Scaena secunda. Leonida-Libanus

LEON. Ubi ego nunc Libanum requiram aut familiarem filium,
ut ego illos lubentiores faciam quam Lubentiast?
maximam praedam et triumphum eis adfero adventu meo.
quando mecum pariter potant, pariter scortari solent,
hanc quidem, quam nactus, praedam pariter cum illis partiam.
LIB. Illic homo aedis compilavit, more si fecit suo.
vae illi, qui tam indiligenter observavit ianuam.
LEON. Aetatem velim servire, Libanum ut conveniam modo.
LIB. Mea quidem hercle opera liber numquam fies ocius.
LEON. Etiam de tergo ducentas plagas praegnatis dabo.
LIB. Largitur peculium, omnem in tergo thensaurum gerit.
LEON. Nam si huic sese occasioni tempus supterduxerit,
numquam edepol quadrigis albis indipiscet postea;
erum in obsidione linquet, inimicum animos auxerit.
sed si mecum occasionem opprimere hanc, quae obvenit, studet,
maximas opimitates, gaudio exfertissimas
suis eris ille una mecum pariet, gnatoque et patri,
adeo ut aetatem ambo ambobus nobis sint obnoxii,
nostro devincti beneficio. LIB. Vinctos nescio quos ait;
non placet: metuo, in commune ne quam fraudem frausus sit.
LEON. Perii ego oppido, nisi Libanum invenio iam, ubiubi est gentium.
LIB. Illic homo socium ad malam rem quaerit quem adiungat sibi.
non placet: pro monstro extemplo est, quando qui sudat tremit.
LEON. Sed quid ego hic properans concesso pedibus, lingua largior?
quin ego hanc iubeo tacere, quae loquens lacerat diem?
LIB. Edepol hominem infelicem, qui patronam comprimat.
nam si quid sceleste fecit, lingua pro illo perierat.
LEON. Adproperabo, ne post tempus praedae praesidium parem.
LIB. Quae illaec praeda est? ibo advorsum atque electabo, quidquid est.
iubeo te salvere voce summa, quo ad vires valent.
LEON. Gymnasium flagri, salveto. LIB. Quid agis, custos carceris?
LEON. O catenarum colone. LIB. O virgarum lascivia.
LEON. Quot pondo ted esse censes nudum? LIB. Non edepol scio.
LEON. Scibam ego te nescire, at pol ego, qui ted expendi, scio:
nudus vinctus centum pondo es, quando pendes per pedes.
LIB. Quo argumento istuc? LEON. Ego dicam, quo argumento et quo modo.
ad pedes quando adligatumst aequom centumpondium,
ubi manus manicae complexae sunt atque adductae ad trabem,
nec dependes nec propendes -- quin malus nequamque sis.
LIB. Vae tibi. LEON. Hoc testamento Servitus legat tibi.
LIB. Verbivelitationem fieri compendi volo.
Quid istud est negoti? LEON. Certum est credere. LIB. Audacter licet.
LEON. Sis amanti subvenire familiari filio,
tantum adest boni improviso, verum commixtum malo:
omnes de nobis carnificum concelebrabuntur dies.
Libane, nunc audacia usust nobis inventa et dolis.
tantum facinus modo inveni ego, ut nos dicamur duo
omnium dignissumi esse, quo cruciatus confluant.
LIB. Ergo mirabar quod dudum scapulae gestibant mihi,
hariolari quae occeperunt, sibi esse in mundo malum.
quidquid est, eloquere. LEON. Magna est praeda cum magno malo.
LIB. Si quidem omnes coniurati cruciamenta conferant,
habeo opinor familiare tergum, ne quaeram foris.
LEON. Si istam firmitudinem animi optines, salvi sumus.
LIB. Quin si tergo res solvenda est, rapere cupio publicum:
pernegabo atque obdurabo, periurabo denique.
LEON. Em ista virtus est, quando usust qui malum fert fortiter;
fortiter malum qui patitur, idem post potitur bonum.
LIB. Quin rem actutum edisseris? cupio malum nanciscier.
LEON. Placide ergo unum quidquid rogita, ut adquiescam. non vides
me ex cursura anhelitum etiam ducere? LIB. Age, age, mansero
tuo arbitratu, vel adeo usque dum peris. LEON. Ubinam est erus?
LIB. Maior apud forumst, minor hic est intus. LEON. Iam satis est mihi.
LIB. Tum igitur tu dives es factus? LEON. Mitte ridicularia.
LIB. Mitto. *** istuc quod adfers aures exspectant meae.
LEON. Animum adverte, ut aeque mecum haec scias. LIB. Taceo. LEON. Beas.
meministin asinos Arcadicos mercatori Pellaeo
nostrum vendere atriensem?
LIB. Memini. quid tum postea?
LEON. Em ergo is argentum huc remisit, quod daretur Saureae
pro asinis. adulescens venit modo, qui id argentum attulit.
LIB. Ubi is homost? LEON. Iam devorandum censes, si conspexeris?
LIB. Ita enim vero. sed tamen, tu nempe eos asinos praedicas
vetulos, claudos, quibus subtritae ad femina iam erant ungulae?
LEON. Ipsos, qui tibi subvectabant rure huc virgas ulmeas.
LIB. Teneo, atque idem te hinc vexerunt vinctum rus. LEON. Memor es probe.
verum in tonstrina ut sedebam, me infit percontarier,
ecquem filium Stratonis noverim Demaenetum.
dico me novisse extemplo et me eius servom praedico
esse, et aedis demonstravi nostras. LIB. Quid tum postea?
LEON. Ait se ob asinos ferre argentum atriensi Saureae,
viginti minas, sed eum sese non nosse hominem qui siet,
ipsum vero se novisse callide Demaenetum.
quoniam ille elocutus haec sic -- LIB. Quid tum? LEON. Ausculta ergo, scies.
extemplo facio facetum me atque magnificum virum,
dico med esse atriensem. sic hoc respondit mihi:
«ego pol Sauream non novi neque qua facie sit scio.
te non aequomst suscensere. si erum vis Demaenetum,
quem ego novi, adduce: argentum non morabor quin feras.»
ego me dixi erum adducturum et me domi praesto fore;
ille in balineas iturust, inde huc veniet postea.
quid nunc consili captandum censes? dic. LIB. Em istuc ago,
quo modo argento intervortam et adventorem et Sauream.
iam hoc opus est exasceatum; nam si ille argentum prius
hospes huc affert, continuo nos ambo exclusi sumus.
nam me hodie senex seduxit solum sorsum ab aedibus,
mihi tibique interminatust nos futuros ulmeos,
ni hodie Argyrippo essent viginti argenti minae;
iussit vel nos atriensem vel nos uxorem suam
defraudare, dixit sese operam promiscam dare.
nunc tu abi ad forum ad erum et narra haec ut nos acturi sumus:
te ex Leonida futurum esse atriensem Sauream,
dum argentum afferat mercator pro asinis. LEON. Faciam ut iubes.
LIB. Ego illum interea hic oblectabo, prius si forte advenerit.
LEON. Quid ais? LIB. Quid vis? LEON. Pugno malam si tibi percussero,
mox cum Sauream imitabor, caveto ne suscenseas.
LIB. Hercle vero tu cavebis ne me attingas, si sapis,
ne hodie malo cum auspicio nomen commutaveris.
LEON. Quaeso, aequo animo patitor. LEON. Patitor tu item, cum ego te referiam.
LEON. Dico ut usust fieri. LIB. Dico hercle ego quoque ut facturus sum.
LEON. Ne nega. LIB. Quin promitto, inquam, hostire contra ut merueris.
LEON. Ego abeo, tu iam, scio, patiere. sed quis hic est? is est,
ille est ipsus. iam ego recurro huc. tu hunc interea hic tene.
volo seni narrare. LIB. Quin tuom officium facis ergo ac fugis?