5 - Aemilius Magnus Arborius avunculus

Culta mihi est pietas patre primum et matre vocatis dicere
- sero id fit - tertius Arborius.
Quem primum memorare nefas mihi patre secundo,
rursum non primum ponere paene nefas.
Temperies adhibenda ............
ante alios, quamquam patre secundus erit.
Tu frater genetricis et unanimis genitori
et mihi, qui fueris, quod pater et genetrix,
qui me lactantem, puerum iuvenemque virumque
artibus ornasti, quas didicisse iuvat.
Te sibi Palladiae antetulit toga docta Tolosae,
te Narbonensis Gallia praeposuit,
ornasti cuius Latio sermone tribunal
et fora Hiberorum quaeque Novem populis.
Hinc tenus Europam fama crescente petito
Constantinopolis rhetore te viguit.
Tu per mille modos, per mille oracula fandi
doctus, facundus, tum celer atque memor.
Tu, postquam primis placui tibi traditus annis,
dixisti nato me satis esse tibi.
Me tibi, me patribus clarum decus esse professus
dictasti fatis verba notanda meis.
Ergo vale Elysiam sortitus, avuncule, sedem:
haec tibi de Musis carmina libo tuis.