| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Paulus Manutius De morte Bonfadii IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Cap. grey = Comment text
1002 15 | semel aut iterum cubiculo egressum pessime accepit et in eadem
1003 12 | scripseras, acceperim, an eidem gratias habeam, quod mihi
1004 7 | spectat, operae ne parcat, eique dixi, ut ad omnia me et
1005 4 | te a summis olim ingeniis elaborata, ea te velle ostendisse
1006 13 | tamen, qui in hoc genere elaborent, plurimi sint, satis equidem
1007 16 | Neque vero, si quid mihi elegantioribus in litteris assumpsero,
1008 13 | quod ad verba attinet, elegantissime, quod ad sententias, prudentissime,
1009 4 | tertius ipsius auctoris Elegias et Epigrammata accepimus,
1010 18 | possumus. Huiusmodi sunt primum elementa, deinde, quibus famem frigoraque
1011 bonfa| litore iussit.~Hic et Romano eloquio et praecellit Etrusco,~mansuetus,
1012 16 | laboribus et vigiliis ut ematur, non facile quisquam a se
1013 6 | profecto efficiam, si me hoc emendandi veterum libros onere, quo
1014 13 | domestica re constituenda tum in emendandis antiquorum libris districtus,
1015 4 | et illustrior. Itaque de emendationibus in Epistolas, quae mihi
1016 2 | Atticum inscriptae. Locos emendatos habeo supra bis mille et
1017 14 | curis atque occupationibus emergam meque saltem per aliquot
1018 7 | ut longo intervallo vix emerserim. Nam primum domesticas res
1019 5 | ubi primum his fluctibus emersus eum portum attigero, quem
1020 15 | incubui, quod inscriptus emittetur Hippolyto Cardinali. Tu,
1021 15 | delatae sunt multae, omnes cum emolumento, nulla sine dignitate. Fecit
1022 4 | modo mei unius honor et emolumentum, sed etiam Italiae nostrae
1023 prae | Manutius vitam deinceps enarrare videatur. Qua in re ea occurrebat
1024 12 | non sinamus. Quod equidem enitar et hominis mihi amicissimi,
1025 3 | te impeditum et alligatum ense cum vidi discedere, non
1026 prae | interrogativum. Singula autem enuntiata quod modo a maiuscula ordiuntur
1027 18 | pessime semper ageretur eorumque docti exemplo sapientius
1028 1 | biennium conflictatus est (vide ep. XIII). Cuius reliquias
1029 3 | defervescant, in hortis cum Epicuro, quam in gymnasio cum Aristotele
1030 4 | ipsius auctoris Elegias et Epigrammata accepimus, de quibus, ut
1031 16 | Ad Antonium Aelium Polae Episcopum in orationis Ciceronis pro
1032 7 | illa, quam scis in meis epistolis nutu tantum appellari, inimica
1033 prae | quo tempore unamquamque epistulam compositam iudicaremus.
1034 1 | caussa: primum, quod hanc equitandi iactationem, quae me quidem
1035 16 | illud ingenium, illa virtus erepta morte, nimium iniquo fato,
1036 13 | aliquot horas occupationibus ereptas stylo darem, ecce me nescio
1037 4 | enitor, ut, quidquid ab illis ereptum videtur, patriae nostrae,
1038 12 | plane omnem iucunditatem eriperet. Nam sic fac existimes,
1039 16 | omnino dies ulla umquam eripiet) et quando, quae illius
1040 13 | aliquando is, cui omnia debeo, eripuit Deus. Lucem iam, quasi diu
1041 | ero
1042 12 | ut aliis parcam), misere errantem in hanc recte scribendi
1043 15 | sunt: egentibus subvenire, errantes in viam, dissidentes ad
1044 11 | de sublimi quadam specula errantibus honestis disciplinis viam
1045 17 | recte sentis, habeo gratiam. Errare possum et corrigi volo.
1046 13 | quasi diu per tenebras errassem, videbar aspicere. Et quamquam
1047 18 | disciplinae, abductum a vulgi erroribus per directam semitam ad
1048 13 | id, quod ego cum legerem erubui, neminem esse, cui non ipse
1049 13 | disciplina rudem atque impolitum erudiebat et conformabat exemplo.
1050 13 | districtus, post ea vero etiam erudienda duodecim nobilium adolescentium
1051 5 | Scipioni Capycio, cuius eruditionem plurimi facio, respondere
1052 16 | explicare, ut desiderari ab eruditis beneque intelligentibus
1053 18 | Cicerone prudentius, quis eruditius disputat? Elegantia verborum
1054 12 | ferre, qui ad istam artem eruditus esset: totus erat apertus
1055 11 | praedixique multis, qui futurus esses. Et nunc opinionem auguriumque
1056 15 | summo Cardinali, Hippolyto Estensi, unam avide sum complexus,
1057 | estis
1058 18 | Itali omnes utimur, lingua estne omnium in disiunctis et
1059 | esto
1060 | Etenim
1061 6 | Aristotelem ponimus: unius Ta Ethica sumus aggressi admonitu
1062 bonfa| Romano eloquio et praecellit Etrusco,~mansuetus, facilis, dulci
1063 2 | vel lego. Nudius tertius Euripidis Medeam in manus sumpseram:
1064 bonfa| quid agis? Turbatis navigat Euris~spes tua; vana petis portuque
1065 prae | diversa admodum sententia evadat. ~Hoc solum deberi legentibus
1066 18 | decenter, cum sermonis usus evanuerit, a nobis posse. Secundo
1067 12 | scrupulum, Vide, si ex animo evelleres, faceres humane nec tamen
1068 18 | omnino consequaris. Quod cum evenerit, laetabor primum tua, deinde
1069 18 | ceteris linguis usu videmus evenire, ut non modo diversis, verum
1070 18 | iacta fundamenta virtutis evertit, non commodum, non illa
1071 12 | quandam scriptorum meorum evolventi planeque aliud agenti de
1072 prae | essent, quae his temporibus evolverentur. Quae licet ad eloquentiam
1073 18 | lance turpe et honestum examinamus, quae debemus pariter, alterum
1074 18 | inane simulacrum corporis exanimis. Quocirca neque sciri perfecte,
1075 9 | occupationibus haec tamen exararem. Antonium fratrem sic amo,
1076 16 | tolerabiles videantur, qui vero excellant, quam paucissimos aut fortasse
1077 18 | oratores, philosophos etiam excellenti doctrina claros. Quae si
1078 13 | quod unum si assequerer, excellerem. Sed Rhambertus meus, qui
1079 16 | esse. Alioqui nihil iam excelleret. Quod enim consequerentur
1080 13 | pristina studia redeuntem exceperunt domesticae controversiae,
1081 17 | petis, habeo nullos Cicerone excepto. Nec eius generis nunc quidem
1082 2 | semper aliquid memoria dignum excerpam; tibi, quod assidua scriptione
1083 16 | perferendis, humanitatem in excipiendis hominibus, benignitatem
1084 12 | ingenio, quod etiam pietas excitabit. Cuius officii societas
1085 13 | eiusmodi, quale ego vellem, excitari aliquando posse videbatur.
1086 3 | repentina quaedam voluntas excitasset, arripui calamum neque sum
1087 7 | ad immortalitatis laudem excitatus saepe alias, quanti bonas
1088 6 | scriptis quasi dormientem excitavit. Quod quoniam ille cum sua
1089 5 | in his molestiis degentem excludunt prorsus a consuetudine sua.
1090 18 | iudiciis propterea quisquam est exclusus, quia minus Romane, hoc
1091 bonfa| manus, doctamque Minervam~excole, quae vestras divino nectare
1092 13 | occupatus quantulam habuerim excolendae facultatem eloquentiae,
1093 18 | virtutibus, tum vero maxime excolis eloquentia, doctorem in
1094 11 | pietatem praecipue colere; excubare animo pro salute ac dignitate
1095 2 | scriberem, Tristium libros excudebamus; Ciceroni autem epistolarum,
1096 prae | prius, quam vita decederet, excudendam curavit, se facturum et
1097 17 | nemo audiet me querentem. Excusabo te potius atque etiam, quoad
1098 4 | duceretur. Familiares quidem excussae iam exierunt, sed ego animum
1099 18 | clarissimis testata monumentis, exempla summorum philosophorum.
1100 2 | habeo supra bis mille et exemplaria vetustissima quattuor expecto.
1101 7 | cogitetis, ut multiplicatis exemplaribus per orbem terrarum in usum
1102 18 | Hispanorum immensa multitudo (exempli caussa dictum a me sit,
1103 18 | vitiosae fruges, sic a malis exemplis improba studia et a laudabilibus
1104 10 | sed etiam, qui simultatem exercent, iudicio congruant. Quare
1105 11 | beneficentiam sine spe praemiorum exercere, nihil omnino facere, nihil
1106 16 | Ciceronis orationes. Sed exerceri malebat prius industriam
1107 13 | tum legendi tum scribendi exercitationes. Sed tum in domestica re
1108 2 | Deus aliquis obstiterit) exeunte mense praelo demus. Habes
1109 12 | dolorem, quantum fortasse dies exhaurire nulla poterit. Vixerat mecum
1110 14 | non modo privatas domos exhaurit, verum etiam urbes devastat,
1111 7 | adde, si quid vis) negotium exhibuit, ad me vexandum atque opprimendum
1112 4 | Familiares quidem excussae iam exierunt, sed ego animum istum tuum
1113 16 | triennium aut quod omnino res exiget spatii, in hoc omnium pulcherrimo
1114 18 | quod ratio postulat atque exigit, hoc mihi tribuant, amandam
1115 prae | summa verborum ubertate ex exilitate rerum taedium nonnunquam
1116 18 | partim cogitando praeclara et eximia reperissent, latere tamen
1117 15 | quam ut in illius aula, eximii Principis ac viri praestantissimi,
1118 bonfa| loquor; tu parcere nescis:~eximios humilesque feris discrimine
1119 18 | per directam semitam ad eximium illud veteris Romanae linguae
1120 6 | historia strictim attigimus, eximus animi caussa et, quod ad
1121 16 | cernantur, nihil afferunt. Exire videmus quotidie a postremi
1122 18 | adeo multum esse quaerendum existimabant. Eadem nunc aut certe similis
1123 16 | Latinae orationis facultate existimabat meque quotidie, quantum
1124 5 | existimationem tuam pertinere existimabo, dabo operam, ut me tui
1125 16 | praeclare partes absolvisse existimant, cum interim, in quo doctrinae,
1126 16 | dividitur. Quaedam enim, sicuti existimantur, ita difficilia sunt; quaedam
1127 13 | facile, ut opinor, est existimare. Nosti tu, Sauli, cuius
1128 6 | Octavianus scribit, non existimas mihi esse patiendum, quantum
1129 4 | turpius aut veteri nostra existimatione indignius? Ego vero huc
1130 prae | maxime recta et perpolita existimatur, pro archetypo uterer. Etenim
1131 prae | Manutii verba ita sequenda existimavi, ut scribendi rationem eius,
1132 16 | difficilia sunt; quaedam cum non existimentur, tamen sunt. Ubi difficultas
1133 16 | Quis enim est, qui se non existimet Livium posse, Sallustium,
1134 7 | affirmas: equidem de te sic existimo, et multas esse res, in
1135 13 | gravi mearum fortunarum exitio licebat. His quoque me difficultatibus
1136 11 | opinionem auguriumque de te meum exitu probante utrique nostrum
1137 11 | persolvendum existimes. Unum exoptandum, ut, qui tibi istam mentem
1138 bonfa| exstincta per annos~nunc demum exoriens virtus antiqua relucet;~
1139 11 | non haberet, numquam illae exorirentur dissidentium opinionum horribiles
1140 13 | explicare verbis, verum etiam exornare quasique pigmentis et coloribus
1141 18 | quo nunc utimur, auctum exornatumque sermonem cupimus, magnopere
1142 13 | divini hominis, interitu exortam utinam aliquando dies exstinguat.
1143 4 | nihilominus amplector et exosculor. Interim illae ad suum usque
1144 15 | quam ab hominum iudiciis expectare omnemque laudem non in honore
1145 2 | quae ab amicissimo homine expectari et solent et debent. Ego
1146 2 | memoriam clarissimi patris expectationem sustineam: omnino potes
1147 2 | exemplaria vetustissima quattuor expecto. Interim in Catullum quaero,
1148 8 | meus tritam reliquisset, expedito cursu ad summam laudem gloriamque
1149 18 | domesticum vincat suisque sedibus expellat. Quod olim Romanae linguae
1150 16 | pauca inanis multorum docuit experientia. Eo frequentes, bona spe
1151 18 | amandam esse vehementer atque expetendam. Sed haec ad eam, qua legendo
1152 1 | philosophis bonam valetudinem expetere sapientis esse, valde in
1153 4 | etsi cum ego amicitiam tuam expeterem, non ad haec aspexi, quae
1154 16 | aestimamus et vehementer expetimus. Magnis vero laboribus et
1155 16 | emendare conantur; multa explanando pervertunt et pulcherrimas
1156 16 | interpretum numero, qui lumine explanationis illustret? Denique communia
1157 18 | vigilantia, fortitudine ita explent, ut antiquam maiorum suorum
1158 8 | et quasi diuturnam sitim explere cupiens iisdem ex fontibus,
1159 16 | omnibus patent, ea sumunt ad explicandum; ex abditis, quo sine labore
1160 18 | spernenda esse omnia atque explodenda; deinde, si spectetur utilitas,
1161 16 | orationem subsecivis horis ut exponendam susciperem, hortatus est.
1162 9 | de mandato suo diligenter exponet. Quae si tibi probabitur,
1163 13 | temporis quidem, ut paullo ante exposui, multo minus habui, quam
1164 bonfa| officium vestrum qui versibus exprimat aptis?~Lapsus erat miser
1165 15 | scientiam e libris petitam vita exprimeres, quae sunt illae praeclara,
1166 bonfa| flectere gratia possit.~Exprimitur tandem hoc invito a iudice,
1167 16 | esset et ex copia utilitas exsisteret. Est igitur in magnis rebus
1168 16 | futurum est, suo tempore exspecta. [MDLVI] ~
1169 bonfa| porrigit, a te~fortiter exspectans extremi vulneris ictum,~
1170 3 | enim, ut argumentum a te exspectarem. Argumentum igitur potest
1171 17 | meum haec a me nunc minus exspectata eoque iucundior voluntatis
1172 3 | Porro de meis rebus quid exspectes, nihil est. Mutationem nullam
1173 4 | et Plautum etiam aliunde exspecto. In Officia et Catulli poemata
1174 bonfa| quibus et rectum et longos exstincta per annos~nunc demum exoriens
1175 13 | exortam utinam aliquando dies exstinguat. Ratio quidem hoc nondum
1176 13 | celebrata sermonibus et scriptis exstingui nulla vetustate posse intelligebam.
1177 bonfa| laude, et ab illo~quem tu exstinxisti tibi lucida gloria surget.~
1178 18 | remedium aliquod divinitus exstiterit, suam honestatem omnem neglecta
1179 18 | vi suaque magnitudine non exsuperet. Itaque sermo hic noster
1180 14 | bellis et intestinis et externis. Te vero florere omni laude,
1181 5 | cum viveret, usus est, extet Gratii Poema quoddam manu
1182 16 | laudandarum studia periisse atque extincta prorsus esse dolendum est,
1183 18 | linguam obsolevisse iam et extinctam paene totam esse. Quam enim
1184 12 | immortalitate dignissimum extingui mortali cum corpore non
1185 18 | quae populi Romani nomen extollunt atque illustrant? Quae summorum
1186 17 | aequum est. Illa de iudiciis extraordinariis, quae te scribis edidisse,
1187 12 | adolescente factus est. Nam extremam vitae partem, quam, ut in
1188 bonfa| a te~fortiter exspectans extremi vulneris ictum,~dulcibus
1189 bonfa| non tamen ipsi~pendentem extremo casu liquistis amicum.~Pugnastis
1190 18 | una virtus ad eum gradum extulerit, unde humana omnia despicit,
1191 18 | Antonii Marchionis Montisbelli f. in suos Commentarios Ciceronis
1192 12 | 12 - Vido Fabro Patavium (I, 6).~ ~Nescio,
1193 12 | vitae partem, quam, ut in fabula actum, decet esse perfectissimam,
1194 18 | comparassem, modum fortasse facerem studio meo. Sed, ut inter
1195 bonfa| inani teste probarat.~Quid facerent legum custodes? Legibus
1196 12 | si ex animo evelleres, faceres humane nec tamen inique,
1197 7 | alias, quanti bonas artes faceret, ostendit, sed proxime vel
1198 10 | esse familiarem, ut etiam facetiis lacessas. Quo in genere
1199 18 | qui nos derideant ludosque faciant atque etiam, si diis placet,
1200 8 | posset. Itaque, quod ante faciebam domestico tantum exemplo
1201 16 | spe invitati, accurrunt facileque ad eas res aggrediuntur,
1202 bonfa| praecellit Etrusco,~mansuetus, facilis, dulci sermone disertus.~
1203 2 | quidem eiusmodi est, ut eam facilius ipse tu tecum cogitare possis,
1204 18 | diligere. Sed etiam saepe facimus, ut eas res easque actiones,
1205 13 | quaedam movet, ut id, quod facis, perpetuo facias. Quanti
1206 9 | mehercule vix possum. Quae res facit, ut etiam si mihi otium
1207 18 | sanctissimeque traductam, huius omnia facta, consilia, instituta tibi
1208 15 | vel morbo admonitus, recte factorum fructum a Deo potius quam
1209 16 | postremi ordinis hominibus factos, speciosis magnaque pollicentibus
1210 1 | peteremus, quod post balnea facturi videbamur, intelligebam
1211 18 | esse aliquid in omnibus facultatibus atque artibus extremum.
1212 17 | meo sensu iudicas, tua te fallit opinio, ego tamen, quae
1213 16 | Quos non modo qui scribunt, falsa de se ipsis opinione decepti,
1214 18 | opera non bene ponitur. Hoc falsum. Duplex autem est, qua utor,
1215 15 | iudiciis, gravi iactura famae, magno rei familiaris detrimento.
1216 4 | quod aiunt, nostrae gloriae famaeque cursu defecerunt. Ex illo
1217 18 | elementa, deinde, quibus famem frigoraque arcemus, victus,
1218 10 | Gaudeo me tibi usque eo esse familiarem, ut etiam facetiis lacessas.
1219 14 | praeclara, quae te audio tuis familiaribus esse pollicitum, aut, si
1220 16 | nostra vetere amicitia et familiaritate, per quot annos, quibus
1221 16 | comitatem in consuetudine familiarium, gravitatem in congressu
1222 11 | 11 - Rainutio Farnesio Cardinali creato Romam (
1223 16 | decus Italiae, Alexander Farnesius Cardinalis in oculis fert,
1224 bonfa| visum est superis; mutari fata nequibant.~Fixum erat ut
1225 18 | prorsus eum excellere omnes fatentur, qui quidem ita quacumque
1226 15 | valetudo mea sive voluntas seu fati potius, quae in rebus humanis
1227 13 | quam res tanta postulabat. Fatum in hoc singulare meum est,
1228 16 | vestigiis ingressus pergis eo faventibus hominibus, approbante Deo,
1229 6 | qui nascenti meae laudi favere debebant, hactenus obscure
1230 18 | quae litteris mandamus; si faves industriae optimeque te
1231 3 | nihil est. Mutationem nullam fecerunt a discessu tuo. De te quae
1232 prae | minuscula, hoc ideo videtur fecisse Manutius, ut aut in eadem
1233 16 | Et quod, ille si viveret, fecissem, ut hoc ei, quidquid est,
1234 13 | mihi otii spem dederat et fecisset. Quis enim ad benignitatem
1235 5 | nos diliges, ut hactenus fecisti, videbis diligenter, an
1236 13 | homo certe satis fortuna felix, praemiis commotum et blanditiis
1237 5 | quidem principis lectissimae feminae et Scipioni Capycio, cuius
1238 16 | quae ferenda non sunt, feramus tamen ac dissimulemus, sane
1239 18 | valebat ingenio, laudem ferebat. Si Curibus educatum aut
1240 16 | merentur. Sed cetera, quae ferenda non sunt, feramus tamen
1241 4 | movetur, ut paene frontem feriam. Itaque feci dolore inflammatus,
1242 18 | inferiorem, ista fere, quae feriunt aures meas, vehementer commovent.
1243 8 | via et eo morbo, qui me Ferrariae satis graviter afflixit,
1244 7 | in primis, cum Hieronymum Ferrarium, iuvenem rarissimae virtutis,
1245 13 | non, quantum rei magnitudo ferret, suppetebat, cum ex vetere
1246 16 | Farnesius Cardinalis in oculis fert, tibi arcana communicat,
1247 8 | Venetias reverti, etsi eram et fessus aliquantum de via et eo
1248 2 | consequeris, ut, si qua interdum festinantius legeris, ea revocata animo
1249 6 | valetudinem consequaris. De qua si fiam certior, magna sane molestia
1250 18 | quaeque rectene an secus fiant, diiudicare non possumus,
1251 prae | eum adscripsi. ~- Martinus Fickelscherer~
1252 bonfa| omnes.~O pietas, o prisca fides! Vos crimine duro~oppressum
1253 18 | picturas, artem in vocibus et fidibus, odores in unguentis, condimenta
1254 bonfa| cur veterem a nobis, cur fidum avellis amicum?~Non tamen
1255 16 | assumpsero, longe admodum ab iis finibus, quos modestiae ratio praescribit,
1256 18 | quibus utuntur, argumenta firma sint, quae ostendam esse
1257 18 | postrema in acie subsidium firmissimum collocant, videamus, in
1258 18 | in ipsa religione tuenda firmitudinem animi atque constantiam;
1259 4 | te tanta esse perspicio, fit etiam aliquanto illa celebrior
1260 bonfa| studium sterilemque laborem.~Fixa manet duris sententia legibus
1261 bonfa| mutari fata nequibant.~Fixum erat ut damnatus et acri
1262 18 | voluntas ad malas artes et flagitiosa consilia traducit, cum iis
1263 13 | studio satis mea sponte flagrantem acrius inflammabant ii,
1264 18 | quisque virginem, cuius amore flagret, intactam ab iniuria, puram
1265 18 | excellentem, Ioannem Paullum Flavium, qui te novo quodam planeque
1266 bonfa| frangere vis hominum, non flectere gratia possit.~Exprimitur
1267 bonfa| pugnastis amaro,~si possent flecti sensus mentesque severae.~
1268 bonfa| memorata per annos,~Genua, florebis viridi cum laude, et ab
1269 17 | 17 - [Petro Victorio] Florentiam (II, 22).~ ~Gratae tuae
1270 10 | nos inter nos ludibundi flumina perambulamus. Quid quaeris?
1271 18 | lutosis maculis adspersam ac foedatam eloquentiam, quam semper
1272 18 | agnosceres. Neque tamen a forensi opera et a iudiciis propterea
1273 18 | educatum aut Arpini orantem in Foro audires, Sabinum statim
1274 bonfa| vobis cum laude rependat~forsitan alter erit, vel iam est;
1275 9 | carior aut iucundior; nisi forte in hoc officio ideo ille
1276 18 | suas consilio, vigilantia, fortitudine ita explent, ut antiquam
1277 13 | negligere sine gravi mearum fortunarum exitio licebat. His quoque
1278 7 | habui negotium, ut meas fortunas in tuto collocarem. Sed
1279 6 | vel omnibus omnium Regum fortunis anteponam et simul interdum
1280 bonfa| tamen immutabile; quod non~frangere vis hominum, non flectere
1281 16 | nimias contentiones, quibus frangitur ac minuitur, recusat. Ubi
1282 18 | dignitatem vindicabit. Qui cum frater fuerit avi tui cumque illum
1283 7 | deinde amare coepi ut te fratre dignum, nihil praetermitto,
1284 16 | multorum docuit experientia. Eo frequentes, bona spe invitati, accurrunt
1285 18 | elementa, deinde, quibus famem frigoraque arcemus, victus, vestimenta,
1286 15 | ut omittam, quod haec me frigoris acerrima vis et intemperies
1287 4 | interdum movetur, ut paene frontem feriam. Itaque feci dolore
1288 6 | interpellatione diutissime fruamur. Quod profecto efficiam,
1289 13 | multorum annorum amisso fructu erat sane, cur ingemiscerem
1290 14 | re, verum etiam exemplo fructuosum. Fortasse enim te praeeunte
1291 18 | corruptis seminibus vitiosae fruges, sic a malis exemplis improba
1292 18 | haec ad eam, qua legendo fruimur, voluptatem pars attinet:
1293 10 | sermone, adspectu certe tuo fruor, dum de te cogito. Quod
1294 1 | est, multis iam remediis frustra tentatis accedere nunc ad
1295 prae | candidissimi, sincera ac non fucata in Deum pietas, infatigatum
1296 6 | tibi curae meae rationes fuerint, qua me praesentem humanitate
1297 18 | vindicabit. Qui cum frater fuerit avi tui cumque illum una
1298 16 | contemnere. Non ita laudem fugio, etsi nec nimis appeto.
1299 13 | defuerint, quae utinam mediocria fuissent, temporis quidem, ut paullo
1300 | fuisti
1301 bonfa| ille ministerio propere functurus iniquo~terribilis rigidam
1302 18 | quae saepe praeclare iacta fundamenta virtutis evertit, non commodum,
1303 13 | et ex iis, quae ieceram, fundamentis aliquid eiusmodi, quale
1304 bonfa| aberras.~Ne lacrimas, ne funde ultra; desiste precari;~
1305 bonfa| sat honorifico celebrastis funera fletu,~iam satis officio,
1306 14 | deformat aspectus mortuorum. Furere iam coepit morbus et insultat
1307 11 | tribuuntur; mihi, qui de tua futura dignitate, fretus indole,
1308 2 | vitae rationem, sed etiam futurae divinationem. Tibi felicitatem
1309 11 | praedixique multis, qui futurus esses. Et nunc opinionem
1310 18 | consuetudo fuit. Quod si Gallorum aut Hispanorum immensa multitudo (
1311 13 | Rhambertus meus, qui ex Gasparis Contareni, praestantissimi
1312 18 | etiam honore prosequimur? Gemmas et vasa pretiose caelata,
1313 16 | simplex non est, sed in duo genera dividitur. Quaedam enim,
1314 18 | praeclare gesta per omnes gentes cum laude disseminant? Quae
1315 bonfa| insignis et armis,~barbaricae gentis magnis decorata tropaeis,~
1316 bonfa| seros memorata per annos,~Genua, florebis viridi cum laude,
1317 prae | eis verbis, quorum vera ac genuina forma ne nunc quidem in
1318 18 | Imperatorum fortiter et praeclare gesta per omnes gentes cum laude
1319 3 | veritus sum, ne tu rustice me gladio. Epistolam habes iocationis
1320 8 | expedito cursu ad summam laudem gloriamque contenderem, id multo acrius
1321 8 | non dicam honestius, sed gloriosius, quam te, virum omni genere
1322 14 | conferas. Quod si facies, gloriosum tibi erit ex ipsa re, quem
1323 18 | vero linguarum, Hebraicae, Graecae, Latinae, cognitionem paene
1324 7 | dignissimam aggressi omnes libros Graece scriptos, qui nunc in Bibliotheca
1325 prae | eorum exemplo, qui veterum Graecorum Romanorumque libros sibi
1326 17 | Florentiam (II, 22).~ ~Gratae tuae litterae, gratissimus
1327 bonfa| studioque pares persolvere grates,~has qui perpetua vobis
1328 12 | maxime erit, illustri exemplo gratiae referendae, tum ad animos
1329 5 | viveret, usus est, extet Gratii Poema quoddam manu scriptum
1330 12 | Cuius officii societas eo gratior utrique nostrum esse debet,
1331 17 | significas a sententia mea, gratissima tamen erunt. Et gaudeo te
1332 4 | litteras omnes tuas, quae mihi gratissimae fuerunt. Intellexi enim,
1333 7 | non molestum, sed etiam gratissimum sit. Quod tu, si videbitur,
1334 17 | Gratae tuae litterae, gratissimus vero, qui te ad scribendum
1335 5 | quam cito, quod non ita gratum sit, omnino illis optatius
1336 12 | quae tamen ille, ut erat gratus, non meminisse solum, sed
1337 13 | singulari viro, Cardinali Polo gravissimis sanctissimisque sermonibus
1338 13 | patior mihi hoc a te, viro gravissimo, persuaderi amoque mirabiliter
1339 prae | sit correctionis vis et gravitas, ut diversa admodum sententia
1340 18 | bellicam virtutem commemorat? Gravitate sententiarum quis Cicerone
1341 16 | consuetudine familiarium, gravitatem in congressu et sermone
1342 11 | contulit. Profecto tales gubernatores, tam peritos, tam vigilantes,
1343 3 | hortis cum Epicuro, quam in gymnasio cum Aristotele velis vivere.
1344 12 | acceperim, an eidem gratias habeam, quod mihi arculam quandam
1345 18 | invenit industria. Quae quin habeant iucunditatis et ornamenti
1346 12 | solebat. Ego ab illo maximum habebam beneficium, quod me cum
1347 17 | composuerim, paucis mensibus habebis, si valebo, commentarium
1348 13 | studia iacere necesse erat, habendam mihi rationem duxi. Quo
1349 12 | laudabiles ducuntur, ego eadem ut haberem semper laboravi. Sed scis
1350 10 | perambulamus. Quid quaeris? Si te haberemus, ad summam voluptatem nihil
1351 8 | studiis a pueritia dedidi, iis haberi non indignus, diligenter
1352 4 | quidam bonarum artium est habita, restituerem. Quod si, ut
1353 bonfa| descendere monte Camenas~atque habitare tuo, Benace, in litore iussit.~
1354 18 | summa, ubi summum decus habitat, quae vulgus ignorat, omittamus.
1355 13 | triennium occupatus quantulam habuerim excolendae facultatem eloquentiae,
1356 18 | summorum magistratuum, quod habuit illis temporibus praemium
1357 7 | benignitatis aura deficiat, haerebunt neque iam potuerunt, quo
1358 14 | pro mea virili parte et haereo, quoad possum, in scribendo.
1359 18 | in re tantam non esse, ut haerere per tot annos in hoc studio
1360 bonfa| amicorum. Vestris dolor haesit acerbus~mentibus; afflicti
1361 8 | tuarum maxima, diligenter hauriam: non despero fore, ut et
1362 16 | doctrinae fontibus nihil hauriunt, contraque multa corrumpunt
1363 13 | consuetudine prudentiam hauserat, praeclara quaedam notabat
1364 4 | vix primam lucis usuram hausissem, omnis rei typographicae
1365 18 | scientiam, trium vero linguarum, Hebraicae, Graecae, Latinae, cognitionem
1366 15 | hoc te iudice pertimescam. Hem, Ricci, qui sacris in litteris
1367 15 | eos post obitum patris de hereditate dissensio, inde lis, inde
1368 18 | familia, in qua florere vides heroes permultos, gloria circumfluentes,
1369 12 | decet esse perfectissimam, heroicam audio fuisse et plane divinam.
1370 5 | scriptum satis breve, numeris heroicis, de Venandi ratione, de
1371 11 | videtur, vobis nascentibus heroum numerus ut augeatur et quasi
1372 16 | viris nihil queat? Atque hi, cum in C. Marii aut L.
1373 1 | quae pluviae, quam paene hiemales dies. Haec dum ita se habent,
1374 7 | proxime vel in primis, cum Hieronymum Ferrarium, iuvenem rarissimae
1375 18 | fuit. Quod si Gallorum aut Hispanorum immensa multitudo (exempli
1376 prae | qui vel illorum temporum historiae vel latinitatis studiis
1377 18 | Poetas habent egregios, historicos, oratores, philosophos etiam
1378 bonfa| mirabitur omnis.~Tu quoque in historiis seros memorata per annos,~
1379 18 | paene totam esse. Quam enim hodie nationem, ut omnes animo
1380 7 | inscitiae non est. Nec hodierni mores et ratio temporum
1381 7 | Sane sum laetatus plurimum hominemque sua sponte diligentissimum
1382 7 | summus et augustissimus, diis hominibusque volentibus adscendit. Ac
1383 16 | Itaque te summus ille artium honestarum patronus, decus Italiae,
1384 18 | divinitus exstiterit, suam honestatem omnem neglecta prorsus in
1385 2 | Ovidius interpellatores, honesti illi quidem, sed interpellatores
1386 11 | quadam specula errantibus honestis disciplinis viam et hospitium
1387 8 | mihi esse potest, non dicam honestius, sed gloriosius, quam te,
1388 18 | satis aequa lance turpe et honestum examinamus, quae debemus
1389 6 | Accolto, Cardinali Rau. Honoratissimo S.D.~ ~Vel in summis occupationibus
1390 13 | hominibus amorem, altera etiam honorem conciliat, in consuetudine
1391 bonfa| lenite dolorem:~iam sat honorifico celebrastis funera fletu,~
1392 11 | Cardinalis es. Optabile et honorificum: sed est in isto honore
1393 bonfa| miser extrema Bonfadius hora~aspersam lacrimis misit
1394 6 | reliquae sunt ante coenam horae, eas Ciceronis lectione
1395 bonfa| factum patet, ergo peribit.~Horrendum carmen, tamen immutabile;
1396 11 | exorirentur dissidentium opinionum horribiles procellae, quae iactare
1397 2 | ad quam ego summis viris hortantibus me contuli, naturam et rationem
1398 2 | consuetudinem ne desineres, hortarer ego te pro nostra coniunctione
1399 15 | consenescam. Itaque, quod hortaris, ut ad vos quam primum me
1400 6 | aggressi admonitu atque hortatu Octavii nostri, qui me litteris
1401 16 | ut exponendam susciperem, hortatus est. Ego sumpsi pro Sextio
1402 3 | bacchationes defervescant, in hortis cum Epicuro, quam in gymnasio
1403 18 | studio meo. Sed, ut inter hos, qui nunc homines vivunt,
1404 11 | honestis disciplinis viam et hospitium ostendat. Ergo alter alteri
1405 3 | scribentem sententia deficeret. Hui, quam multa iam nunc mihi
1406 12 | animo evelleres, faceres humane nec tamen inique, cum hoc
1407 prae | ipsius Manutii vita, natura humanissima moresque candidissimi, sincera
1408 2 | praesertim a te ad scribendum humanissime invitatus, putavi mihi faciendum,
1409 16 | Urbis deliciae, lepor, humanitas, exemplum antiqui officii,
1410 18 | Latinae litterae non habent? Humiles et obscurae sunt litterae
1411 bonfa| parcere nescis:~eximios humilesque feris discrimine nullo.~
1412 18 | omnia munitus. Me vero, humilis hominem loci, hac una tibi
1413 14 | imploranda remedia: humana quam iaceant, saepe docuit eventus. Vobis
1414 13 | consulerem, ipsa quoque studia iacere necesse erat, habendam mihi
1415 prae | eae epistulae neglectae iacerent, quae etiam nunc eis, qui
1416 18 | ambitio, quae saepe praeclare iacta fundamenta virtutis evertit,
1417 11 | horribiles procellae, quae iactare multis abhinc annis Petri
1418 1 | primum, quod hanc equitandi iactationem, quae me quidem delectat,
1419 15 | turpibus iudiciis, gravi iactura famae, magno rei familiaris
1420 13 | cum praeteriti temporis iacturam sarcire diligentia vellem,
1421 15 | ubi iam multis mensibus iacui, tenebras retrusit, praeterea
1422 18 | si rebus inclinatis iam iamque cadentibus opem ferre quisquam
1423 | ibi
1424 7 | quia semper fuit avus eius, iccirco ad eum gradum, qui est in
1425 bonfa| exspectans extremi vulneris ictum,~dulcibus et numeris et
1426 prae | nobis separantur, veluti «idest» «quam» cum superlativo,
1427 13 | paenitebat et ex iis, quae ieceram, fundamentis aliquid eiusmodi,
1428 6 | quae obtigit, deserere sine ignaviae suspicione non possumus,
1429 bonfa| comburatur crepitanti deditus igni.~Tum se carnifici saevo
1430 16 | eloquentiae longissime protulit, ignominiam, ut statuerim, si cum vita
1431 18 | actiones, quarum caussas ignoramus, quaeque rectene an secus
1432 18 | quam plerique mortales ignorant, animo cogitaret. Quem tu
1433 bonfa| quam nobile collum~percutis ignoras, et quo te sanguine tingis?~
1434 18 | decus habitat, quae vulgus ignorat, omittamus. Sin extremum
1435 16 | noverim, ipse me prorsus ignorem et qui, cum alios incusem
1436 6 | magnopere te rogo. Vale, IIII. Kal. Oct. Venetiis [MDXXXVI?]. ~
1437 12 | aliud agenti de improviso illas obtulerit. Gratias habebo
1438 16 | quaedam affecit, quasi ob illatam viro optimo egregieque de
1439 18 | fuit. Confluebant in urbem, illecti spe summorum magistratuum,
1440 7 | typos, quibus atramento illitis charta imprimitur, conflandos
1441 | illorum
1442 | illos
1443 6 | referendam, sed etiam ad illustrandam gratiam aptissimae. Quod
1444 18 | Romani nomen extollunt atque illustrant? Quae summorum Imperatorum
1445 13 | quasique pigmentis et coloribus illustrare possem. Res erat nec exigui
1446 16 | qui lumine explanationis illustret? Denique communia tantum
1447 12 | laudabilis maxime erit, illustri exemplo gratiae referendae,
1448 11 | tribuuntur ea, quae semper illustria fuerunt, nunc eo magis,
1449 4 | aliquanto illa celebrior et illustrior. Itaque de emendationibus
1450 4 | aliorum sermone perspectum illustrius tamen etiam ex tuis litteris
1451 14 | facile in morbos incurrat, imbecilla prorsus et incommoda. Itaque
1452 1 | dicuntur esse: permixtae cum imbribus putrescunt, gravi periculo
1453 18 | collocatus, hunc te decet imitari, huius vitam perpetuo sanctissimeque
1454 13 | quale illud est, quod in imitatione sit optimum, diiudicare,
1455 18 | attinet, habemus abunde, quod imitemur. De pronunciatione vero
1456 13 | sollicitudo, quam mihi ex immaturo Cardinalis Maffaei, divini
1457 6 | erga me oblitorum (sic) immemorem accusare posses. Accipe
1458 16 | principem) gravem, inquam, illam immensi voluminis molem quis est,
1459 13 | tibi ago gratias, ut debeo, immortales, quod ita animatus in me
1460 10 | sint, vinces omnia. Petis immortalitatem, quam multi sequuntur, tu
1461 7 | egregia ipsius natura ad immortalitatis laudem excitatus saepe alias,
1462 bonfa| Horrendum carmen, tamen immutabile; quod non~frangere vis hominum,
1463 prae | quid quibus locis censuerit immutandum, eorum exemplo, qui veterum
1464 1 | tamen, nisi quid gravius impedit, revertas. Et ut scias,
1465 3 | pugiunculo illo tuo, quo ego te impeditum et alligatum ense cum vidi
1466 18 | illustrant? Quae summorum Imperatorum fortiter et praeclare gesta
1467 18 | ipsum ego mihi ab hominibus imperitis certe definiri nolo. Definiant
1468 bonfa| mente Deum spectans, animo imperterritus offert;~ille ministerio
1469 4 | ea te velle ostendisse impertirem. Quamobrem, etsi cum ego
1470 13 | otii spe recreatus facile impetrabam a me ipso, ut ex animo meo
1471 16 | facile quisquam a se ipso impetrat. Amat enim hominis natura
1472 12 | quia nemo adhuc a me hoc impetravit, ut ea mihi adsciscerem,
1473 10 | circiter octingentas iam implevisse commentationibus iis, quas
1474 13 | antiquius, quam ut abditas atque implicatas in mente cogitationes non
1475 14 | attingebat. Quare divina sunt imploranda remedia: humana quam iaceant,
1476 13 | magistrorum disciplina rudem atque impolitum erudiebat et conformabat
1477 17 | scriptam contuleris cum impressa, quaeque loca varia sunt,
1478 5 | desiderio respondeant, ita impressionem libri maturabimus, ut nihil,
1479 16 | decepti, verum etiam qui typis impressos edunt, iis, qui hoc de genere
1480 15 | gravem. Accedit tertia, ut imprimam librum meum de legibus romanis,
1481 2 | interpellatores tamen et a quibus imprimendis aegre mihi quidquam vacui
1482 13 | patris instituto in hoc imprimendorum librorum munere et restituendae
1483 7 | atramento illitis charta imprimitur, conflandos curaret et,
1484 18 | fruges, sic a malis exemplis improba studia et a laudabilibus
1485 12 | quandam ad litteras non improbaret. Intercessere etiam inter
1486 prae | cogamur. ~Ac ne hoc quidem improbaveris, quod pristinum usitatumque
1487 5 | quam quorumdam hominum improbitate atque invidia, qui me, cum
1488 12 | planeque aliud agenti de improviso illas obtulerit. Gratias
1489 13 | sane dissimillimus, hoc est impudens plane sim. Nam ut cetera,
1490 13 | tuum, qui te ad scribendum impulerat, quam eloquentiam suspicerem,
1491 17 | te ad scribendum animus impulit. Atque ego te antea diligebam,
1492 16 | commotus, illius virtute impulsus, idem nunc, iisdem adductus
1493 10 | ingeniosus nos tardiores impune commoveris. Mihi cum amico
1494 18 | sint, quae ostendam esse inania, sed quod, ut eam quisque
1495 bonfa| Haec tu non audis; sed inanibus irrita ventis~mandantur
1496 16 | Cuiusmodi non esse pauca inanis multorum docuit experientia.
1497 11 | pueritia studio virtutis incensum et colui clarissimo genere
1498 1 | annorum in gravem morbum inciderat, quo per biennium conflictatus
1499 16 | Marii aut L. Syllae nomen inciderint, si Marii aut Syllae vitam
1500 13 | satis valetudini parcerem, incidi in morbum. Qui cum esset
1501 prae | finem perscribimus, sed incipimus ab insequenti. Denique illud