Lib. Pars. Cap. Capov.

 1  1,  0,  1,  5 |          inquit ille, si nosses hominem, sua. nam nemo vivit hodie
 2  1,  0,  1,  5 |    primo aspectu protinus sensi hominem esse nauclerum. atqui inquit
 3  1, sa,  1,  6 |    vixisse videretur, admiratus hominem miror Petrus, profecto mi
 4  1, sa,  1,  12|      profecto huius tuae mentis hominem non minus veneror ac suspicio,
 5  1, sa,  2,  22|    interesse, occidatne aliquis hominem, an nummum ei surripiat,
 6  1, sa,  2,  40|      quidem potuerit temperare; hominem vocavit nebulonem, detractorem,
 7  2, sp,  8,  3 | investigare suffecerint, ut nec hominem ipsum in communi quem vocant,
 8  2, sp,  8,  7 |     humanitatis nomine censeat, hominem homini saluti ac solatio
 9  2, sp,  9,  4 |        ac migistratus hortantur hominem, quandoquidem omnibus vitae
10  2, sp,  9,  22|      foedus inquiunt; quasi non hominem homini satis natura conciliet
11  2, sp, 10,  4 |   quomodo nullum animal praeter hominem potuit, id est ingenii viribus.