11-appet | appli-colle | colli-debea | debem-eisqu | eiusc-fucis | fucos-infam | infat-luem | luget-obser | obses-plant | planu-rario | raris-simpl | simul-tutis | tutiu-zelum
bold = Main text
Lib. Pars. Cap. Capov. grey = Comment text
1 2, sp, 11 | 11 - De religionibus Utopiensium~ ~
2 2, sp, 12 | 12 - Laus reipublicae Utopiensis~ ~
3 1, sa, 2, 41| animas vestras (Luc. 21, 19). ~ ~
4 1, sa, 2, 41| possidebitis animas vestras (Luc. 21, 19). ~ ~
5 1, sa, 2, 47| secundum stultitiam eius (Prov. 26, 5) sicut ego nunc facio,
6 2, sp, 6 | 6 - De peregrinatione Utopiensium~ ~
7 1, sa, 2, 43| domus tuae comedit me (Ps. 69, 10). et canitur in ecclesiis:~ ~
8 2, sp, 7 | 7 - De aequatione ubertatis~ ~
9 2, sp, 8 | 8 - De educatione et artibus~ ~
10 2, sp, 9 | 9 - De legibus Utopiensium~ ~
11 2, sp, 10, 1 | quoties hostili incursu abacta est praeda, verum tum quoque
12 1, sa, 2, 12| et generosi, atque adeo Abbates aliquot sancti viri, non
13 1, sa, 3, 11| praestiterit illi profecto regno abdicare, quam his retinere artibus,
14 2, sp, 5, 11| atque inde ad nutrices abeant. sedent illae quidem seorsum
15 1, sa, 2, 29| parte populo similis; nisi abeat nudus! quin sic quoque fugientem
16 1, sa, 3, 2 | philosophentur, quam procul aberit felicitas, si philosophi
17 1, sa, 3, 11| praesidium esse, longissime aberrare eos ipsa res docet. nempe
18 1, 0, 1, 5 | nauclerum. atqui inquit aberrasti longissime; navigavit quidem
19 1, sa, 2, 1 | cognata sibi virtute, modo abesset impudentia delectabatur,
20 2, sp, 10, 17| gestientes, hac atque illac abeuntes persequerentur, pauci ipsorum
21 1, 0, 1, 3 | enim plus quattuor mensibus abfueram domo - magna ex parte mihi
22 1, sa, 3, 16| boni sint, quod ad aliquot abhinc annos adhuc non expecto. ~ ~
23 1, sa, 3, 2 | uti ne ab aulis principum abhorreas, in publicum posse te tuis
24 2, sp, 7, 6 | diligenter conditur - longissime abhorrentem, eoque nisi peritis non
25 1, sa, 1, 11| Raphael, ea via facerem, a qua abhorret animus! atqui nunc sic vivo
26 2, sp, 7, 8 | qui gemmas ac margaritas abiecerant, ubi in legatorum pileis
27 2, sp, 7, 9 | permiscet - ab hero illo ad abiectissimum totius familiae suae nebulonem
28 1, sa, 1, 2 | pacto posteaquam Vespucius abierat, ipse, sociique eius, qui
29 2, sp, 8, 22| pharmacis amaris essent abigendi! ~ ~
30 2, sp, 8, 6 | difficilem sequi, ac non abigere modo suavitatem vitae, sed
31 2, sp, 9, 4 | aliquam turpiter insepultus abiicitur. ~ ~
32 2, sp, 7, 7 | nuces, bullas, et pupas abiiciunt. ~ ~
33 1, sa, 2, 14| ratione plures ab opere ablegantur in otium. nam post aucta
34 1, sa, 2, 48| nullum fieri finem, nutu ablegato parasito, ac aliam in rem
35 2, sp, 11, 5 | coierunt Lymphaque sacra sunt abluti. verum quoniam in nobis
36 2, sp, 11, 6 | cohercitus est. is cum recens ablutus, nobis contra suadentibus,
37 2, sp, 12, 1 | filiorum, nepotum, pronepotum, abnepotum, et quam longam posterorum
38 1, sa, 2, 40| oculis eum viderent non abnuere, coeperunt onmes non illibenter
39 2, sp, 10, 1 | homini est usu, summopere abominantur, contraque morem gentium
40 2, sp, 12, 3 | sed publicis etiam legibus abradunt, ita quod ante videbatur
41 1, sa, 2, 27| omnes et soli, capillo non abraso verum paulo supra auriculas
42 2, sp, 1, 2 | insula, nam ante id temporis Abraxa dicebatur, quique rudem
43 1, sa, 3, 11| quae deinde puniat, leges abrogatas consuetudine haud temere
44 2, sp, 9, 4 | commoda, sed supplicium abrupturus morte sit prudenter facturum,
45 2, sp, 8, 15| fortasse nec visuri amplius, abscondunt, et solliciti ne perdant,
46 1, sa, 1, 12| promanat. in te vero tam absoluta doctrina est, ut vel citra
47 2, sp, 6, 2 | cenam ibi laborari solet - absolverit. hac lege quovis intra suae
48 2, sp, 10, 5 | ausuros in posterum terror absterreat. hos propositi sui scopos
49 2, sp, 11, 6 | assentiunt, neminem tamen absterrent, nullum oppugnant imbutum.
50 1, sa, 2, 21| quae vis, quis metus posset absterrere maleficos; qui mitigatione
51 2, sp, 11, 14| non Venere modo in totum abstinent, sed carnium esu quoque.
52 2, sp, 8, 9 | fuisset illa corporis qua abstinuisti. postremo - quod facile
53 2, sp, 7, 5 | apud eos in turrim aliquam abstruderentur. princeps ac senatus in
54 2, sp, 8, 15| telluri reddere! et tu tamen abstruso thesauro, velut animi iam
55 2, sp, 12, 5 | multa hominum milia, fames abstulerit, contendo plane in fine
56 2, sp, 12, 8 | moribus, legibusque perquam absurde videbantur instituta, non
57 1, sa, 1, 13| probare consilium, nisi quod absurdissimis quibusque dictis assentiuntur
58 1, sa, 2, 23| licere putem. quam vero sit absurdum, atque etiam perniciosum
59 2, sp, 5, 3 | institutis, ut ea terra, utrisque abunda sit; quae alteris ante parca
60 2, sp, 10, 3 | publica perit. praeterea quod abundabat domi, ac veluti supererat,
61 2, sp, 7, 3 | ubique iam earum rerum copia abundant. itaque nunc parum pensi
62 2, sp, 4, 16| sufficiant, fit nimirum, ut abundante rerum omnium copia, interdum
63 2, sp, 4, 8 | postulat; in tanta rerum abundantia; quantam nunc esse necesse
64 2, sp, 12, 6 | necessaria carere, quam multis abundare superfluis, tam numerosis
65 2, sp, 5, 3 | quando in totum plus iusto abundaverit; aliarum urbium suarum infrequentiam
66 1, sa, 3, 21| tamen aequatis rebus omnia abundent omnibus, tum ubi his eorum
67 2, sp, 7, 2 | constiterit; quae res quoque loco abundet, rursum cuius alicubi malignior
68 2, sp, 12, 3 | eorum florentis aetatis abusa laboribus, annis tandem
69 2, sp, 4, 6 | per luxum, aut segnitiem abutatur, sed quod ab opificio suo
70 2, sp, 8, 12| pretii credunt inde non nihil accedere. eoque honorem, quem vilius
71 2, sp, 4, 12| hoc praeterea facilitatis accedit quod in necessariis plerisque
72 2, sp, 2, 9 | cuiusque horti cultu certamen accendit. et certe non aliud quicquam
73 2, sp, 8, 27| qui non sua solum sponte accensi, verum senatus quoque decreto
74 2, sp, 11, 5 | At posteaquam acceperunt a nobis Christi nomen, doctrinam,
75 2, sp, 11, 7 | iam inde ab initio, cum accepisset incolas ante suum adventum
76 1, sa, 3, 30| hospitibus didicerint, aut acceptis quaerendi seminibus adinvenerint.
77 2, sp, 11, 2 | finesque rerum omnium, huic acceptos uni referunt, nec divinos
78 1, sa, 3, 9 | pro regio iure disceptent, accersendos praeterea in palatium, atque
79 2, sp, 11, 16| tamquam vitae parum probatae accersi, compellarive. ceterum ut
80 2, sp, 11, 10| adventum fore, qui cum sit accersitus, non accurrit libens, sed
81 2, sp, 10, 11| diurnum stipendium unius accessione assis facile ad commutandas
82 2, sp, 11, 19| tantum verae maiestatis accessit, ut saepe ab hostibus non
83 1, sa, 3, 9 | interpretandi. ceteros aut pudore accessuros, aut metu, sic intrepide
84 2, sp, 5, 11| gerentibus interdum solet accidere, imperturbatis ordinibus
85 2, sp, 11, 4 | fors obiecisset, non id accidisse casu, sed caelitus immissum
86 2, sp, 9, 10| in opera damnatum sequi; acciditque interdum ut alterius poenitentia
87 1, sa, 2, 5 | contemplemur, quae nullo die non accidunt. ~ ~
88 1, sa, 2, 6 | ac deliciis, solitus sit accinctus acinace ac cetra, totam
89 1, sa, 3, 30| futurum puto, priusquam nos accipiamus quicquam quod apud illos
90 1, sa, 2, 27| esse danti pariter, atque accipienti capitale, neque minus periculosum
91 2, sp, 7, 2 | impenderunt, quibus egent accipiunt. ita tota insula velut una
92 1, sa, 3, 15| novit scenam, eique sese accommodans, in ea fabula quae in manibus
93 2, sp, 11, 27| imitatur et exprimit, ita sonus accommodatur ad rem, seu deprecantis
94 1, sa, 3, 17| eius velut regulam plumbeam accommodaverunt ad mores, ut aliquo saltem
95 1, sa, 1, 12| industriam, publicis rebus accommodes, quod numquam tanto cum
96 1, sa, 3, 11| suo, sumptus ad reditus accommodet, refrenet maleficia, et
97 2, sp, 7, 3 | ad nostri moris rationem accommodetur. ~ ~
98 1, sa, 2, 3 | nactus occasionem, coepit accurate laudare, rigidam illam iustitiam,
99 2, sp, 10, 20| excogitant solertissime, factas accuratissime caelant ne ante proditae
100 2, sp, 11, 10| cum sit accersitus, non accurrit libens, sed invitus ac detrectans
101 2, sp, 8, 15| nempe idem utrobique agitur, accurritur enim, si te cursus oblectet.
102 2, sp, 9, 4 | dubitet, quin bona spe fretus acerba illa vita velut carcere
103 2, sp, 11, 7 | rationibus astruat, non ut acerbe ceteras destruat, si suadendo
104 2, sp, 10, 20| sunt eminus sagittae, quas acerrime simul et certissime iaculantur
105 1, sa, 3, 12| divitiae suae, velut obicem acervandae pecuniae tantae, quanta
106 2, sp, 8, 15| opes adservant, ut nullo acervi usu, sed sola contemplatione
107 2, sp, 9, 19| in tanto perplexissimarum acervo legum difficile est observari. ~ ~
108 1, sa, 2, 40| equidem miror - tali perfusus aceto, sic indignatus est, atque
109 1, sa, 3, 6 | illis proponerem decreta Achoriorum populi, Utopiensium insulae
110 2, sp, 11, 11| ut est hebes mortalium acies - invisibiles. nam neque
111 1, sa, 2, 6 | deliciis, solitus sit accinctus acinace ac cetra, totam viciniam
112 2, sp, 8, 18| haec suavis additur bene actae vitae memoria, et spes non
113 2, sp, 11, 11| erigunt. domum reversi, mores, actaque eius recensent, nec ulla
114 2, sp, 8, 10| sedulo et perpensa re omnes actiones nostras, atque in his virtutes
115 1, sa, 1, 1 | Haec ubi narravit Petrus, actis ei gratiis quod tam officiosus
116 2, sp, 11, 24| postremus dies est, prospere acto gratias, postero die, nam
117 2, sp, 11, 24| conveniunt, adhuc ieiuni, acturi deo de anno, menseve cuius
118 2, sp, 9, 4 | vita velut carcere atque aculeo vel ipse semet eximat; vel
119 1, sa, 1, 4 | alibi coriacea. post vero acuminatas carinas canabea vela reppererunt.
120 1, sa, 2, 35| adeo non absurda, ut fidem adagio facerent, crebro iactu iaci
121 2, sp, 7, 7 | quin in rupibus quibusdam adamantes ac pyropos quoque; neque
122 1, sa, 3, 1 | iocum non aspernabatur, adblandirentur et serio propemodum admitterent.
123 1, sa, 2, 9 | ne praesentibus videar adblandiri vobis. ~ ~
124 2, sp, 8, 9 | aliquid ipsi demere, quod addas aliis, id demum est humanitatis
125 2, sp, 4, 8 | commoditatis efflagitet - adde voluptatis etiam quae quidem
126 2, sp, 10, 21| defensoribus in servitutem addictis. imbellem turbam omnem relinquunt
127 2, sp, 10, 5 | proscriptos, praemiis iisdem, addita etiam impunitate, contra
128 2, sp, 9, 7 | animi virtutes nonnihil additamenti corporis etiam dotes adiiciunt,
129 2, sp, 7, 9 | concedat, velut appendix additamentumque numismatum. ceterum multo
130 2, sp, 8, 18| pepererit. ad haec suavis additur bene actae vitae memoria,
131 1, 0, 1, 5 | Romanae fuit, quoniam totum se addixerat philosophiae; qua in re
132 1, sa, 2, 32| non in summum discrimen adducat rempublicam et simul haec
133 1, sa, 1, 2 | diligenter commendati petebant, adduceret. nam post multorum itinera
134 1, sa, 2, 22| tam facile occidimus ob ademptam pecuniolam! quod si quis
135 2, sp, 10, 15| securitas quae cuique domi est, ademptaque de posteris anxia cogitandi
136 1, sa, 3, 11| alia via corrigere, quam ademptis vitae commodis, is se nescire
137 2, sp, 8, 19| membra nostra desiderent, nec ademptura quo laborent; ceterum quae
138 2, sp, 4, 10| lingua Barzanem, recentiore Ademum appellant. ~ ~
139 2, sp, 8, 20| laetatur, eadem non gaudebit adepta victoriam! sed pristinum
140 2, sp, 10, 17| postrema acie sua victoriam adepti sint, elabi potius hostes
141 2, sp, 11, 7 | sibi vincendarum omnium, adeptus victoriam in primis sanxit,
142 1, sa, 2, 32| conticuit. et omnes qui aderant, pedibus in eius ibant sententiam. ~ ~
143 1, sa, 2, 3 | legum vestratium peritus aderat, is nescio unde nactus occasionem,
144 1, sa, 3, 9 | antiquas quasdam, et tineis adesas leges, longa desuetudine
145 2, sp, 8, 20| ut quibus immota sanitas adest his voluptas abesse non
146 1, sa, 2, 25| adeunt alios saepe, neque adeuntur. tamen ex vetusto more gentis,
147 1, sa, 3, 9 | gratiam iniri, et duplex adferri compendium, vel dum ii mulctantur,
148 2, sp, 2, 5 | collecta pluvia, tantumdem usus adfert. ~ ~
149 1, 0, 1, 5 | nisi deus ei propitius adfuisset, nimio fuerat illi constatura. ~ ~
150 2, sp, 1, 2 | parte tellus continenti adhaesit, exscindendum curavit, ac
151 2, sp, 11, 7 | persuadeat, neque vim ullam adhibeat, et conviciis temperet,
152 2, sp, 9, 4 | assidendo, colloquendo, adhibendo demum quae possunt levamenta
153 2, sp, 11, 17| virtutis habetur, namque summam adhibent industriam, ut bonas protenus
154 2, sp, 8, 20| etiam si nulla extrinsecus adhibita voluptate moveatur. quamquam
155 1, sa, 3, 12| auspicatur imperium, magnis adhibitis sacrificiis iuriiurando
156 2, sp, 4, 9 | nam illic in tota urbe cum adiacente vicinia vix homines quingenti
157 2, sp, 2, 7 | est vici longitudo, hortus adiacet, latus, et vicorum tergis
158 1, sa, 2, 31| Haec cum dixissem atque adiecissem nihil mihi videri causae,
159 1, sa, 2, 34| erronibus, quoniam hoc ab ipso adiectum est. nescio an quae sunt
160 2, sp, 11, 9 | sentiat; sed nec minis adigunt ullis, animum ut dissimulet
161 2, sp, 4, 8 | quanta quamque otiosa turba, adiice divites omnes maxime praediorum
162 1, sa, 3, 25| morbus, quando nihil sic adiici cuiquam potest, ut non idem
163 1, sa, 3, 28| longus invenit usus, ut ne adiiciam apud nos casu reperta quaedam,
164 1, sa, 3, 5 | sibi putet rex de aliis adiiciendis esse cogitandum. ~ ~
165 2, sp, 2, 10| suffecturam vidit, posteris adiiciendum reliquit. itaque scriptum
166 2, sp, 9, 7 | additamenti corporis etiam dotes adiiciunt, certe tam foeda deformitas,
167 1, sa, 3, 9 | animos, ac patientes reddat, adimatque pressis generosos rebellandi
168 1, sa, 3, 25| cuiquam potest, ut non idem adimatur alii. ~ ~
169 2, sp, 8, 7 | mortiferam, quantum potes adimere, aut si conciliare aliis
170 2, sp, 9, 11| trucidantur. at patientibus non adimitur omnis omnino spes; quippe
171 1, sa, 3, 30| acceptis quaerendi seminibus adinvenerint. tanto bono fuit illis aliquos
172 1, 0, 1, 5 | Petrus ubi me conspexit, adit ac salutat. respondere conantem
173 2, sp, 11, 27| sacerdos ita ornatus ex adito sese offert, cuncti protinus
174 2, sp, 12, 5 | scilicet inventa est, ut aditus ad victum per eam patesceret,
175 1, sa, 1, 6 | omnium commodis magno esse adiumento possis. ~ ~
176 2, sp, 9, 15| atque inertis ducunt, sic adiumentum ab fucis quaerere infamis
177 2, sp, 5, 5 | Adiuncta sunt foris - quae commemoravi -
178 2, sp, 9, 7 | vultum visitur - aestiment adiungantque sibi non absque magno -
179 1, sa, 1, 6 | cur te regi cuipiam non adiungas, quorum neminem esse satis
180 2, sp, 4, 8 | denique ac valentes mendicos adiunge, morbum quempiam praetexentes
181 2, sp, 10, 2 | gentium studia atque opes adiungerentur, ut florentissimis populorum
182 2, sp, 1, 2 | praeterea milites omnes adiungeret, in tantam hominum multitudinem
183 1, sa, 2, 17| egestatem, atque inopiam adiungitur, importuna luxuries. nam
184 2, sp, 5, 13| cum uxore considet. his adiunguntur duo ex natu maximis. sedent
185 1, 0, 1, 5 | studio Amerigo Vespucio se adiunxit, atque in tribus posterioribus
186 2, sp, 8, 14| immo ne sic quidem, nisi adiurato venditore, et praestanti
187 2, sp, 8, 7 | solum neminem ad eam debes adiutare, sed omnibus utpote noxiam
188 1, sa, 3, 18| sentiam, aut eadem, et ipsorum adiutor sim, ut inquit Micio Terentianus,
189 2, sp, 8, 7 | omnibus ad idem obtinendum adiutores nos pro naturae societate
190 1, sa, 1, 6 | quoque instruere, atque adiuvare consilio sis idoneus, simul
191 2, sp, 11, 12| nullo naturae proveniunt adminiculo, velut praesentis opera,
192 1, sa, 3, 24| divites, quae potius fuerant administranda prudentibus. ~ ~
193 1, sa, 2, 24| tam diu placuisse Romanis administrandae reipublicae peritissimis!
194 1, sa, 3, 21| legibus, tam commode res administrantur, ut et virtuti pretium sit,
195 1, sa, 3, 5 | ut commode possit ab uno administrari, ne sibi putet rex de aliis
196 2, sp, 8, 25| agricolae; diligenter ibi administrata conspicias; ut terram natura
197 1, sa, 1, 13| pariant, quam uti parta bene administrent. praeterea quicumque regibus
198 1, sa, 3, 30| res quam nostra prudentius administretur, et felicius efflorescat. ~ ~
199 2, sp, 8, 28| videntur sibi non solum admirabilem inde voluptatem percipere;
200 2, sp, 1, 2 | vanitatem incoepti riserant - admiratione successus ac terrore perculerit. ~ ~
201 2, sp, 8, 28| inspectorem, operisque sui admiratorem; quam eum qui velut animal
202 1, sa, 1, 6 | vitam vixisse videretur, admiratus hominem miror Petrus, profecto
203 2, sp, 11, 24| peccasse fatentur sese aut admisso aliquo, aut officio indiligenter
204 1, sa, 3, 6 | gubernari, cum nemo sit libenter admissurus mulionem sibi cum alio communem.
205 2, sp, 2, 10| transmittat, et ventorum minus admittat. ~ ~
206 1, sa, 1, 3 | comitesque eius libentissime admittebantur. ~ ~
207 1, sa, 2, 22| inter se, quatenus stuprum admittendum sit, adulterandum, peierandum!
208 2, sp, 10, 23| auxilia in insulam suam admittere. ~ ~
209 1, sa, 3, 1 | adblandirentur et serio propemodum admitterent. ut hinc possis aestimare
210 2, sp, 9, 9 | diligenter cognita; divortia non admittit. immo ne sic quidem, facile.
211 2, sp, 11, 9 | dissimulet suum, nec fucos admittunt, et mendacia, quae velut
212 2, sp, 8, 23| aures, oculos, ac nares admittuntur, quas natura proprias ac
213 2, sp, 11, 26| quoque inter se officii admoneantur. ~ ~
214 2, sp, 11, 16| ceterum ut hortari atque admonere illorum est, ita coercere
215 2, sp, 9, 20| interpretatio paucissimos admonet - pauci enim sunt qui assequantur -
216 1, sa, 3, 9 | personam ferat; dum ab alio admonetur, uti sub magnis mulctis
217 2, sp, 9, 20| est numerus et maxime eget admonitu; quid referat utrum legem
218 1, sa, 2, 43| Admonitus deinde frater a Cardinale
219 2, sp, 10, 19| excubant. itaque tam multis adnitentibus, magna multumque amplexa
220 1, sa, 2, 25| vulgo dictos Polyleritas adnotavi, populum neque exiguum,
221 1, sa, 1, 5 | apud novos illos populos adnotavit perperam consulta, sic haud
222 2, sp, 4, 8 | appellant ac nobiles, his adnumera ipsorum famulitium, totam
223 2, sp, 8, 14| His adnumerant eos qui gemmis ac lapillis -
224 2, sp, 4, 3 | studio, familiam quampiam adoptione traducitur, cura non a patre
225 2, sp, 4, 7 | machinamentis ab obliquo adoriantur, quo praesidio, virtutes
226 2, sp, 10, 18| cedentes quam instantes adoriri. ~ ~
227 2, sp, 10, 16| invadunt, hunc ex insidiis adoriuntur, idem eminus idem cominus
228 2, sp, 10, 17| securitate negligentes derepente adorti, totius eventum proelii
229 2, sp, 9, 6 | uti nobis visum est - adprimeque ridiculum, illi serio ac
230 2, sp, 8, 21| profligandos potius, quam adsciscenda solatia, ita hoc quoque
231 2, sp, 3, 5 | Syphograntos semper in senatum duos adsciscunt, atque omni die diversos.
232 2, sp, 5, 6 | utroque latere quindecim sunt adscriptae, cibum ibi sumpturae. obsonatores
233 1, sa, 2, 24| metalla damnabant, perpetuis adservandos vinculis. ~ ~
234 1, sa, 2, 35| Adstabat forte parasitus quidam,
235 2, sp, 5, 12| per aetatem nondum valent, adstant tamen, atque id summo cum
236 2, sp, 9, 24| callide; ut numquam tam firmis adstringi vinculis queant; quin elabantur
237 2, sp, 8, 20| aut stupor, aut lethargus adstringit, ut sanitatem non iucundam
238 2, sp, 5, 8 | sunt - sed iis quoque cum adsunt, domicilia certa atque instructa
239 1, sa, 3, 10| Hic si ego rursus adsurgens contendam haec consilia
240 2, sp, 12, 3 | aut otiosis, aut tantum adulatoribus, et inanium voluptatum artificibus,
241 1, sa, 2, 22| stuprum admittendum sit, adulterandum, peierandum! siquidem cum
242 2, sp, 8, 12| In hoc adulterinae voluptatis genere, eos collocant,
243 2, sp, 8, 14| oculis eorum, veri loco adulterinus imponat. at spectaturo tibi,
244 2, sp, 9, 10| velint modo - repudiatis adulteris coniugio inter se ipsi iunguntur
245 2, sp, 9, 8 | quam morte solvitur; nisi adulterium; in causa fuerit, aut morum
246 1, 0, 1, 4 | ad senium aetatis, vultu adusto, promissa barba, penula
247 2, sp, 7, 3 | civitas ubi solutionis dies advenerit, a privatis debitoribus
248 2, sp, 10, 5 | praemia, si quis principem adversarium sustulerit, deinde minora
249 2, sp, 10, 16| devotique, ducem sibi deposcunt adversum, hunc aperte invadunt, hunc
250 2, sp, 8, 28| sodalis meus Tricius Apinatus advexerat secum parua quaedam Hippocratis
251 2, sp, 8, 28| tantum, Theodorum enim non advexi mecum, nec dictionarium
252 2, sp, 7, 3 | auferre, quibus usui est, haud aecum censent. ceterum si res
253 2, sp, 2, 10| religiose perscriptos adservant, aedes initio humiles, ac veluti
254 2, sp, 4, 13| accidit; uti nova collocandis aedibus area deligatur et non modo
255 2, sp, 11, 21| omnia subobscura, nec id aedificandi inscitia factum, sed consilio
256 1, sa, 2, 18| cedant reposituris, atque aedificare volentibus. refrenate coemptiones
257 2, sp, 4, 12| operam, quod quae pater aedificavit; haeres parum frugi, paulatim
258 2, sp, 2, 7 | viginti lata. posterioribus aedium partibus, quanta est vici
259 1, sa, 3, 25| inquam legibus, quemadmodum aegra assiduis solent fomentis
260 1, sa, 1, 7 | rebus alii non nisi senes et aegri cedunt, immo tum quoque
261 2, sp, 8, 22| vivendum erat, si ut ceterae aegritudines quae nos infestant rarius,
262 2, sp, 10, 3 | tamen pecuniam intercipi, aegrius quam suam ferunt, propterea
263 2, sp, 9, 4 | Aegrotantes, ut dixi, magno cum adfectu
264 1, sa, 2, 6 | herus obierit, aut ipsi aegrotaverint, eiiciuntur ilico. nam et
265 2, sp, 11, 13| felicitatem promereri. itaque alii aegrotis inserviunt, alii vias reficiunt,
266 1, sa, 2, 6 | et otiosos libentius quam aegrotos alunt, et saepe morientis
267 1, sa, 3, 29| litus Romani quidam, atque Aegyptii, qui postea numquam inde
268 2, sp, 5, 9 | tota syphograntia convenit, aeneae tubae clangore commonefacta,
269 2, sp, 8, 21| esuries, idque non satis aequa lege. nam ut vehementior,
270 2, sp, 5, 6 | aulas quasdam capaces, aequali ab sese invicem intervallo
271 1, sa, 3, 22| publicam, si rerum indicatur aequalitas, quae nescio an umquam possit
272 2, sp, 5, 14| infertur. deinde reliquis aequaliter ministratur. at senes lautitias
273 2, sp, 9, 12| certum destinatumque conatum aequant facto. neque enim id quod
274 1, sa, 1, 14| quorum prudentiam utinam nos aequaremus, itaque hoc dicto veluti
275 2, sp, 5, 7 | capacia ut totidem oppidulis aequari possint, tum ut neque aegrotorum
276 2, sp, 7 | 7 - De aequatione ubertatis~ ~
277 1, sa, 3, 21| virtuti pretium sit, et tamen aequatis rebus omnia abundent omnibus,
278 2, sp, 9, 24| terrarum, quem circulus aequator vix tam longe ab hoc nostro
279 1, sa, 1, 3 | Nempe sub aequatoris linea tum hinc atque inde
280 2, sp, 11, 26| aestimatio materiae fuerit aequatura. ad hoc in illis volucrum
281 1, sa, 3, 12| quantum eius auri pretium aequet. hanc legem ferunt ab optimo
282 1, sa, 3, 22| dum apud me considero, aequior Platoni fio, minusque demiror,
283 2, sp, 11, 19| diremptis invicem copiis, pacem aequis conditionibus esse compositam
284 1, sa, 1, 14| optime consultum est, ita aequissimo animo valere sinimus. at
285 1, sa, 2, 22| inter quae - si quicquam aequitas valet - nihil omnino simile
286 2, sp, 12, 2 | Hic aliquis velim cum hac aequitate audeat aliarum iustitiam
287 1, sa, 3, 9 | nempe cui satis est aut aequitatem a sua parte esse, aut verba
288 2, sp, 12, 2 | prorsus comperio, iustitiae, aequitatisque vestigium. nam quae haec
289 2, sp, 5, 5 | cuius putredine corruptus aer morbum posset invehere -
290 2, sp, 7, 3 | exigit creditum, atque in aerarium redigit, eiusque pecuniae
291 2, sp, 10, 9 | uti ante dixi, in ipsorum aere sunt. ita milites undique
292 1, sa, 3, 9 | corroganda. uti et multum aeris parvo dissolvat, et pro
293 1, sa, 2, 2 | aetatem, ac variis fortunae aestibus assidue iactatus prudentiam
294 1, sa, 3, 1 | admitterent. ut hinc possis aestimare quanti me ac mea consilia
295 2, sp, 7, 9 | inutile, nunc ubique gentium aestimari tanti, ut homo ipse per
296 1, sa, 3, 9 | unus intendendam consulit aestimationem monetae, cum ipsi sit eroganda
297 2, sp, 7, 3 | quamquam prudens rerum aestimator minus fortasse mirabitur,
298 2, sp, 9, 1 | eorum enim multos, interdum aestimatos vili, saepius etiam gratis
299 1, sa, 3, 1 | mea consilia aulici forent aestimaturi. ~ ~
300 2, sp, 9, 7 | praeter vultum visitur - aestiment adiungantque sibi non absque
301 2, sp, 4, 2 | habilis, tum ad frigoris aestusque rationem apposita. eas inquam,
302 1, sa, 2, 1 | statura ei mediocris erat, nec aetati, quamquam serae cedens.
303 2, sp, 11, 10| diverso, brutorum quoque aeternas esse animas opinantur. at
304 2, sp, 11, 6 | cultores impios ac sacrilegos, aeterno plectendos igni vociferaretur.
305 2, sp, 5, 3 | quod bis dumtaxat ab omni aevo pestis grassante saevitia
306 2, sp, 4, 2 | forma est, eademque per omne aevum perpetua, nec ad oculum
307 2, sp, 9, 13| delitiis habentur, quos ut affecisse contumelia magno in probro
308 1, sa, 3, 2 | Raphael inquam magna me affecisti voluptate, ita sunt abs
309 2, sp, 3, 3 | illius vitam, nisi tyrannidis affectatae suspicio impediat. Traniboros
310 2, sp, 4, 15| causa est ulla cur plures affectet, quas consecutus neque adversus
311 2, sp, 7, 8 | diversas itidem animorum affectiones pariant, numquam aeque mihi
312 2, sp, 5, 5 | humanissimum naturae nostrae affectum paulatim deperire putant,
313 1, sa, 3, 15| permisces, etiam si ea quae tu affers meliora fuerint. quaecumque
314 2, sp, 8, 25| fruges quam ligna longius afferuntur. ~ ~
315 1, sa, 2, 33| stabiliri. alioqui tunc quoque afficere supplicio eos, qui sunt
316 2, sp, 8, 13| nihil profuturis honoribus affici, an non eiusdem inscitiae
317 2, sp, 11, 27| auditorum mirum in modum afficiat, penetret, incendat. ~ ~
318 2, sp, 8, 19| sed illustri motu titillet afficiatque, et in se convertat, qualis
319 2, sp, 11, 9 | despicitur. ceterum nullo afficiunt supplicio, quod persuasum
320 1, sa, 2, 22| nihil omnino simile aut affine. deus vetuit occidi quemquam,
321 2, sp, 10, 14| tum sui quemque liberi affines cognati circumsistunt, ut
322 2, sp, 7, 8 | ubi in legatorum pileis affixas conspexerunt, compellare
323 2, sp, 10, 2 | concussis, aliis vehementer afflictis, orientia ex malis mala,
324 2, sp, 8, 23| umbram nullius bono, semet affligere; vel quo adversa ferre minus
325 2, sp, 10, 8 | opes polliciti, pecuniam affluenter suggerunt. cives parcissime,
326 2, sp, 7, 8 | quae margaritis ac gemmis affulgebant, omnibus postremo rebus
327 2, sp, 11, 11| factorumque spectatores, eoque res agendas fidentius aggrediuntur,
328 2, sp, 11, 11| eoque res agendas fidentius aggrediuntur, talibus velut freti praesidibus,
329 2, sp, 8, 25| Corpore sunt agili vegetoque; virium amplius
330 2, sp, 11, 28| recepta beneficia gratias agit. nominatim vero quod deo
331 2, sp, 8, 20| quaestio gnaviter apud eos agitata est - ideo non habendam
332 2, sp, 3, 5 | tribus in senatu diebus ante agitatum, quam decretum sit. extra
333 2, sp, 11, 25| feminarum materfamilias agmen claudat. ita prospicitur,
334 2, sp, 10, 18| loco premi, tunc aut noctu, agmine silente, castra movent,
335 2, sp, 5, 11| educatur, nutricem parentis agnoscit loco. ~ ~
336 2, sp, 1, 2 | dicebatur, quique rudem atque agrestem turbam ad id quo nunc ceteros
337 1, sa, 2, 10| urbici, vel rudes atque agrestes agricolae otiosos generosorum
338 2, sp, 10, 10| solem versus, horridus, agrestis, ferox, silvas montesque
339 2, sp, 12, 2 | mediastinus, auriga, faber, agricola, tanto, tamque assiduo labore,
340 2, sp, 1, 5 | finium. quippe quos habent agricolas magis eorum se, quam dominos
341 2, sp, 1, 6 | pariter omnes ibi novi, agricolationisque rudes essent, aliquid in
342 2, sp, 12, 3 | tanta munera prodigit. agricolis contra, carbonariis, mediastinis,
343 2, sp, 4, 1 | mulieribusque promiscua agricultura, cuius nemo est expers.
344 2, sp, 10, 10| delitiarum expers omnium, neque agriculturae studens, et cum aedificiorum
345 2, sp, 4, 2 | Praeter agriculturam - quae est omnibus, ut dixi,
346 1, sa, 2, 13| pestis patriae, continuatis agris, aliquot milia iugerum uno
347 1, sa, 3, 13| magnae magna authoritate aguntur, non est his rebus locus. ~ ~
348 1, sa, 1, 2 | dierum, oppida atque urbes aiebat reperisse se, ac non pessime
349 1, 0, 1, 1 | velim solem lucerna, quod aiunt, ostendere. ~ ~
350 2, sp, 11, 14| propediem obtinendae spe. alacres interim, vegetique. altera
351 2, sp, 11, 26| atque in dei cultum animo alacriore consurgere. candidis in
352 2, sp, 11, 11| Contra, quicumque alacriter ac pleni bona spe decesserint,
353 1, sa, 2, 18| exercendi licentiam. pauciores alantur otio, reddatur agricolatio,
354 2, sp, 8, 28| tum Sophoclem minusculis Aldi formulis. ex historicis
355 2, sp, 8, 29| chartaceis impressas ab Aldo litteras, et de chartae
356 1, sa, 2, 17| postremo tot improbi ludi, alea, charta, fritillus, pila,
357 2, sp, 4, 7 | aut se sermone recreant. aleam atque id genus ineptos ac
358 2, sp, 8, 15| has tam ineptas laetitias, aleatores - quorum insaniam auditu,
359 1, sa, 2, 6 | morientis heres non protinus alendae sufficit paternae familiae.
360 1, sa, 2, 8 | vos otiosos hic ministros alendos esse censuistis. nempe quod
361 1, sa, 3, 9 | satis esse principi, cui sit alendus exercitus. praeterea nihil
362 | aliae
363 2, sp, 7, 5 | fruerentur. porro si phyalas inde aliaque id genus opera fabre excusa
364 | alicui
365 | alicuius
366 1, sa, 3, 11| ad conturbanda omnia, spe alicunde lucrandi, quam cui iam nihil
367 2, sp, 8, 9 | praeterea, pietatis; sed alienam voluptatem praereptum ire,
368 2, sp, 9, 7 | illis potest involucris ut alienare prorsus animum ab uxore
369 1, sa, 3, 17| istis moribus longe est alienior, quam mea fuit oratio. nisi
370 2, sp, 7, 3 | eorum qui audiunt moribus alienum, tam idem procul illis abesse
371 | aliisque
372 1, sa, 2, 15| ubi vendunt. ceterum ubi aliquandiu celerius extulerint illinc,
373 1, sa, 3, 23| sarcinam. quam ut fateor levari aliquantulum posse, sic tolli plane contendo
374 | aliunde
375 2, sp, 2, 6 | frequens, arida fossa, sed alta, lataque ac veprium sepibus
376 2, sp, 8, 20| Alteram corporeae voluptatis formam,
377 2, sp, 5, 3 | utrisque abunda sit; quae alteris ante parca ac maligna videbatur.
378 2, sp, 2, 3 | influens aestus, ac refluus alternat celeri flumine. cum sese
379 1, sa, 1, 11| fieri, si me atque uno aut altero mei similibus sint carituri. ~ ~
380 1, sa, 3, 22| accidit, ut alteri sint alterorum sorte dignissimi, cum illi
381 2, sp, 9, 10| videbitur. at si laesorum alteruter erga tam male merentem coniugem;
382 2, sp, 8, 29| quisquam erat nostrum qui alterutram calleret - ipsi statim acutissime
383 2, sp, 9, 8 | ferenda molestia. nempe alterutri sic offenso facta ab senatu
384 2, sp, 12, 8 | tempus, iisdem de rebus altius cogitandi, atque uberius
385 2, sp, 11, 27| venerabundi procumbunt, tam alto ab omni parte silentio,
386 2, sp, 2, 6 | Murus altus, ac latus oppidum cingit,
387 2, sp, 10, 8 | dissidiorum semina iaciunt, aluntque fratre principis, aut aliquo
388 1, sa, 2, 26| nihil incommodi est in vita. aluntur enim haud duriter qui publicae
389 2, sp, 9, 17| Convivunt amabiliter, quippe nec magistratus
390 1, sa, 3, 12| erit formidini, et a bonis amabitur. haec ergo atque huiusmodi
391 2, sp, 8, 17| est. cuius vitio fit, ut amara pro dulcibus amplectantur.
392 2, sp, 8, 22| morbi, venenis ac pharmacis amaris essent abigendi! ~ ~
393 2, sp, 8, 11| suavitatis, immo bona pars amaritudinis etiam plurimum, perversa
394 2, sp, 2, 5 | nascitur, munimentis amplexi, Amaurotani iunxerunt oppido. ne si
395 2, sp, 7, 2 | In senatu Amaurotico - quem uti dixi terni quotannis
396 2, sp, 2 | urbibus, ac nominatim de Amauroto~ ~
397 2, sp, 9, 19| patrono fuerat. sic et minus ambagum fore et facilius elici veritatem.
398 1, sa, 3, 24| insolens, tum magistratus ne ambiantur, neu dentur venum, aut sumptus
399 2, sp, 1, 2 | fert, ea tellus olim non ambiebatur mari. sed Utopus cuius utpote
400 2, sp, 9, 16| sit. qui magistratum ullum ambierit exspes omnium redditur. ~ ~
401 2, sp, 7, 6 | aurum cingit, aurea torques ambit collum, et caput denique
402 2, sp, 12, 7 | domi cum ceteris vitiis ambitionis, et factionum radicibus,
403 2, sp, 11, 20| lunae finitos, ut solis ambitus annum circinat. primos quosque
404 1, sa, 1, 11| qui potentum amicitias ambiunt, ne magnam putes iacturam
405 2, sp, 10, 13| substituunt, uti eo incolumi, ambo privati sint, capto aut
406 2, sp, 9, 9 | se suavius esse victuros amborum sponte separati; nova matrimonia
407 1, sa, 3, 7 | florentissimum. amet suos et ametur a suis, cum his una vivat,
408 1, sa, 3, 4 | semper infirma societas, amici vocentur, suspiciantur ut
409 1, sa, 1, 7 | iuvenis quoque cognatis, amicisque dispartivi, quos debere
410 1, 0, 1, 1 | fidei testis habenda sit amicitia, sed quod virtus eius, ac
411 2, sp, 9, 26| ipsis quoque initis, non amicitiam coalescere, sed manere praedandi
412 2, sp, 11, 26| candidis in templo vestibus amicitur populus, sacerdos versicolores
413 2, sp, 4, 14| corio neglectim aut pellibus amiciuntur quae in septennium durent.
414 2, sp, 7, 8 | nam domi nobiles erant - amictu aureo, magnis torquibus,
415 1, sa, 3, 13| diversa persuasio! apud amiculos in familiari colloquio non
416 2, sp, 10, 14| absque coniuge redux, aut amisso parente reversus filius.
417 1, sa, 3, 11| imperii nomen, retineat, certe amittit maiestatem. neque enim regiae
418 2, sp, 8, 11| tenditur, nec iucundius aliud amittitur, nec labor succedit, non
419 2, sp, 2, 3 | dehinc paulatim dulcescens amnis, sincerus urbem perlabitur,
420 2, sp, 11, 11| eos dum viverent, mutuus amor, caritasque devinxerat,
421 2, sp, 8, 17| fit, ut amara pro dulcibus amplectantur. non aliter ac mulieres
422 1, sa, 2, 1 | idoneam ad res gerendas amplectebatur, sermo politus et efficax,
423 2, sp, 10, 19| adnitentibus, magna multumque amplexa loci munimenta, omni fide
424 2, sp, 8, 20| bona sua cognoscet atque amplexabitur! nam quod non sentiri sanitas
425 2, sp, 2, 5 | urbem nascitur, munimentis amplexi, Amaurotani iunxerunt oppido.
426 2, sp, 8, 3 | quas de restrictionibus, amplificationibus, ac suppositionibus acutissime
427 2, sp, 2, 3 | passus extenditur, mox adhuc amplior, sexaginta milia prolapsus,
428 1, sa, 3, 7 | nunc ei contigisset, satis amplum superque esset. hanc orationem
429 2, sp, 11, 18| tam singulari modo velut anathema dedicatus est. qui mos illis
430 1, sa, 3, 4 | maiestatis, auro, velut anathemate, propitiandum. dum alii
431 2, sp, 7, 8 | venire consueverant. at Anemolii, quod longius aberant, ac
432 2, sp, 7, 8 | numquam aeque mihi atque in Anemoliorum legatis inclaruit. venerunt
433 2, sp, 12, 6 | suis explicatis opibus, angat atque incendat inopiam.
434 1, sa, 3, 4 | occasionem, si quid se commoveant Angli protinus immittendos. ad
435 1, sa, 1, 16| multo post eam cladem, qua Anglorum occidentalium civile adversus
436 2, sp, 5, 7 | numerus quamlibet magnus anguste collocaretur, et per hoc
437 2, sp, 1, 1 | insulae spatium non multo angustior, fines versus paulatim utrimque
438 2, sp, 11, 10| habent augurio, tamquam anima exspes ac male conscia,
439 2, sp, 11, 16| coercere atque in facinorosos animadvertere principis, atque aliorum
440 2, sp, 4, 8 | utilia collocarentur, facile animadvertis; quantulum temporis ad suppeditanda
441 2, sp, 11, 7 | assidue dimicasse, atque animadvertisset eam rem, quod in commune
442 1, sa, 1, 5 | usquam civiliter conviventes animadvertit, recte prudenterque provisa.
443 2, sp, 9, 5 | libidinis, graviter in eum eamve animadvertitur; coniugioque illis in totum
444 2, sp, 7, 7 | plusculum accrevit aetatis, cum animadvertunt eiusmodi nugis non nisi
445 2, sp, 11, 9 | numero, ut qui sublimem animae suae naturam, ad pecuini
446 2, sp, 8, 16| perimant, cum venator ab miseri animalculi caede ac laniatu, nihil
447 2, sp, 8, 6 | principia sunt huiusmodi: animam esse immortalem, ac dei
448 2, sp, 1, 7 | quodam aequabili foventes animant, educantque, hi simul atque
449 2, sp, 11, 26| gaudere clementiam, qui vitam animantibus ideo est elargitus, ut viverent.
450 2, sp, 5, 4 | timor carendi facit, in omni animantum genere, aut in homine sola
451 2, sp, 11, 9 | superest amplius. quamobrem sic animato nullus communicatur honos,
452 2, sp, 8, 23| putant esse dementissimum, animique et in se crudelis; et erga
453 2, sp, 8, 11| appellant omnem corporis animive motum statumque, in quo
454 2, sp, 7, 8 | instituta, quam diversas itidem animorum affectiones pariant, numquam
455 1, sa, 3, 29| nam - ut ipsorum habent annales - ante appulsum illuc nostrum
456 2, sp, 2, 10| reliquit. itaque scriptum in annalibus habent, quos ab capta usque
457 2, sp, 2, 10| septingentorum, ac sexaginta annorum complectentes historiam,
458 2, sp, 3, 3 | reliqui magistratus omnes annui. ~ ~
459 1, sa, 2, 12| reditibus, fructibusque annuis, qui maioribus suis solebant
460 1, sa, 3, 4 | deberi contendat, ut ea velut ansa contineat, suspectum sibi
461 2, sp, 1, 2 | nunc ceteros prope mortales antecellit cultus, humanitatisque perduxit,
462 2, sp, 11, 6 | nostra modo sacra ceteris anteferret, sed reliqua protenus universa
463 2, sp, 11, 14| reputant. quos quod caelibatum anteferunt matrimonio, asperamque vitam
464 1, sa, 3, 30| similis fortuna quempiam antehac illinc huc perpulerit, tam
465 2, sp, 4, 6 | cotidie lectiones haberi, antelucanis horis, quibus ut intersint,
466 1, sa | RAPHAELIS SERMO ANTEMERIDIANUS~ ~
467 2, sp, 11, 14| asperamque vitam placidae anteponunt, si rationibus niterentur
468 1, sa, 3, 6 | regnum, quod affinitatis antiquae causa sibi contendebat haereditate
469 1, sa, 3, 9 | alius ei suggerit in mentem, antiquas quasdam, et tineis adesas
470 1, sa, 3, 9 | leges, longa desuetudine antiquatas, quas quod nemo latas meminisset,
471 2, sp, 11, 6 | mulctant, siquidem hoc inter antiquissima instituta numerant, ne sua
472 2, sp, 5, 2 | familia permanent, et parentum antiquissimo parent. nisi prae senecta
473 2, sp, 5, 4 | convictum civium revertor. antiquissimus - ut dixi - praeest familae.
474 1, sa, 3, 6 | etiam post eiectus est - antiquo esse contentus. ~ ~
475 2, sp, 8, 3 | veteres invenere. ceterum ut antiquos omnibus prope rebus exaequant,
476 2, sp, 5, 12| In antro nutricum, considunt pueri
477 1, 0, 1, 3 | invisit Petrus Aegidius Antverpiae natus, magna fide, et loco
478 1, 0, 1, 3 | sic enim res ferebat - Antverpiam confero. ibi dum versor,
479 2, sp, 7, 6 | facit, ab horum auribus anuli dependent aurei, digitos
480 2, sp, 7, 8 | inauribus aureis, ad haec anulis aureis in manibus, monilibus
481 2, sp, 10, 15| ademptaque de posteris anxia cogitandi cura - nam haec
482 2, sp, 12, 1 | metuentem, non de filiae dote anxium, sed de suo, suorumque omnium,
483 2, sp, 2, 3 | triginta in longum milia, totum Anydri alveum suis occupat undis,
484 2, sp, 2, 5 | illam per devexa perfluens Anydro miscetur. eius fluvii caput,
485 2, sp, 2, 2 | passuum duobus ad flumen Anydrum pertinet, secundum ripam
486 2, sp, 2, 3 | Oritur Anydrus milibus octoginta supra
487 1, sa, 1, 3 | animantium ingenia, tandem aperiri populos, urbes, oppida,
488 2, sp, 2, 8 | quoque facili tractu manus apertiles, ac dein sua sponte coeuntes,
489 2, sp, 9, 20| legum sensus; omnibus in aperto sit; alioquin quod ad vulgus
490 2, sp, 8, 28| quoque sodalis meus Tricius Apinatus advexerat secum parua quaedam
491 1, sa, 2, 14| quod earum, si monopolium appellari non potest quod non unus
492 2, sp, 11, 19| inhibent, vidisse tantum atque appellasse praesentes ad vitam satis,
493 1, sa, 1, 10| Petrus, quoquo tu nomine rem appelles, eam tamen ipsam esse viam,
494 2, sp, 8, 30| gratia non admodum frequenter appellitur. quid enim ferrent; nisi
495 2, sp, 10, 5 | clam uno tempore multas appendi procurant, quibus ingentia
496 2, sp, 7, 9 | famulicium concedat, velut appendix additamentumque numismatum.
497 2, sp, 7, 8 | manibus, monilibus insuper appensis in pileo, quae margaritis
498 2, sp, 8, 21| oblectamenti rationem habet, appetenda quidem, sed non nisi sanitatis
499 2, sp, 8, 7 | ductum sequi quisquis in appetendis fugiendisque rebus obtemperat
500 2, sp, 8, 11| versari natura duce delectet. appetitionem naturae, non temere addunt.
|