Libro, Verso

 1   5, 318|   mortis spaventu cascat, modo vita gitetur~
 2   6, 189|    nasum, dicasque illi: "Bona vita patrone?"»~
 3   6, 539|        ego scordabo donec mihi vita manebit~
 4   7, 636|  Passavit iam merla Padum, sua vita soravit.~
 5   8, 654|          disciplina datur, sed vita est congrua porcis.~
 6   9, 109|           se se tota, velut si vita recedat ab ossis,~
 7   9, 363|     corpore de cuius scampavit vita daverum.~
 8  10, 68 |        ait: «O quid agis? bona vita, quid, ola, bon homme?~
 9  10, 347|     nisi broda fuit semper tua vita, ribalde.~
10  12, 570|                       nam plus vita placet quam centum mille
11  13, 271|                            qua vita fruimur, qua verum acquiritur
12  17, 608|         Per te», inquit, «mihi vita datur? licet illa noiosa~
13  17, 633|               o Leonarde, mihi vita est odiosa tapino!~
14  17, 672|                      Mors haec vita fuit, nunquam moritura,
15  18, 313|              per quam mortalis vita haec sine morte trapassat.~
16  20, 33 |      Ac ita finivit Pandraghae vita putanae,~
17  20, 523|     absque ullo dubio finisset vita Lyronis.~
18  22, 83 |    regna lasagnarum, felix ubi vita menatur,~
19  22, 220| promittitque Deo: posthac, dum vita manebit,~