Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Paulus Manutius
De morte Bonfadii

IntraText - Concordances

(Hapax - words occurring once)
cogni-egreg | egres-incip | incit-nomin | nonnu-putas | putav-uberi | uberr-xvi

                                                   bold = Main text
     Cap.                                          grey = Comment text
501 9 | Octavio, ut opinor, habes cognitam. Verumtamen fortasse enim 502 18 | postremo: ut de perfecta cognitione, de dignitate ac praestantia 503 18 | Hebraicae, Graecae, Latinae, cognitionem paene singularem. Eloquentia 504 prae | insignibus usus ac familiaritas cognoscantur et paene sub oculos subiciantur. 505 14 | non sit eadem, quae tua, cognosce. Valetudine sum ea, quae 506 8 | praeditum, acerrimi in hominibus cognoscendis iudicii, nullum officii 507 5 | quamquam serius aliquanto cognoscere quod velint quam cito, quod 508 2 | sponte satis incitatum et me cognoscerem ad id faciendum minus accommodatum. 509 18 | primum: quatenus aliquid cognosci possit, eatenus in eo laborandum. 510 3 | qua te esse delectatum cognovero, si miseris ipse pleniorem. 511 10 | convenit. Doctum hominem cognovi, bonum virum esse audio. 512 bonfa| legum custodes? Legibus uti~coguntur; dignum est; servantur legibus 513 bonfa| cupiisse redemptum.~Docta cohors, quid agis? Turbatis navigat 514 7 | sponte diligentissimum tamen cohortari non desino, ut in ea re, 515 13 | spectarem eloquentiam, unam colerem, unam admirarer. Atque hoc 516 13 | pollicitus vix minima praestaret, collegi ipse me neque solum studiorum 517 5 | ineunte pueritia dederam, colligere me sperabam, nunc quidem 518 18 | acie subsidium firmissimum collocant, videamus, in eo quantum 519 7 | ut meas fortunas in tuto collocarem. Sed me, qui antea praesto 520 11 | in illa sempiterna luce collocatos cum illo bonis omnibus circumfluente 521 18 | omnes, supra fortunam ipsam collocatus, hunc te decet imitari, 522 18 | in hoc tam nobili studio collocemus? Tu fortasse non audis, 523 10 | sermone possim, nae ego collocutionum nostrarum fructum intervallo 524 bonfa| scelerata manus? quam nobile collum~percutis ignoras, et quo 525 13 | exornare quasique pigmentis et coloribus illustrare possem. Res erat 526 16 | acceperunt, studia semper coluerim. Sciebat optime omnium et 527 13 | convictu magnopere delectati, coluerunt, Bonamicus, Julius Camillus, 528 11 | studio virtutis incensum et colui clarissimo genere ortum, 529 12 | conspiratione circumventum. Coluit omnes virtutes et philosopho 530 18 | et vasa pretiose caelata, columnas marmoreas, laqueata tecta, 531 bonfa| invito a iudice, vivus~ne comburatur crepitanti deditus igni.~ 532 16 | benignitatem in sublevandis, comitatem in consuetudine familiarium, 533 5 | characteribus, quo magis clarissimi Comitis desiderio respondeant, ita 534 18 | populi R. bellicam virtutem commemorat? Gravitate sententiarum 535 prae | prodiit. ~Praeter has, quas commemoravi, epistulas, tres recepi, 536 9 | tibi non puto opus esse ut commendem, sed commendo tamen eoque 537 9 | opus esse ut commendem, sed commendo tamen eoque studio, quo 538 16 | et efferebat, maxime de commentariis in Ciceronis orationes. 539 10 | octingentas iam implevisse commentationibus iis, quas in Pandectarum 540 5 | Phoebo cum huiusmodi curis commercia sint. Me quidem in his molestiis 541 12 | inique, cum hoc ipsum, quod commissum a me est, primum ex aliena 542 6 | facultate non putavi mihi esse committendum, ut tu me quasi negligentem 543 1 | desidero. Sed volebam tamen tui commodi caussa: primum, quod hanc 544 18 | cum ea societatem nulla commodior. Est igitur litterarum Romanarum 545 1 | ego, dum te careo, multis commoditatibus una careo, tuque, ut ternis 546 1 | intelligebam fore, ut adire commodius ad me posses intervallo 547 1 | sed ad idus Iunias certe commorabimur. Vale, Pisis [MDXXXI]. ~ 548 15 | Vides iam duas esse meae commorationis caussas, utramque satis 549 13 | fortuna felix, praemiis commotum et blanditiis captum atque 550 18 | feriunt aures meas, vehementer commovent. Non quod ea, quibus utuntur, 551 13 | exspectationem amicorum sermo commoverat. Eam tu quod litteris confirmes, 552 1 | esse, te istinc ne prius commoveres, quam ego alicubi consedissem. 553 17 | probavero, noli gravius commoveri. Iudicemus pariter, ego 554 10 | ingeniosus nos tardiores impune commoveris. Mihi cum amico tuo recte 555 16 | maculis inquinant. Quae me ita commovit indignitas, itaque meum 556 18 | meam, meam dico? Immo vero communem utriusque nostrum caussam 557 16 | explanationis illustret? Denique communia tantum quaeque omnibus patent, 558 16 | oculis fert, tibi arcana communicat, tuis in consiliis, si quid 559 14 | nobiscumque et cum posteritate communices: nae tu, Sturmi, omnium 560 18 | laetabor primum tua, deinde communium studiorum caussa.. Qui enim 561 12 | vitam si cum Bunelli vita comparares, Socratem diceres iniquorum 562 18 | si ea mihi magna ex parte comparassem, modum fortasse facerem 563 8 | umquam nactus ero, arctissime complectar neque dimittam prius, quam 564 6 | Cum hanc epistolam iam complicarem, redditae sunt ab Octavio 565 prae | tempore unamquamque epistulam compositam iudicaremus. Qua via etsi 566 17 | polliceor. Quae vero ipse composuerim, paucis mensibus habebis, 567 prae | revocatas brevique volumine comprehensas offeram, operae pretium 568 16 | corrumpunt magis, dum emendare conantur; multa explanando pervertunt 569 13 | me vexat, dolor certe non concederet. Ac mehercule, haec ipsa, 570 5 | non illa solum iucunditate concessa iam animo privarer, sed 571 4 | satis per se magnam vim ad conciliandos homines ipsa virtus habet, 572 10 | hominibus transalpinis, amorem conciliant: quando magis in nostris? 573 13 | amorem, altera etiam honorem conciliat, in consuetudine et sermonibus 574 18 | possit, statuo sic atque concludo, accessionem ei fieri maiorem 575 18 | in hoc studio debeamus. Concludunt postremo: ut de perfecta 576 15 | in viam, dissidentes ad concordiam revocare? Ama igitur me 577 bonfa| mentibus; afflicti propere concurritis omnes.~O pietas, o prisca 578 15 | interluceat. Mihi, ut scribis, condiciones hoc biennio delatae sunt 579 18 | fidibus, odores in unguentis, condimenta in cibis, haec certe atque 580 7 | in Bibliotheca Palatina conditi asservantur, praelo subicere 581 bonfa| Continuo infelix in carcere conditur atro.~Nuntius interea tristis 582 13 | quam ut partem aliquam iam confectam liceat perpolire. Quod ipsum, 583 2 | quinque libri iam erant confecti. Quae ubi primum erunt absolutae, 584 15 | ut ad vos quam primum me conferam, non efficis, ut cupiditate 585 14 | studiosorum ad utilitatem conferas. Quod si facies, gloriosum 586 18 | in Latinam linguam studii confertur, opera non bene ponitur. 587 5 | umquam litterarum ad te conficere, sed ne Bitotti quidem principis 588 2 | te litteras quoquo modo conficerem. In quibus illud erit primum, 589 18 | adiumentis auctam atque confirmatam diversis tamen populis Italiam 590 13 | commoverat. Eam tu quod litteris confirmes, valde laetor. Cupio enim 591 6 | In qua sententia multo confirmor magis, cum recordor, id 592 7 | illitis charta imprimitur, conflandos curaret et, si quae praeterea 593 15 | existimationem familiae, conflictarentur assidue turpibus iudiciis, 594 1 | inciderat, quo per biennium conflictatus est (vide ep. XIII). Cuius 595 14 | esse unum, ad quem omnes confluant consilii auxiliique caussa 596 18 | rationem fuisse? Non fuit. Confluebant in urbem, illecti spe summorum 597 13 | atque impolitum erudiebat et conformabat exemplo. Tum quidem, quantum 598 10 | quam ut ferre possimus, confugimus ad aquas. Innixi utribus 599 12 | aeternaque necessitudine conglutinandos plus valere nihil potest. 600 16 | familiarium, gravitatem in congressu et sermone clarorum tuique 601 10 | simultatem exercent, iudicio congruant. Quare amove istam ex animo 602 16 | artissima, conveniebant sensus, congruebat voluntas, praeterea simplices 603 6 | ille cum sua sponte tum, ut conicio, de tua sententia fecit, 604 11 | ingenio tuo, adolescens vere coniecerim. Cardinalis es. Optabile 605 4 | penitus repugnante natura conieci. Nunc in eam curam incumbo, 606 1 | dederam ad te litteras, quas coniectura dierum putabam tibi iam 607 prae | indiciis reperiri potuit atque coniecturis, uncis inclusum eum adscripsi. ~- 608 16 | de toto liceret aedificio coniicere, unam aliquam, quae specimen 609 11 | dignae aeternaque cum gloria coniunctae, pietatem praecipue colere; 610 16 | ratio, quod erat inter nos coniunctio animorum artissima, conveniebant 611 2 | hortarer ego te pro nostra coniunctione proque ea voluntate, quam 612 11 | caelestium animorum coetu coniungant. Aut igitur mihi nullus 613 18 | posse, quam si cum Latina coniungatur. Non modo quia nulla plenior 614 12 | ad animos nostros amore coniungendos aeternaque necessitudine 615 prae | peculiare est illius, ut coniungere soleat voculas quasdam, 616 18 | iudicium cum mea sententia coniungis. Itaque, cum a prima pueritia 617 14 | quod ad me attinet, idem conor pro mea virili parte et 618 4 | erat, itaque hanc epistolam conscindes. ~Vale, MDXXXIIII. VIII. 619 prae | quidem aut diem, quo quidque conscripsisset, adnotaverat. Accuratius 620 13 | affectio atque aegritudo consecuta. Post biennium denique valetudine 621 4 | Intellexi enim, quam facile consecutus essem, ut eum animum, quem 622 1 | hortor, ut, quamquam nondum consedimus, mature tamen, nisi quid 623 1 | commoveres, quam ego alicubi consedissem. Id ego volebam scilicet 624 15 | ac viri praestantissimi, consenescam. Itaque, quod hortaris, 625 16 | et voluntates et iudicia consentiant, esse potest maxima: tum 626 8 | litteris mittendis qua re alia consequar, non video. Facultatem maiorem 627 7 | id studio et diligentia consequatur. Neque tamen hoc dico, quod 628 1 | redditas: hae nunc alterae consequentur. Scripsi te absente me cessare 629 16 | iam excelleret. Quod enim consequerentur multi, in eo dignitas non 630 2 | quod assidua scriptione consequeris, ut, si qua interdum festinantius 631 14 | molestiarum, sed enitor saepe et consequor interdum, ut ex omnibus 632 prae | studium, labores et pro conservanda retinendaque patris officina 633 10 | magnaeque difficultatis, sed si considerabis, quae tibi praemia proposita 634 16 | tempore is, a quo nostrorum consiliorum pendet eventus, rerum omnium 635 5 | dolore versanti duae caussae consolationem haud sane levem afferre 636 7 | vexandum atque opprimendum conspirasset, durius habui negotium, 637 12 | Socratem diceres iniquorum conspiratione circumventum. Coluit omnes 638 4 | ne, si id faciam, videar constantiae tuae diffidere, qui mihi 639 14 | sinas et otii tui rationem constare velis, hoc est, ut aggrediaris 640 11 | videtur obscurius, ibi satis constat turpitudinem inesse. Quae 641 13 | Sed tum in domestica re constituenda tum in emendandis antiquorum 642 15 | re atque in una virtute constituere. Vides iam duas esse meae 643 prae | scripta legerentur, omittere constituit asteriscis in eorum locum 644 16 | enim, quod ad me attinet, constitutum est et, ut vides, aggressus 645 15 | ut uxoris meae fratribus consulam, putem mihi esse verendum, 646 13 | rei familiaris, cui nisi consulerem, ipsa quoque studia iacere 647 18 | etiam publicis rationibus consulerent. Itidem enim, ut e corruptis 648 17 | fortasse non nihil in eo consuletur, id quod est in meis consiliis 649 16 | interpretando studiosorum gratia consumere, non quod ego is sim, qui 650 6 | eas Ciceronis lectione consumimus. Hac ego meorum studiorum 651 13 | inani officiorum genere consumpsissem et ille, quem secutus eram, 652 13 | Rhambertus meus, qui ex Gasparis Contareni, praestantissimi viri, consuetudine 653 12 | isto me licet nomine non contemnas, quod ea quae habent ii, 654 8 | fructus debentur, eos non contemnendos aliquando percipias. Cuius 655 8 | summam laudem gloriamque contenderem, id multo acrius facio nunc 656 18 | quo plus, ut assequamur, contenderimus, eo scilicet propius, si 657 18 | dum adoleverit, ut suis contenta viribus esse possit, statuo 658 4 | solum studio verum etiam contentione enitor, ut, quidquid ab 659 16 | alitur et crescit; nimias contentiones, quibus frangitur ac minuitur, 660 10 | cogito. Quod si aliquando contigerit, ut etiam sermone possim, 661 18 | cum exiguam partem libri contineant, neque pronuntiari decenter, 662 12 | et homine Christiano, sed continentiam praeter ceteras. Hac vero 663 18 | referant, ipse te interea contines in tuis perennibus studiis 664 16 | praestantia et multas in se laudes continet, studium in suscipiendis 665 9 | ut etiam si mihi otium contingat, quod sane a discessu tuo 666 12 | perficere non idem esse. Alterum contingit multis, alterum dumtaxat 667 bonfa| servantur legibus urbes.~Continuo infelix in carcere conditur 668 | contra 669 18 | rerum perscrutanda notitia contrivissent multaque partim legendo 670 13 | redeuntem exceperunt domesticae controversiae, quas neque sedare minimo 671 16 | exponam. Primum illud in controversiam non cadit, quo quidque praestantius, 672 17 | Sextiana oratione si scriptam contuleris cum impressa, quaeque loca 673 8 | ad me iuvandum tua sponte contulisti, perpetuo retinere. Quorum 674 3 | Non tu id quidem umquam. Convenerat enim, ut argumentum a te 675 16 | coniunctio animorum artissima, conveniebant sensus, congruebat voluntas, 676 1 | Et ut scias, quo me loco convenire possis, Pisis ad idus Iunias 677 17 | manat, libenter ad laudem converto. Itaque quod ad hanc partem 678 13 | viri, eius consuetudine et convictu magnopere delectati, coluerunt, 679 prae | consuetudo, tantam verborum copiam vel salutandi vel laudandi 680 18 | quacumque de re non modo copiose, verum etiam eleganter ac 681 prae | epistulae dabantur, pleno quasi cornu effundunt, ut in summa verborum 682 18 | aliquod inane simulacrum corporis exanimis. Quocirca neque 683 prae | cum fere nunquam tanta sit correctionis vis et gravitas, ut diversa 684 bonfa| ore;~et quas ille truci correptus morte nequivit~officio studioque 685 12 | deinde nunc quidem etiam corrigatur. Venio ad tuas litteras, 686 prae | sed etiam aliquot locis corrigebat. Quod idem quia ante eam 687 17 | gratiam. Errare possum et corrigi volo. Sin, ubi de meo sensu 688 16 | hauriunt, contraque multa corrumpunt magis, dum emendare conantur; 689 18 | sit, augentur, si nimia, corrumpuntur atque intereunt. Quod enim 690 18 | consulerent. Itidem enim, ut e corruptis seminibus vitiosae fruges, 691 11 | Rainutio Farnesio Cardinali creato Romam (I, 1).~ ~Quia virtus 692 11 | auctor laudandarum rerum et creator Deus), idem velit utriusque 693 2 | praestare mihi potes, quam si et creberrimas et eas longissimas ad me 694 10 | suspicionem meque cum illo ita crede esse reconciliatum, ut posthac 695 9 | non solet. De nobis hoc ne credideris. Amamus inter nos, ut fratres, 696 bonfa| iudice, vivus~ne comburatur crepitanti deditus igni.~Tum se carnifici 697 16 | quietem eaque alitur et crescit; nimias contentiones, quibus 698 11 | oriuntur virtutes et cum aetate crescunt, donec vitae munere perfunctos 699 12 | depravatae religionis nomine in crimen vocaverint. Quorum vitam 700 15 | intemperies caeli semel aut iterum cubiculo egressum pessime accepit 701 6 | damus. Abditi deinde in cubiculum, quae reliquae sunt ante 702 3 | habebo: neque tibi neque cuiquam edam. Volo enim parcere 703 16 | appeto. Alterum stupidae cuiusdam sapientiae, alterum insanae 704 bonfa| aptis?~Lapsus erat miser in culpam Bonfadius: index~detulerat 705 18 | ingeniis tam diligenter culta Latine scribendi ratio, 706 bonfa| quis ille, quis esse~tam culto ingenio possit, tam divite 707 | cumque 708 11 | tuisque debes institutis, id cumulate persolvendum existimes. 709 16 | atque etiam plenissimeque cumulatum intelligo. Tibi igitur offero 710 18 | gloriam omnique princeps laude cumulatus urbem Romam et iura Pontificia 711 14 | etiam urbes devastat, tum a cunctis discordiis ac bellis et 712 4 | Honorato nostro aliquando sint. Cuperem etiam in Catullum aliquid, 713 18 | pueritia ad eloquentiae Romanae cupiditatem incumbere coepisses, postea 714 1 | quidem delectat, tibi, otii cupido, suspicabar non placere; 715 12 | credere, quam tibi. Quod si cupidum esse laudis laudem esse 716 8 | diuturnam sitim explere cupiens iisdem ex fontibus, unde 717 bonfa| argento atque auro multos cupiisse redemptum.~Docta cohors, 718 18 | auctum exornatumque sermonem cupimus, magnopere necessaria. Atque 719 7 | charta imprimitur, conflandos curaret et, si quae praeterea sunt 720 prae | vita decederet, excudendam curavit, se facturum et per litteras 721 18 | ingenio, laudem ferebat. Si Curibus educatum aut Arpini orantem 722 9 | esse tantam, quae officii cursum debeat interrumpere. Sed 723 bonfa| probarat.~Quid facerent legum custodes? Legibus uti~coguntur; dignum 724 prae | in eos, ad quos epistulae dabantur, pleno quasi cornu effundunt, 725 18 | nimis iniusto privilegio damnabitur Latina lingua, si, quod 726 bonfa| nequibant.~Fixum erat ut damnatus et acri iudice victus,~Bonfadi, 727 6 | temporis super est, valetudini damus. Abditi deinde in cubiculum, 728 18 | licet, moderata studia non dantur. Perfectam enim scientiae 729 7 | saepissime dedistis, maiora etiam dare cogitatis, cum quidem, ut 730 3 | militaria munera populo data, taurorum venationes, saltatorum 731 11 | necesse est. Et omnino datum hoc vestro generi divinitus 732 7 | tuentur. Accipere tamen quod datur, quocumque animo detur, 733 9 | tantam, quae officii cursum debeat interrumpere. Sed noli credere 734 6 | nascenti meae laudi favere debebant, hactenus obscure inviderunt, 735 18 | honestum examinamus, quae debemus pariter, alterum odisse, 736 8 | tu, qui tibi a me fructus debentur, eos non contemnendos aliquando 737 11 | nobilitati honor et observantia debetur, amavi te iam inde a tua 738 16 | hominibus, approbante Deo, ubi debitum iis, qui bene ac laudabiliter 739 13 | ipse me nossem, certe non debui. Scripsisti in hac romanae 740 prae | paullo prius, quam vita decederet, excudendam curavit, se 741 13 | 13 - Stephano Saulio Decentianum (I, 3).~ ~Magnum est hoc, 742 16 | falsa de se ipsis opinione decepti, verum etiam qui typis impressos 743 13 | verum etiam id ipsum mihi declarandum litteris existimes. At quibus 744 1 | videntur infirmare ac minuere, declinamus. Itaque ad balneorum medicinam 745 bonfa| barbaricae gentis magnis decorata tropaeis,~cur veterem a 746 bonfa| Phoebo sacri studiisque decoris,~egregii iuvenes, maestum 747 6 | nisi me totum iis artibus dedam, quae sunt non modo ad referendam, 748 18 | transalpinas nationes magno nostro dedecore migrantem in suam sedem 749 13 | unus, ille mihi otii spem dederat et fecisset. Quis enim ad 750 13 | summum feceris in eloquentia dederisque id, quod ego si accipiam, 751 8 | quibus me studiis a pueritia dedidi, iis haberi non indignus, 752 5 | superioribus mensibus ad te dedimus, responderis et quod, quibus 753 10 | nostrum XVI. Kal. Sext. dedisti, valde mihi scripta urbane 754 7 | voluntatis documenta saepissime dedistis, maiora etiam dare cogitatis, 755 bonfa| ne comburatur crepitanti deditus igni.~Tum se carnifici saevo 756 18 | inimica voluptas ab hoc studio deduxit. Ac ne nunc quidem langues, 757 10 | summam voluptatem nihil deerat. Sed animus tamen meus, 758 4 | nostrae gloriae famaeque cursu defecerunt. Ex illo tempore omnia, 759 18 | Primum illud suscipio ac defendo: non, quaecumque necessaria 760 7 | portum vobis adspirantibus deferantur. Quos si in cursu studiorum 761 2 | curam et diligentiam ad te defero. Tu nullum officium neque 762 16 | ei, quidquid est, muneris deferrem, studio meo commotus, illius 763 4 | amantissimis verbis ad me defers, immo vero iam etiam praestas: 764 3 | potius, dum hae bacchationes defervescant, in hortis cum Epicuro, 765 3 | me scribentem sententia deficeret. Hui, quam multa iam nunc 766 7 | vestrae benignitatis aura deficiat, haerebunt neque iam potuerunt, 767 18 | imperitis certe definiri nolo. Definiant ii, quibus utor magistris, 768 prae | omnium epistularum tempora definierit, tamen quibus quoque loco 769 18 | est, quam perfectum ipsum definire. Hoc enim ad unum nostri 770 18 | hominibus imperitis certe definiri nolo. Definiant ii, quibus 771 16 | quae uno scientiae nomine definitur, sed eam, quae oritur ex 772 18 | circumfluentes, virtutis in studio defixos. Maxime vero gratiam referes 773 16 | meus ille in omni mihi vita deflendus Maffeus, Urbis deliciae, 774 16 | inconsultis, quodam modo deformant praeclara studia litterarum 775 14 | pulcherrimam civitatem quotidianus deformat aspectus mortuorum. Furere 776 11 | desinat, vel sit etiam summa deformitas. Curae autem et cogitationes 777 13 | laudis necessaria, mihi non defuerint, quae utinam mediocria fuissent, 778 4 | deliberationis exponam. Aldo patre defuncto, cum ego vix primam lucis 779 7 | mihi tuam esse humanitatem defuturam. Farnesium autem, divinum 780 5 | quidem in his molestiis degentem excludunt prorsus a consuetudine 781 5 | tamen incommodum partim ope Dei Opt. Max. partim nostra 782 prae | suam ipse Manutius vitam deinceps enarrare videatur. Qua in 783 15 | condiciones hoc biennio delatae sunt multae, omnes cum emolumento, 784 15 | reiecerim. Hanc postremam, delatam a summo Cardinali, Hippolyto 785 7 | quicunque bonis artibus delectantur, animo recreati veniunt 786 6 | quae nos secundis rebus delectare, adversis etiam iuvare possunt. 787 1 | iactationem, quae me quidem delectat, tibi, otii cupido, suspicabar 788 13 | consuetudine et convictu magnopere delectati, coluerunt, Bonamicus, Julius 789 3 | iocationis plenam, qua te esse delectatum cognovero, si miseris ipse 790 6 | meorum studiorum ratione ita delector, ut eam vel omnibus omnium 791 13 | incommodorum memoriam oblivione delerem. Vigebat item, ut antea, 792 16 | tuis in consiliis, si quid deliberandum est, multum, si quid perficiendum, 793 4 | summam tibi totius meae deliberationis exponam. Aldo patre defuncto, 794 1 | Lucenses valetudinis caussa deliberatum est, nosque, ut scis, idem 795 16 | deflendus Maffeus, Urbis deliciae, lepor, humanitas, exemplum 796 18 | necessaria, quae tamen habemus in deliciis, quae amamus, quae etiam 797 3 | putant, vivunt, ut ego sentio delirant. Sunt item skiamachiai quaedam 798 2 | obstiterit) exeunte mense praelo demus. Habes iam, plus etiam fortasse, 799 prae | mutatos mores vel propter denegatam Pontifici Romano oboedientiam 800 1 | Cuius reliquias ut prorsus depelleret, ad aquas Lucenses profectus 801 14 | mearum imaginem, ut in tabula depictam. Nec tamen obrui me sino 802 12 | Satis scio fuisse, qui illum depravatae religionis nomine in crimen 803 18 | efferri laudibus oporteret, ea deprimamus. Ac ne me putes, Alfonse 804 6 | temperantia reliquiis morbi depulsis pristinam valetudinem consequaris. 805 18 | scientiam reprehendant, qui nos derideant ludosque faciant atque etiam, 806 17 | peto: sit condicio par. Des mihi, ut idem liceat per 807 bonfa| Apolline dignos,~aerio sacras descendere monte Camenas~atque habitare 808 6 | hanc Spartam, quae obtigit, deserere sine ignaviae suspicione 809 18 | quod genus Romanae litterae desiderant? Poetas habent egregios, 810 5 | studium in hoc genere minime desiderares. Sed accidit nescio quo 811 16 | ita commode explicare, ut desiderari ab eruditis beneque intelligentibus 812 5 | longius, quam erat animi tui desiderium, dilata est, noli, obsecro, 813 4 | vero libenter istam artem desinam dictaque typographico muneri 814 11 | qui honor est, honor esse desinat, vel sit etiam summa deformitas. 815 2 | vivas. Quam consuetudinem ne desineres, hortarer ego te pro nostra 816 7 | diligentissimum tamen cohortari non desino, ut in ea re, quae ad commodum 817 bonfa| lacrimas, ne funde ultra; desiste precari;~suscipis ingratum 818 18 | extulerit, unde humana omnia despicit, supra casus omnes, supra 819 16 | mihi tantum arrogem, ut detractam aliis scientiae laudem ad 820 6 | de tuo in me studio nihil detracturum; idque ut facias etsi non 821 17 | nihil tamen de benevolentia detrahatur. Libros, quos petis, habeo 822 15 | famae, magno rei familiaris detrimento. Hoc ego dum versor in negotio, 823 14 | ambitio. Odi omnia, quae detrimentum studiis afferunt. Quid domestica? 824 bonfa| culpam Bonfadius: index~detulerat patribus, nec inani teste 825 18 | initium sermonis temere detulisse, ego nunc, si nescis, meam, 826 4 | animum, quem ego per litteras detulissem, perlibenter amplectereris; 827 7 | ut Antonius Bladus ad me detulit, pulcherrimam rem et vobis 828 7 | quod datur, quocumque animo detur, inscitiae non est. Nec 829 14 | exhaurit, verum etiam urbes devastat, tum a cunctis discordiis 830 16 | successisti, iam nunc animo dicamus. Verum hoc serius fortasse 831 12 | gratius nihil potuit accidere, dicerem iucundius, nisi clausula 832 12 | vita comparares, Socratem diceres iniquorum conspiratione 833 18 | vere et proprie necessaria dicimus? Nimirum ea, quibus carere 834 4 | libenter istam artem desinam dictaque typographico muneri salute 835 3 | risum. Ac volui pungere te dicto, sed veritus sum, ne tu 836 18 | multitudo (exempli caussa dictum a me sit, omen quidem inane 837 1 | quam servantibus salubres dicuntur esse: permixtae cum imbribus 838 15 | postulo, ut laudes. Iam enim didici, vel aetate doctus vel morbo 839 1 | Nos porro, o Lolge, qui didicimus a philosophis bonam valetudinem 840 13 | locis nunc sis, ubi multam diei partem cum singulari viro, 841 1 | litteras, quas coniectura dierum putabam tibi iam esse redditas: 842 16 | praestantius, eo laboriosius ac difficilius esse. Alioqui nihil iam 843 10 | magni laboris esse magnaeque difficultatis, sed si considerabis, quae 844 4 | videar constantiae tuae diffidere, qui mihi illa multo ante 845 12 | omnes virtutes et philosopho dignas et homine Christiano, sed 846 18 | tum aliis magno Principe dignis virtutibus, tum vero maxime 847 7 | pulcherrimam rem et vobis dignissimam aggressi omnes libros Graece 848 12 | illius nomen immortalitate dignissimum extingui mortali cum corpore 849 18 | ob virtutem immortalitate dignissimus, maximeque pater tuus, Antonius 850 18 | homines augurantur, ut eius dignitatis, quae summae proxima est, 851 12 | alterum dumtaxat iis, quos dii diligere putantur. Quorum 852 5 | erat animi tui desiderium, dilata est, noli, obsecro, propterea 853 bonfa| De morte Bonfadii~ ~Dilectae Musis animae, Iovis unica 854 18 | eloquentiam, quam semper dilexerim, cum ego adspicio, sensibus 855 16 | suavitatibus adductus, unice dilexissem, tamen id, quod in amore 856 17 | impulit. Atque ego te antea diligebam, quod ingressum esse minime 857 17 | erunt. Et gaudeo te tam esse diligentem in meis scriptis pervolutandis 858 7 | inimica natio virtutis ac diligentiae, quae etiam patri meo, viro 859 2 | omnem meam operam, curam et diligentiam ad te defero. Tu nullum 860 7 | plurimum hominemque sua sponte diligentissimum tamen cohortari non desino, 861 2 | nostram consuetudinem essem diligentius mecum recordatus et viderem 862 12 | probitatem morum virtutemque diligerem, ille in me propensionem, 863 13 | semper quidem, ut a te diligerer, optavi; ut vero etiam laudarer, 864 5 | praetermissuri simus. Tu, si nos diliges, ut hactenus fecisti, videbis 865 13 | percrebrescit, me a Stephano Saulio diligi, cuius est familia perillustris, 866 17 | tamen de rebus, quae si dilucide pateant, quod accidere potest 867 13 | intermiseram potius, quam dimiseram, verum etiam rei familiaris, 868 8 | arctissime complectar neque dimittam prius, quam tibi saltem 869 18 | abductum a vulgi erroribus per directam semitam ad eximium illud 870 prae | cum superlativo, alias dirimat ab antecedenti, verbi causa « 871 18 | etiam, cur industriam in ea discenda tam diuturnam ponamus. Vitio 872 7 | 7).~ ~Postea quam Roma discessi, etsi tum mea vetus in te 873 10 | quibus audio te post nostrum discessum magna quaedam effecisse. 874 13 | vulgata venalium magistrorum disciplina rudem atque impolitum erudiebat 875 18 | planeque admirabili genere disciplinae, abductum a vulgi erroribus 876 14 | devastat, tum a cunctis discordiis ac bellis et intestinis 877 10 | non modo qui sententia discrepant, sed etiam, qui simultatem 878 17 | me perferantur, etsi ea discrepare significas a sententia mea, 879 prae | ubi a nostra aliquantum discrepat, tamen quam diligentissime 880 18 | verum etiam eleganter ac diserte loquatur ex tempore, ut 881 bonfa| facilis, dulci sermone disertus.~Haec tu non audis; sed 882 18 | lingua estne omnium in disiunctis et longinquis urbibus simillima 883 17 | accidere potest utroque nostrum disputante, studiosis fortasse non 884 18 | si quando me praesente disputantur, concedo. Convenit inter 885 18 | prudentius, quis eruditius disputat? Elegantia verborum et copia 886 18 | per omnes gentes cum laude disseminant? Quae maiores opes, quam 887 10 | At in litteris aliquando dissensimus. Ego vero non nihil etiam 888 18 | dubitemus, ut a te ipso dissentias? Praestabis, Alfonse, tu 889 10 | ut posthac ab eo, etiamsi dissentiendi caussa sit, dissentire tamen 890 10 | dissentiendi caussa sit, dissentire tamen nolim. Hic, ut in 891 15 | subvenire, errantes in viam, dissidentes ad concordiam revocare? 892 11 | numquam illae exorirentur dissidentium opinionum horribiles procellae, 893 10 | praesto. Opinionum enim dissimilitudo tantum abest a simultate, 894 13 | ego si accipiam, mei sane dissimillimus, hoc est impudens plane 895 17 | scriptis non improbas, ea dissimulas et in tuos commentarios 896 16 | non sunt, feramus tamen ac dissimulemus, sane multa. Commentarios 897 8 | me deberi non solum non dissimulo, sed etiam apud omnes libentissime 898 12 | nosset, censor acerrimus. Distinguere homines non fortuna sed 899 13 | emendandis antiquorum libris districtus, post ea vero etiam erudienda 900 2 | institutis meis, si ego diuturniori silentio tecum uterer, praesertim 901 7 | aliquando fore, ut post diuturnos labores et molestiarum quasi 902 prae | correctionis vis et gravitas, ut diversa admodum sententia evadat. ~ 903 18 | populis Italiam occupantibus diversarum linguarum impetus oppressit. 904 18 | dissimiles, pronunciatione diversi. Suam tamen quisque pro 905 16 | non est, sed in duo genera dividitur. Quaedam enim, sicuti existimantur, 906 12 | heroicam audio fuisse et plane divinam. Quare incumbamus, o Vide, 907 1 | quam diuturnum sit futurum divinare difficile est et ego, dum 908 18 | multiplicem rerum humanarum divinarumque scientiam, trium vero linguarum, 909 2 | rationem, sed etiam futurae divinationem. Tibi felicitatem istam, 910 13 | immaturo Cardinalis Maffaei, divini hominis, interitu exortam 911 7 | defuturam. Farnesium autem, divinum adolescentem, natum ad liberalitatem 912 bonfa| culto ingenio possit, tam divite vena,~officium vestrum qui 913 7 | gentium omniumque saeculorum divulgenter. Cui se muneri Bladus a 914 9 | aequales. Itaque non facile dixerim, uter utri sit carior aut 915 bonfa| multos cupiisse redemptum.~Docta cohors, quid agis? Turbatis 916 bonfa| Vive diu, studiosa manus, doctamque Minervam~excole, quae vestras 917 5 | specula quadam longe intueor, doctis omnibus et probis tibique 918 16 | est, Aeli, vir optime ac doctissime, tum hanc, in qua sitam 919 6 | Facio enim constanter, quod doctissimi viri praecipiunt, ut in 920 18 | maxime excolis eloquentia, doctorem in ea ducemque nactus divino 921 18 | philosophos etiam excellenti doctrina claros. Quae si vera sunt ( 922 12 | fortunae, sed etiam naturae doctrinaeque bonis ornato et, quod caput 923 17 | paullo plus mehercule quam doctrinam. Ac doleo factum esse antea, -- 924 10 | amico tuo recte convenit. Doctum hominem cognovi, bonum virum 925 7 | enim optimae voluntatis documenta saepissime dedistis, maiora 926 16 | atque extincta prorsus esse dolendum est, Aeli, vir optime ac 927 17 | mehercule quam doctrinam. Ac doleo factum esse antea, -- casu 928 5 | sed acerbissimos etiam dolores miseriasque perciperem. 929 13 | studia redeuntem exceperunt domesticae controversiae, quas neque 930 4 | voluntate dissimiles, cum augere domesticam hanc laudem et deberent 931 7 | vix emerserim. Nam primum domesticas res ita male affectas offendi, 932 18 | usque eo valebit, ut hoc domesticum vincat suisque sedibus expellat. 933 18 | migrantem in suam sedem domiciliumque revocabis. Cuius gloriae 934 18 | praemia in orbis terrarum domina civitate sunt adeptae? Sed 935 15 | potius, quae in rebus humanis dominatur, occulta quaedam vis, ut 936 14 | morbo, qui non modo privatas domos exhaurit, verum etiam urbes 937 18 | arte quaesita, sed a natura donata videatur eloquentia. Hunc 938 | donec 939 6 | officiosissime scriptis quasi dormientem excitavit. Quod quoniam 940 5 | sine aliquo dolore versanti duae caussae consolationem haud 941 15 | virtute constituere. Vides iam duas esse meae commorationis 942 17 | voluntatis erga me tuae minime dubia significatio. Soleo enim 943 bonfa| severae.~Est etiam mimine dubio sermone relatum~argento 944 4 | studiosos omnes voluntate dubitassem, sed quod ego ingenii tui 945 5 | tamen interdum in hac ipsa dubitatione non sine aliquo dolore versanti 946 7 | pervenire. Verum huiusmodi dubitationem vestra iam consuetudo sustulit. 947 prae | etiam nunc locum relinqui dubitationi, de aliarum tempore investigando 948 18 | atque opes accesserint, fore dubitemus, ut a te ipso dissentias? 949 prae | adgredienti mihi non videbatur dubium, quin vel maxima earum pars 950 11 | quamdiu vel temperantia duce vel naturae lege licet. 951 18 | eloquentia, doctorem in ea ducemque nactus divino quodam munere 952 4 | hoc a nobis exspectare non duceretur. Familiares quidem excussae 953 18 | Romanae linguae decus facile ducit, quo vel cum summis laboribus 954 12 | habent ii, qui laudabiles ducuntur, ego eadem ut haberem semper 955 6 | minus iucundum, minusve dulce sit. Facio enim constanter, 956 bonfa| Etrusco,~mansuetus, facilis, dulci sermone disertus.~Haec tu 957 bonfa| extremi vulneris ictum,~dulcibus et numeris et molli doctus 958 12 | contingit multis, alterum dumtaxat iis, quos dii diligere putantur. 959 12 | sit, ut ego tuas litteras duobus fere mensibus post eum diem, 960 13 | ea vero etiam erudienda duodecim nobilium adolescentium Academia 961 prae | eorum locum substitutis. ~In duodecimi libri epistulis post mortem 962 18 | bene ponitur. Hoc falsum. Duplex autem est, qua utor, ratio 963 bonfa| sterilemque laborem.~Fixa manet duris sententia legibus atrox;~ 964 bonfa| prisca fides! Vos crimine duro~oppressum et multis invisum, 965 18 | meritae Latinae linguae eamque paullatim Italia cedentem 966 15 | et in eadem claustra, in easdem, ubi iam multis mensibus 967 18 | saepe facimus, ut eas res easque actiones, quarum caussas 968 18 | aliquid cognosci possit, eatenus in eo laborandum. Latinam 969 3 | neque tibi neque cuiquam edam. Volo enim parcere amicitiae, 970 prae | Praefatio~ ~Ad edendas Pauli Manutii, bibliopolae 971 5 | modo faciam, quod iubes de edendis Sannazarii monumentis, sed 972 prae | Romanorumque libros sibi proponunt edendos, singillatim quam religiosissime 973 17 | extraordinariis, quae te scribis edidisse, si dederis operam, ut ad 974 5 | Sannazarii autem nostri editio si longius, quam erat animi 975 prae | intellexi esse versandum, ut ea editione, quae ipsius Manutii iudicio 976 prae | Quod idem quia ante eam editionem, quam paullo prius, quam 977 prae | nomina quaedam in primis editionibus posita, postea suppressa, 978 prae | auctoritatem secutus sum editionis earum principis, quae anno 979 prae | epistulis Manutianis anno 1834 editis [VI, IX] acceptas refero. ~ 980 15 | actionum magister optimus edocuit? Non haec sunt: egentibus 981 11 | vitae munere perfunctos educant ex hac rerum humanarum taeterrima 982 18 | liberaliter praemiorum nutrimentis educata non ita dum adoleverit, 983 18 | laudem ferebat. Si Curibus educatum aut Arpini orantem in Foro 984 16 | etiam qui typis impressos edunt, iis, qui hoc de genere 985 13 | eloquentiam suspicerem, qua effeceras, ut illa ipsa, quae scriberes, 986 10 | discessum magna quaedam effecisse. Caput etiam illud litterarum 987 7 | occupationes meae, pudore, credo, effecit, ut rarius ad me scribat, 988 16 | omnino meum consilium et efferebat, maxime de commentariis 989 18 | vituperatione, quae interdum efferri laudibus oporteret, ea deprimamus. 990 6 | diutissime fruamur. Quod profecto efficiam, si me hoc emendandi veterum 991 6 | atque acerba, tamen non efficient, ut mihi hoc otium minus 992 15 | primum me conferam, non efficis, ut cupiditate iam ardeam; 993 prae | dabantur, pleno quasi cornu effundunt, ut in summa verborum ubertate 994 7 | hoc potissimum discrimine egentem opis et consilii, nec mediocriter 995 15 | edocuit? Non haec sunt: egentibus subvenire, errantes in viam, 996 4 | petam, eoque id audacius egi, quod in hoc agitur non 997 7 | exemplo, tum multo etiam magis egregia ipsius natura ad immortalitatis 998 16 | quasi ob illatam viro optimo egregieque de litteris merito, Ciceroni, 999 bonfa| sacri studiisque decoris,~egregii iuvenes, maestum lenite 1000 18 | desiderant? Poetas habent egregios, historicos, oratores, philosophos 1001 5 | pervenerim, puto me quidem egregium atque praeclarum esse consecutum.


cogni-egreg | egres-incip | incit-nomin | nonnu-putas | putav-uberi | uberr-xvi

IntraText® (V89) Copyright 1996-2007 EuloTech SRL