Libro, Verso

 1   2, 213|    admovet ad flammam poca satis arte padellam,~
 2   4, 254|                     hasque satis bastat stringhis stringare
 3   5, 209| productumque foras griffis satis esse paratum.~
 4   5, 262|    qua se cognoscens tutum satis, illico saltat,~
 5   6, 8  |  Materies tibi Cingar erit satis ampla giotonus:~
 6   6, 560|             Tuque, Comina, satis cantasti; Gosa merendam~
 7   7, 106|               ast ibi vina satis, multumque potenta recoio,~
 8   8, 238|                       nunc satis intesum: possem cognoscere
 9   8, 339|                 at potuere satis tunc brontollare gaioffi,~
10   8, 495|                      Nonne satis bastat sapientis regula
11  12, 20 |                      atque satis frescam sub frondibus explicat
12  15, 389|      Tuque tuas, Mafelina, satis, mea Lodola, stellas~
13  16, 317|                        Iam satis est, orzam scurta, preme,
14  16, 318|        Bon compagne, sede, satis es male praticus, horsu~
15  16, 420|            nam biscotellos satis est mangiasse trigiornos,~
16  19, 137|                        Non satis hic ridet Boccalus, at omnis
17  19, 329|          accipit in testam satis amplo vulnere crostam.~
18  20, 764|        prorsus abandonent: satis est quod ametur ab illis.~
19  22, 230|               persuttumque satis ranzum, modicasque nosellas,~
20  24, 1  |         Iamque suae gentis satis amplam Gelphora caedem~
21  24, 189|                      inque satis largo tepidum addunare cruorem~