ACTUS TERTIUS

Scaena prima. Callicles-Stasimus

CALL. Quo modo tu istuc, Stasime, dixti? STAS. Nostrum erilem filium
Lesbonicum suam sororem despondisse. em hoc modo.
CALL. Cui homini despondit? STAS. Lysiteli Philtonis filio,
sine dote. CALL. Sine dote ille illam in tantas divitias dabit?
non credibile dicis. STAS. At tu edepol nullus creduas.
si hoc non credis, ego credidero -- CALL. Quid? STAS. Me nihili pendere.
CALL. Quam dudum istuc aut ubi actumst? STAS. Ilico hic ante ostium,
tam modo, inquit Praenestinus. CALL. Tanton in re perdita,
quam in re salva Lesbonicus factus est frugalior?
STAS. Atque equidem ipsus ultro venit Philto oratum filio.
CALL. Flagitium quidem hercle fiet, nisi dos dabitur virgini.
postremo edepol ego istam rem ad me attinere intellego.
ibo ad meum castigatorem atque ab eo consilium petam.--
STAS. Propemodum quid illic festinet sentio et subolet mihi:
ut agro evortat Lesbonicum, quando evortit aedibus.
o ere Charmides, quam apsenti hic tua res distrahitur tibi!
utinam te rediisse salvom videam, ut inimicos tuos
ulciscare, ut mihi, ut erga te fui et sum, referas gratiam.
nimium difficilest reperiri amicum ita ut nomen cluet,
quoi tuam quom rem credideris, sine omni cura dormias.
sed generum nostrum ire eccillum video cum adfini suo.
nescio quid non satis inter eos convenit: celeri gradu
eunt uterque, ille reprehendit hunc priorem pallio.
haud ineuscheme astiterunt. huc aliquantum apscessero:
est lubido orationem audire duorum adfinium.