Lib. Pars. Cap. Capov.

 1  1,  0,  1,  4 |           populo celeberrimum est, rei divinae interfuissem, atque
 2  1, sa,  2,  10|            quorum animi vis inopia rei familiaris infringitur,
 3  1, sa,  2,  10|         nequaquam videtur publicae rei conducere, in eventum belli,
 4  1, sa,  2,  13| cupidissime offerant. nam rusticae rei cui assueverunt nihil est
 5  1, sa,  2,  15|        nondum sentitur totum huius rei incommodum. nempe adhuc
 6  1, sa,  2,  26|          haud duriter qui publicae rei serviunt, e publico. alibi
 7  1, sa,  2,  28|                              Huius rei haec lex atque hic ordo
 8  1, sa,  3,  27|        tibi, quippe cui eius imago rei, aut nulla succurrit, aut
 9  2, sp,  1,  6 |          multi tamen quos rusticae rei studium natura delectat,
10  2, sp,  2,  9 |           commodius. eoque nullius rei, quam huiusmodi hortorum,
11  2, sp,  7,  3 |           patriam reportant. cuius rei diutina consuetudine supra
12  2, sp,  8,  17|          decedunt. non enim ipsius rei natura, sed ipsorum perversa
13  2, sp,  8,  28|         homini - quem solum tantae rei capacem fecit - exposuisse
14  2, sp, 11,  17|      magnamque ad tuendum publicae rei statum - qui non nisi vitiis
15  2, sp, 11,  27|            parte silentio, ut ipsa rei facies, terrorem quemdam
16  2, sp, 11,  27|      turbida, lugubris, irata, ita rei sensum quendam melodiae