-12-

Spectacula hujus capitis et sequentium, usque ad finem Hypercalypseos, peraguntur in Ptomotaphio ad ripas fluminis Arni.

Vs. 7. Agyrtes filius Bethon: est Bettoni, librarius Brixiae, homo omnium impudentissimus. Hic nihil aliud nisi libros suos novis imperantibus blandiens dedicat, semper quidem male de prioribus, quos adulatus fuerat, loquens. Qua arte magnam pecuniam fecit: sed per nequitiam suam adeo rem familiarem profligavit, ut jam ferme decoxerit.

Vs. 10. Phlyrias histrio filius Benach: est quidam nomine Anelli, deditus in Opera Buffa, e lacu Garda, qui etiam Benacus vocatur. Homo omnium loquentissimus, qui nocet garriens sine fine: nec sentiens fortasse suam inconsiderantiam, saepe ignarus ipse speculatoris personam gessit.

Vs. 11. Psoriona filius Phtheniae: Ludovicus Lambertius, Bibliothecarius Breidensis, Inspector scholarum publicarum, Membrum Instituti, Eques duorum ordinum: corpus ejus maculatum specie quadam gallae quae oculos et manus laniavit, animus sedes fuit invidia sordidissimae et suspicacissimae. Nomen in philologia habuit, consultusque fuit de omnibus, quae pertinerent ad auctores classicos Italos, Latinos, Graaecos: at nunquam quidquam tanto nomine dignum fecit, immo paucissima scripsit. Iuvenis, Horatium imitatus, pulcros aliquot versus composuit. Sed ejus fama deminuta, et post mortem ipse oblivioni traditus est. Ceterum aulicis artibus peritus, cadente fama altius evectus, reditus multiplicavit. Multum suis rivalibus nocuit aliorum ministerio. Jesuita disertior, citra opinionem, insidiosissimus omnium doctorum Italiae fuit. Educatus autem in aula Romana, adolescens inter famulos cujusdam principis egit.

Vs. 14. Ghoes filius Horos: Montius poeta, qui sane poetico praeditus ingenio, caruit longanimitate: festinandi nunquam non voluntas illi atque etiam necessitas fuit, quippe occasionem captanti ex usu magistratuum quibus calamus ejus inserviebat. Quo nescio an post hominum memoriam nullum uspiam majoris vel varietatis vel impudentiae exemplum extiterit, Anno MDCCXCII ad MDCCCXIV, quae pro Papa scripsit, immoderatissimam spirant superstitionem; quae pro Jacobinis, parem impietatem; modo laudibus, modo exsecrationibus persequutus est omnia juris civilis principia atque principes, prout quis pecunia pelliceret. Jam Austriae Imperatorem blanditiis demulcet, cujus annis superioribus famam laceraverat. Ejus oratio nitida, quamvis auri splendore magis quam puritate luceat: agnoscas imitatorem et eadem saepius iterantem. Uxor intemperantia celebris, dominumque ornant cornua limacis. Educatus est Montius in aula Romana.

Vs. 19-21. Schismaticus et sinc nomine: est qui suam ipse famam, nimia versutia, jugulavit: celabo nomen. Sed fuit talis, qualis hic describitur et amplius explicatur cap. XIII, vs. 11 sqq.; XIV, vs. 9.

Vs. 22. Gigas ruminaout velut bos: est pictor nomine Bossi, mortuus quum ederetur Hypercalpsis. In delineandis corporum figuris fellx, in coloribus temperandis oculorum judicio caruit; in eaque propria picturae laude plane nullus erat. Idem tali ingenio fuit, ut et principia sequeretur perquam mirabilia et ad falsissima delaberetur consectaria: qui quidem praeter Michaelem Angelum et Leonardum Vincium nullos agnoverit bonos pictores: ceteros, ipsumque adeo Raphaelem, contempserit. Quid? Quum Leonardi tabula de Sacra Coena propemodum vetustate deleta esset, ad hoc eximium artis opus restituendum Bossius haud est veritus semet ipse commendare; doctique aulici non sine flagitio professi sunt apud Proregem, eum esse Bossium, qui partes impleret Leonardi Vincii; et tanta Proregis fatuitas fuit, ut ad tria nummorum milia aureorum in hunc impudentem profunderet artificem. Tabulam Bossius refecit, at infra tironem. Et tamen creatus est Professor Picturae Sublimis, novo nimirum Gallica solertia titulo invento. Sane pereruditum Bossius de Coena Leonardi librum conscripsit; in quo utinam acquievisset, nec certamen commisisset cum illo principe ingenii et operis. Facta per Bossium descriptione primi exempli reliquiae neglectae jacuerunt, et jam ruinam spectant.

Vs. 23. In coenaculo filiorum carnificis sancti: Leonardi Coena posita erat in refectorio Dominicanorum, propaginis Sancti illius qui invenit Inquisitiones et Auto da fe.

Vs. 25. Bossius se unum omnium disciplinarum orbem emensum jactavit, ceteros imperitorum numero habuit. Atqui pro sua illa stupiditate fecit Judam ardentem crinibus rufis, qui fuere proprii posterorum Davidis; vid. lib. I Regum, cap. XVI, 12. Contra Leonardus hanc Jesu caesariem dederat: Judae vero capillos penitus nigricantes infuscaverat.