Libro, Verso

 1   2, 319|                                Solum mangio quidem maiori pace
 2   2, 340|                            non solum quod sit longo straccanda
 3   4, 219|                            nec solum marzum servat mihi borsa
 4   6, 242|                            Nec solum terret sua maxima phama
 5   6, 243|                            nec solum Romam, Zenovam, gentemque
 6   7, 136|                      inque meo solum cortivo deputo fornum,~
 7   8, 72 |         Quid vis? quid montat? solum pete, quaeso, doverum».~
 8   9, 548|         confortansque alios se solum drizzat ad urbem.~
 9  10, 64 |                    Ecce procul solum Zambellum vidit in agro,~
10  10, 231|           quem modo cum carico solum lassarat asello.~
11  13, 189|                     arca manet solum rutilis imposta pilastris,~
12  15, 204|                                solum squarzones delectans cernere
13  16, 418|                Tangere quisque solum gaudet, damnatque marinam.~
14  17, 24 |              formosumque videt solum dormire puellum.~
15  17, 630|           o Leonarde, tuae sum solum causa ruinae!~
16  18, 278|         En quibus in bandis me solum, nate, catasti.~
17  18, 412|                    qui certant solum pro dritto, contraque tortum.~
18  19, 346|        namque supratuttos vult solum Lucifer illum,~
19  19, 446|                    totus in un solum Malabolzam exercitus arma~
20  20, 318|             Lyronus tamen hunc solum cortesus honorat,~
21  22, 364| superstitio poterit te vincere solum.~
22  23, 376|                             Id solum ignorat magni prudentia
23  23, 382|                                solum solettum, neque coram vidit
24  24, 329|                Denique quodque solum, quaeque urbs, arx, villa,