17 - Pomponius Maximus adfinis

Et te germanum non sanguine, sed vice fratris,
Maxime, devinctum nenia nostra canet.
Coniunx namque meae tu consociate sorori aevi
fruge tui destituis viduam.
Non domus hoc tantum sensit tua, sensit acerbum
saucia pro casum curia Burdigalae,
te primore vigens, te deficiente relabens
inque Valentinum te moriente cadens.
Heu quare nato, qui fruge et flore nepotum
ereptus nobis, Maxime, non frueris?
Set frueris, divina habitat si portio manes
quaeque futura olim gaudia nosse datur.
Longior hic etiam laetorum fructus habetur,
anticipasse diu, quae modo participas.