Blanda o
Naiadum cohors sororum,
Quae Vanci nitido
latetis amne,
Fusae colla
decentibus capillis,
Quos large
ambrosii rigant liquores,
Comptae et
carbaseo sinus amictu,
Exite e liquidis
simul latebris,
In vestros
simul hic adeste lusus,
Quos large Zephyro
favente tellus
Vernos
florida suggerit per agros.
En scandentibus
hinc et hinc flagellis
Per flavas salicum
comas pererrans
Vitis pampineas
ministrat umbras,
Per quas sibila
murmurantis aurae
Iucundum tenero
strepunt susurro.
Hic gemmantibus
hinc et hinc rosetis
Cultas texere vos
licet coronas,
Et passim simul
omnium colorum
Lectos in
calathis referre flores.
Queis comptas
pariter comas revinctae,
Queis sparsae
teretes simul papillas,
Ductetis pariter
choros licentes,
Ductetis
hilares simul choreas.
Sed quid
splendidius nitescit aer?
Quid fragrantius
huc feruntur aurae?
Rident omnia, et
aere in sereno
Spirarunt Cyprii,
Syrique odores.
Agnosco. Resonis
strepunt querelis
Olores Paphii,
Cupidinumque
Concussae ex
humero sonant pharetrae.
Ad flores properat
suos Dione.
Nunc vos Vanciades
simul sorores
Instaurate choros
licentiores.
Et novae Venerem
<decent> choreae,
Et chori Venerem
licentiores.
Huc mitis, dea,
mitiorque semper
Adsis muneribus
benigna nostris,
Quae versis tibi
fundimus quasillis,
Quae pictis tibi
teximus coronis.
Incultis, face,
Vancium rosetis
Paestum vincere,
floridumque Tibur.
Haec non bruma
rigens, calorque laedat,
Haec non flamina
pestilentis Austri;
Sed semper
tibi cultius nitescant,
Sed semper
genitalibus Favoni
Tua in
munera mulceantur auris.
|