-1--arche | archi-divin | divo-infic | infim-pasca | pater-simpl | simus-zorob
bold = Main text
Par. grey = Comment text
1 1 | -1-~ ~1. [132r] Legi, Patres
2 1 | -1-~ ~1. [132r] Legi, Patres colendissimi,
3 18| 18-~ ~100. Tam blande vocati, tam
4 18| quodammodo unum penitus evadant. 101. Haec est illa amicitia
5 18| in caelum angeli fierent. 102. Hanc pacem amicis, hanc
6 18| mansionem faciat apud eam. 103. Quo tanto hospite si se
7 19| 19-~ ~104. Citemus et Mosem ipsum
8 19| inebriantur, paulo deminutum. 105. Audiemus venerandum iudicem
9 19| sacerdotes interim se expiantes. 106. Qui mores iam composuerunt,
10 19| philosophiae sacris ministrent. 107. Tum ad ea et ipsi admissi,
11 19| divinitatis gloria perfruantur». 108. Haec nobis profecto Moses
12 20| 20-~ ~109. Verum enimvero, nec Mosayca
13 20| et dignitatem ostendit. 110. Quid enim aliud sibi volunt
14 20| contingebat mysteriorum susceptio? 111. Quae quid aliud esse potest
15 20| philosophiam naturae interpretatio? 112. Tum demum ita dispositis
16 20| theologiae lumen inspectio. 113. Quis talibus sacris initiari
17 20| sacris initiari non appetat? 114. Quis humana /134v/ omnia
18 20| immortalitatis munere donari? 115. Quis non Socraticis illis
19 20| concitatissimo cursu feratur? 116. Agemur, Patres, agemur
20 20| nostram et nos ponant in Deo. 117. Agemur ab illis utique,
21 20| intimis auribus combibemus. 118. Tum Musarum dux Bacchus
22 20| duplici furore nos animabit. 119. Nam in illius eminentissimam
23 21| 21-~ ~120. Sacra Apollinis nomina,
24 21| philosophum quam vatem. 121. Quod cum Ammonius satis
25 21| totis viribus amplectamur. 122. Illud enim meden agan,
26 21| agit, recte praescribit. 123. Tum illud gnothi seauton,
27 21| excitat et inhortatur. 124. Qui enim se cognoscit,
28 21| in Alcibiade scripserunt. 125. Postremo hac cognitione
29 22| 22-~ ~126. Consulamus et Pythagoram
30 22| nomine nunquam existimavit. 127. Precipiet primo ne super
31 22| dirigamus assidue et excitemus. 128. Tum cavenda in primis duo
32 22| sacrificandum ungues resecemus. 129. Sed postquam per moralem
33 22| tioni vacare incipiamus. 130. Postremo ut gallum nutriamus
34 22| caelesti ambrosia pascamus. 131. Hic est gallus cuius aspectum
35 22| potestas formidat et reveretur. 132. Hic ille gallus, cui datam
36 1 | -1-~ ~1. [132r] Legi, Patres colendissimi,
37 5 | plastes et fictor, in quam/132v/ malueris tute formam effingas.
38 22| intelligentiam apud Iob legimus. 133. Hoc gallo canente aberrans
39 10| enitamur. 51. Dedignemur terre/133r/stria, caelestia contemnamus,
40 15| hoc idem nobis angelicam /133v/ affectantibus vitam factitandum
41 22| aberrans homo resipiscit. 134. Hic gallus in matutino
42 17| reficiam vos; venite ad /134r/ me et dabo vobis pacem
43 20| appetat? 114. Quis humana /134v/ omnia posthabens, fortunae
44 22| quotidie commodulatur. 135. Hunc gallum moriens Socrates,
45 22| dicitur nostrae contempla/135r/tioni vacare incipiamus.
46 24| vias, universi rationem,/135v/Dei consilia, caelorum,
47 23| 23-~ ~136. Recenseamus et Chaldeorum
48 27| laude et gloria, functi/136r/ estis, sed Platoni, sed
49 30| quod et si ipsi mecum philo/136v/sophandi rationem considerarent,
50 23| mortalibus ad felicitatem. 137. Scribunt interpretes Chaldei
51 32| Henricique philosophia, obmissis/137r/ Graecorum Arabumque philosophis,
52 36| praecipuam maximeque divinam/137v/esse scientiam numerandi.
53 23| subcrescentibus ad superos revolare. 138. Percunctantibus eum discipulis
54 38| demonstrat: hanc magiam probat /138r/ asseveratque vir sapientissimus,
55 41| philosophi sanctissime ob/138v/ servarunt. 261. Pythagoras
56 23| dixit, alas aquis vitae». 139. Iterum sciscitantibus unde
57 43| apud Paulum et Dyonisium/139r/ apud Hieronymum et Augustinum
58 23| Dei abluitur et irrigatur. 140. Indidem vobis salutares
59 23| salutares aquas hauriatis. 141. Nomen ei qui ab aquilone
60 23| interpretari possumus». 142. Advertite animum et diligenter
61 23| aciem lineemus ad rectum. 143. Tum in naturali contemplatione
62 23| iubar fortiter perferamus. 144. Hae illae forsan et a Davide
63 23| vespertinae cognitiones. 145. Haec est illa lux meridialis,
64 23| Cherubinos pariter illuminat. 146. Haec illa regio, quam versus
65 23| Abraam proficiscebatur. 147. Hic ille locus, ubi immundis
66 23| Maurorum dogmata tradiderunt. 148. Et si secretiorum aliquid
67 23| pharmacis salutaribus liberet. 149. Tum ad valitudinem bonam
68 24| 24-~ ~150. Haec sunt, Patres colendissimi,
69 24| animarunt modo sed compulerunt. 151. Quae dicturus certe non
70 24| vivunt, damnare solent. 152. Est enim iam hoc totum
71 24| quam in honorem et gloriam. 153. Ita invasit fere omnium
72 24| aut paucis philosophandum. 154. Quasi rerum causas, naturae
73 24| sibi quis comparare possit. 155. Quin eo deventum est ut
74 25| 25-~ ~156. Quae omnia ego non sine
75 25| se non esse philosophos. 157. Quod cum tota eorum vita
76 25| cognitionem non amplectuntur. 158. Dabo hoc mihi, et me ipsum
77 25| desideratae veritatis cognitionem. 159. Cuius ita cupidus semper
78 25| posterum me deterrere poterunt. 160. Docuit me ipsa philosophia
79 26| 26-~ ~161. Equidem non eram nescius,
80 26| multis nominibus damnent. 162. Ita consueverunt non pauciores,
81 26| inique et perperam ad vitium. 163. Sunt autem qui totum hoc
82 26| esse illam asseverantes. 164. Sunt qui hoc quidem exercitationis
83 26| disputationem proponere sim ausus. 165. Alii, hoc mihi dantes quod
84 26| id factum calumniantes. 166. Horum ego obiectamentis
85 26| disceptationem crederem. 167. Quare, obtrectandi omne
86 27| 27- ~ ~168. Primum quidem ad eos, qui
87 27| philosophis mecum est communis. 169. Quibus erat certissimum
88 27| exercitatione frequentissimi. 170. Sicut enim per gymnasticam
89 27| longe et vegetiores evadunt. 171. Nec crediderim ego aut
90 27| oppido quam necessaria. 172. Quo forte fit ut et Caldei
91 28| 28-~ ~173. At vero cum his qui me
92 28| notam videor subiturus. 174. Videte quas incidi angustias,
93 28| sine culpa non praestare. 175. Forte et illud Iob afferre
94 28| contemnat adolescientiam tuam». 176. Sed ex mea verius hoc conscientia
95 28| mihi nec sumo nec arrogo. 177. Quare et quod tam grande
96 28| in eis lucrum est vinci. 178. Quo fit ut imbecillissimus
97 28| eas iure possit et debeat. 179. Quandoquidem qui succumbit
98 28| pugnas redit instructior. 180. Hac spe animatus, ego infirmus
99 28| decernere nihil sum veritus. 181. Quod tamen temere sit factum
100 29| 29-~ ~182. Restat ut tertio loco his
101 29| labor, esset exanclandus. 183. Indecens profecto hoc et
102 29| mediocritatem desiderare. 184. Omnino tam grandibus ausis
103 29| praestitisse culpabile existimetur. 185. Si succumberem, habebunt
104 29| si amant unde excusent. 186. Quoniam in re tam gravi,
105 29| dignum erit quam accusatione. 187. Quin et iuxta poetam: «
106 29| magnis et voluisse sat est». 188. Quod si nostra aetate multi,
107 30| 30-~ ~189. At superfluum inquiunt
108 30| inquiunt hoc et ambitiosum. 190. Ego vero non superfluo
109 30| fateantur plane necesse est. 191. Qui enim se cuipiam ex
110 30| doctrinae periculum facere. 192. At ego ita me institui,
111 30| omnes familias agnoscerem. 193. Quare, cum mihi de illis
112 30| de omnibus afferebantur. 194. Nec id in me quisquam damnet,
113 30| tempestas deferar hospes. 195. Fuit enim cum ab antiquis
114 30| Achademiam continuisse. 196. Nec potest ex omnibus sibi
115 30| familiariter non agnoverit. 197. Adde quod in una quaque
116 31| 31-~ ~198. Atque ut a nostris, ad
117 31| semper sublime et venerandum. 199. Est apud Arabes, in Averroe
118 31| divinum atque Platonicum. 200. Est apud Graecos in universum
119 31| Ammonium enodis et gratiosa. 201. Et si ad Platonicos te
120 31| Platonici vix intelligunt. 202. Pretereo magis novitios,
121 32| 32-~ ~203. Accedit quod, si qua est
122 32| excitat, non extinguit. 204. Hac ego ratione motus,
123 32| alto clarius illucesceret. 205. Quid erat, si Latinorum
124 32| philosophis, tractabatur? 206. Quando omnis sapientia
125 32| Graecis ad nos manavit. 207. Ita nostrates semper in
126 32| excoluisse sibi duxerunt satis. 208. Quid erat cum Peripateticis
127 32| est in publicum allata. 209. Quid erat et aliorum quot
128 32| elaboratum ingenio, afferebamus? 210. Profecto ingenerosum est (
129 32| innuat vel de longinquo. 211. Quod si in agro colonus,
130 33| 33-~ ~212. Propterea non contentus
131 34| 34-~ ~213. Proposuimus primo Platonis
132 34| quod semper facere voluit. 214. Simplicius, apud Graecos
133 34| praestaret quam pollicetur. 215. Scribit et Augustinus in
134 34| eandem esse philosophiam. 216. Ioannes item Grammaticus
135 34| tamen posteris hoc reliquit. 217. Addidimus autem et plures
136 35| 35-~ ~218. Secundo loco quae in philosophia
137 35| doctoribus colitur philosophiam. 219. Nec tam admirari quis debet,
138 36| 36-~ ~220. Est autem, et praeter illam,
139 36| prioribusque Platonicis observata. 221. Sed quae hac tempestate,
140 36| ipsius ulla reperiantur. 222. Scribit Plato in Epinomide,
141 36| esse scientiam numerandi. 223. Querens item, cur homo
142 36| Quia numerare novit». 224. Cuius sententiae et Aristoteles
143 36| meminit in Problematis. 225. Scribit Abumasar verbum
144 36| nosse qui noverat numerare. 226. Quae vera esse nullo modo
145 36| arithmeticam intelligamus. 227. Illam ergo arithmeticam,
146 37| 37-~ ~228. Proposuimus et magica theoremata,
147 37| execranda et portentosa. 229. Altera nihil est aliud,
148 37| philosophiae absoluta consumatio. 230. Utriusque cum meminerint
149 37| summamque sapientiam vocant. 231. Idem enim, ut ait Porphyrius,
150 37| divinorum interpres et cultor. 232. Magna autem, immo maxima,
151 37| disparilitas et dissimilitudo. 233. Illam non modo Christiana
152 37| respublica damnat et execratur. 234. Hanc omnes sapientes, omnes
153 37| approbant et amplectuntur. 235. Illa artium fraudulentissima,
154 37| firma fidelis et solida. 236. Illam quisquis coluit semper
155 37| antiquitus et pene semper petita. 237. Illius nemo unquam studiosus
156 37| archanis precipuam habuerunt. 238. Illa, ut nullis rationibus,
157 37| sed illum Oromasi filium. 239. Utriusque magia quid sit,
158 37| rempublicam edocerentur. 240. Respondebit in Carmide,
159 38| 38-~ ~241. Horum vestigiis postea
160 38| Apollonius, Hostanes et Dardanus. 242. Perstitit Homerus, quem
161 38| theologia aliquando probabimus. 243. Perstiterunt Eudoxus et
162 38| Perstiterunt Eudoxus et Hermippus. 244. Perstiterunt fere omnes
163 38| mysteria sunt perscrutati. 245. Ex iunioribus autem, qui
164 38| Guilielmum Parisiensem. 246. Meminit et Plotinus, ubi
165 38| accedere, et merito quidem. 247. Ut enim illa obnoxium mancipatumque
166 38| illarum principem et dominum. 248. Illa denique nec artis
167 38| cognitionem complectitur. 249. Haec, inter sparsas Dei
168 38| naturae sedula famulatur. 250. Haec universi consensum,
169 38| dotibus virtutibusque maritat. 251. Quo fit ut quam illa prodigiosa
170 38| divina et salutaris appareat. 252. Ob hoc praecipue quod illa
171 38| certissime consequuntur. 253. Neque enim ad religionem,
172 38| maiestate gloriae tuae». 254. Et haec satis de magia,
173 39| 39-~ ~255. Venio nunc ad ea quae ex
174 40| 40-~ ~256. Scribunt non modo celebres
175 40| silentii religione, revelaret. 257. Satis erat per simplicem
176 40| verae religionis institui. 258. At mysteria secretiora
177 41| 41-~ ~259. Ergo haec clam vulgo habere,
178 41| sed divini precepti fuit. 260. Quem morem antiqui philosophi
179 41| sanctissime ob/138v/ servarunt. 261. Pythagoras nihil scripsit
180 41| filiae moriens commendavit. 262. Egiptiorum templis insculptae
181 41| inviolata custodirentur. 263. Plato Dionisio quaedam
182 41| ab aliis intelligantur». 264. Aristoteles libros Methaphisicae
183 41| esse et non editos dicebat. 265. Quid plura? Iesum Christum
184 41| comunia, scribere noluerunt. 266. Quod maxime confirmat Dyonisius
185 41| verbo, ait fuisse transfusa. 267. Hoc eodem penitus modo
186 42| 42-~ ~268. Verum postquam Hebrei a
187 42| sapientes) redigerentur. 269. Qua de re ne mihi soli
188 42| sapientibus de populo tuo. 270. In his enim est vena intellectus
189 42| fons et scientiae flumen. 271. Atque ita feci». 272. Haec
190 42| flumen. 271. Atque ita feci». 272. Haec Esdras ad verbum.
191 42| Haec Esdras ad verbum. 273. Hi sunt libri scientiae
192 43| 43-~ ~274. Hi libri Sixtus quartus
193 43| Latinis litteris mandarentur. 275. Iamque cum ille decessit,
194 43| pervenerant ad Latinos. 276. Hi libri apud Hebreos hac
195 43| XL natum illos attingere. 277. Hos ego libros non mediocri
196 43| Mosaicam quam Christianam. 278. Ibi Trinitatis mysterium,
197 43| Augustinum quotidie legimus. 279. In his vero quae spectant
198 44| 44-~ ~280. In plenum nulla est ferme
199 44| sit in quem se condant. 281. Cuius rei testem gravissimum
200 45| 45-~ ~282. Sed ut ad meae redeam disputationis
201 45| Zoroastrisque carminibus sententiam. 283. Orpheus apud Graecos ferme
202 45| crediti patres et auctores. 284. Nam ut taceam de Zoroastre,
203 45| formaretque philosophiam. 285. Quin idcirco tantum dicta
204 45| ut a primo fonte manavit. 286. Sed (qui erat veterum mos
205 45| fabellas nugasque meracissimas. 287. Quod volui dixisse ut cognoscatur
206 45| interpretum opera et diligentia. 288. Et tamen oblatrarunt canes
207 46| 46-~ ~289. Quin ego tantum absum ab
208 46| capita cogere disputationem. 290. Quam si (ut consueverunt
209 46| profecto numerum excrevisset. 291. Et, ut taceam de caeteris,
210 46| particulatim enumerantem? 292. Sed certe (dicam enim quamquam
211 47| 47-~ ~293. Quod ut vobis re ipsa,
212 10| 47. Sed quorsum haec? 48. Ut intelligamus, postquam
213 10| iumentis insipientibus. 49. Sed illud potius Asaph
214 10| salutari noxiam faciamus nobis. 50. Invadat animum sacra quaedam
215 10| totis viribus enitamur. 51. Dedignemur terre/133r/stria,
216 10| divinitati proximam advolemus. 52. Ibi, ut sacra tradunt mysteria,
217 10| dignitatem et gloriam emulemur. 53. Erimus illis, cum voluerimus,
218 11| 11-~ ~54. Sed qua ratione, aut quid
219 11| aut quid tandem agentes? 55. Videamus quid illi agant,
220 11| agant, quam vivant vitam. 56. Eam si et nos vixerimus (
221 11| sortem iam equaverimus. 57. Ardet Saraph charitatis
222 11| Thronus iudicii firmitate. 58. Igitur si actuosae ad[d]
223 11| stata soliditate firmabimur. 59. Si ab actionibus feriati,
224 11| Cherubica undique corruscabimus. 60. Si charitate ipsum opificem
225 11| effigiem repente flammabimur. 61. Super Throno, idest iusto
226 11| sedet Deus iudex seculorum. 62. Super Cherub, idest contemplatore,
227 11| eum quasi incubando fovet. 63. Spiritus enim Domini fertur
228 11| laudant antelucanis hymnis. 64. Qui Saraph, idest amator
229 11| Deus et ipse unum sunt. 65. Magna Thronorum potestas,
230 12| 12-~ ~66. Sed quonam pacto vel iudicare
231 12| amare potest incognita? 67. Amavit Moses Deum quem
232 12| prius contemplator in monte. 68. Ergo medius Cherub sua
233 12| iudicium pariter illuminat. 69. Hic est nodus primarum
234 12| instructi paratique descendamus. 70. At vero operae precium,
235 12| oculis et in numerato habere. 71. Quod cum nobis per nos,
236 12| certam fidem facere possunt. 72. Consulamus Paulum apostolum
237 12| Cherubinorum exercitus viderit. 73. Respondebit utique Dyonisio
238 13| 13-~ ~74. Ergo et nos Cherubicam
239 13| imprudens quandoque deliret. 75. Tum bene compositam ac
240 14| 14-~ ~76. Et ne nobis nostri sufficiant
241 14| gloriae sculpta corruscat. 77. Admonebit nos pater sapientissimus
242 14| mundo in superno vigilans. 78. Sed admonebit per figuram (
243 15| 15-~ ~79. Quod si hoc idem nobis
244 15| mundis manibus attinget? 80. Impuro, ut habent mysteria,
245 15| purum attingere nephas. 81. Sed qui hi pedes? 82. Quae
246 15| nephas. 81. Sed qui hi pedes? 82. Quae manus? 83. Profecto
247 15| hi pedes? 82. Quae manus? 83. Profecto pes animae illa
248 15| voluptariae mollitudinis magistra. 84. Manus animae cur irascentiam
249 15| umbra dormitans helluetur? 85. Has manus, hos pedes, idest
250 15| quasi vivo flumine abluamus. 86. At nec satis hoc erit,
251 15| prius instructique fuerimus. 87. Quod cum per artem sermocinalem
252 16| 16-~ ~88. Percontemur et iustum Iob,
253 16| facit pacem in excelsis». 89. Et quoniam supremi ordinis
254 16| Empedocles philosophus. 90. Hic duplicem naturam in
255 16| carmina, nobis significat. 91. In quibus se lite et discordia
256 17| 17-~ ~92. Multiplex profecto, Patres,
257 17| plusquam civilia bella. 93. Quae si noluerimus, si
258 17| iras animosque contundet. 94. Tum si rectius consulentes
259 17| sanctissimae pacis sanciet. 95. Sedabit dyalectica rationis
260 17| captiones anxie tumultuantis. 96. Sedabit naturalis philosophia
261 17| distrahunt et lacerant. 97. Sed ita sedabit, ut meminisse
262 17| contentionem vocitatam. 98. Idcirco in ea veram quietem
263 17| ologiae, munus et privilegium. 99. Ad illam ipsa et viam monstrabit
264 37| Xamolsidem, quem imitatus est Abbaris Hyperboreus, et Zoroastrem,
265 1 | monumentis, interrogatum Abdalam sarracenum, quid in hac
266 22| 133. Hoc gallo canente aberrans homo resipiscit. 134. Hic
267 26| scribit Plato a divino semper abesse choro, a nostris quoque
268 38| sapientissimus, alteram ita abhorrens ut, cum ad malorum demonum
269 15| philosophia quasi vivo flumine abluamus. 86. At nec satis hoc erit,
270 23| Quatuor amnibus paradisus Dei abluitur et irrigatur. 140. Indidem
271 23| versus semper antiquus pater Abraam proficiscebatur. 147. Hic
272 45| praesertim in re tam gravi tam abscondita inexplorataque adiuto aliorum
273 32| primum, quod sciam, (verbo absit invidia) post multa secula
274 37| quam naturalis philosophiae absoluta consumatio. 230. Utriusque
275 45| eos mancus, apud Caldeos absolutior legitur: ambo priscae sapientiae
276 4 | Moses Timeusque testantur) absolutis, de producendo homine postremo
277 46| 289. Quin ego tantum absum ab ea culpa, ut curaverim
278 36| Problematis. 225. Scribit Abumasar verbum fuisse Avenzoar Babilonii,
279 10| filii Excelsi omnes», ne, abutentes indulgentissima Patris liberalitate,
280 20| uti Moses erimus fideles, accedens sacratissima theologia duplici
281 32| sapientum symposium asymboli accedentes, nihil nos quod esset nostrum,
282 38| se illos quam se ad illos accedere, et merito quidem. 247.
283 32| 32-~ ~203. Accedit quod, si qua est secta quae
284 40| enarrationem in monte divinitius accepisse; preceptum autem ei a Deo
285 5 | fuerat. 18. Igitur hominem accepit indiscretae opus imaginis
286 24| praefloratae virginitatis accepta mercedula, male paratum
287 32| naturalibus nisi et Platonicorum accersebatur Achademia, quorum doctrina
288 20| de quibus disputaturus accessi, liberalium artium et emolumenta
289 47| lentissimi, quos paratos accintosque expectare pugnam non sine
290 28| succumbit beneficium a victore accipit, non iniuriam, quippe qui
291 45| numeri ostentationem me accumulasse, quasi non omnes quae ambiguae
292 29| ipsi, si me oderunt, unde accusarent, si amant unde excusent.
293 29| potius dignum erit quam accusatione. 187. Quin et iuxta poetam: «
294 32| Platonicorum accersebatur Achademia, quorum doctrina et de divinis
295 45| principales digladiantur achademiae, quasi non multa attulerim
296 30| intra unam se Porticum aut Achademiam continuisse. 196. Nec potest
297 34| Scribit et Augustinus in Achademicis non defuisse plures qui
298 23| boreali amussi, illorum aciem lineemus ad rectum. 143.
299 31| et exactum, in Francisco acre et acutum, in Alberto priscum,
300 12| illa et qualis sit, quae actiones, quae illorum opera, pre
301 11| soliditate firmabimur. 59. Si ab actionibus feriati, in opificio opificem,
302 12| rapiamur fastigia et ad munera actionum bene instructi paratique
303 16| quibus se lite et discordia actum, furenti similem profugum
304 11| firmitate. 58. Igitur si actuosae ad[d]icti vitae inferiorum
305 22| prominentias et animorum aculeos resecuerimus, tum demum
306 22| unguium presegmina, quasi acutas irae prominentias et animorum
307 31| exactum, in Francisco acre et acutum, in Alberto priscum, amplum
308 5 | peculiare tibi dedimus, o Adam, ut quam sedem, quam faciem,
309 30| familiariter non agnoverit. 197. Adde quod in una quaque familia
310 34| posteris hoc reliquit. 217. Addidimus autem et plures locos in
311 33| secretioribus Hebreorum addidisse mysteriis, plurima quoque
312 30| ex philosophorum familiis addixerunt, Thomae videlicet aut Scoto,
313 12| sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de
314 17| securitatem desideraverimus, aderit illa et vota nostra liberaliter
315 42| legis memoriter tenebat, adhibitisque notariis in LXX volumina (
316 38| habens perspectatam, nativas adibens unicuique rei et suas illecebras,
317 27| honestissima hoc genus certamina, adipiscendae sapientiae oppido quam necessaria.
318 19| sublimitatis merita in templi adita recepti, nullo imaginis
319 45| abscondita inexplorataque adiuto aliorum interpretum opera
320 38| sicut canes ignotos semper adlatrant, ita et ipsi saepe damnant
321 12| Moses Deum quem vidit, et administravit iudex in populo quae vidit
322 1 | spectaretur, nihil spectari homine admirabilius respondisse. 2. Cui sententiae
323 6 | liberalitatem, summam et admirandam hominis foelicitatem! 25.
324 4 | pulchritudinem amaret, magnitudinem admiraretur. 13. Idcirco iam rebus omnibus (
325 35| philosophiam. 219. Nec tam admirari quis debet, Patres, me in
326 3 | felicissimum proindeque dignum omni admiratione animal sit homo, et quae
327 38| haec in eam operum Dei admirationem excitat, quam propensa charitas,
328 3 | principalia, idest quae summae admirationis privilegium sibi iure vendicent.
329 3 | beatissimos caeli choros magis admiremur? 6. Tandem intellexisse
330 31| privum quicquam non est quod admireris, qui se undique prebet admirandum,
331 19| 107. Tum ad ea et ipsi admissi, nunc superioris Dei regiae
332 41| insculptae Sphinges, hoc admonebant ut mistica dogmata per enigmatum
333 36| Plato testatur, exerta nos admonens voce ne divinam hanc arithmeticam
334 21| videbitis nihil aliud illa nos admonere, quam ut tripartitam hanc,
335 19| et imperat et imperando admonet, excitat, inhortatur, ut
336 6 | quisque excoluerit illa adolescent, et fructus suos ferent
337 29| ingenio, exiguaque doctrina, adolescentem hominem defecisse, venia
338 28| audire: «Nemo contemnat adolescientiam tuam». 176. Sed ex mea verius
339 10| contenti anhelemus ad summa, adque illa (quando possumus si
340 1 | sententiae illud Mercurii adstipulatur: «Magnum, o Asclepi, miraculum
341 20| demum ita dispositis illa adveniebat epopteia, idest rerum divinarum
342 9 | imaginem, extrarias multas et adventitias. 46. Hinc illud Chaldeorum
343 | adversus
344 23| interpretari possumus». 142. Advertite animum et diligenter considerate,
345 23| Raphaelem coelestem medicum advocemus, qui nos morali et dialetica
346 10| eminentissimae divinitati proximam advolemus. 52. Ibi, ut sacra tradunt
347 24| mercedula, male paratum aes in amatoris arculam referat.~ ~
348 20| ineffabili demum charitate, quasi aestro perciti, quasi Saraphini
349 4 | decorarat; ethereos globos aeternis animis vegetarat; excrementarias
350 6 | sunt futuri in perpetuas aeternitates. 28. Nascenti homini omnifaria
351 20| terris fieri non cupiat, et aeternitatis nectare madidus mortale
352 23| mors iecur pectusque male affecit, Raphaelem coelestem medicum
353 15| idem nobis angelicam /133v/ affectantibus vitam factitandum est, queso,
354 46| potuisse me citra omnem affectatae numerositatis suspitionem
355 45| quae fuerit difficultas, ex affectatis enigmatum syrpis, ex fabularum
356 17| si noluerimus, si illam affectaverimus pacem, quae in sublime ita
357 13| animam purgemus, ne aut affectus temere debac[c]hentur aut
358 32| partum et elaboratum ingenio, afferebamus? 210. Profecto ingenerosum
359 30| plurima quae simul de omnibus afferebantur. 194. Nec id in me quisquam
360 42| supererant sapientibus, afferret unusquisque in medium quae
361 6 | atque nascuntur id secum afferunt (ut ait Lucilius) e bulga
362 2 | humanae naturae praestantia afferuntur a multis: esse hominem creaturarum
363 43| ita sunt fidei Christianae affinia, ut Augustinus noster immensas
364 20| in Fedro decantatis, sic afflari non velit ut alarum pedumque
365 25| male vel dicam ipse vel agam.~ ~
366 21| amplectamur. 122. Illud enim meden agan, idest nequid nimis, virtutum
367 11| 55. Videamus quid illi agant, quam vivant vitam. 56.
368 43| noster immensas Deo gratias agat quod ad eius manus pervenerint
369 38| quae ut per hanc de qua agimus naturalem magiam bene exploraverimus,
370 36| Pythagora presertim, ab Aglaopheno, a Philolao, a Platone prioribusque
371 40| clementiam, in omnes iustitiam agnoscere, et per divina salutariaque
372 30| excuterem, omnes familias agnoscerem. 193. Quare, cum mihi de
373 30| omnes prius familiariter non agnoverit. 197. Adde quod in una quaque
374 38| promit in publicum, et sicut agricola ulmos vitibus, ita magus
375 32| longinquo. 211. Quod si in agro colonus, in uxore maritus
376 26| oblatratores quae bene sancteque aguntur ad virtutem, quam quae inique
377 15| quae animam obtorto (ut aiunt) detinet collo, ne a scalis
378 23| alatam esse animam, cumque alae exciderent ferri illam praeceps
379 20| sic afflari non velit ut alarum pedumque remigio hinc, idest
380 23| sortirentur: «Irrigetis, dixit, alas aquis vitae». 139. Iterum
381 23| verbum fuisse Zoroastris alatam esse animam, cumque alae
382 20| illorum Phebei vates, huius alati erimus amatores et ineffabili
383 18| tam benigniter invitati, alatis pedibus quasi terrestres
384 32| erat, si Latinorum tantum, Alberti scilicet, Thomae, Scoti,
385 31| Francisco acre et acutum, in Alberto priscum, amplum et grande,
386 38| olfecerint tres reperio, Alchindum Arabem, Rogerium Baconem
387 31| elegans et compendiaria, apud Alexandrum constans et docta, apud
388 | alias
389 32| peregrinis inventis stare, et aliena excoluisse sibi duxerunt
390 29| et morosum nimis, velle alienae industriae modum ponere,
391 | aliquam
392 | aliquando
393 | aliquem
394 23| eum discipulis quo pacto alis bene plumantibus volucres
395 | aliter
396 | alium
397 32| disputandi examen est in publicum allata. 209. Quid erat et aliorum
398 5 | positum meditullio sic est alloquutus: «Nec certam sedem, nec
399 31| inconcusum, in Avempace, in Alpharabio grave et meditatum, in Avicenna
400 41| revelationum successionibus alter ab altero quasi H[e]reditario
401 38| asseveratque vir sapientissimus, alteram ita abhorrens ut, cum ad
402 14| angelos per eas vicibus alternantes ascendere et descendere.~ ~
403 41| successionibus alter ab altero quasi H[e]reditario iure
404 37| artium fraudulentissima, haec altior sanctiorque philosophia,
405 40| verborum pretestu latitantia, altissimae divinitatis archana, plebi
406 42| Exactis XL diebus loquutus est Altissimus dicens. Priora quae scripsisti
407 32| nostris quasi sol oriens ex alto clarius illucesceret. 205.
408 15| tanquam terrae solo innititur, altrix inquam potestas et cibaria,
409 16| similem profugum a diis, in altum iactari conqueritur.~ ~
410 11| Saraphinorum sublimitas, quam amando assequimur.~ ~
411 29| oderunt, unde accusarent, si amant unde excusent. 186. Quoniam
412 25| Cuius ita cupidus semper et amantissimus fui ut, relicta omni privatarum
413 12| vel iudicare quisquam vel amare potest incognita? 67. Amavit
414 4 | perpenderet, pulchritudinem amaret, magnitudinem admiraretur.
415 11| hymnis. 64. Qui Saraph, idest amator est, in Deo est, et Deus
416 20| vates, huius alati erimus amatores et ineffabili demum charitate,
417 24| mercedula, male paratum aes in amatoris arculam referat.~ ~
418 12| amare potest incognita? 67. Amavit Moses Deum quem vidit, et
419 12| nobis et emulandus primo et ambiendus, atque adeo comprehendendus
420 45| accumulasse, quasi non omnes quae ambiguae maxime controversaeque sunt
421 10| Invadat animum sacra quaedam ambitio ut mediocribus non contenti
422 25| sit vel in questu, vel in ambitione posita, ipsam per se veritatis
423 26| questionibus, tam superfluo et ambitiose quam supra vires id factum
424 30| superfluum inquiunt hoc et ambitiosum. 190. Ego vero non superfluo
425 45| Caldeos absolutior legitur: ambo priscae sapientiae crediti
426 22| solido cibo et caelesti ambrosia pascamus. 131. Hic est gallus
427 24| exsibilari, non habere qui amet, qui faveat, nisi ipsa,
428 26| tot etiam questionibus, amice incognoscamus.~ ~
429 18| fierent. 102. Hanc pacem amicis, hanc nostro optemus seculo,
430 16| ad inferna, per litem et amicitiam, sive bellum et pacem, ut
431 22| ociosa desidia ne remitentes amittamus, sed dyaletica exercitatione
432 31| gravite elaborata, apud Ammonium enodis et gratiosa. 201.
433 21| quam vatem. 121. Quod cum Ammonius satis sit exequutus, non
434 23| illis respondit: «Quatuor amnibus paradisus Dei abluitur et
435 38| exploraverimus, in opificis cultum amoremque ardentius animati illud
436 21| philosophiam totis viribus amplectamur. 122. Illud enim meden agan,
437 18| Mercurii, in beatissimae amplexus matris evolantes, optata
438 26| celebratissima urbe, in amplissimo doctissimorum hominum consessu,
439 31| acutum, in Alberto priscum, amplum et grande, in Henrico, ut
440 23| dialetica, quasi boreali amussi, illorum aciem lineemus
441 30| Aristotele, qui eam ob causam anagnostes, idest lector, a Platone
442 15| Quod si hoc idem nobis angelicam /133v/ affectantibus vitam
443 42| idest de intelligibilibus angelicisque formis exactam methaphisicam,
444 43| casu demonum, de ordinibus angelorum, de purgatoriis, de inferorum
445 6 | animal, si intellectualia angelus erit et Dei filius. 31.
446 44| convincique non possint, ut ne angulus quidem reliquus sit in quem
447 30| nuncupabatur, et profecto angustae est mentis intra unam se
448 28| 174. Videte quas incidi angustias, quo loco sim constitutus,
449 5 | cohercetur. 20. Tu, nullis angustiis cohercitus, pro tuo arbitrio,
450 10| mediocribus non contenti anhelemus ad summa, adque illa (quando
451 20| theologia duplici furore nos animabit. 119. Nam in illius eminentissimam
452 4 | inferioris mundi partes omnigena animalium turba complerat. 12. Sed,
453 22| speraret, Sculapio, idest animarum medico, iam extra omne morbi
454 24| philosophiae studium non animarunt modo sed compulerunt. 151.
455 28| instructior. 180. Hac spe animatus, ego infirmus miles cum
456 22| acutas irae prominentias et animorum aculeos resecuerimus, tum
457 23| bene plumantibus volucres animos sortirentur: «Irrigetis,
458 17| excursiones et leonis iurgia, iras animosque contundet. 94. Tum si rectius
459 35| debet, Patres, me in primis annis, in tenera etate, per quam
460 26| et vigesimum modo natus annum, de sublimibus Christianae
461 18| angeli in terram descendentes annuntiarunt hominibus bonae voluntatis,
462 43| Innocentium VIII proxime antecessit, maxima cura studioque curavit
463 11| apud Iob Dominum laudant antelucanis hymnis. 64. Qui Saraph,
464 6 | omnia constitutus omnibus antestabit.~ ~
465 36| philosophandi institutio antiqua, illa quidem et a priscis
466 41| precepti fuit. 260. Quem morem antiqui philosophi sanctissime ob/
467 37| litterarum claritas gloriaque antiquitus et pene semper petita. 237.
468 12| consequi non liceat, adeamus antiquos patres, qui de his rebus
469 23| regio, quam versus semper antiquus pater Abraam proficiscebatur.
470 44| testem gravissimum habeo Antonium Cronicum, virum eruditissimum,
471 17| et sillogismo captiones anxie tumultuantis. 96. Sedabit
472 21| theologica salutatione verum Apollinem familiariter proindeque
473 38| perstiterunt Carondas, Damigeron, Apollonius, Hostanes et Dardanus. 242.
474 26| doctissimorum hominum consessu, in apostolico senatu, disputationem proponere
475 12| possunt. 72. Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse
476 18| philosophia quasi aulico apparatu se exornarit, portarum fastigia
477 38| haec divina et salutaris appareat. 252. Ob hoc praecipue quod
478 21| familiariter proindeque foeliciter appellabimus.~ ~
479 20| talibus sacris initiari non appetat? 114. Quis humana /134v/
480 15| irascentiam non dixerimus, quae appetentiae propugnatrix pro ea decertat
481 22| voluptatum fluxas eminxerimus appetentias, et unguium presegmina,
482 28| non detrectare modo, sed appetere ultro eas iure possit et
483 37| rerum studiosae nationes, approbant et amplectuntur. 235. Illa
484 26| disceptandi institutionem non approbent, ad pompam potius ingenii
485 42| reparandam legem animum appulerunt, Esdras, tunc ecclesiae
486 15| reciprocos obire excursus bene apti prius instructique fuerimus.
487 23| cultum, quasi caelestes aquilae, meridiantis solis fulgidissimum
488 23| hauriatis. 141. Nomen ei qui ab aquilone Pischon, quod rectum denotat,
489 23| Irrigetis, dixit, alas aquis vitae». 139. Iterum sciscitantibus
490 38| tres reperio, Alchindum Arabem, Rogerium Baconem et Guilielmum
491 31| venerandum. 199. Est apud Arabes, in Averroe firmum et inconcusum,
492 1 | Patres colendissimi, in Arabum monumentis, interrogatum
493 32| obmissis/137r/ Graecorum Arabumque philosophis, tractabatur?
494 5 | fecimus, ut tui ipsius quasi arbitrarius honorariusque plastes et
495 5 | angustiis cohercitus, pro tuo arbitrio, in cuius manu te posui,
496 42| indulta celestis doctrinae arcana perirent, quorum commentariis
497 38| gremio, in promptuariis arcanisque Dei latitantia miracula,
498 40| altissimae divinitatis archana, plebi palam facere, quid
499 4 | divinitatis templum augustissimum, archanae legibus sapientiae fabrefecerat.
500 4 | cogitavit. 14. Verum nec erat in archetipis unde novam sobolem effingeret,
|