Cap.

 1 1 |        te absente me cessare in litteris et omnino tuam operam tuamque
 2 1 |     careo, tuque, ut ternis iam litteris significare videris, non
 3 2 |         licuisset, respondissem litteris tuis et citius et uberius.
 4 3 |        fore, ut ego te abeuntem litteris prosequerer? Non tu id quidem
 5 4 |  illustrius tamen etiam ex tuis litteris agnovi. Non enim eo solum
 6 5 |     culpa vacas, qui nondum eis litteris, quas superioribus mensibus
 7 5 |  ratione, de qua re tuis postea litteris certiorem me facies. Vale,
 8 6 |         quoniam, quid tibi meis litteris significem, aliud fere non
 9 6 |  hortatu Octavii nostri, qui me litteris prudentissime et officiosissime
10 6 |         viri praecipiunt, ut in litteris et in iis studiis omnia
11 6 | recreatus, posteaquam in iisdem litteris ea, quae volebam, legi de
12 7 |       ad illum scribes simulque litteris monebis, ut, quo consilio
13 8 | significem. Id hoc tempore nisi litteris mittendis qua re alia consequar,
14 8 |   valetudinis ratio patitur, in litteris verser et quasi diuturnam
15 10| Aldobrandino (IV, 55).~ ~In iis litteris, quas ad Angulum nostrum
16 10|         magis in nostris? At in litteris aliquando dissensimus. Ego
17 12|     vindicabo. Video te in tuis litteris idem velle, nec dubito,
18 13|       id ipsum mihi declarandum litteris existimes. At quibus litteris?
19 13|   litteris existimes. At quibus litteris? Scriptis mehercule, quod
20 13|        prima pueritia ita me in litteris esse versatum, ut unam maxime
21 13|         commoverat. Eam tu quod litteris confirmes, valde laetor.
22 15|       Hem, Ricci, qui sacris in litteris non ambitione, ut multi,
23 16|       viro optimo egregieque de litteris merito, Ciceroni, qui Romanae
24 16|     quid mihi elegantioribus in litteris assumpsero, longe admodum
25 18|    fortasse non audis, totus in litteris abditus, multorum a consuetudine
26 18| spectavi. Tu si probas ea, quae litteris mandamus; si faves industriae