Cap.

 1 2 |    demus. Habes iam, plus etiam fortasse, quam postularas, non modo
 2 9 |      habes cognitam. Verumtamen fortasse enim tu ita existimes, nullam
 3 12|        cepisse dolorem, quantum fortasse dies exhaurire nulla poterit.
 4 13|     vero etiam laudarer, optare fortasse potui, sperare, cum ipse
 5 14|       etiam exemplo fructuosum. Fortasse enim te praeeunte alii,
 6 16| excellant, quam paucissimos aut fortasse neminem liceat invenire.
 7 16|       dicamus. Verum hoc serius fortasse praestabitur. De re enim,
 8 17|   nostrum disputante, studiosis fortasse non nihil in eo consuletur,
 9 17|        viri solent. Et, si quid fortasse de iudicio, nihil tamen
10 18|    nobili studio collocemus? Tu fortasse non audis, totus in litteris
11 18|        parte comparassem, modum fortasse facerem studio meo. Sed,
12 18|     nervorum sit. Plus enim est fortasse, quam ut contemnere, minus
13 18|      Hispanici sermonis usus et fortasse adventicium illud usque
14 18|    vigiliis adspirare pauci aut fortasse etiam nemo potest. Quamquam