Libro, Verso

 1   1, 7  |                    An poterit passare maris mea gundola
 2   4, 507|        o rex, a ladro poterit sperarier unquam?~
 3   5, 387|     ac de te Arlottam poterit scazzare canaiam,~
 4   7, 307|      altius ire tamen poterit giupone cavato».~
 5   8, 154|     at nec per portam poterit nec per ve fenestram~
 6   8, 426|   Ecce romitus adest; poterit decidere causam».~
 7   9, 224|  Hic est, qui vestras poterit saldare feritas,~
 8   9, 228|             sic alios poterit mortos drizzare gaiardos.~
 9   9, 278|     nonne facilmenter poterit mea vacca resurgi?~
10   9, 454|      Quis diavol enim poterit combattere secum?~
11  11, 95 | cum quibus hoc Baldus poterit scansare periclum.~
12  12, 78 |  struzzus nempe minus poterit smaltire piombum,~
13  15, 73 |   exitus acta probat; poterit nodare Bocalus,~
14  15, 148|             dire mihi poterit melius de uxore negata,~
15  17, 424|           moenia, nec poterit cum scalis iungere testam.~
16  18, 340|          qui tibi non poterit se se monstrare, priusquam~
17  20, 57 |                   Non poterit pedibus nostris mancare
18  22, 364|     Nulla superstitio poterit te vincere solum.~
19  24, 511|       imo paura magis poterit bastabilis esse~
20  24, 728|    Anne pulex grossum poterit gestare cavallum?~
21  25, 45 |     non dare materiam poterit rostire fritadam.~