Scaena sexta. Cleostrata-Chalinus-Lysidamus-Olympio

CLE. Face, Chaline, certiorem me, quid meus vir me velit.
CHA. Ille edepol videre ardentem te extra portam mortuam.
CLE. Credo ecastor velle. CHA. At pol ego hau credo, sed certo scio.
LY. Plus artificum est mihi quam rebar: hariolum hunc habeo domi.
quid si propius attollamus signa eamusque obviam?
sequere. quid vos agitis? CHA. Adsunt quae imperavisti omnia:
uxor, sortes, situla atque egomet. OL. Te uno adest plus quam ego volo.
CHA. Tibi quidem edepol ita videtur; stimulus ego nunc sum tibi,
fodico corculum; adsudascis iam ex metu, mastigia.
CLE. Tace, Chaline. OL. Comprime istum. CHA. Immo istunc, qui didicit dare.
LY. Adpone hic sitellam, sortis cedo mihi. animum advortite.
atque ego censui aps te posse hoc me impetrare, uxor mea,
Casina ut uxor mihi daretur; et nunc etiam censeo.
CLE. Tibi daretur illa? LY. Mihi enim -- ah, non id volui dicere:
dum mihi volui, huic dixi atque adeo mihi dum cupio -- perperam
iam dudum hercle fabulor. CLE. Pol tu quidem, atque etiam facis.
LY. Huic -- immo hercle mlhi -- vah, tandem redii vix veram in viam.
CLE. Per pol saepe peccas. LY. Ita fit, ubi quid tanto opere expetas.
sed te uterque tuo pro iure, ego atque hic, oramus. CLE. Quid est?
LY. Dicam enim, mea mulsa: de istac Casina huic nostro vilico
gratiam facias. CLE. At pol ego neque facio neque censeo.
LY. Tum igitur ego sortis utrimque iam CLE. Quis votat?
LY. Optimum atque aequissimum istud esse iure iudico.
postremo, illuc quod volumus eveniet, gaudebimus;
sin secus, patiemur animis aequis. tene sortem tibi.
vide quid scriptum est. OL. Vnum. CHA. Iniquom est, quia isti prius quam mihi dedit.
LY. Accipe hanc sis. CHA. Cedo. mane, unum venit in mentem modo:
vide ne quae illic insit alia sortis sub aqua. LY. Verbero,
men te censes esse? CLE. Nulla est: habe quietum animum modo.
CHA. Quod bonum atque fortunatum sit mihi -- OL. Magnum malum.
tibi quidem edepol credo eveniet, novi pietatem tuam.
sed mane dum: num ista aut populna sors aut abiegnast tua?
CHA. Quid tu id curas? OL. Quia enim metuo, ne in aqua summa natet.
LY. Auge cave. conicite sortis nunciam ambo huc. eccere:
uxor, aequa. OL. Noli uxori credere. LY. Habe animum bonum.
OL. Credo hercle, hodie devotabit sortis si attigerit. LY. Tace.
OL. Taceo: deos quaeso -- CHA. Vt quidem tu hodie canem et furcam feras.
OL. Mihi ut sortito eveniat, -- CHA. Vt quidem hercle pedibus pendeas.
OL. At tu ut oculos emungare ex capite per nasum tuos.
CHA. Quid times? paratum oportet esse iam laqueum tibi.
OL. Periisti. LY. Animum advortite ambo. OL. Taceo. LY. Nunc tu, Cleostrata,
ne a me memores malitiose de hac re factum aut suspices,
tibi permitto: tute sorti. OL. Perdis me. CHA. Lucrum facit.
CLE. Bene facis. CHA. Deos quaeso -- ut tua sors ex sitella effugerit.
OL. Ain tu? quia tute es fugitivos, omnis te imitari cupis?
utinam tua quidem, sicut Herculeis praedicant
quondam prognatis, in sortiendo sors deliquerit.
CHA. Tu ut liquescas ipse, actutum virgis calefactabere.
LY. Hoc age sis, Olympio. OL. Si hic litteratus me sinat.
LY. Quod bonum atque fortunatum mihi sit. OL. Ita vero, et mihi.
CHA. Non. OL. Immo hercle. CHA. Immo mihi hercle CLE. Hic vincet, tu vives miser.
LY. Percide os tu illi hodie. age, ecquid fit? ne obiexis manum.
OL. Compressan palma an porrecta ferio? LY. Age ut vis. OL. Em tibi.
CLE. Quid tibi istunc tactio est. OL. Quia Iuppiter iussit meus.
CLE. Feri malam, ut ille, rursum. OL. Perii, pugnis caedor, Iuppiter.
LY. Quid tibi tactio hunc fuit? CHA. Quia iussit haec Iuno mea.
LY. Patiundum est, siquidem me vivo mea uxor imperium exhibet.
CLE. Tam huic loqui licere oportet quam isti. OL. Cur omen mihi
Vituperat? LY. Malo, Chaline, tibi cavendum censeo.
CHA. Temperi, postquam oppugnatum est os. LY. Age, uxor, nunciam
sorti. vos advortite animum. prae metu ubi sim nescio.
[OL.]perii, cor lienosum, opinor, habeo, iam dudum salit,
de labore pectus tundit. CLE. Teneo sortem. LY. Ecfer foras.
CHA. Iamne mortuo's? OL. Ostende. mea est. CHA. Mala crux east quidem.
CLE. Victus es, Chaline. LY. Cum nos di iuvere, Olympio,
gaudeo. OL. Pietate factum est mea atque maiorum meum.
LY. Intro abi, uxor, atque adorna nuptias. CLE. Faciam ut iubes.
LY. Scin tu rus hinc esse ad villam longe quo ducat? CLE. Scio.
LY. Intro abi et, quamquam hoc tibi aegre est, tamen fac accures. CLE. Licet.--
LY. Eamus nos quoque intro, hortemur, ut properent. OL. Numquid moror?--
Nam praesente hoc plura verba fieri non desidero.--