22 - Ad Noctem

Nox bona, quae tacitis terras amplexa tenebris

Dulcia iucundae furta tegis Veneris,

Dum propero in carae amplexus et mollia Hyellae

Oscula, tu nostrae sis comes una viae.

Neve aliquis nostros possit deprendere amores,

Aera coge atras densius in nebulas.

Gaudia qui credit cuiquam sua, dignus ut unquam

Dicier illius nulla puella velit.

Non sola occultanda cavis sunt orgia cistis,

Solave Eleusinae sacra silenda deae.

Ipse etiam sua celari vult furta Cupido,

Saepius et poenas garrula lingua dedit.

Una meos, quos et miserata est, novit amores,

Officiis nutrix cognita fida suis:

Haec quae me foribus vigilans expectat in ipsis,

Inque sinum dominae sedula ducit anus.

Hanc praeter, tu sancta, latent qua cuncta silentque,

Tu, dea, sis flammae conscia sola meae,

Quaeque libens adstat nostrorum testis amorum

Nobiscum tota nocte lucerna vigil.