Libro, Verso

 1   1, 92 |   erat sensu, Venus altera vultu,~
 2   2, 148|           atque viandantes vultu carezzat alegro.~
 3   2, 470|     Ille nihil plorat, sed vultu grignat alegro,~
 4   4, 88 |                  deque suo vultu faciens plus mille visazzos,~
 5   4, 158|                 tam bellos vultu, tam gaios, tamque politos,~
 6   4, 264|        Hunc igitur cernens vultu Zambellus alegro,~
 7   4, 423|       Hic sedet ille minax vultu, sitiensque cruoris.~
 8   5, 357|                Ille sed in vultu pro stizza caldus avampat,~
 9   7, 372| eque meo cascavit maschera vultu.~
10  10, 94 |           Zambellus subito vultu respondet alegro:~
11  11, 575|         accurensque, caput vultu tibi sbrettat alegro,~
12  13, 92 |            Ergo Maëstralis vultu se scoprit alegro,~
13  13, 121| quae sit oca ingenio, quae vultu spazzacaminus.~
14  13, 307|          contraque barones vultu veniebat alegro.~
15  14, 360|                       Sunt vultu similes Phoebo damatina
16  15, 300|               esse cridat; vultu Ganimedem Iuno traverso~
17  17, 409|                    incedit vultu, sed totus bestia restum.~
18  18, 456| Fabius crespo stimat omnia vultu,~
19  20, 119|        nam boncompagnum se vultu monstrat alegro.~
20  20, 171|         deque alto caschet vultu larghissimus imber.~
21  22, 581|                 Cingaris a vultu tam grossum tollere nasum.~
22  23, 234|            it secum mulier vultu peregrina zoioso.~
23  24, 16 |    zuffum hominis, quo non vultu rubestior alter:~
24  24, 410|         Sunt etenim magrae vultu, nigraeque colore,~
25  24, 415|          protinus indretum vultu pallente retirat;~