Scaena septima. Toxilus-Dordalus-Virgo-Saturio

TOX. Postquam illic <hinc> abiit, dicere hic quidvis licet.
ne hic tibi dies inluxit lucrificabilis.
nam non emisti hanc, verum fecisti lucri.
DOR. Ille quidem iam scit, quid negoti gesserit,
qui mihi furtivam meo periclo vendidit,
argentum accepit, abiit. qui ego nunc scio,
an iam adseratur haec manu? quo illum sequar?
in Persas? nugas. TOX. Credidi gratum fore
beneficium meum apud te. DOR. Immo equidem gratiam
tibi, Toxile, habeo; nam te sensi sedulo
mihi dare bonam operam. TOX. Tibine ego? immo sedulo.
DOR. Attat, oblitus sum intus dudum edicere
quae volui edicta. adserva hanc.-- TOX. Salvast haec quidem.
VIR. Pater nunc cessat. TOX. Quid si admoneam? VIR. Tempus est.
TOX. Heus, Saturio, exi. nunc est illa occasio
inimicum ulcisci. SATURIO Ecce me. numquid moror?
TOX. Age, illuc abscede procul e conspectu, tace;
ubi cum lenone me videbis conloqui,
tum turbam facito. SAG. Dictum sapienti sat est.
TOX. Tunc, quando abiero -- SAG. Quin taces? scio quid velis.