Lib. Pars. Cap. Capov.

 1  1, sa,  1,  12|           quam eorum quemvis, qui maxime rerum sunt potentes. ceterum
 2  1, sa,  1,  13|            quam tu tribuis, et si maxime esset, tamen cum otio meo
 3  1, sa,  1,  13|    supparasitantur eorum, quos ut maxime apud principem gratiae,
 4  1, sa,  2,  8 |    validum, firmumque praesidium, maxime veteranorum. neque enim
 5  1, sa,  2,  14|           fuerat iustius. quod si maxime increscat ovium numerus,
 6  1, sa,  2,  16|                    Ita qua re vel maxime felix haec vestra videbatur
 7  1, sa,  2,  34|          laudibus est prosecutus, maxime tamen illud de erronibus,
 8  1, sa,  3,  9 |          mulctis multa prohibeat, maxime talia, quae ne fiant, in
 9  1, sa,  3,  9 |          iniuste regem facere, ut maxime etiam velit posse. quippe
10  1, sa,  3,  30|         est institutum. quod unum maxime esse reor in causa, cur
11  2, sp,  1,  4 |           in umbilico terrae sita maxime iacet omnium partium legatis
12  2, sp,  3,  2 |        iurati lecturos sese, quem maxime censent utilem, suffragiis
13  2, sp,  4,  8 |       turba, adiice divites omnes maxime praediorum dominos, quos
14  2, sp,  7,  9 |           pudefacti, seposuerunt. maxime vero postquam familiarius
15  2, sp,  8,  7 |           licet minime anxiam, ac maxime laetam ducamus ipsi, ceterisque
16  2, sp,  8,  7 |      solatio esse, si humanum est maxime - qua virtute nulla est
17  2, sp,  9,  8 |          tum quemquam deseri, cum maxime eget solatio, et senectuti,
18  2, sp,  9,  20|          praeterea ut quaeque est maxime crassa; ita maxime aequam
19  2, sp,  9,  20|    quaeque est maxime crassa; ita maxime aequam censent. nempe cum
20  2, sp,  9,  20|         et maximus est numerus et maxime eget admonitu; quid referat
21  2, sp,  9,  22|         in hanc sententiam eo vel maxime trahuntur, quod in illis
22  2, sp, 10,  5 |    publico signo roboratas, locis maxime conspicuis hosticae terrae,
23  2, sp, 10,  14|         mutuo sibi subsidio, quos maxime ad ferendas invicem suppetias
24  2, sp, 11,  8 |           ineptum censuit. tum si maxime una vera sit, ceterae omnes
25  2, sp, 11,  8 |            ut sint pessimi quique maxime pervicaces, optimam ac sanctissimam
26  2, sp, 11,  18|       vitium degeneret, et si iam maxime contingeret, ut est mortalium
27  2, sp, 11,  25|         ineptiis, in quo deberent maxime religiosum erga superos
28  2, sp, 12,  8 | institutis, sed in eo quoque ipso maxime, quod maximum totius institutionis