De bello Gallico
   Cap.
 1 3      |      quam maximas facere, ut in itinere copia frumenti suppeteret,
 2 3      |       civitates suscipit. In eo itinere persuadet Castico, Catamantaloedis
 3 9      |      dent perficit: Sequani, ne itinere Helvetios prohibeant, Helvetii,
 4 10     |    locis superioribus occupatis itinere exercitum prohibere conantur.
 5 21     |         de quarta vigilia eodem itinere quo hostes ierant ad eos
 6 23     |        commutato consilio atque itinere converso nostros a novissimo
 7 25     |  novissimis praesidio erant, ex itinere nostros ab latere aperto
 8 26     |    ierunt [nullam partem noctis itinere intermisso]; in fines Lingonum
 9 27     |        miserunt. Qui cum eum in itinere convenissent seque ad pedes
10 40     |       agris frumenta matura; de itinere ipsos brevi tempore iudicaturos.
11 41     |        satisfactione accepta et itinere exquisito per Diviciacum,


De bello civili
   Lib. Cap.
12   I, 4 |      legionum permotus, quas ab itinere Asiae Syriaeque ad suam
13   I, 12|         et profugit. Milites in itinere ab eo discedunt ac domum
14   I, 15|  militum deseritur. Relictus in itinere cum paucis incidit in Vibullium
15   I, 24|   Reducitur ad eum deprensus ex itinere N. Magius Cremona, praefectus
16   I, 25|     dilectu confecerat atque in itinere compleverat; Domitianas
17   I, 28|    caveant, subsistunt et longo itinere ab his circumducti ad portum
18   I, 43|       Afranii cohortes breviore itinere ad eundem occupandum locum
19   I, 59|   procul equitatu viso ex medio itinere proiectis sarcinis fugiebant.
20   I, 63|      habebat, ut multo breviore itinere illi ad Hiberum pervenire
21   I, 65|  angustiis collocatis exercitum itinere prohiberent, ipsi sine periculo
22   I, 68|   magnoque circuitu nullo certo itinere exercitum ducit. Nam quae
23   I, 69|      exeunt rectoque ad Hiberum itinere contendunt. ~
24   I, 70|    copiis contenderet et mutato itinere iugis Octogesam perveniret.
25   I, 70|    perveniret. Hunc cum obliquo itinere cetrati peterent, conspicatus
26   I, 72|      omni ad Hiberum intercluso itinere quam proxime potest hostium
27   I, 79|      tuerentur; quorum nulli ex itinere excedere licebat, quin ab
28  II, 20|    primum Gades contenderet, ne itinere aut traiectu intercluderetur:
29  II, 20|    rebus perterritus Varro, cum itinere converso sese Italicam venturum
30  II, 20|       Tum vero omni interclusus itinere ad Caesarem mittit, paratum
31  II, 24|    Uticam vergit. Abest directo itinere ab Utica paulo amplius passuum
32  II, 24|    passuum milibus III. Sed hoc itinere est fons, quo mare succedit
33  II, 32|   compulerim, ut neque pedestri itinere neque navibus commeatu iuvari
34  II, 39|         adoriri posset. At illi itinere totius noctis confecti subsequi
35  II, 41|     erant numero CC, reliqui in itinere substiterant. Hi, quamcumque
36 III, 11|         continuato nocte ac die itinere atque omnibus oppidis mutatis
37 III, 13|      iurat. Caesar praeoccupato itinere ad Dyrrachium finem properandi
38 III, 21|      consilio destitit atque eo itinere sese avertit. ~
39 III, 30|     Pompeius, ut venientibus in itinere se opponeret, si imprudentes
40 III, 30|         Pompeius, quia expedito itinere flumen ei transeundum non
41 III, 36|         die ac nocte continuato itinere ad eum pervenit, tam opportuno
42 III, 41| exercitu profectus expugnato in itinere oppido Parthinorum, in quo
43 III, 41|   circuitu difficili angustoque itinere Dyrrachium profectus est
44 III, 41|      quod diverso ab ea regione itinere profectum videbat, angustiis
45 III, 41|      die castra movit, breviore itinere se occurrere ei posse sperans.
46 III, 41|   ferrent, parvam partem noctis itinere intermisso mane Dyrrachium