Libro, Verso

 1   3, 167|      nulla quibus nec forza valet, nec regula scrimae.~
 2   5, 366|                         nec valet ulterius calzos agitare
 3   7, 373|         Post damnum pentire valet, mihi crede, negottam».~
 4   7, 680|   meritant, ut ego, si quid valet ipsa bonorum~
 5   8, 342|       becca iuvat, pocumque valet sua cabala sguerzo,~
 6   9, 69 |              ballat, vixque valet pleno cum ventre moveri.~
 7   9, 396| Mantua quid, quaeso, nostra valet absque Cipada?~
 8  10, 542|                 hunc appena valet stallae retinere fameius;~
 9  13, 219|                         Hoc valet in finum argentum convertere
10  16, 279|         Quid plus amicitia? valet esse beatior ipsa.~
11  16, 401|                          ut valet, abrazzat, veniuntque insemma
12  20, 181|         nil tam praecipitem valet ille siare caminum,~
13  22, 103|        per quam trippiferum valet aquistare poëtam,~
14  22, 554|                         non valet a moschis gambas reparare
15  24, 241|                Non «pietas» valet hic non «perdonanza» cridari,~
16  25, 66 |          nec tamen accensum valet attrigare bagordum.~
17  25, 406|                         nec valet aspectum tanti sofrire baronis.~