Lib. Pars. Cap. Capov.

 1  2, sp,  4,  8 |    artes, quam paucas commodus naturae usus postulat; in tanta
 2  2, sp,  5,  3 |   possidet, aliis tamen qui ex naturae praescripto inde nutriri
 3  2, sp,  5,  5 |        clementiam humanissimum naturae nostrae affectum paulatim
 4  2, sp,  8,  7 |  institutos esse nos. eum vero naturae ductum sequi quisquis in
 5  2, sp,  8,  7 |   obtinendum adiutores nos pro naturae societate praebeamus. neque
 6  2, sp,  8,  8 |  sortem quisquam est, ut solus naturae curae sit, quae universos
 7  2, sp,  8,  11|    duce delectet. appetitionem naturae, non temere addunt. nam
 8  2, sp,  8,  22|        his, gratique agnoscunt naturae parentis indulgentiam, quae
 9  2, sp,  8,  23|    haec ut propria, iucundaque naturae dona libenter fovent. quin
10  2, sp,  8,  23|     iniuriam facere; et cetera naturae blandimenta respuere; nisi
11  2, sp,  8,  28|     cuius ope philosophiae dum naturae secreta scrutantur, videntur
12  2, sp,  9,  26|       rivus discriminat; nulla naturae societas copularet - hostes
13  2, sp,  9,  26|        iniuriae profectum est. naturae consortium, foederis vice
14  2, sp, 11,  8 |     quis usque adeo ab humanae naturae dignitate degeneret, ut
15  2, sp, 11,  9 |     velut inertis, ac iacentis naturae despicitur. ceterum nullo
16  2, sp, 11,  12|      miracula vero, quae nullo naturae proveniunt adminiculo, velut
17  2, sp, 11,  13|       Gratum deo cultum putant naturae contemplationem, laudemque
18  2, sp, 11,  14| aspernantur solatium, et opus, naturae debere se, et patriae liberos
19  2, sp, 11,  22|        multiplices, in divinae naturae cultum velut in unum finem