-1--arche | archi-divin | divo-infic | infim-pasca | pater-simpl | simus-zorob
bold = Main text
Par. grey = Comment text
501 4 | 10. Iam sum[m]us Pater architectus Deus hanc quam videmus mundanam
502 24| paratum aes in amatoris arculam referat.~ ~
503 11| charitate ipsum opificem solum ardebimus, illius igne, qui edax est,
504 20| perciti, quasi Saraphini ardentes extra nos positi, numine
505 38| opificis cultum amoremque ardentius animati illud canere compellemur: «
506 11| sortem iam equaverimus. 57. Ardet Saraph charitatis igne;
507 41| maxime confirmat Dyonisius Areopagita, qui secretiora mysteria
508 7 | ipsam transformantis naturae argumento per Protheum in mysteriis
509 27| estis, sed Platoni, sed Aristoteli, sed probatissimis omnium
510 35| quae in philosophia cum Aristotelica tum Platonica excogitavimus
511 34| sint, Platonis scilicet et Aristotelis eandem esse philosophiam.
512 27| aliud per decantata Palladis arma, aut Hebreos, cum barzel,
513 20| perciti furore celestem armoniam intimis auribus combibemus.
514 28| nomen mihi nec sumo nec arrogo. 177. Quare et quod tam
515 26| vobis omnibus qui bonis artibus favetis et augustissima
516 38| naturae ministrum esse et non artificiem magum demonstrat: hanc magiam
517 38| dominum. 248. Illa denique nec artis nec scientiae sibi potest
518 10| insipientibus. 49. Sed illud potius Asaph prophetae: «Dii estis et
519 15| unum vi Phebea colligentes ascendemus, donec in sinu Patris qui
520 18| ut per eam ipsi homines ascendentes in caelum angeli fierent.
521 14| eas vicibus alternantes ascendere et descendere.~ ~
522 1 | adstipulatur: «Magnum, o Asclepi, miraculum est homo».~ ~
523 7 | magis? 34. Quem non immerito Asclepius Atheniensis versipellis
524 31| magis novitios, Proculum Asiatica fertilitate luxuriantem
525 27| Mars et Mercurium triquetro aspectu conspiciat, quasi, si hos
526 22| 131. Hic est gallus cuius aspectum leo, idest omnis terrena
527 11| sublimitas, quam amando assequimur.~ ~
528 41| Christum vitae magistrum asserit Origenes multa revelasse
529 34| existimantur, concordes esse nos asseveramus.~ ~
530 26| comparandam eruditionem esse illam asseverantes. 164. Sunt qui hoc quidem
531 38| hanc magiam probat /138r/ asseveratque vir sapientissimus, alteram
532 38| quicquam promovet magis quam assidua contemplatio mirabilium
533 22| exercitatione ac regula et dirigamus assidue et excitemus. 128. Tum cavenda
534 16| illis centenis millibus qui assistunt ei, potissimum desideret:
535 32| oderit illi complicita et associata divina mens, quanto inde
536 23| nascentis solis incunabula, pati assuescamus, ut tandem per theologicam
537 32| quasi ad sapientum symposium asymboli accedentes, nihil nos quod
538 7 | Quem non immerito Asclepius Atheniensis versipellis huius et se
539 15| vel male mundis manibus attinget? 80. Impuro, ut habent mysteria,
540 19| recepti, nondum quidem sacra attractent, sed prius dyaletico famulatu
541 45| achademiae, quasi non multa attulerim his ipsis, qui et mea carpunt
542 39| catholicam fidem confirmandam attuli, quae ne forte ab his, quibus
543 37| altera demonum tota opere et auctoritate constat, res medius fidius
544 24| prorsus, nisi vel gratiam inde aucupari aliquam, vel lucrum sibi
545 29| poetam: «Si deficiunt vires, audacia certe laus erit: in magnis
546 25| semper, non tam ne male audiam, quam ne quid male vel dicam
547 43| philosophiam, Pythagoram prorsus audias et Platonem, quorum decreta
548 19| inebriantur, paulo deminutum. 105. Audiemus venerandum iudicem nobis
549 28| omnibus, et cum Timotheo audire: «Nemo contemnat adolescientiam
550 44| apud eum essem in convivio, audivit Dactylum Hebreum peritum
551 20| positus in maligno, propere aufugiens, ad caelestem Hierusalem
552 43| 139r/ apud Hieronymum et Augustinum quotidie legimus. 279. In
553 26| bonis artibus favetis et augustissima vestra praesentia illam
554 8 | non caeleste animal: hic augustius est numen humana carne circumvestitum.~ ~
555 18| multiplici philosophia quasi aulico apparatu se exornarit, portarum
556 19| multicolorem, idest sydereum aulicum ornatum, nunc caeleste candelabrum
557 29| 184. Omnino tam grandibus ausis erat necesse me vel succumbere
558 26| disputationem proponere sim ausus. 165. Alii, hoc mihi dantes
559 31| firmum et inconcusum, in Avempace, in Alpharabio grave et
560 36| Scribit Abumasar verbum fuisse Avenzoar Babilonii, eum omnia nosse
561 31| 199. Est apud Arabes, in Averroe firmum et inconcusum, in
562 34| Thomae, plures in quibus Averrois et Avicennae sententias,
563 31| Alpharabio grave et meditatum, in Avicenna divinum atque Platonicum.
564 34| plures in quibus Averrois et Avicennae sententias, quae discordes
565 38| Dei hostibus mancipans, avocat a Deo, haec in eam operum
566 9 | shinnuim vekammah tebhaoth baal haj idest homo variae ac
567 42| Verum postquam Hebrei a Babilonica captivitate restituti per
568 36| Abumasar verbum fuisse Avenzoar Babilonii, eum omnia nosse qui noverat
569 22| quibus mentionem fecimus Bacchi mysteriis, interesse, et
570 20| combibemus. 118. Tum Musarum dux Bacchus in suis mysteriis, idest
571 38| Alchindum Arabem, Rogerium Baconem et Guilielmum Parisiensem.
572 32| Quando omnis sapientia a Barbaris ad Graecos, a Graecis ad
573 31| secretiorem philosophiam et barbarorum mysteria veneraberis, in
574 27| Palladis arma, aut Hebreos, cum barzel, ferrum, sapientum symbolum
575 40| salutariaque precepta ad bene beateque vivendum et cultum verae
576 18| terrestres Mercurii, in beatissimae amplexus matris evolantes,
577 3 | enim non ipsos angelos et beatissimos caeli choros magis admiremur?
578 17| naturam iuxta Heraclytum ex bello genitam, ob id ab Homero
579 16| litem et amicitiam, sive bellum et pacem, ut sua testantur
580 4 | necessaria fluctuasse; non erat benefici amoris, ut qui in aliis
581 38| Haec, inter sparsas Dei beneficio et inter seminatas mundo
582 28| Quandoquidem qui succumbit beneficium a victore accipit, non iniuriam,
583 3 | ea sit audite, Patres, et benignis auribus pro vestra humanitate
584 18| Tam blande vocati, tam benigniter invitati, alatis pedibus
585 17| quippe quae cesa utraque bestia, quasi icta porca, inviolabile
586 18| 18-~ ~100. Tam blande vocati, tam benigniter invitati,
587 34| a nemine satis probatam. Boetius, apud Latinos id se facturum
588 20| posthabens, fortunae contemnens bona, corporis negligens, deorum
589 18| descendentes annuntiarunt hominibus bonae voluntatis, ut per eam ipsi
590 23| 149. Tum ad valitudinem bonam restitutos, iam Dei robur
591 28| studiosum me forte et cupidum bonarum artium non inficiatus, docti
592 26| disputationem quam vobis omnibus qui bonis artibus favetis et augustissima
593 40| nunc in improbos iram, in bonos clementiam, in omnes iustitiam
594 23| expiemus; dialetica, quasi boreali amussi, illorum aciem lineemus
595 17| tantum quesierit, multiplicis bruti effrenes excursiones et
596 6 | afferunt (ut ait Lucilius) e bulga matris quod possessura sunt.
597 41| tradita revelaretur, dicta est Cabala, quod idem est apud Hebreos
598 42| Hi sunt libri scientiae Cabalae, in his libris merito Esdras
599 23| sacratissimum Dei cultum, quasi caelestes aquilae, meridiantis solis
600 10| Dedignemur terre/133r/stria, caelestia contemnamus, et quicquid
601 37| Hanc omnes sapientes, omnes caelestium et divinarum rerum studiosae
602 24| rationem,/135v/Dei consilia, caelorum, terraeque mysteria, pre
603 11| has, inquam quae super caelos sunt, quae apud Iob Dominum
604 45| mentio, scribit Iamblicus Calcideus habuisse Pythagoram Orphycam
605 27| 172. Quo forte fit ut et Caldei in eius genesi qui philosophus
606 33| prisca theologia, multa de Caldeorum, de Pythagorae disciplinis,
607 45| Zoroaster apud eos mancus, apud Caldeos absolutior legitur: ambo
608 6 | factus, in solitaria Patris caligine qui est super omnia constitutus
609 13| per dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiae
610 8 | quem in fantasiae quasi Calipsus vanis praestigiis cecucientem
611 32| et bonas causas ingenii calumnia ludificetur, ea veritatem
612 26| quam supra vires id factum calumniantes. 166. Horum ego obiectamentis
613 27| publice disputandi morem calumniantur, multa non sum dicturus,
614 39| contra Hebreorum importunas calumnias sint necessaria.~ ~
615 19| aulicum ornatum, nunc caeleste candelabrum septem luminibus distinctum,
616 22| legimus. 133. Hoc gallo canente aberrans homo resipiscit.
617 38| ardentius animati illud canere compellemur: «Pleni sunt
618 40| aliud quam dare sanctum canibus et inter porcos spargere
619 17| pugnantias et sillogismo captiones anxie tumultuantis. 96.
620 42| postquam Hebrei a Babilonica captivitate restituti per Cyrum et sub
621 42| per exilia, cedes, fugas, captivitatem gentis Israeliticae institutum
622 23| caelo casus nostri hominis caput vertigine damnavit et iuxta
623 37| edocerentur. 240. Respondebit in Carmide, magiam Xalmosidis esse
624 16| pacem, ut sua testantur carmina, nobis significat. 91. In
625 45| interpretandis Orphei Zoroastrisque carminibus sententiam. 283. Orpheus
626 8 | augustius est numen humana carne circumvestitum.~ ~
627 17| porca, inviolabile inter carnem et spiritum foedus sanctissimae
628 12| Quod cum nobis per nos, qui caro sumus et quae humi sunt
629 38| vestigiis postea perstiterunt Carondas, Damigeron, Apollonius,
630 45| attulerim his ipsis, qui et mea carpunt et se credunt philosophorum
631 31| quidem nitida, in primis et casta philosophia; apud Simplicium
632 43| de caelesti Hyerusalem de casu demonum, de ordinibus angelorum,
633 23| postquam et repens e caelo casus nostri hominis caput vertigine
634 39| eruta, ad sacrosantam et catholicam fidem confirmandam attuli,
635 25| erubescam, me numquam alia de causa philosophatum nisi ut philosopharer,
636 30| ab Aristotele, qui eam ob causam anagnostes, idest lector,
637 22| assidue et excitemus. 128. Tum cavenda in primis duo nobis significabit
638 8 | Calipsus vanis praestigiis cecucientem et subscalpenti delinitum
639 10| possident; horum nos iam cedere nescii et secundarum impatientes
640 42| cognosceret per exilia, cedes, fugas, captivitatem gentis
641 7 | Pythagoricos methamorphoses celebratae.~ ~
642 26| incognitis disciplinis, in celebratissima urbe, in amplissimo doctissimorum
643 40| 256. Scribunt non modo celebres Hebreorum doctores, sed
644 16| altera sursum tollimur ad celestia, altera deorsum trudimur
645 42| ut sibi divinitus indulta celestis doctrinae arcana perirent,
646 27| quando haec culpa, si culpa censetur, non solum vobis omnibus,
647 16| summus Deus in decem illis centenis millibus qui assistunt ei,
648 15| gradus philosophantes, a centro ad centrum omnia pervadentes,
649 27| quam honestissima hoc genus certamina, adipiscendae sapientiae
650 38| charitas, fides ac spes, certissime consequuntur. 253. Neque
651 27| communis. 169. Quibus erat certissimum nihil ad consequendam quam
652 17| liberaliter implebit, quippe quae cesa utraque bestia, quasi icta
653 9 | scribit Evantes Persa, ubi Chaldaicam theologiam enarrat, non
654 23| 137. Scribunt interpretes Chaldei verbum fuisse Zoroastris
655 7 | 32. Quis hunc nostrum chamaeleonta non admiretur? 33. Aut omnino
656 38| admirationem excitat, quam propensa charitas, fides ac spes, certissime
657 11| equaverimus. 57. Ardet Saraph charitatis igne; fulget Cherub intelligentiae
658 11| ocio negociabimur, luce Cherubica undique corruscabimus. 60.
659 12| precium, si ad exemplar vitae Cherubicae vita nostra formanda est,
660 13| 13-~ ~74. Ergo et nos Cherubicam in terris vitam emulantes,
661 15| rationariam erimus consequuti, iam Cherubico spiritu animati, per scalarum,
662 10| tradunt mysteria, Seraphin, Cherubin et Throni primas possident;
663 12| sublimatus est caelum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. 73. Respondebit
664 23| Saraphinos ad lineam inflammat et Cherubinos pariter illuminat. 146.
665 23| significat, ei qui ab ortu Chiddekel, quod lumen sonat, ei qui
666 26| Plato a divino semper abesse choro, a nostris quoque mentibus
667 3 | angelos et beatissimos caeli choros magis admiremur? 6. Tandem
668 43| religionem non tam Mosaicam quam Christianam. 278. Ibi Trinitatis mysterium,
669 9 | sacris litteris Mosaicis et Christianis, nunc omnis carnis, nunc
670 44| peritum huius scientiae in Christianorum prorsus de Trinitate sententiam
671 15| altrix inquam potestas et cibaria, fomes libidinis et voluptariae
672 22| cognitione quasi solido cibo et caelesti ambrosia pascamus.
673 29| modum ponere, et, ut inquit Cicero in ea re quae eo melior
674 18| nuptiali multiplici scientiarum circumdata varietate, speciosum hospitem,
675 39| commentitiae nugae aut fabulae circumlatorum existimentur, volo intelligant
676 5 | Medium te mundi posui, ut circumspiceres inde comodius quicquid est
677 8 | augustius est numen humana carne circumvestitum.~ ~
678 47| foelix faustumque sit quasi citante classico iam conseramus
679 19| 19-~ ~104. Citemus et Mosem ipsum a sacrosanctae
680 46| philosophia, potuisse me citra omnem affectatae numerositatis
681 17| domi habemus et plusquam civilia bella. 93. Quae si noluerimus,
682 41| 41-~ ~259. Ergo haec clam vulgo habere, perfectis
683 42| firmissimam philosophiam esse, clara in primis voce pronuntiavit.~ ~
684 39| unde petita, quibus et quam claris auctoribus confirmata et
685 37| probatur auctoribus; haec, clarissimis quasi parentibus honestata,
686 37| ex hac summa litterarum claritas gloriaque antiquitus et
687 32| quasi sol oriens ex alto clarius illucesceret. 205. Quid
688 47| faustumque sit quasi citante classico iam conseramus manus.~ ~
689 18| qua est illius immensa clementia, deaurato vestitu quasi
690 40| improbos iram, in bonos clementiam, in omnes iustitiam agnoscere,
691 23| male affecit, Raphaelem coelestem medicum advocemus, qui nos
692 46| paucissima potui capita cogere disputationem. 290. Quam
693 4 | laudaturus in se illam damnare cogeretur.~ ~
694 2 | Horum dictorum rationem cogitanti mihi non satis illa faciebant,
695 25| externis pendere iuditiis, cogitareque semper, non tam ne male
696 4 | producendo homine postremo cogitavit. 14. Verum nec erat in archetipis
697 12| utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam nobis et
698 23| meridianae et vespertinae cognitiones. 145. Haec est illa lux
699 45| 287. Quod volui dixisse ut cognoscatur quis mihi labor quae fuerit
700 21| illud gnothi seauton, idest cognosce te ipsum, ad totius naturae
701 42| Moseos librum, cum plane cognosceret per exilia, cedes, fugas,
702 10| cum in honore essemus non cognovisse similes factos brutis et
703 13| scientiam affectuum impetus cohercentes, per dialecticam rationis
704 5 | praescriptas a nobis leges cohercetur. 20. Tu, nullis angustiis
705 5 | 20. Tu, nullis angustiis cohercitus, pro tuo arbitrio, in cuius
706 35| ab huius evi doctoribus colitur philosophiam. 219. Nec tam
707 32| hac complurium sectarum collatione ac multifariae discussione
708 15| membra in unum vi Phebea colligentes ascendemus, donec in sinu
709 15| obtorto (ut aiunt) detinet collo, ne a scalis tamquam prophani
710 35| physica et methaphisica collocavimus, quae si quis teneat, poterit,
711 32| longinquo. 211. Quod si in agro colonus, in uxore maritus odit sterilitatem,
712 37| solida. 236. Illam quisquis coluit semper dissimulavit, quod
713 43| tempestate tanta religione coluntur, ut neminem liceat nisi
714 20| armoniam intimis auribus combibemus. 118. Tum Musarum dux Bacchus
715 17| ipsa et viam monstrabit et comes ducet, quae procul nos videns
716 15| scalam discursantibus angelis comites esse volumus, nisi et a
717 41| quae Damae filiae moriens commendavit. 262. Egiptiorum templis
718 42| arcana perirent, quorum commentariis non intercedentibus durare
719 32| Seneca) sapere solum ex commentario et quasi maiorum inventa
720 39| his, quibus sunt ignota, commentitiae nugae aut fabulae circumlatorum
721 22| Deum laudantibus, quotidie commodulatur. 135. Hunc gallum moriens
722 41| vulgo habere, perfectis communicanda, inter quos tantum sapientiam
723 27| etatum philosophis mecum est communis. 169. Quibus erat certissimum
724 5 | ut circumspiceres inde comodius quicquid est in mundo. 22.
725 26| doctrinae, ostentationem quam ad comparandam eruditionem esse illam asseverantes.
726 24| aliquam, vel lucrum sibi quis comparare possit. 155. Quin eo deventum
727 43| mediocri impensa mihi cum comparassem, summa diligentia indefessis
728 37| per illam corpori sanitas comparatur.~ ~
729 38| ardentius animati illud canere compellemur: «Pleni sunt caeli, plena
730 31| apud Themistium elegans et compendiaria, apud Alexandrum constans
731 17| statuamur, sola in nobis compescet prorsus et sedabit philosophia:
732 20| affectuum vires ita per debitas competentias ad modulos fuerint intentae,
733 38| totius naturae cognitionem complectitur. 249. Haec, inter sparsas
734 4 | omnigena animalium turba complerat. 12. Sed, opere consumato,
735 32| infecundam animam oderit illi complicita et associata divina mens,
736 31| Damascum, Olympiodorum et complures alios, in quibus omnibus
737 32| medium afferre volui, ut hac complurium sectarum collatione ac multifariae
738 13| quandoque deliret. 75. Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis
739 19| expiantes. 106. Qui mores iam composuerunt, in sanctuarium recepti,
740 12| et ambiendus, atque adeo comprehendendus est, unde et ad amoris rapiamur
741 24| studium non animarunt modo sed compulerunt. 151. Quae dicturus certe
742 33| non contentus ego, praeter comunes doctrinas multa de Mercurii
743 41| quae illi, ne vulgo fierent comunia, scribere noluerunt. 266.
744 34| disputationibus idem probare conati sint, Platonis scilicet
745 46| nongentis, quod scilicet de concilianda est Platonis Aristotelisque
746 20| immota invicem consonent concinentia, et per dyalecticam ratio
747 20| ad caelestem Hierusalem concitatissimo cursu feratur? 116. Agemur,
748 18| super omnem mentem, non concordent adeo, sed ineffabili quodammodo
749 34| discordes existimantur, concordes esse nos asseveramus.~ ~
750 34| Platonis Aristotelisque concordiam a multis ante hac creditam,
751 44| reliquus sit in quem se condant. 281. Cuius rei testem gravissimum
752 3 | et quae sit demum illa conditio quam in universi serie sortitus
753 10| postquam hac nati sumus conditione, ut id simus quod esse volumus,
754 3 | humanitate hanc mihi operam condonate.~ ~
755 39| sacrosantam et catholicam fidem confirmandam attuli, quae ne forte ab
756 41| noluerunt. 266. Quod maxime confirmat Dyonisius Areopagita, qui
757 39| et quam claris auctoribus confirmata et quam reposita, quam divina,
758 46| obtrectatores, volui hoc meo congressu fidem facere non tam quod
759 27| conspiciat, quasi, si hos congressus, haec bella substuleris,
760 16| a diis, in altum iactari conqueritur.~ ~
761 28| fuit propterea quod mihi conscius nostrae infirmitatis non
762 38| famulatur. 250. Haec universi consensum, quem significantius Graeci
763 10| quando possumus si volumus) consequenda totis viribus enitamur.
764 27| erat certissimum nihil ad consequendam quam querebant veritatis
765 12| quae humi sunt sapimus, consequi non liceat, adeamus antiquos
766 38| fides ac spes, certissime consequuntur. 253. Neque enim ad religionem,
767 15| sive rationariam erimus consequuti, iam Cherubico spiritu animati,
768 47| quasi citante classico iam conseramus manus.~ ~
769 42| novissimos autem LXX libros conservabis ut tradas eos sapientibus
770 26| amplissimo doctissimorum hominum consessu, in apostolico senatu, disputationem
771 30| philo/136v/sophandi rationem considerarent, inviti etiam fateantur
772 23| Advertite animum et diligenter considerate, Patres, quid haec sibi
773 24| universi rationem,/135v/Dei consilia, caelorum, terraeque mysteria,
774 20| intentae, ut immota invicem consonent concinentia, et per dyalecticam
775 18| vivat in sponso, in cuius conspectu preciosa profecto mors sanctorum
776 27| Mercurium triquetro aspectu conspiciat, quasi, si hos congressus,
777 47| non sine magna voluptate conspicio, mea longius oratio non
778 31| compendiaria, apud Alexandrum constans et docta, apud Theophrastum
779 37| tota opere et auctoritate constat, res medius fidius execranda
780 42| diu memoria non poterat, constituit ut, convocatis qui tunc
781 25| merces, nulla sint praemia constituta, quasi non ostendant ipsi,
782 26| rixandi iurgandique proposito constitutam hanc inter nos disceptationem
783 17| contundet. 94. Tum si rectius consulentes nobis perpetuae pacis securitatem
784 15| theologica foelicitate consumabimur.~ ~
785 37| naturalis philosophiae absoluta consumatio. 230. Utriusque cum meminerint
786 4 | complerat. 12. Sed, opere consumato, desiderabat artifex esse
787 10| terre/133r/stria, caelestia contemnamus, et quicquid mundi est denique
788 28| cum Timotheo audire: «Nemo contemnat adolescientiam tuam». 176.
789 20| omnia posthabens, fortunae contemnens bona, corporis negligens,
790 22| merito sol dicitur nostrae contempla/135r/tioni vacare incipiamus.
791 38| promovet magis quam assidua contemplatio mirabilium Dei, quae ut
792 23| rectum. 143. Tum in naturali contemplatione debile adhuc veritatis lumen,
793 38| profundissimam rerum secretissimarum contemplationem, et demum totius naturae
794 12| Palladicus, philosophiae contemplativae preses; hic nobis et emulandus
795 11| 62. Super Cherub, idest contemplatore, volat atque eum quasi incubando
796 8 | non terrenum. 42. Si purum contemplatorem corporis nescium, in penetralia
797 14| fastigio Dominum insidere, contemplatores angelos per eas vicibus
798 36| liberales artes et scientias contemplatrices praecipuam maximeque divinam/
799 19| philosophiae sacerdotio contemplentur, ut postremo per theologicae
800 24| etatis infoelicitas) in contemptum potius et contumeliam, quam
801 30| necessario factum hoc a me contendo, quod et si ipsi mecum philo/
802 10| ambitio ut mediocribus non contenti anhelemus ad summa, adque
803 17| genitam, ob id ab Homero contentionem vocitatam. 98. Idcirco in
804 14| per figuram (ita eis omnia contingebant) esse scalas ab imo solo
805 20| dialeticam, purificatis, contingebat mysteriorum susceptio? 111.
806 30| Porticum aut Achademiam continuisse. 196. Nec potest ex omnibus
807 | contra
808 45| omnes quae ambiguae maxime controversaeque sunt questiones, in quibus
809 44| de re nobis cum Hebreis controversia de qua ex libris Cabalistarum
810 17| leonis iurgia, iras animosque contundet. 94. Tum si rectius consulentes
811 46| in quibus dissidere alii, convenire ego illos existimo particulatim
812 31| Et si ad Platonicos te converteris, ut paucos percenseam, in
813 44| Cabalistarum ita redargui convincique non possint, ut ne angulus
814 20| corporis negligens, deorum conviva adhuc degens in terris fieri
815 44| auribus cum apud eum essem in convivio, audivit Dactylum Hebreum
816 42| poterat, constituit ut, convocatis qui tunc supererant sapientibus,
817 31| percenseam, in Porphirio rerum copia et multiiuga religione delectaberis,
818 31| apud Simplicium locuplex et copiosa, apud Themistium elegans
819 18| pace sanctissima, individua copula, unianimi amicitia, qua
820 2 | quod Persae dicunt) mundi copulam, immo hymeneum, ab angelis,
821 22| divinitati maioris mundi copulaturum se speraret, Sculapio, idest
822 8 | sentiens natura; neque iumenta corium, sed bruta anima et sensualis;
823 23| theologiae sacerdotio quasi corona preciosi lapidis insignet.~ ~
824 18| fastigia theologicis sertis coronarit, descendat Rex gloriae et
825 37| temperantia, ut per illam corpori sanitas comparatur.~ ~
826 11| luce Cherubica undique corruscabimus. 60. Si charitate ipsum
827 14| in sede gloriae sculpta corruscat. 77. Admonebit nos pater
828 8 | 39. Neque enim plantam cortex, sed stupida et nihil sentiens
829 40| mysteria secretiora et sub cortice legis rudique verborum pretestu
830 45| illius hymnos, nihil subesse credat praeter fabellas nugasque
831 42| Qua de re ne mihi soli credatis, Patres, audite Esdram ipsum
832 26| inter nos disceptationem crederem. 167. Quare, obtrectandi
833 27| vegetiores evadunt. 171. Nec crediderim ego aut poetas aliud per
834 34| concordiam a multis ante hac creditam, a nemine satis probatam.
835 45| ambo priscae sapientiae crediti patres et auctores. 284.
836 37| Zoroastrem, non quem forte creditis, sed illum Oromasi filium.
837 22| Hic gallus in matutino crepusculo, matutinis astris Deum laudantibus,
838 44| gravissimum habeo Antonium Cronicum, virum eruditissimum, qui
839 30| necesse est. 191. Qui enim se cuipiam ex philosophorum familiis
840 29| nongentis etiam praestitisse culpabile existimetur. 185. Si succumberem,
841 37| nos divinorum interpres et cultor. 232. Magna autem, immo
842 | cumque
843 20| degens in terris fieri non cupiat, et aeternitatis nectare
844 28| singulare; studiosum me forte et cupidum bonarum artium non inficiatus,
845 11| d]icti vitae inferiorum curam recto examine susceperimus,
846 10| simus quod esse volumus, curare hoc potissimum debere nos,
847 46| tantum absum ab ea culpa, ut curaverim in quam paucissima potui
848 43| antecessit, maxima cura studioque curavit ut in publicam fidei nostrae
849 10| posthabentes, ultramundanam curiam eminentissimae divinitati
850 20| Hierusalem concitatissimo cursu feratur? 116. Agemur, Patres,
851 41| prophana multitudine inviolata custodirentur. 263. Plato Dionisio quaedam
852 21| et interstitium et quasi cynnus natura est hominis, excitat
853 42| captivitate restituti per Cyrum et sub Zorobabel instaurato
854 11| 58. Igitur si actuosae ad[d]icti vitae inferiorum curam
855 44| essem in convivio, audivit Dactylum Hebreum peritum huius scientiae
856 41| nisi paucula quaedam, quae Damae filiae moriens commendavit.
857 31| ab eo fluxerunt Hermiam, Damascum, Olympiodorum et complures
858 38| postea perstiterunt Carondas, Damigeron, Apollonius, Hostanes et
859 38| adlatrant, ita et ipsi saepe damnant oderuntque quae non intelligunt.~ ~
860 26| deesse qui inceptum meum et damnarint ante hac et in praesentia
861 37| bene instituta respublica damnat et execratur. 234. Hanc
862 23| hominis caput vertigine damnavit et iuxta Hieremiam, ingressa
863 26| praesentia multis nominibus damnent. 162. Ita consueverunt non
864 30| 194. Nec id in me quisquam damnet, quod me quocumque ferat
865 26| ausus. 165. Alii, hoc mihi dantes quod disputem, id dare nolunt
866 38| Apollonius, Hostanes et Dardanus. 242. Perstitit Homerus,
867 5 | tandem optimus opifex, ut cui dari nihil proprium poterat commune
868 22| 132. Hic ille gallus, cui datam esse intelligentiam apud
869 6 | hominis foelicitatem! 25. Cui datum id habere quod optat, id
870 18| illius immensa clementia, deaurato vestitu quasi toga nuptiali
871 13| ne aut affectus temere debac[c]hentur aut ratio imprudens
872 28| ultro eas iure possit et debeat. 179. Quandoquidem qui succumbit
873 23| naturali contemplatione debile adhuc veritatis lumen, quasi
874 20| affectuum vires ita per debitas competentias ad modulos
875 27| ego aut poetas aliud per decantata Palladis arma, aut Hebreos,
876 23| illae forsan et a Davide decantatae primum, et ab Augustino
877 20| furoribus, a Platone in Fedro decantatis, sic afflari non velit ut
878 28| strenuisssimisque tam gravem pugnam decernere nihil sum veritus. 181.
879 15| appetentiae propugnatrix pro ea decertat et sub pulvere ac sole predatrix
880 43| mandarentur. 275. Iamque cum ille decessit, tres ex illis pervenerant
881 4 | Supercelestem regionem mentibus decorarat; ethereos globos aeternis
882 43| audias et Platonem, quorum decreta ita sunt fidei Christianae
883 10| totis viribus enitamur. 51. Dedignemur terre/133r/stria, caelestia
884 5 | munus ullum peculiare tibi dedimus, o Adam, ut quam sedem,
885 26| obiectamentis et manus illico dedissem, si ita quam profiteor philosophia
886 10| Patris liberalitate, quam dedit ille liberam optionem, e
887 8 | 40. Si quem enim videris deditum ventri, humi serpentem hominem,
888 46| sexcenta ne dicam plura capita deduxisse, locos scilicet omnes in
889 26| atque molestam; et scio non deesse qui inceptum meum et damnarint
890 35| quam vel laudare illam, si defenditur, vel damnare, si reprobatur
891 28| difficilior est mihi ratio defensionis: nam si parem me dixero,
892 30| ne, si privati dogmatis defensor reliqua posthabuissem, illi
893 30| quocumque ferat tempestas deferar hospes. 195. Fuit enim cum
894 29| Quin et iuxta poetam: «Si deficiunt vires, audacia certe laus
895 5 | habeas et possideas. 19. Definita caeteris natura intra praescriptas
896 8 | scelestos homines in bruta deformant et, si Empedocli creditur,
897 34| Augustinus in Achademicis non defuisse plures qui subtilissimis
898 5 | inferiora quae sunt bruta degenerare; poteris in superiora quae
899 20| negligens, deorum conviva adhuc degens in terris fieri non cupiat,
900 40| Nave tantum, tum ille aliis deinceps succedentibus sacerdotum
901 | deinde
902 42| ineffabilem de supersubstantiali deitate theologiam, sapientiae fontem,
903 41| legis interpretatio Moisi deitus tradita revelaretur, dicta
904 31| copia et multiiuga religione delectaberis, in Iamblico secretiorem
905 8 | cecucientem et subscalpenti delinitum illecebra sensibus mancipatum,
906 13| ratio imprudens quandoque deliret. 75. Tum bene compositam
907 21| subeant animum, Patres, tria Delphica precepta oppido his necessaria,
908 35| illorum merita potius vel demerita numerare.~ ~
909 37| Pythagoras, Empedocles, Democritus, Plato, discendam navigavere,
910 38| et non artificiem magum demonstrat: hanc magiam probat /138r/
911 32| quod veritatem, si non demonstret, saltem innuat vel de longinquo.
912 23| aquilone Pischon, quod rectum denotat, ei qui ab occasu Gichon,
913 15| promoveri, et a scalarum tramite deorbitare nusquam, et reciprocos obire
914 16| tollimur ad celestia, altera deorsum trudimur ad inferna, per
915 12| bene instructi paratique descendamus. 70. At vero operae precium,
916 18| theologicis sertis coronarit, descendat Rex gloriae et cum Patre
917 15| vi titanica discerpentes descendemus, nunc multitudinem quasi
918 18| suis, quam angeli in terram descendentes annuntiarunt hominibus bonae
919 19| venerandum iudicem nobis in deserta huius corporis solitudine
920 4 | 12. Sed, opere consumato, desiderabat artifex esse aliquem qui
921 29| quo maior, mediocritatem desiderare. 184. Omnino tam grandibus
922 25| et a me semper plurimum desideratae veritatis cognitionem. 159.
923 32| inde nobilior longe proles desideratur.~ ~
924 17| perpetuae pacis securitatem desideraverimus, aderit illa et vota nostra
925 27| philosophus sit futurus, illud desiderent, ut Mars et Mercurium triquetro
926 16| assistunt ei, potissimum desideret: pacem utique respondebit,
927 47| colendissimi, iam palam fiat, ut desiderium vestrum, doctores exce[l]
928 22| iudicat et examinat, ociosa desidia ne remitentes amittamus,
929 9 | omnis creaturae appellatione designatur, quando se ipsum ipse in
930 15| pes animae illa est portio despicatissima, qua ipsa materiae tanquam
931 9 | variae ac multiformis et desultoriae naturae animal.~ ~
932 29| quidem, sed tamen certis et determinatis disputare?~ ~
933 25| hac, vel in posterum me deterrere poterunt. 160. Docuit me
934 15| animam obtorto (ut aiunt) detinet collo, ne a scalis tamquam
935 28| imbecillissimus quisque non detrectare modo, sed appetere ultro
936 24| comparare possit. 155. Quin eo deventum est ut iam (proh dolor!)
937 41| auctoribus ek nou eis noun dia meson logon, idest ex animo
938 13| impetus cohercentes, per dialecticam rationis caliginem discutientes,
939 20| februales artes, moralem et dialeticam, purificatis, contingebat
940 34| Ioannes item Grammaticus cum dicat apud eos tantum dissidere
941 10| illud quidem in nos non dicatur, cum in honore essemus non
942 41| editos esse et non editos dicebat. 265. Quid plura? Iesum
943 42| loquutus est Altissimus dicens. Priora quae scripsisti
944 21| Deo proximi, ei, idest es dicentes, theologica salutatione
945 46| ingenio meo) dicam tamen, quia dicere me invidi cogunt, cogunt
946 18| mors, inquam, illa, si dici mors debet plenitudo vitae
947 25| principes, sed philosophos dico, qui ideo non esse philosophandum
948 2 | 2-~ ~3. Horum dictorum rationem cogitanti mihi
949 42| sic loquentem: «Exactis XL diebus loquutus est Altissimus
950 28| provintiae imparem dicunt, difficilior est mihi ratio defensionis:
951 45| quis mihi labor quae fuerit difficultas, ex affectatis enigmatum
952 45| questiones, in quibus principales digladiantur achademiae, quasi non multa
953 18| Quo tanto hospite si se dignam praestiterit, qua est illius
954 37| magiae nullo modo nomine dignantes goeteian nuncupant, hanc
955 42| scripsisti in palam pone, legant digni et indigni, novissimos autem
956 10| potius Asaph prophetae: «Dii estis et filii Excelsi omnes»,
957 16| furenti similem profugum a diis, in altum iactari conqueritur.~ ~
958 23| 142. Advertite animum et diligenter considerate, Patres, quid
959 41| custodirentur. 263. Plato Dionisio quaedam de supremis scribens
960 22| exercitatione ac regula et dirigamus assidue et excitemus. 128.
961 17| philosophia opinionis lites et dis[s]idia, quae inquietam hinc
962 37| Empedocles, Democritus, Plato, discendam navigavere, hanc predicarunt
963 37| vir philosophus et cupidus discendi bonas artes; ad hanc Pythagoras,
964 26| hanc de litteris publice disceptandi institutionem non approbent,
965 26| constitutam hanc inter nos disceptationem crederem. 167. Quare, obtrectandi
966 8 | philosophum ratione omnia discernentem, hunc venereris; caeleste
967 15| multitudinem vi titanica discerpentes descendemus, nunc multitudinem
968 34| Avicennae sententias, quae discordes existimantur, concordes
969 22| medico, iam extra omne morbi discrimen positus, debere se dixit.~ ~
970 15| erit, si per Iacob scalam discursantibus angelis comites esse volumus,
971 31| Scoto vegetum quiddam atque discussum, in Thoma solidum et equabile,
972 13| dialecticam rationis caliginem discutientes, quasi ignorantiae et vitiorum
973 37| Patres, inter has artes disparilitas et dissimilitudo. 233. Illam
974 20| interpretatio? 112. Tum demum ita dispositis illa adveniebat epopteia,
975 33| naturalibus et divinis rebus disputanda proposuimus.~ ~
976 26| mentibus facessat livor, et an disputandum a me, an de tot etiam questionibus,
977 29| tamen certis et determinatis disputare?~ ~
978 21| hanc, de qua est presens disputatio, philosophiam totis viribus
979 34| plures qui subtilissimis suis disputationibus idem probare conati sint,
980 45| 282. Sed ut ad meae redeam disputationis capita percensenda, attulimus
981 20| theologia harum, de quibus disputaturus accessi, liberalium artium
982 37| has artes disparilitas et dissimilitudo. 233. Illam non modo Christiana
983 38| sub sui Ulixis erroribus dissimulasse in poetica nostra theologia
984 18| excipiet, a quo ne unquam dissolvatur dissolvi cupiet a populo
985 35| propositam questionem longe alia dissolvere ratione quam per eam edoceamur
986 18| quo ne unquam dissolvatur dissolvi cupiet a populo suo et domum
987 14| protensas multorum graduum serie distinctas; fastigio Dominum insidere,
988 19| candelabrum septem luminibus distinctum, nunc pellicea elementa,
989 17| hinc inde animam vexant, distrahunt et lacerant. 97. Sed ita
990 4 | infimisque ordinibus fuerant distributa. 16. Sed non erat paternae
991 42| non intercedentibus durare diu memoria non poterat, constituit
992 24| deorum munere inter homines diversantem, eiici, explodi, exsibilari,
993 36| quae inter physicas et divinas principales existimantur,
994 31| admirandum, quem de divinis divine, de humanis longe supra
995 41| non humani consilii sed divini precepti fuit. 260. Quem
996 35| quamcumque de rebus naturalibus divinisque propositam questionem longe
997 43| incarnatio, ibi Messiae divinitas, ibi de peccato originali,
998 22| gallum moriens Socrates, cum divinitatem animi sui divinitati maioris
999 40| legis enarrationem in monte divinitius accepisse; preceptum autem
1000 42| posse, futurumque ut sibi divinitus indulta celestis doctrinae
1001 26| et quem scribit Plato a divino semper abesse choro, a nostris
|