Lib. Pars. Cap. Capov.
1 1, sa, 2, 6 | solam frugalitatem novere, homines alioquin ad mendicitatem
2 1, sa, 2, 8 | imperitos habeant milites, et homines iugulandi gratis, ne - ut
3 1, sa, 2, 12| indomitae esse coeperunt, ut homines devorent ipsos, agros, domos,
4 1, sa, 2, 22| occidendum, quid obstat quo minus homines eodem modo constituant inter
5 1, sa, 2, 22| omnibus in rebus statuant homines, quatenus divina mandata
6 1, sa, 3, 9 | omnia omnium eius esse, ut homines etiam ipsos, tantum vero
7 1, sa, 3, 12| huiusmodi si ingererem apud homines in contrariam partem vehementer
8 1, sa, 3, 17| nisi quod concionatores homines callidi, tuum illud consilium
9 1, sa, 3, 17| puto, quando mores suos homines ad Christi normam gravatim
10 1, sa, 3, 26| esse locus possit, apud homines taleis, quos inter nullum
11 1, sa, 3, 29| apud eos erant urbes, quam homines apud nos. iam vero quicquid
12 1, sa, 3, 31| agros, fluvios, urbes, homines, mores, instituta, leges,
13 2, sp, 1, 7 | atque e testa prodiere, homines, vice matrum comitantur,
14 2, sp, 4, 9 | cum adiacente vicinia vix homines quingenti ex omni virorum
15 2, sp, 9, 18| censent iniquissimum; ullos homines his obligari legibus; quae
16 2, sp, 9, 26| et satius, valentiusque homines invicem benevolentia, quam
17 2, sp, 10, 12| quibus utantur ita hos quoque homines pessimos quibus abutantur.
18 2, sp, 11, 26| nescio quomodo sese sentiunt homines erigi, atque in dei cultum
19 2, sp, 12, 4 | observari, iam leges fiunt. at homines deterrimi cum inexplebili
|