| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Paulus Manutius De morte Bonfadii IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Cap. grey = Comment text
1502 2 | viderem tua sponte satis incitatum et me cognoscerem ad id
1503 8 | facio nunc iudicio de me incitatus tuo. Cui vereor equidem,
1504 18 | perpetuum amittat. Quod si rebus inclinatis iam iamque cadentibus opem
1505 bonfa| relucet;~et tu, qui docti dux inclitus agminis anteis,~magnanime
1506 16 | ostenditur, difficultas inclusa latet. Cuiusmodi non esse
1507 prae | atque coniecturis, uncis inclusum eum adscripsi. ~- Martinus
1508 14 | incurrat, imbecilla prorsus et incommoda. Itaque saepe in cursu institutorum
1509 16 | invenire. Atque huius quidem incommodi culpa unde manaverit, exponam.
1510 13 | superiorum molestiarum atque incommodorum memoriam oblivione delerem.
1511 5 | insectari maluerunt. Quod tamen incommodum partim ope Dei Opt. Max.
1512 16 | genere iudicare possunt, inconsultis, quodam modo deformant praeclara
1513 15 | magis in hanc voluntatem incubui, quod inscriptus emittetur
1514 12 | et plane divinam. Quare incumbamus, o Vide, et hanc operam
1515 18 | eloquentiae Romanae cupiditatem incumbere coepisses, postea te non
1516 4 | conieci. Nunc in eam curam incumbo, ut, cum ab hoc instituto
1517 16 | ignorem et qui, cum alios incusem propterea, quia non praestant
1518 bonfa| miser in culpam Bonfadius: index~detulerat patribus, nec
1519 prae | Ubi autem annus certis indiciis reperiri potuit atque coniecturis,
1520 4 | mentis et animi liberalis indicium attulisti, quod mihi, quaecunque
1521 13 | autem? Utinam non semper indigerem maxime! Nunc ad occupationem
1522 16 | inquinant. Quae me ita commovit indignitas, itaque meum animum, ut
1523 4 | veteri nostra existimatione indignius? Ego vero huc omnes nervos
1524 8 | pueritia dedidi, iis haberi non indignus, diligenter ineunda mihi
1525 11 | futura dignitate, fretus indole, moribus, ingenio tuo, adolescens
1526 4 | Sannazarii, in quo mihi visus es inducere in amicitiam nostram genus
1527 18 | permanserit, maior simul induceretur Gallici aut Hispanici sermonis
1528 12 | recte scribendi viam primus induxerat. Videbatur quibusdam natura
1529 3 | saltatorum lusus, personatorum ineptiae. Quid quaeris? Sexcenta,
1530 18 | civitate sunt adeptae? Sed ineptus sim, si me patronum Latinae
1531 11 | satis constat turpitudinem inesse. Quae profecto tibi in mentem
1532 18 | in qua tamen ipsa multum inest, quam rerum omnium laudabilibus
1533 8 | non indignus, diligenter ineunda mihi ratio est, ut istam
1534 5 | artium fructus, quibus me ab ineunte pueritia dederam, colligere
1535 16 | deinde gravi temeritatis infamia refellit eventus. Huius
1536 prae | non fucata in Deum pietas, infatigatum litterarum studium, labores
1537 bonfa| legibus urbes.~Continuo infelix in carcere conditur atro.~
1538 14 | quemquam nisi obscuri loci infimaeque sortis attingebat. Quare
1539 16 | locare studium fuit, magno ac infinito prope numero non tamen ita
1540 1 | persequimur, quae posse videntur infirmare ac minuere, declinamus.
1541 16 | annorum superiorum studiis infirmatus et rei familiaris cura impeditus,
1542 7 | videmus et audimus; sed quod, infirmitatem eius aetatis cum recordor,
1543 13 | sponte flagrantem acrius inflammabant ii, qui tum homines vivebant,
1544 4 | feriam. Itaque feci dolore inflammatus, quod nullae rationes aliis
1545 10 | ad aquas. Innixi utribus inflatis, remoto loco, nos inter
1546 12 | praeditum, Bunelli praeceptis informatum, confido facile futurum.
1547 13 | amisso fructu erat sane, cur ingemiscerem vitamque mihi haud satis
1548 18 | tu quoque vides, Alfonse ingeniosissime, tuumque iudicium cum mea
1549 10 | gratiam referemus, ne tu homo ingeniosus nos tardiores impune commoveris.
1550 4 | tamen ut agam tecum tam ingenue, quemadmodum et studia nostra
1551 4 | reciperes, sed aliud etiam ingenuum mentis et animi liberalis
1552 bonfa| tamen obscurus perit aut inglorius; exstant~scripta viri, quae
1553 bonfa| desiste precari;~suscipis ingratum studium sterilemque laborem.~
1554 17 | te antea diligebam, quod ingressum esse minime vulgarem in
1555 12 | faceres humane nec tamen inique, cum hoc ipsum, quod commissum
1556 12 | comparares, Socratem diceres iniquorum conspiratione circumventum.
1557 7 | Romulo quidem tuo, quem initio sum complexus ut fratrem
1558 18 | Alfonse clarissime, huius initium sermonis temere detulisse,
1559 prae | operam, non vereor ne sint iniucundae. Dico eas, quibus ipsius
1560 10 | in tantis caloribus, non iniucunde vivimus: urbis mirifica
1561 12 | iniuria beneficium accepi, et iniuriae beneficium praeferri aequum
1562 18 | loquuntur. Quapropter nimis iniusto privilegio damnabitur Latina
1563 7 | a multis tamen gratiam inivit. Nam cum vos, tales viri,
1564 10 | possimus, confugimus ad aquas. Innixi utribus inflatis, remoto
1565 18 | quid istos in hanc mentem inpulerit, quaero. Itane? Dignitatem
1566 16 | turpissimis inscientiae maculis inquinant. Quae me ita commovit indignitas,
1567 prae | adnotaverat. Accuratius igitur inquirendum erat, quo tempore unamquamque
1568 3 | levitates amatoriae. Quorum? inquis. Mecum habebo: neque tibi
1569 4 | Ex illo tempore omnia, ut inquit ille, «in peius ruere ac
1570 18 | pertimescere debeamus. Nusquam, inquiunt, viget usus Latini sermonis:
1571 16 | cuiusdam sapientiae, alterum insanae esse ambitionis vitium semper
1572 10 | magna spatia terrarum et te insciente saepe tecum est. Itaque
1573 16 | saepe sententias turpissimis inscientiae maculis inquinant. Quae
1574 7 | quocumque animo detur, inscitiae non est. Nec hodierni mores
1575 2 | iis, quae sunt ad Atticum inscriptae. Locos emendatos habeo supra
1576 15 | voluntatem incubui, quod inscriptus emittetur Hippolyto Cardinali.
1577 5 | possent et deberent, odisse ac insectari maluerunt. Quod tamen incommodum
1578 prae | perscribimus, sed incipimus ab insequenti. Denique illud vix vereor
1579 16 | magnaque pollicentibus titulis insignes minimi pretii commentarios.
1580 18 | quae summae proxima est, insignia brevi omnino consequaris.
1581 prae | litterarum laude maxime insignibus usus ac familiaritas cognoscantur
1582 bonfa| praeclara viris, urbs classe insignis et armis,~barbaricae gentis
1583 16 | Eas nisi pertexuero, nihil instituere in animo est. Pertexere
1584 16 | haec est, de qua orationem instituimus, ratio interpretandi. Quis
1585 14 | incommoda. Itaque saepe in cursu institutorum meorum, cum maxime vellem,
1586 13 | tu laudas, illo auctore institutum possim absolvere, quam ut
1587 14 | Furere iam coepit morbus et insultat in omnes palam sine discrimine,
1588 18 | virginem, cuius amore flagret, intactam ab iniuria, puram ab omni
1589 5 | tuarumque rerum studiosissimum intellegas. Sannazarii autem nostri
1590 1 | salutariter fieri posse intelligamus. Nunc quidem alienum tempus
1591 2 | facile videas idemque optime intelligas, quam magnam hoc tempore
1592 16 | desiderari ab eruditis beneque intelligentibus viris nihil queat? Atque
1593 18 | quae vis, facile possim intelligere. Quae si, non dico quanta
1594 17 | longeque per eam processisse intelligerem. Sed auxit amorem in te
1595 18 | videmus tuosque plane sensus intelligimus, an, ubi ad istam voluntatem
1596 16 | omnes vel maximam utilitatem intelligunt, interpretandi rationem
1597 15 | frigoris acerrima vis et intemperies caeli semel aut iterum cubiculo
1598 7 | neque iam potuerunt, quo intendebant, sine ope auxilioque vestro
1599 4 | Ego vero huc omnes nervos intendo omnique non solum studio
1600 18 | enim ad unum nostri labores intenduntur, hoc unum nostra spectat
1601 12 | litteras non improbaret. Intercessere etiam inter nos officia
1602 13 | mihi librorum a medicis interdicto magna sane est animi mei
1603 13 | enim putas ad meam laudem interesse, cum hoc percrebrescit,
1604 18 | nimia, corrumpuntur atque intereunt. Quod enim recipitur, id
1605 15 | prudentia facile tamen amor interluceat. Mihi, ut scribis, condiciones
1606 13 | solum studiorum meorum, quae intermiseram potius, quam dimiseram,
1607 6 | ubi hoc otio sine ulla interpellatione diutissime fruamur. Quod
1608 15 | odium. Quod nisi ego me interponerem, nisi utrumque prensarem
1609 16 | omnium pulcherrimo libro interpretando studiosorum gratia consumere,
1610 16 | difficilia: quis est de tot interpretum numero, qui lumine explanationis
1611 prae | reprehensiones incurrat, quod interpungendi rationem Manutianam reieci,
1612 prae | verbi causa «ve» et «ne» interrogativum. Singula autem enuntiata
1613 9 | quae officii cursum debeat interrumpere. Sed noli credere me tam
1614 15 | humanitate, tuo lepore frui interruptamque multorum annorum consuetudinem
1615 6 | litterarum satis longum fuit intervallum et otii nunc tantum est,
1616 18 | alia, quam earum gentium interventus et consuetudo fuit. Quod
1617 14 | discordiis ac bellis et intestinis et externis. Te vero florere
1618 18 | cum ego adspicio, sensibus intimis afficior sic, ut ferre non
1619 14 | me pendent ii, qui meos intra parietes vivunt, uxor, liberi,
1620 5 | de specula quadam longe intueor, doctis omnibus et probis
1621 11 | in avi tui summam gloriam intueris, necesse est. Et omnino
1622 16 | fortasse neminem liceat invenire. Atque huius quidem incommodi
1623 18 | ut sensibus satisfaceret, invenit industria. Quae quin habeant
1624 prae | apud Krausium in appendice inveniuntur [II, LXIV, LXXIII]. Quattuor
1625 prae | dubitationi, de aliarum tempore investigando spem omnino esse abiciendam.
1626 6 | debebant, hactenus obscure inviderunt, nunc aperte etiam adversantur.
1627 5 | hominum improbitate atque invidia, qui me, cum iuvare et possent
1628 16 | simulationis arte obducti, nulla invidiae aut malevolentiae labe suffusi.
1629 2 | qua totos dies et noctes invigilem. Atque ego tamen, ne semper
1630 bonfa| duro~oppressum et multis invisum, non tamen ipsi~pendentem
1631 2 | ad scribendum humanissime invitatus, putavi mihi faciendum,
1632 bonfa| possit.~Exprimitur tandem hoc invito a iudice, vivus~ne comburatur
1633 1 | Id ego volebam scilicet invitus, qui te socium et administrum
1634 18 | latere tamen adhuc magnis involutam difficultatibus veritatem
1635 18 | munere virum excellentem, Ioannem Paullum Flavium, qui te
1636 18 | tui, Carolus Cardinalis et Ioannes Palliani dux, uterque ob
1637 14 | 14 - [Ioanni Sturmio] Argentoratum (II,
1638 3 | gladio. Epistolam habes iocationis plenam, qua te esse delectatum
1639 10 | qua nescio quid de me per iocum, sed cum quadam tamen amoris
1640 bonfa| Dilectae Musis animae, Iovis unica cura,~in quibus et
1641 15 | minus laudandi, quod inter ipsos parum convenit. Orta est
1642 5 | diligentia brevi sublatum iri speramus. Itaque renovatis
1643 13 | blanditiis captum atque irretitum Romam abduxit. Ubi cum aliquot
1644 13 | ipsa, quae tu nunc legis, irrigavi lacrymis, cum scriberem.
1645 bonfa| non audis; sed inanibus irrita ventis~mandantur quaecumque
1646 18 | in latinae linguae nomen irrumpentes hominum obtrectantium, qui
1647 18 | maior aliqua vis in Italiam irruperit ac permanserit, maior simul
1648 1 | quod, si accidisset, ut istas regiones peteremus, quod
1649 14 | docuit eventus. Vobis recte istic esse audio perpetuoque sit
1650 1 | meum consilium esse, te istinc ne prius commoveres, quam
1651 18 | ipse respondeam, quam quid istos in hanc mentem inpulerit,
1652 18 | Nunc ipsum in hac, qua Itali omnes utimur, lingua estne
1653 18 | amplificet nostraque haec Italica, non multis abhinc saeculis
1654 18 | Itaque sermo hic noster Italicus multas Gallici sermonis,
1655 18 | mentem inpulerit, quaero. Itane? Dignitatem Latinae litterae
1656 5 | Itaque non modo faciam, quod iubes de edendis Sannazarii monumentis,
1657 18 | se laudabilis admodum et iucunda tractatio, tum vero, si
1658 13 | vitamque mihi haud satis iucundam putarem, tamen otii spe
1659 1 | his oppidis et villulis iucunde satis oberrabimus. Quod
1660 5 | nunc quidem non illa solum iucunditate concessa iam animo privarer,
1661 12 | Bunello meo plane omnem iucunditatem eriperet. Nam sic fac existimes,
1662 18 | industria. Quae quin habeant iucunditatis et ornamenti plurimum, nemo
1663 6 | ut mihi hoc otium minus iucundum, minusve dulce sit. Facio
1664 13 | industriae, quod optimum iudicamus, id re ipsa consequi. Quod
1665 prae | unamquamque epistulam compositam iudicaremus. Qua via etsi Krausius iam
1666 17 | volo. Sin, ubi de meo sensu iudicas, tua te fallit opinio, ego
1667 prae | libri dignitatem summam esse iudicaverim. Sed quid quibus locis censuerit
1668 bonfa| tingis?~Hic, qui prostratus iugulum tibi porrigit, a te~fortiter
1669 18 | cumulatus urbem Romam et iura Pontificia tuentur, partes
1670 18 | reprehendendum, quae reprehendi iure possunt, procliviores, quam
1671 4 | quibus, ut Fascitellus noster iusserit, ita faciam. Impeditus plurimis
1672 bonfa| habitare tuo, Benace, in litore iussit.~Hic et Romano eloquio et
1673 7 | cohortandi aut etiam in studio iuvandi positum sit. Sed ille, cui
1674 8 | eam voluntatem, quam ad me iuvandum tua sponte contulisti, perpetuo
1675 18 | negat. Quod si, quae sensus iuvant et laboriose quaesita sunt
1676 7 | multas esse res, in quibus iuvari a te pro tua summa tum dignitate,
1677 7 | cum Hieronymum Ferrarium, iuvenem rarissimae virtutis, sanequam
1678 bonfa| studiisque decoris,~egregii iuvenes, maestum lenite dolorem:~
1679 bonfa| agminis anteis,~magnanime o iuvenis, Grimoalde, quis ille, quis
1680 13 | delectati, coluerunt, Bonamicus, Julius Camillus, Longolius. Haec
1681 prae | tres recepi, quae apud Krausium in appendice inveniuntur [
1682 prae | iudicaremus. Qua via etsi Krausius iam me praecessit, qui fere
1683 16 | hi, cum in C. Marii aut L. Syllae nomen inciderint,
1684 11 | in isto honore pondus et labor. Cadunt in eam, quam nunc
1685 6 | nunc in genere aliquantum laboramus, propterea quod ii, qui
1686 18 | cognosci possit, eatenus in eo laborandum. Latinam linguam obsolevisse
1687 7 | praesto mihi semper affuit laboranti, idem in hoc potissimum
1688 6 | Significabat enim te graviter laborare, sed tamen aliquantum sum
1689 12 | eadem ut haberem semper laboravi. Sed scis velle et perficere
1690 18 | si, quae sensus iuvant et laboriose quaesita sunt et retinentur
1691 16 | quidque praestantius, eo laboriosius ac difficilius esse. Alioqui
1692 18 | pronunciatione vero minimum laboro. Quid enim? An putamus in
1693 10 | familiarem, ut etiam facetiis lacessas. Quo in genere si perges,
1694 bonfa| portuque salutis aberras.~Ne lacrimas, ne funde ultra; desiste
1695 bonfa| Bonfadius hora~aspersam lacrimis misit per scripta salutem,~
1696 13 | tu nunc legis, irrigavi lacrymis, cum scriberem. Nec putavi
1697 18 | consequaris. Quod cum evenerit, laetabor primum tua, deinde communium
1698 14 | ordiar a re tristi, quando laetae non suppetunt, annum habemus
1699 7 | necessaria, maturaret. Sane sum laetatus plurimum hominemque sua
1700 14 | auxiliique caussa nisi plurimum laeter, male sentiam de virtute,
1701 13 | litteris confirmes, valde laetor. Cupio enim tuam tum humanitatem,
1702 18 | fere sumus nec satis aequa lance turpe et honestum examinamus,
1703 14 | nullum vidi praestantius, languere non sinas et otii tui rationem
1704 18 | deduxit. Ac ne nunc quidem langues, cum tamen omnia videas
1705 7 | dico, quod eum adhuc quidem lapsum esse putem, de quo etiam
1706 bonfa| versibus exprimat aptis?~Lapsus erat miser in culpam Bonfadius:
1707 18 | caelata, columnas marmoreas, laqueata tecta, sericas vestes, textiles
1708 18 | praestantibus meritis aliquid largiri tum humanitatis tum aequitatis
1709 bonfa| studium, pietas nec vestra latebit,~sed clarorum hominum semper
1710 14 | antea repebat sensim et latenter nec fere quemquam nisi obscuri
1711 18 | praeclara et eximia reperissent, latere tamen adhuc magnis involutam
1712 16 | ostenditur, difficultas inclusa latet. Cuiusmodi non esse pauca
1713 18 | Nusquam, inquiunt, viget usus Latini sermonis: aliter nunc omnes
1714 prae | illorum temporum historiae vel latinitatis studiis navant operam, non
1715 16 | orationes (quem librum? Latinorum omnium facile principem)
1716 12 | quod ea quae habent ii, qui laudabiles ducuntur, ego eadem ut haberem
1717 18 | umquam et Latinam linguam et laudabilia quaeque studia veterem in
1718 16 | debitum iis, qui bene ac laudabiliter vixerint, praemium, summa
1719 18 | possunt, procliviores, quam ad laudandum, quae laude digna sunt,
1720 13 | diligerer, optavi; ut vero etiam laudarer, optare fortasse potui,
1721 13 | antiquitatibus, quod tu laudas, illo auctore institutum
1722 6 | quod ii, qui nascenti meae laudi favere debebant, hactenus
1723 8 | illa fluxerunt, quae sunt laudum tuarum maxima, diligenter
1724 4 | sed etiam Italiae nostrae laus et gloria, quae si a barbaris
1725 5 | Bitotti quidem principis lectissimae feminae et Scipioni Capycio,
1726 11 | temperantia duce vel naturae lege licet. Vale. Venetiis. MDXLIV. ~
1727 13 | omnino ad veteres meas tum legendi tum scribendi exercitationes.
1728 13 | sententias, prudentissime, ut iis legendis non magis amarem amorem
1729 prae | propter signorum abundantiam legentium commodis ita non serviatur,
1730 13 | praestare, sed id, quod ego cum legerem erubui, neminem esse, cui
1731 prae | in epistulis suis scripta legerentur, omittere constituit asteriscis
1732 2 | qua interdum festinantius legeris, ea revocata animo diutissime
1733 18 | Praeterea in publicis rebus leges et magistratus, in privatis
1734 6 | litteris ea, quae volebam, legi de corpore tuo non nihil
1735 13 | haec ipsa, quae tu nunc legis, irrigavi lacrymis, cum
1736 prae | in omnibus libris scripta legitur: hoc peculiare est illius,
1737 2 | subsecivis horis vel scribo vel lego. Nudius tertius Euripidis
1738 bonfa| probarat.~Quid facerent legum custodes? Legibus uti~coguntur;
1739 16 | Commentarios vero illos, qui passim leguntur, in Ciceronis orationes (
1740 12 | natura severior, sed erat lenissimus erga sui similes, hoc est
1741 bonfa| egregii iuvenes, maestum lenite dolorem:~iam sat honorifico
1742 16 | Maffeus, Urbis deliciae, lepor, humanitas, exemplum antiqui
1743 15 | sermonibus, tua humanitate, tuo lepore frui interruptamque multorum
1744 6 | valde premor, Deus aliquis levarit. Interim, quoniam hanc Spartam,
1745 8 | graviter afflixit, nondum plane levatus, tamen magnitudo meae in
1746 5 | consolationem haud sane levem afferre solent et quod in
1747 12 | officia quaedam, sed a me levia nec satis digna, quae memoria
1748 3 | ut scribam. Quia tamen leviora sunt, omitto, ne gravem
1749 3 | Sunt, quae possim scribere, levitates amatoriae. Quorum? inquis.
1750 6 | certior, magna sane molestia liberabor. Iterum vale. ~
1751 16 | erant partes in ornandis liberalibus disciplinis, eae translatae
1752 4 | ingenuum mentis et animi liberalis indicium attulisti, quod
1753 7 | omnia, quae in te sunt, liberalissime polliceris, quodque Alexandrum
1754 7 | divinum adolescentem, natum ad liberalitatem et ad gloriam, non miror
1755 18 | saeculis orta nec admodum liberaliter praemiorum nutrimentis educata
1756 7 | statu sollicitum respexit ac liberavit Deus. Itaque omni plane
1757 14 | intra parietes vivunt, uxor, liberi, familia, sed fratres quoque
1758 16 | in hoc omnium pulcherrimo libro interpretando studiosorum
1759 13 | mearum fortunarum exitio licebat. His quoque me difficultatibus
1760 17 | idem liceat per te, quod licere tibi per me volo. Si quid
1761 2 | Burgonio.~ ~Si mihi per negotia licuisset, respondissem litteris tuis
1762 prae | uterer. Etenim cum ille in limanda oratione nunquam sibi satisfecerit,
1763 prae | nos puncto posito eandem lineam, etiamsi satis spatii suppetit,
1764 18 | lingua, si, quod in ceteris linguis usu videmus evenire, ut
1765 bonfa| ipsi~pendentem extremo casu liquistis amicum.~Pugnastis precibus,
1766 15 | hereditate dissensio, inde lis, inde odium. Quod nisi ego
1767 bonfa| habitare tuo, Benace, in litore iussit.~Hic et Romano eloquio
1768 prae | modo a maiuscula ordiuntur littera, modo a minuscula, hoc ideo
1769 18 | magnitudine rerum. Quid Livii sublimius historia, quae
1770 16 | est, qui se non existimet Livium posse, Sallustium, Virgilium,
1771 16 | hoc in genere industriam locare studium fuit, magno ac infinito
1772 2 | sunt ad Atticum inscriptae. Locos emendatos habeo supra bis
1773 11 | cohortandi relictus est locus aut hic tantum, ut velis
1774 1 | bibentium. Nos porro, o Lolge, qui didicimus a philosophis
1775 1 | 1 - Vido Lolgio Placentiam (II, 28).~ ~Paulus
1776 17 | vulgarem in viam litterarum longeque per eam processisse intelligerem.
1777 18 | omnium in disiunctis et longinquis urbibus simillima pronunciatio?
1778 2 | si et creberrimas et eas longissimas ad me litteras miseris.
1779 16 | Romanae terminos eloquentiae longissime protulit, ignominiam, ut
1780 7 | tantus aestus absorbuit, ut longo intervallo vix emerserim.
1781 13 | Bonamicus, Julius Camillus, Longolius. Haec ego, Sauli, cum aliquot
1782 bonfa| in quibus et rectum et longos exstincta per annos~nunc
1783 6 | mearum litterarum satis longum fuit intervallum et otii
1784 18 | etiam eleganter ac diserte loquatur ex tempore, ut ei non arte
1785 18 | sermonis: aliter nunc omnes loquimur. Id verum est. Si quid igitur
1786 bonfa| ventis~mandantur quaecumque loquor; tu parcere nescis:~eximios
1787 18 | media, aliter in extrema loquuntur. Quapropter nimis iniusto
1788 11 | caligine et in illa sempiterna luce collocatos cum illo bonis
1789 bonfa| quem tu exstinxisti tibi lucida gloria surget.~At tu, cui
1790 4 | defuncto, cum ego vix primam lucis usuram hausissem, omnis
1791 16 | scribebat ipse, ut scis, luculenter et egregie. Probabat omnino
1792 10 | remoto loco, nos inter nos ludibundi flumina perambulamus. Quid
1793 18 | reprehendant, qui nos derideant ludosque faciant atque etiam, si
1794 16 | interpretum numero, qui lumine explanationis illustret?
1795 3 | taurorum venationes, saltatorum lusus, personatorum ineptiae.
1796 18 | labe velit, sic ego quasi lutosis maculis adspersam ac foedatam
1797 prae | appendice inveniuntur [II, LXIV, LXXIII]. Quattuor alias
1798 prae | appendice inveniuntur [II, LXIV, LXXIII]. Quattuor alias Antonii
1799 18 | hunc meum in epistulas ad M. Brutum et ad Qu. fratrem.
1800 bonfa| decoris,~egregii iuvenes, maestum lenite dolorem:~iam sat
1801 13 | mihi ex immaturo Cardinalis Maffaei, divini hominis, interitu
1802 16 | postulat, imaginem. Quod ipsum Maffeo promissum, idem tibi, qui
1803 15 | nos ille bonarum actionum magister optimus edocuit? Non haec
1804 18 | publicis rebus leges et magistratus, in privatis severitas et
1805 18 | urbem, illecti spe summorum magistratuum, quod habuit illis temporibus
1806 18 | Definiant ii, quibus utor magistris, Cicero, Caesar, Terentius,
1807 13 | inferiorem, ex vulgata venalium magistrorum disciplina rudem atque impolitum
1808 10 | Puto magni laboris esse magnaeque difficultatis, sed si considerabis,
1809 bonfa| inclitus agminis anteis,~magnanime o iuvenis, Grimoalde, quis
1810 16 | hominibus factos, speciosis magnaque pollicentibus titulis insignes
1811 10 | Pandectarum libros texis. Puto magni laboris esse magnaeque difficultatis,
1812 12 | Reliqua erant in epistola tua magnifica quaedam et eleganter scripta
1813 3 | 3 - Paulo Magnulo Patavium (IV, 52).~ ~Putasti
1814 18 | ita explent, ut antiquam maiorum suorum consuetudinem referant,
1815 11 | numerus ut augeatur et quasi maius lumen de sublimi quadam
1816 18 | aversa a ratione voluntas ad malas artes et flagitiosa consilia
1817 16 | orationes. Sed exerceri malebat prius industriam meam in
1818 16 | obducti, nulla invidiae aut malevolentiae labe suffusi. Quare, quoniam
1819 6 | Sed non dubito, quin omnem malevolentiam virtutis ope aliquando superemus.
1820 18 | seminibus vitiosae fruges, sic a malis exemplis improba studia
1821 5 | deberent, odisse ac insectari maluerunt. Quod tamen incommodum partim
1822 17 | a studio veritatis culpa manat, libenter ad laudem converto.
1823 16 | quidem incommodi culpa unde manaverit, exponam. Primum illud in
1824 18 | probas ea, quae litteris mandamus; si faves industriae optimeque
1825 bonfa| sed inanibus irrita ventis~mandantur quaecumque loquor; tu parcere
1826 9 | et caussam tibi suam de mandato suo diligenter exponet.
1827 15 | rogaremque per parentis manes, per solitudinem matris,
1828 bonfa| sterilemque laborem.~Fixa manet duris sententia legibus
1829 bonfa| eloquio et praecellit Etrusco,~mansuetus, facilis, dulci sermone
1830 5 | extet Gratii Poema quoddam manu scriptum satis breve, numeris
1831 prae | quod interpungendi rationem Manutianam reieci, quippe qua propter
1832 prae | Aldinis [IV, V] et epistulis Manutianis anno 1834 editis [VI, IX]
1833 7 | 7 - Marcello Cervino Cardinali Romam (
1834 18 | maximeque pater tuus, Antonius Marchio Montisbelli, natus ad omnem
1835 18 | Alfonsum Carafam Antonii Marchionis Montisbelli f. in suos Commentarios
1836 18 | pretiose caelata, columnas marmoreas, laqueata tecta, sericas
1837 prae | inclusum eum adscripsi. ~- Martinus Fickelscherer~
1838 15 | parentis manes, per solitudinem matris, per existimationem familiae,
1839 5 | ita impressionem libri maturabimus, ut nihil, quod sit in studio
1840 7 | sunt ad opus necessaria, maturaret. Sane sum laetatus plurimum
1841 1 | quamquam nondum consedimus, mature tamen, nisi quid gravius
1842 8 | aliquando percipias. Cuius rei maturitas dum veniat, est interea
1843 6 | significem, aliud fere non habeo. Matutinas horas in Aristotelem ponimus:
1844 5 | incommodum partim ope Dei Opt. Max. partim nostra diligentia
1845 16 | in qua sitam omnes vel maximam utilitatem intelligunt,
1846 18 | multarum aetatum spatio, multis maximarum rerum adiumentis auctam
1847 18 | immortalitate dignissimus, maximeque pater tuus, Antonius Marchio
1848 12 | etiam solebat. Ego ab illo maximum habebam beneficium, quod
1849 10 | apprehensam tenes. Vale. [MCXLI?]. ~
1850 13 | satisfaciam. Vale. Venetiis. MDLIII. ~
1851 17 | facias, rogo. Vale, Venetiis (MDLVI-MDLVII). ~
1852 18 | omnia consecutum putabo. [MDLVII] ~
1853 12 | futurum. Vale. Venetiis. MDXLVI. ~
1854 1 | commorabimur. Vale, Pisis [MDXXXI]. ~
1855 4 | epistolam conscindes. ~Vale, MDXXXIIII. VIII. idus Mart. Venetiis.
1856 5 | Venetiis, VI. idus Mart. MDXXXV. ~
1857 6 | IIII. Kal. Oct. Venetiis [MDXXXVI?]. ~Cum hanc epistolam iam
1858 2 | Nudius tertius Euripidis Medeam in manus sumpseram: ecce
1859 18 | exemplo) aliter in urbe media, aliter in extrema loquuntur.
1860 1 | declinamus. Itaque ad balneorum medicinam non prius accedemus, quam
1861 13 | quod usu mihi librorum a medicis interdicto magna sane est
1862 4 | deberent et possent, in medio, quod aiunt, nostrae gloriae
1863 7 | egentem opis et consilii, nec mediocriter de toto rerum mearum statu
1864 12 | ille, ut erat gratus, non meminisse solum, sed praedicare etiam
1865 bonfa| quoque in historiis seros memorata per annos,~Genua, florebis
1866 5 | negligentem, vel etiam tui parum memorem, qui rarius ad te scribam,
1867 16 | Ciceronis orationibus male mendis affecta quam plurima, sanari
1868 2 | aliquis obstiterit) exeunte mense praelo demus. Habes iam,
1869 13 | abduxit. Ubi cum aliquot menses non in iis, quae semper
1870 bonfa| quae vestras divino nectare mentes~pascet et extremum tribuet
1871 bonfa| si possent flecti sensus mentesque severae.~Est etiam mimine
1872 bonfa| Vestris dolor haesit acerbus~mentibus; afflicti propere concurritis
1873 | meos
1874 4 | nostrae, quae semper quasi mercatus quidam bonarum artium est
1875 16 | posteritate ipsa pessime merentur. Sed cetera, quae ferenda
1876 18 | nobilitavit, quae tot in nos merita contulit, aetate demum nostra,
1877 18 | gratiam referes optime de te meritae Latinae linguae eamque paullatim
1878 18 | umquam lingua, maiora suorum meritorum praemia in orbis terrarum
1879 1 | utantur. Haec est quasi methodus quaedam, quam servantibus
1880 18 | extremum quibus terminis metimur, reine natura, an vulgi
1881 18 | nationes magno nostro dedecore migrantem in suam sedem domiciliumque
1882 3 | item skiamachiai quaedam et militaria munera populo data, taurorum
1883 2 | emendatos habeo supra bis mille et exemplaria vetustissima
1884 bonfa| mentesque severae.~Est etiam mimine dubio sermone relatum~argento
1885 bonfa| studiosa manus, doctamque Minervam~excole, quae vestras divino
1886 13 | montes aureos pollicitus vix minima praestaret, collegi ipse
1887 16 | pollicentibus titulis insignes minimi pretii commentarios. Quos
1888 13 | controversiae, quas neque sedare minimo negotio neque negligere
1889 bonfa| imperterritus offert;~ille ministerio propere functurus iniquo~
1890 9 | quod a me, qui sum natu minor, vinci se non patitur. Hunc
1891 1 | ad me posses intervallo minore. Nunc audi, cur sententiam
1892 1 | posse videntur infirmare ac minuere, declinamus. Itaque ad balneorum
1893 16 | contentiones, quibus frangitur ac minuitur, recusat. Ubi vero facile
1894 prae | ordiuntur littera, modo a minuscula, hoc ideo videtur fecisse
1895 13 | gravissimo, persuaderi amoque mirabiliter animum atque amorem istum
1896 bonfa| scripta viri, quae posteritas mirabitur omnis.~Tu quoque in historiis
1897 12 | ceteros voluptas capit. Quo mirandum est minus, si tantus postea
1898 17 | praetermisso quasi nova transfers, miratus sum et requisivi paullisper
1899 10 | iniucunde vivimus: urbis mirifica elegantia, caeli summa salubritas.
1900 16 | virtutum. Is amabat haec studia mirifice eaque, quibus poterat rebus (
1901 7 | liberalitatem et ad gloriam, non miror eo esse erga virtutem animo,
1902 12 | quibus (ut aliis parcam), misere errantem in hanc recte scribendi
1903 5 | acerbissimos etiam dolores miseriasque perciperem. Nosti autem
1904 bonfa| Bonfadius hora~aspersam lacrimis misit per scripta salutem,~flos
1905 9 | tamen ad te minus saepe mittam. Nunc rei magnitudo fecit,
1906 8 | hoc tempore nisi litteris mittendis qua re alia consequar, non
1907 18 | rogandus, supplicem volui mittere commentarium hunc meum in
1908 16 | Amat enim hominis natura moderatam quietem eaque alitur et
1909 16 | pendet eventus, rerum omnium moderator viderit Deus. Habeo nunc
1910 15 | sunt adulescentes, ingenio, modestia, virtute etiam ornati, una
1911 16 | admodum ab iis finibus, quos modestiae ratio praescribit, discedere
1912 17 | requisivi paullisper in eo modestiam tuam. Agam enim tecum libere,
1913 18 | recipitur, id esse debet eius modi, ut recipientis naturam
1914 | modum
1915 16 | illam immensi voluminis molem quis est, qui ferre ullo
1916 6 | superemus. Quare haec, etsi sunt molesta in primis atque acerba,
1917 7 | etiam mentis tranquillitatem molestae in primis ademerunt occupationes.
1918 5 | commercia sint. Me quidem in his molestiis degentem excludunt prorsus
1919 7 | ei vacare non modo non molestum, sed etiam gratissimum sit.
1920 1 | cui nimium saepe calculus molestus est, multis iam remediis
1921 bonfa| dulcibus et numeris et molli doctus avena,~cum caneret
1922 13 | auctoritate ornabat, consilio monebat, re sustentabat. Quid plura?
1923 7 | scribes simulque litteris monebis, ut, quo consilio Patavium
1924 18 | Cuius gloriae caussa, si monendus es, monitorem ad te, sin
1925 18 | caussa, si monendus es, monitorem ad te, sin rogandus, supplicem
1926 bonfa| aerio sacras descendere monte Camenas~atque habitare tuo,
1927 13 | ille, quem secutus eram, montes aureos pollicitus vix minima
1928 6 | et temperantia reliquiis morbi depulsis pristinam valetudinem
1929 14 | Valetudine sum ea, quae facile in morbos incurrat, imbecilla prorsus
1930 14 | mortuorum. Furere iam coepit morbus et insultat in omnes palam
1931 bonfa| Bonfadi, ante diem Ligurum morereris in urbe.~Urbs praeclara
1932 prae | vita, natura humanissima moresque candidissimi, sincera ac
1933 16 | memoriam illius viri neque mihi mors neque omnino dies ulla umquam
1934 18 | felicitatem, quam plerique mortales ignorant, animo cogitaret.
1935 12 | immortalitate dignissimum extingui mortali cum corpore non sinamus.
1936 prae | duodecimi libri epistulis post mortem patris ab Aldo filio adiectis
1937 14 | quotidianus deformat aspectus mortuorum. Furere iam coepit morbus
1938 12 | possis. Nam et Bunellum amas mortuum et vales plurimum ingenio,
1939 12 | cum ego in illo probitatem morum virtutemque diligerem, ille
1940 13 | in quo me ambitio quaedam movet, ut id, quod facis, perpetuo
1941 4 | mihi ita stomachus interdum movetur, ut paene frontem feriam.
1942 16 | summa dignitas persolvitur. Movit etiam me vehementer illa
1943 13 | istis locis nunc sis, ubi multam diei partem cum singulari
1944 18 | perscrutanda notitia contrivissent multaque partim legendo partim cogitando
1945 18 | Romanae linguae contigit, quam multarum aetatum spatio, multis maximarum
1946 7 | praelo subicere cogitetis, ut multiplicatis exemplaribus per orbem terrarum
1947 18 | atque constantiam; vides multiplicem rerum humanarum divinarumque
1948 bonfa| alter erit, vel iam est; multique sequentur.~Vive diu, studiosa
1949 13 | Cum in eloquentiae studio multus essem nec satis valetudini
1950 3 | skiamachiai quaedam et militaria munera populo data, taurorum venationes,
1951 18 | laudabilibus praesidiis ad omnia munitus. Me vero, humilis hominem
1952 bonfa| Sic visum est superis; mutari fata nequibant.~Fixum erat
1953 3 | quid exspectes, nihil est. Mutationem nullam fecerunt a discessu
1954 prae | Quibus enim vel propter mutatos mores vel propter denegatam
1955 1 | Nunc audi, cur sententiam mutaverim. Cardinali nostro, cui nimium
1956 6 | propterea quod ii, qui nascenti meae laudi favere debebant,
1957 11 | divinitus videtur, vobis nascentibus heroum numerus ut augeatur
1958 18 | et a laudabilibus optima nascuntur. Verum hoc totum secus est.
1959 7 | tantum appellari, inimica natio virtutis ac diligentiae,
1960 18 | totam esse. Quam enim hodie nationem, ut omnes animo perlustrentur,
1961 18 | cedentem et ad transalpinas nationes magno nostro dedecore migrantem
1962 9 | vincere, quod a me, qui sum natu minor, vinci se non patitur.
1963 7 | autem, divinum adolescentem, natum ad liberalitatem et ad gloriam,
1964 18 | Antonius Marchio Montisbelli, natus ad omnem gloriam omnique
1965 prae | vel latinitatis studiis navant operam, non vereor ne sint
1966 11 | multis abhinc annis Petri navem coeperunt neque dum consistere
1967 12 | hanc operam Bunello nostro navemus, ut illius nomen immortalitate
1968 bonfa| cohors, quid agis? Turbatis navigat Euris~spes tua; vana petis
1969 18 | generis sexcenta, non ut necessitati pareret, sed ut sensibus
1970 12 | coniungendos aeternaque necessitudine conglutinandos plus valere
1971 18 | Quae si vera sunt (sint necne, res ipsa declarat, ambigere
1972 bonfa| excole, quae vestras divino nectare mentes~pascet et extremum
1973 18 | ut absolute percipi, quod negant, Latina lingua possit, mirari
1974 18 | ornamenti plurimum, nemo negat. Quod si, quae sensus iuvant
1975 18 | exstiterit, suam honestatem omnem neglecta prorsus in perpetuum amittat.
1976 prae | ut etiam eae epistulae neglectae iacerent, quae etiam nunc
1977 prae | ille non solum idem facere neglexit, id quod e numeris eius
1978 4 | negotiis iisdem maximis scripsi negligentius, quam par erat, itaque hanc
1979 13 | sedare minimo negotio neque negligere sine gravi mearum fortunarum
1980 18 | seiunctus, aut, si audis, negligis, opinor, magnis non tam
1981 2 | Burgonio.~ ~Si mihi per negotia licuisset, respondissem
1982 11 | ortum, Pauli III Pontificis nepotem. Iam tum equidem vidi praedixique
1983 bonfa| est superis; mutari fata nequibant.~Fixum erat ut damnatus
1984 bonfa| ille truci correptus morte nequivit~officio studioque pares
1985 18 | in eo quantum roboris ac nervorum sit. Plus enim est fortasse,
1986 4 | indignius? Ego vero huc omnes nervos intendo omnique non solum
1987 4 | sed ego animum istum tuum nihilominus amplector et exosculor.
1988 18 | moderata sit, augentur, si nimia, corrumpuntur atque intereunt.
1989 16 | eaque alitur et crescit; nimias contentiones, quibus frangitur
1990 1 | Paulus Manutius, cum nimius esset in litterarum studiis,
1991 14 | opibus, quantulaecumque sunt, nititur ac sustentatur. Vides rerum
1992 bonfa| ah! scelerata manus? quam nobile collum~percutis ignoras,
1993 18 | tantum ac temporis in hoc tam nobili studio collocemus? Tu fortasse
1994 11 | per se amabilis et quia nobilitati honor et observantia debetur,
1995 18 | parentem nostram Italiam nobilitavit, quae tot in nos merita
1996 13 | etiam erudienda duodecim nobilium adolescentium Academia per
1997 14 | habes instituta, perpolias nobiscumque et cum posteritate communices:
1998 2 | esse, in qua totos dies et noctes invigilem. Atque ego tamen,
1999 10 | caussa sit, dissentire tamen nolim. Hic, ut in tantis caloribus,
2000 18 | imperitis certe definiri nolo. Definiant ii, quibus utor
2001 11 | quodque tuo generi, tuo nomini, tibimet ipsi tuisque debes