Scaena tertia. Palaestra-Trachalio-Ampelisca

PAL. Nunc id est cum omnium copiarum atque opum,
auxili, praesidi viduitas nos tenet.
<nulla nunc> speculast quae salutem afferat,
<nec quam in> partem ingredi persequamur
<scimus: tanto> in metu nunc sumus ambae,
<tanta> importunitas tantaque iniuria
<facta in> nos est modo hic intus ab nostro ero,
qui scelestus sacerdotem anum praecipes
reppulit propulit perquam indignis modis
nosque ab signo intimo vi deripuit sua.
sed nunc sese ut ferunt res fortunaeque nostrae,
par moriri est. neque est melius morte in malis,
rebus miseris. TRACH. Quid est? quae illaec oratiost?
cesso ego has consolari? heus, Palaestra, PAL. Qui vocat?
TRACH. Ampelisca. AMP. Obsecro, quis est qui vocat?
PAL. Quis is est qui nominat? TRACH. Si respexis, scies.
PAL. O salutis meae spes. TRACH. Tace ac bono animo es.
me vide. PAL. Si modo id liceat, vis ne opprimat,
quae vis vim mi afferam ipsa adigit. TRACH. Ah, desine, nimis inepta es.
PAL. Desiste dictis nunciam miseram me consolari;
nisi quid re praesidium apparas, Trachalio, acta haec res est.
AMP. Certumst moriri quam hunc pati <saevire> lenonem in me.
sed muliebri animo sum tamen: miserae <quom venit> in mentem
mihi mortis, metus membra occupat. edepol * hunc acerbum.
TRACH. Bonum animum habete. PAL. Nam, obsecro, unde animus mi invenitur?
TRACH. Ne, inquam, timete; adsidite hic in ara. AMP. Quid istaec ara
prodesse nobis <plus> potest quam signum in fano hic intus
Veneris, quod amplexae modo, unde abreptae per vim miserae?
TRACH. Sedete hic modo, ego hinc vos tamen tutabor. aram habete hanc
vobis pro castris, moenia hinc ego vos defensabo;
praesidio Veneris malitiae lenonis contra incedam.
PAL. Tibi auscultamus et, Venus alma, ambae te obsecramus,
aram amplexantes hanc tuam lacrumantes, genibus nixae,
in custodelam nos tuam ut recipias et tutere;
illos scelestos, qui tuom fecerunt fanum parvi,
fac ut ulciscare nosque ut hanc tua pace aram obsidere
patiare: elautae ambae sumus opera Neptuni noctu,
ne <invisas> habeas neve idcirco nobis vitio vortas,
si quippiamst, minus quod bene esse lautum tu arbitrare.
TRACH. Venus, aequom has petere intellego: decet abs te id impetrari;
ignoscere his te convenit: metus has id ut faciant subigit.
te ex concha natam esse autumant, cave tu harum conchas spernas.
sed optume eccum exit senex, patronus mihique et vobis.