Libro, Verso

 1   2, 50 |         Felicem Italiae veniunt intrare paësum,~
 2   2, 329|        nec sit eis tempus mulas intrare spacatas.~
 3   4, 447|       Incoepit postquam aetatem intrare virilem,~
 4   5, 137|                            hanc intrare urbem, vel nunc vel usque
 5   6, 94 |        quando becariam non ille intrare talentat.~
 6   8, 155|                             hic intrare, caput grattat, desperat,
 7  10, 459|                            Tunc intrare cito poltrona canaia volebat,~
 8  11, 307|                            quam intrare quidem nec Mandricardus,
 9  11, 314|                             ast intrare casam, superasque evadere
10  13, 49 |      quoque nunc nostras audent intrare masones,~
11  13, 131|                            quam intrare timet, sed apertam porgit
12  14, 392|  integer ut posset per gucchiae intrare busolum.~
13  20, 157|       namque suis sentit costis intrare cavecchium.~
14  21, 157|        Tu ne meam sic sic audes intrare fosinam?»~
15  21, 196|         nec formidastis grottas intrare dearum?~
16  21, 279| sternere, dum grottam vult ille intrare scovertam.~
17  23, 352|         nec tua stirps poterunt intrare chidentrum.~
18  23, 680|          mecum balneolos venies intrare paratos.~
19  24, 108|               ut mea praesumant intrare ad regna, gaioffi?»~
20  24, 395|        ait, «nostram, compagni, intrare tavernam?»~
21  24, 723|       Interea magnus barchettam intrare pusillam~
22  25, 399|                Quo viso sic sic intrare superbiter, ecce~