43 - In obitum Borgetti catuli

Borgettus lepidus catellus ille,

Cuius blanditias proterviores

Et lusus herus ipse tantum amabat,

Quantum tale aliquid potest amari.

Nec mirum: dominum suum ipse norat,

Caram bima velut puella matrem,

Et nunc illius in sinu latebat,

Nunc blande assiliebat huc et illuc

Ludens, atque avido appetebat ore.

Erectis modo cruribus, bipesque,

Mensae astabat herili, heroque ab ipso

Latratu tenero cibum petebat.

Nunc raptus rapido maloque fato,

Ad manes abiit tenebricosos.

Miselle o canis, o miser catelle,

Nigras parvulus ut timebis umbras!

Ut saepe et dominum tuum requires!

Cui pro deliciis, iocisque longum

Heu desiderium tui relinquis.