Tristia
   Lib. Carm. Ver.
 1   1,    5, 2  |         et cui praecipue sors mea visa sua est;~
 2   1,    5, 62 |                          sors tulit in Geticos Sarmaticosque
 3   2,    1, 32 |          Materiam veniae sors tibi nostra dedit. ~
 4   2,    1, 552|         et tibi sacratum sors mea rupit opus; ~
 5   3,    3, 29 |    Si tamen inplevit mea sors, quos debuit, annos, ~
 6   5,    3, 28 |                   ferrea sors vitae difficilisque premit. ~
 7   5,    4, 4  |        Heu quanto melior sors tua sorte mea est!» ~


Epistulae ex Ponto
   Lib. Pars. Ver.
 8   4, Tut, 47  |     Molliter a vobis mea sors excepta, Tomitae, ~


Amores
   Lib. Carm. Ver.
 9   1,    6, 46 |       heu, melior quanto sors tua sorte mea!~


Metamorphoses
   Lib. Ver.
10   2, 56       |                          sors tua mortalis, non est mortale,
11   2, 386      |                          sors mea principiis fuit inrequieta,
12   8, 170      |                   tertia sors annis domuit repetita novenis,~
13   9, 676      | parias. onerosior altera sors est,~
14  13, 242      |   a Diomede legi! nec me sors ire iubebat:~
15  13, 485      |  nunc etiam praedae mala sors; quam victor Ulixes~
16  14, 251      |       sorte sumus lecti: sors me fidumque Politen~
17  14, 489      |       est in vota locus: sors autem ubi pessima rerum,~


Heroides
   Pars. Ver.
18 Pro, 91       |                          Sors quoque nescio quem fato


Fasti
   Lib. Ver.
19   2, 713      |      consulitur Phoebus. sors est ita reddita: «matri~
20   3, 477      |             o utinam mea sors qua primum coeperat isset,~
21   3, 804      |                          sors erat aeternos vincere posse
22   4, 197      |          reddita Saturno sors haec erat: «optime regum,~
23   4, 507      |                          sors sua cuique loco est: quod
24   4, 520      |       heu, melior quanto sors tua sorte mea est!» ~
25   6, 30       |            feci, Saturni sors ego prima fui. ~