Cap.

 1 4 |            quam antea de hoc in me studio te amem necesse est. Quamquam
 2 4 |          intendo omnique non solum studio verum etiam contentione
 3 5 | maturabimus, ut nihil, quod sit in studio positum, praetermissuri
 4 6 |            confido te de tuo in me studio nihil detracturum; idque
 5 7 |            cohortandi aut etiam in studio iuvandi positum sit. Sed
 6 7 |         Patavium est profectus, id studio et diligentia consequatur.
 7 9 |           sed commendo tamen eoque studio, quo me intelligis et fratrem
 8 11|            iam inde a tua pueritia studio virtutis incensum et colui
 9 13|            admirarer. Atque hoc me studio satis mea sponte flagrantem
10 13|        accidat? Cum in eloquentiae studio multus essem nec satis valetudini
11 13|      difficile est, perpetuo tamen studio et singulari quodam observantiae
12 16|        praestant ea, quae ab eorum studio postulantur, ego me, si
13 16|    quidquid est, muneris deferrem, studio meo commotus, illius virtute
14 17|          opinio, ego tamen, quae a studio veritatis culpa manat, libenter
15 18|         temporis in hoc tam nobili studio collocemus? Tu fortasse
16 18|       haerere per tot annos in hoc studio debeamus. Concludunt postremo:
17 18|          scilicet propius, si quid studio proficitur, accedemus. At
18 18|             modum fortasse facerem studio meo. Sed, ut inter hos,
19 18|            inimica voluptas ab hoc studio deduxit. Ac ne nunc quidem
20 18|        circumfluentes, virtutis in studio defixos. Maxime vero gratiam