Libro, Verso

 1   2, 11 |                      scribere vadit adhuc macaronica verba nodarus,~
 2   2, 14 |              At rex ad gesiam vadit cum corte, suasque,~
 3   3, 512|             At si pauper homo vadit de nocte per urbem,~
 4   4, 373| potestatem super alta palatia vadit,~
 5   6, 70 |         quantum trista potest vadit nascosa per umbras,~
 6   7, 259|                           dum vadit, signat vix in sabione pedattas.~
 7   8, 205|           Quo facto ad campos vadit zappare fasolos.~
 8   9, 152|                               Vadit ubi fallax oculis nunc Berta
 9   9, 551|    quod passatur, quando gens vadit ad urbem.~
10  10, 57 |                               vadit apena, regitque gradum strachedine
11  10, 111|                   Cum pedibus vadit propris Zambellus, at ipsum~
12  10, 230|      Cingar Zambellum tollere vadit,~
13  14, 135|                               vadit ad oceani regnum, quo spumea
14  14, 391|       piger et strictus, quum vadit ad aëra, tantum,~
15  15, 193|                               vadit adestrando, turres, casamatta,
16  17, 238|           ipseque, dum colpus vadit fallitus, arenam~
17  19, 384|          qui procul octo mios vadit cascare deorsum.~
18  21, 71 |          nunc usque ad coelum vadit retrovare sopranum,~
19  21, 330|               Ille cavernosas vadit stridendo per oras;~
20  22, 528|               ast invisibilis vadit, neque cernitur usquam.~
21  23, 246|                   ad prigolum vadit ne sole scoletur eundo.~
22  24, 654|            pendulus huc illuc vadit, stimatque negottam~
23  24, 704|        Sed Charon interea non vadit tollere Baldum,~
24  25, 162|                           Dum vadit Baldus, firmat saepissime