Cap.

 1 1 |     aliquanto, sed ad idus Iunias certe commorabimur. Vale, Pisis [
 2 10|           minus sermone, adspectu certe tuo fruor, dum de te cogito.
 3 13|      sperare, cum ipse me nossem, certe non debui. Scripsisti in
 4 13|         ecce me nescio quis, homo certe satis fortuna felix, praemiis
 5 13|        tamen, qui me vexat, dolor certe non concederet. Ac mehercule,
 6 14|      quatenus licuit. Licuit enim certe multo minus, quam volebam.
 7 18|      existimabant. Eadem nunc aut certe similis admodum nostra ratio
 8 18|       mihi ab hominibus imperitis certe definiri nolo. Definiant
 9 18|         quam ut contemnere, minus certe, quam ut pertimescere debeamus.
10 18| vigilantia. Ex hoc numero Latinam certe non esse linguam facile
11 18|         condimenta in cibis, haec certe atque huius generis sexcenta,
12 18|           cum aliqua laude, magno certe cum labore versor, commendat