Quaeris uter melius, Rexne imperet
anne Senatus.
Neuter (quod saepe
est) si sit uterque malus.
Sin sit uterque
bonus, numero praestare Senatum,
inque bonis multis
plus reor esse boni.
Difficile est
numerum forsan reperire bonorum,
sic facile est
unum saepius esse malum,
et fuerit medius
saepe inter utrumque Senatus,
sed
tibi vix unquam Rex mediocris erit.
Consilioque
malus regitur meliore Senator,
Rex
consultores sed regit ipse suos.
Alter
ut eligitur populo, sic nascitur alter.
Sors hic caeca
regit, certum ibi consilium.
Illeque se factum
populo, populum sibi factum
scilicet hic ut
sint quos regat ipse putat.
Rex est in primo
semper blandissimus anno,
omni anno consul rex erit ergo
novus.
Rex cupidus longo
populum corroserit aevo.
Si consul malus
est, spes melioris adest.
Nec me nota movet quae pastam fabula
muscam
ferre iubet, subeat ne male pransa
locum.
Fallitur, expleri regem qui credit
avarum,
nunquam haec non vacuam mittet
hirudo cutem.
At patrum consulta gravis dissensio
turbat,
Regi dissentit nemo, malum hoc
gravius.
Nam cum de magnis varia est
sententia rebus --
Quaestio sed tamen haec nascitur
unde tibi?
Estne usquam populus, cui Regem sive
Senatum
praeficere arbitrio tu potes ipse
tuo?
Si potes hoc, regnas: nec iam cui,
consule, tradas
imperium: prior est quaestio, an
expediat.
|