaque veniebant, in castra pervenire poterant.
335   I, 48|     difficillimum, quo neque frumenta in hibernis erant neque multum
336   I, 50|               tum quod ex totis ripis in unum atque angustum locum
337   I, 51|        coeperunt, paucis amissis sese in proximos montes conferunt.
338   I, 51|       momentum; nacti enim spatium se in loca superiora receperunt.
339   I, 52|       consuevit. Iamque ad denarios L in singulos modios annona pervenerat,
340   I, 52|           deminuerat, atque incommoda in dies augebantur; et ita
341   I, 54|                               54] Cum in his angustiis res esset,
342   I, 55|              subsidio missis scienter in duas partes sese distribuunt,
343   I, 55|              magna praeda eodem ponte in castra revertuntur. ~
344   I, 57|         asperi et montani, exercitati in armis; atque hi modo digressi
345   I, 58|               diversi pugnabant atque in hostium naves transcendebant
346   I, 58|           hominibus capiunt, reliquas in portum compellunt. Eo die
347   I, 60|          undique conquisitis iumentis in castra deportant. Transit
348   I, 61|        idoneum locum fossas pedum XXX in latitudinem complures facere
349   I, 61|            Sicoris averteret vadumque in eo flumine efficeret. His
350   I, 61|             His paene effectis magnum in timorem Afranius Petreiusque
351   I, 61|               illis locis excedere et in Celtiberiam bellum transferre.
352   I, 61|        absentis Pompei timebant, quae in amicitia manserant, magnis
353   I, 61|       diligebant; Caesaris autem erat in barbaris nomen obscurius.
354   I, 61|     exspectabant et suis locis bellum in hiemem ducere cogitabant.
355   I, 62|       continuato diem noctemque opere in flumine avertendo huc iam
356   I, 62|               eodem fere tempore pons in Hibero prope effectus nuntiabatur,
357   I, 62|              effectus nuntiabatur, et in Sicori vadum reperiebatur. ~
358   I, 64|            magnoque numero iumentorum in flumine supra atque infra
359   I, 64|               incipit. Ac tantum fuit in militibus studii, ut milium
360   I, 65|             aciemque instruit. Caesar in campis exercitum reficit,
361   I, 65|     effugerent Caesaris praesidiisque in angustiis collocatis exercitum
362   I, 65|           itineris labore defessi rem in posterum diem distulerunt.
363   I, 65|            distulerunt. Caesar quoque in proximo colle castra ponit. ~
364   I, 66|               ne ab equitatu Caesaris in angustius tenerentur, iter
365   I, 66|             iter supprimunt copiasque in castris continent. Postero
366   I, 67|                        67] Disputatur in consilio a Petreio atque
367   I, 67|               noctu conclamatum esset in Caesaris castris, argumenti
368   I, 67|                quod perterritus miles in civili dissensione timori
369   I, 67|             rebus coerceri milites et in officio contineri soleant.
370   I, 67|               capi posse. Haec vincit in consilio sententia, et prima
371   I, 69|               diversum, contrariamque in partem iri videbatur. Duces
372   I, 70|                              70] Erat in celeritate omne positum
373   I, 70|          totius exercitus cohortesque in castris relictas servare
374   I, 70|              rupibus nactus planitiem in hac contra hostem aciem
375   I, 70|              IIII cetratorum cohortes in montem, qui erat in conspectu
376   I, 70|          cohortes in montem, qui erat in conspectu omnium excelsissimus,
377   I, 70|        conspicatus equitatus Caesaris in cohortes impetum fecit;
378   I, 70|           omnesque ab eis circumventi in conspectu utriusque exercitus
379   I, 71|     circumdatum undique equitatu, cum in loco aequo atque aperto
380   I, 71|               sustinerent collatisque in unum locum signis conferti
381   I, 72|                            72] Caesar in eam spem venerat, se sine
382   I, 72|             non esse pugnaturos. Ille in sua sententia perseverat
383   I, 72|             Afranius oblata facultate in castra sese referunt. Caesar
384   I, 74|            procedunt, et quem quisque in castris notum aut municipem
385   I, 74|          Afranii vita petunt, ne quod in se scelus concepisse neu
386   I, 74|            mittunt. Interim alii suos in castra invitandi causa adducunt,
387   I, 74|             quos evocaverant et secum in castris habebant obsidum
388   I, 75|        instituto opere discedit seque in castra recipit, sic paratus,
389   I, 75|           propinquitate confisi seque in castra recipiunt et ab eis
390   I, 75|            eis cohortibus, quae erant in statione ad portas, defenduntur. ~
391   I, 76|               Fit celeriter concursus in praetorium. Postulat, ut
392   I, 76|          consilium capturos. Princeps in haec verba iurat ipse; idem
393   I, 76|           producatur: productos palam in praetorio interficiunt.
394   I, 76|         oblatus a ducibus, crudelitas in supplicio, nova religio
395   I, 77|             qui milites adversariorum in castra per tempus colloquii
396   I, 77|                Quos ille postea magno in honore habuit; centuriones
397   I, 77|            honore habuit; centuriones in priores ordines, equites
398   I, 77|              ordines, equites Romanos in tribunicium restituit honorem. ~
399   I, 78|              ad Caesarem perfugiebat. In his erat angustiis res.
400   I, 79|            agmen claudebant pluresque in locis campestribus subsistebant.
401   I, 79|        equites vero ex loco superiore in aversos tela coniciebant,
402   I, 79|           coniciebant, tum magno erat in periculo res. Relinquebatur,
403   I, 79|           repente incitati cursu sese in valles universi demitterent
404   I, 79|          atque ita transgressi rursus in locis superioribus consisterent.
405   I, 79|     superioribus perterritos proeliis in medium reciperent agmen
406   I, 81|           prima luce faciunt totumque in ea re diem consumunt. Sed
407   I, 81|        castris; proximo die praesidio in castris relicto universas
408   I, 82|                                   82] In his operibus consiliisque
409   I, 82|           quod spatii brevitate etiam in fugam coniectis adversariis
410   I, 83|            duplex legionum V; tertium in subsidiis locum alariae
411   I, 83|             continentur; inde utrique in castra discedunt. Postero
412   I, 83|             flumen traicit crebrasque in ripis custodias disponit. ~
413   I, 84|               filius Afranii. Venitur in eum locum, quem Caesar delegit.
414   I, 85|             suisque interfectis, quos in sua potestate habuerit,
415   I, 85|         concilianda pace egerint; qua in re omnium suorum vitae consulendum
416   I, 85|             Sic omnium ordinum partes in misericordia constitisse:
417   I, 85|         legiones alia de causa missas in Hispaniam septimamque ibi
418   I, 85|              pridem contra se parari; in se novi generis imperia
419   I, 85|            absens tot annis obtineat; in se iura magistratuum commutari,
420   I, 85|              paucos probati et electi in provincias mittantur; in
421   I, 85|              in provincias mittantur; in se etiam aetatis excusationem
422   I, 85|       obtinendos exercitus evocentur; in se uno non servari, quod
423   I, 86|            fide firmum esse posse, si in aliud tempus differretur.
424   I, 86|         differretur. Paucis cum esset in utramque partem verbis disputatum,
425   I, 86|           domicilium aut possessionem in Hispania, statim, reliqui
426   I, 87|                ut, quod quisque eorum in bello amiserit, quae sint
427   I, 87|                sua sponte ad Caesarem in ius adierunt. Petreius atque
428  II, 1 |                           1] Dum haec in Hispania geruntur, C. Trebonius
429  II, 1 |              comparatis rebus aggerem in altitudinem pedum LXXX exstruit. ~
430  II, 2 |            Sed tanti erant antiquitus in oppido omnium rerum ad bellum
431  II, 2 |              per IIII ordines cratium in terra defigebantur. Itaque
432  II, 2 |              qui eruptionem fecerant, in oppidum reiciebant. ~
433  II, 3 |        Pompeio cum classe navium XVI, in quibus paucae erant aeratae,
434  II, 5 |         superioribus locis prospicere in urbem, ut omnis iuventus,
435  II, 5 |               ut omnis iuventus, quae in oppido remanserat, omnesque
436  II, 5 |            erat quisquam omnium, quin in eius diei casu suarum omnium
437  II, 6 |        habituri viderentur, et quibus in pugna vitae periculum accideret,
438  II, 6 |               duabus ex partibus sese in eam incitaverant Sed tantum
439  II, 6 |             Bruti classe naves erant, in eas impeditas impetum faciunt
440  II, 8 |             usui posse, si haec esset in altitudinem turris elata.
441  II, 9 |               ad contabulationem, eam in parietes instruxerunt, ita
442  II, 9 |               funibus ancorariis tres in longitudinem parietum turris
443  II, 9 |     exstruxerunt fenestrasque, quibus in locis visum est, ad tormenta
444  II, 9 |             est, ad tormenta mittenda in struendo reliquerunt. ~
445  II, 10|             forma. Duae primum trabes in solo aeque longae distantes
446  II, 10|            inque eis columellae pedum in altitudinem V defiguntur.
447  II, 10|              structo, ut trabes erant in capreolis collocatae, lateribus
448  II, 11|        promovent praecipitataque muro in musculum devolvunt. Ictum
449  II, 11|              incendunt easque de muro in musculum devolvunt. Involutae
450  II, 12|           contineri, quin spe praedae in urbem irrumperent urbemque
451  II, 14|               alius ex diutino labore in ipsis operibus quieti se
452  II, 14|            castris sese incitant. Fit in hostes impetus; sed de muro
453  II, 14|       interfectis reliquos infecta re in oppidum reppulerunt. ~
454  II, 15|               arboribus longe lateque in finibus Massiliensium excisis
455  II, 15|             videtur, eruptionis causa in muro relinquuntur. ~
456  II, 16|              sic ut ipsis consistendi in suis munitionibus locus
457  II, 17|                          17] M. Varro in ulteriore Hispania initio
458  II, 17|         cognitis eis rebus, quae sunt in Italia gestae, diffidens
459  II, 17|           ferebat sermonibus neque se in ullam partem movebat. Postea
460  II, 17|        auxilia convenisse, magna esse in spe atque exspectari et
461  II, 18|            ornamenta ex fano Herculis in oppidum Gades contulit;
462  II, 18|              omnia privata ac publica in domum Gallonii contulit.
463  II, 18|          contulit. Ipse habuit graves in Caesarem contiones. Saepe
464  II, 18|               eo deducebat et iudicia in privatos reddebat qui verba
465  II, 18|       publicam habuissent: eorum bona in publicum addicebat, Provinciam
466  II, 18|           addicebat, Provinciam omnem in sua et Pompei verba iusiurandum
467  II, 18|               rebus, quae sunt gestae in citeriore Hispania, bellum
468  II, 18|              rebus favere cognoverat. In insula frumento navibusque
469  II, 18|           multis necessariisque rebus in Italiam revocabatur, tamen
470  II, 18|      constituerat nullam partem belli in Hispaniis relinquere, quod
471  II, 18|        beneficia et magnas clientelas in citeriore provincia sciebat. ~
472  II, 19|              duabus legionibus missis in ulteriorem Hispaniam cum
473  II, 19|        clausit, custodias vigiliasque in turribus muroque disposuit,
474  II, 19|              civitas, deductis tribus in arcem oppidi cobortibus
475  II, 20| intercluderetur: tanta ac tam secunda in Caesarem voluntas provinciae
476  II, 20|            cohortium, quae essent ibi in praesidio, ut Gallonium
477  II, 20|        seseque Hispalim recepit atque in foro et porticibus sine
478  II, 21|         civibus Romanis, quod oppidum in sua potestate studuissent
479  II, 21|    adversariorum infregissent seseque in libertatem vindicassent;
480  II, 21|   confirmassent. Pecunias, quas erant in publicum Varroni cives Romani
481  II, 21|         privatisque praemiis reliquos in posterum bona spe complet
482  II, 21|           fano Herculis collata erant in privatam domum, referri
483  II, 21|               privatam domum, referri in templum iubet. Provinciae
484  II, 22|              casus antiquitus paratum in publicum contulerant) deiecta
485  II, 22|           exercituum desperatis, quos in Caesaris potestatem venisse
486  II, 22|        concursu nostrarum navium sese in portum receperunt. Massilienses
487  II, 22|           vetustate, quam pro meritis in se civitatis conservans
488  II, 22|          praesidio relinquit, ceteras in Italiam mittit; ipse ad
489  II, 23|            Eisdem temporibus C. Curio in Africam profectus ex Sicilia
490  II, 23|            litus trireme constrata et in litore relicta pedibus Adrumetum
491  II, 23|            Sicilia eduxerat, postquam in litore relictam navem conspexit,
492  II, 24|            est iugum directum eminens in mare, utraque ex parte praeruptum
493  II, 24|         voluerit, sex milium circuitu in oppidum pervenit. ~
494  II, 25|              tumultus timore ex agris in urbem conferantur. Huc equitatum
495  II, 25|               circiter CXX reliqui se in castra ad oppidum receperunt.
496  II, 25|         Uticam numero circiter CC, se in hostium habiturum loco,
497  II, 26|             His rebus gestis Curio se in castra ad Bagradam recipit
498  II, 26|            temporis primum agmen erat in conspectu. Novitate rei
499  II, 26|            sine timore iter fecerant, in fugam coniciunt equitatuque
500  II, 26|               se per litora celeriter in oppidum recepit, magnum