De bello Gallico
   Cap.
 1 31|        accidisse, propterea quod Ariovistus, rex Germanorum, in eorum
 2 33|  occurrendum putabat. Ipse autem Ariovistus tantos sibi spiritus, tantam
 3 34|       cum eo agere. Ei legationi Ariovistus respondit: si quid ipsi
 4 36|                      36] Ad haec Ariovistus respondit: ius esse belli
 5 42|         Cognito Caesaris adventu Ariovistus legatos ad eum mittit: quod
 6 42|  citroque inter eos mitterentur, Ariovistus postulavit ne quem peditem
 7 43|         intervallo constiterunt. Ariovistus ex equis ut conloquerentur
 8 44|                              44] Ariovistus ad postulata Caesaris pauca
 9 46|          arrogantia in conloquio Ariovistus usus omni Gallia Romanis
10 47|                   47] Biduo post Ariovistus ad Caesarem legatos misit:
11 47|         scientiam, qua multa iam Ariovistus longinqua consuetudine utebatur,
12 47|        His mandavit quae diceret Ariovistus cognoscerent et ad se referrent.
13 47|      Quos cum apud se in castris Ariovistus conspexisset, exercitu suo
14 48| instructam habuit, ut, si vellet Ariovistus proelio contendere, ei potestas
15 48|         ei potestas non deesset. Ariovistus his omnibus diebus exercitum
16 49|       expedita cum omni equitatu Ariovistus misit, quae copiae nostros
17 50|        castra reduxit. Tum demum Ariovistus partem suarum copiarum,
18 50|         Solis occasu suas copias Ariovistus multis et inlatis et acceptis
19 50|     quaereret Caesar quam ob rem Ariovistus proelio non decertaret,
20 53|         reppererunt. In his fuit Ariovistus, qui naviculam deligatam