Libro, Verso

 1   1, 100|      rex in campagna fieri commandat aperta.~
 2   1, 519|           ut solitum fieri post longae pocula coenae.~
 3   2, 32 |            commandat fieri, quibus omnis territa gens
 4   4, 42 | ut quaecumque potest fieri saltatio, sive~
 5   4, 355|         Laena videns fieri tot tortos, grafiat ongis~
 6   5, 324|      est furfantorum fieri pastura pedocchis,~
 7   7, 44 | Attamen haec quoniam fieri dritissima possunt;~
 8   7, 540|     unde stupescebat fieri sic vendita puzzae.~
 9   7, 635|     posse putas a me fieri? speranza niuna est.~
10   8, 476|        Quisque volat fieri frater, vult quisque capuzzum.~
11  10, 87 | vis, poverelle, mihi fieri compagnus, et istam~
12  11, 123|   Qui, quando portam fieri sibi vidit apertam,~
13  11, 224|                 quam fieri nostro cum scorno praeda
14  13, 282|                 quod fieri duro sine ferro denique
15  13, 432|    dicens non aliter fieri quod fare parecchiat.~
16  15, 334|       Ultima Saturni fieri parlatio restat,~
17  16, 585|          Nunquid vis fieri monachus, fraterque, vel
18  16, 588|                   ad fieri fratres, monachi, goffique
19  19, 425|       sperat, et hoc fieri Malabolzae munere victor.~
20  20, 294|                 quod fieri non posse tibi fortasse
21  20, 452|                  sic fieri, colera succenditur ultra
22  23, 269|        de signalatis fieri, dignisque triumpho.~
23  24, 30 |          Qua propter fieri debere provisio talis,~
24  25, 536|                 vult fieri cunctis gratus, gnarusque