-1--arche | archi-divin | divo-infic | infim-pasca | pater-simpl | simus-zorob
bold = Main text
Par. grey = Comment text
1002 19| habitent extra tabernaculum sub divo, quasi Thessali sacerdotes
1003 15| animae cur irascentiam non dixerimus, quae appetentiae propugnatrix
1004 38| vocaretur, rectius esse, dixerit, ad se illos quam se ad
1005 18| esse studium philosophiae dixerunt sapientes.~ ~
1006 45| meracissimas. 287. Quod volui dixisse ut cognoscatur quis mihi
1007 26| edocuisset et nunc, illa ita me docente, non responderem, si rixandi
1008 28| bonarum artium non inficiatus, docti tamen nomen mihi nec sumo
1009 28| locupletior domum, idest doctior et ad futuras pugnas redit
1010 26| celebratissima urbe, in amplissimo doctissimorum hominum consessu, in apostolico
1011 35| in scolis et ab huius evi doctoribus colitur philosophiam. 219.
1012 41| ob id scilicet quod illam doctrinam, non per litterarum monumenta,
1013 33| contentus ego, praeter comunes doctrinas multa de Mercurii Trismegisti
1014 25| deterrere poterunt. 160. Docuit me ipsa philosophia a propria
1015 46| quis est qui nesciat unum dogma ex nongentis, quod scilicet
1016 30| dicendum, ne, si privati dogmatis defensor reliqua posthabuissem,
1017 45| theologorum) ita Orpheus suorum dogmatum mysteria fabularum intexit
1018 24| deventum est ut iam (proh dolor!) non existimentur sapientes
1019 25| omnia ego non sine summo dolore et indignatione in huius
1020 12| de his rebus utpote sibi domesticis et cognatis locupletissimam
1021 17| discordia; gravia et intestina domi habemus et plusquam civilia
1022 17| prestare non posse, esse hoc dominae suae, idest sanctissimae
1023 18| seculo, optemus unicuique domui quam ingredimur, optemus
1024 20| animal immortalitatis munere donari? 115. Quis non Socraticis
1025 | donec
1026 14| sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno vigilans.
1027 38| idest inferiora superiorum dotibus virtutibusque maritat. 251.
1028 27| vires firmiores fiunt, ita dubio procul, in hac quasi litteraria
1029 23| inhabitabit, qui nos per naturae ducens miracula, ubique Dei virtutem
1030 17| viam monstrabit et comes ducet, quae procul nos videns
1031 37| quasi parentibus honestata, duos precipue habet auctores:
1032 20| accedens sacratissima theologia duplici furore nos animabit. 119.
1033 42| commentariis non intercedentibus durare diu memoria non poterat,
1034 32| et aliena excoluisse sibi duxerunt satis. 208. Quid erat cum
1035 17| pacis sanciet. 95. Sedabit dyalectica rationis turbas inter orationum
1036 22| remitentes amittamus, sed dyaletica exercitatione ac regula
1037 19| sacra attractent, sed prius dyaletico famulatu seduli levitae
1038 12| 73. Respondebit utique Dyonisio interprete: purgari illos,
1039 43| legi quae apud Paulum et Dyonisium/139r/ apud Hieronymum et
1040 41| 266. Quod maxime confirmat Dyonisius Areopagita, qui secretiora
1041 | eadem
1042 34| scilicet et Aristotelis eandem esse philosophiam. 216.
1043 23| si illis creditur) per easdem artes patere viam mortalibus
1044 42| appulerunt, Esdras, tunc ecclesiae praefectus, post emendatum
1045 9 | 9-~ ~43. Ecquis hominem non admiretur? 44.
1046 11| ardebimus, illius igne, qui edax est, in Saraphicam effigiem
1047 16| Deo vitae prius quam ipse ederetur in vitam quid summus Deus
1048 19| solitudine habitantibus leges sic edicentem: «Qui polluti adhuc morali
1049 35| dissolvere ratione quam per eam edoceamur quae et legitur in scolis
1050 37| ipsi regere rempublicam edocerentur. 240. Respondebit in Carmide,
1051 26| profiteor philosophia me edocuisset et nunc, illa ita me docente,
1052 32| praecluserint, quasi in nobis effaeta sit vis naturae, nihil ex
1053 4 | in extrema faetura quasi effeta defecisse; non erat sapientiae,
1054 11| edax est, in Saraphicam effigiem repente flammabimur. 61.
1055 5 | 132v/ malueris tute formam effingas. 23. Poteris in inferiora
1056 4 | archetipis unde novam sobolem effingeret, nec in thesauris quod novo
1057 9 | omnis creaturae ingenium effingit, fabricat et tansformat.
1058 17| quesierit, multiplicis bruti effrenes excursiones et leonis iurgia,
1059 20| est in nobis ipsi prius egerimus; nam si et per moralem affectuum
1060 32| scilicet, Thomae, Scoti, Egidii, Francisci, Henricique philosophia,
1061 31| solidum et equabile, in Egidio tersum et exactum, in Francisco
1062 41| moriens commendavit. 262. Egiptiorum templis insculptae Sphinges,
1063 32| Quid erat cum Peripateticis egisse de naturalibus nisi et Platonicorum
1064 24| inter homines diversantem, eiici, explodi, exsibilari, non
1065 41| nostrae religionis auctoribus ek nou eis noun dia meson logon,
1066 31| apud Theophrastum gravite elaborata, apud Ammonium enodis et
1067 32| nostrum, nostro partum et elaboratum ingenio, afferebamus? 210.
1068 12| Consulamus Paulum apostolum vas electionis, quid ipse cum ad tertium
1069 31| copiosa, apud Themistium elegans et compendiaria, apud Alexandrum
1070 19| distinctum, nunc pellicea elementa, in philosophiae sacerdotio
1071 31| peculiare Platonicorum simbolum elucet semper.~ ~
1072 13| ignorantiae et vitiorum eluentes sordes animam purgemus,
1073 42| ecclesiae praefectus, post emendatum Moseos librum, cum plane
1074 23| stipendiis philosophiae emeritos, theologiae sacerdotio quasi
1075 10| posthabentes, ultramundanam curiam eminentissimae divinitati proximam advolemus.
1076 20| animabit. 119. Nam in illius eminentissimam sublimati speculam, inde
1077 22| significabit ne, aut adversus solem emingamus, aut inter sacrificandum
1078 22| superfluentium voluptatum fluxas eminxerimus appetentias, et unguium
1079 20| accessi, liberalium artium et emolumenta nobis et dignitatem ostendit.
1080 8 | in bruta deformant et, si Empedocli creditur, etiam in plantas.
1081 12| contemplativae preses; hic nobis et emulandus primo et ambiendus, atque
1082 13| Cherubicam in terris vitam emulantes, per moralem scientiam affectuum
1083 10| et dignitatem et gloriam emulemur. 53. Erimus illis, cum voluerimus,
1084 9 | ubi Chaldaicam theologiam enarrat, non esse homini suam ullam
1085 40| secretionem quoque et veram legis enarrationem in monte divinitius accepisse;
1086 41| scribens substantiis: «Per enigmata, inquit, dicendum est, ne
1087 23| misteriorum fas est vel sub enigmate in publicum proferre, postquam
1088 20| 20-~ ~109. Verum enimvero, nec Mosayca tantum aut
1089 10| consequenda totis viribus enitamur. 51. Dedignemur terre/133r/
1090 8 | theologia secretior nunc Enoch sanctum in angelum divinitatis,
1091 31| elaborata, apud Ammonium enodis et gratiosa. 201. Et si
1092 9 | 46. Hinc illud Chaldeorum Enosh hu shinnuim vekammah tebhaoth
1093 46| illos existimo particulatim enumerantem? 292. Sed certe (dicam enim
1094 | eodem
1095 36| reperiantur. 222. Scribit Plato in Epinomide, inter omnes liberales artes
1096 41| inquit, dicendum est, ne si epistola forte ad aliorum pervenerit
1097 32| cuius Plato meminit in Epistolis, animis nostris quasi sol
1098 20| dispositis illa adveniebat epopteia, idest rerum divinarum per
1099 31| discussum, in Thoma solidum et equabile, in Egidio tersum et exactum,
1100 11| enim) illorum sortem iam equaverimus. 57. Ardet Saraph charitatis
1101 26| 26-~ ~161. Equidem non eram nescius, Patres
1102 | erant
1103 38| hanc quoque sub sui Ulixis erroribus dissimulasse in poetica
1104 25| hac ex parte laudare nihil erubescam, me numquam alia de causa
1105 37| qua filios Persarum reges erudiebant, ut ad exemplar mundanae
1106 26| ostentationem quam ad comparandam eruditionem esse illam asseverantes.
1107 44| Antonium Cronicum, virum eruditissimum, qui suis auribus cum apud
1108 45| fabularum latebris latitantes eruere secretae philosophiae sensus,
1109 20| inde et quae sunt, quae erunt quaeque fuerint insectili
1110 39| antiquis Hebreorum mysteriis eruta, ad sacrosantam et catholicam
1111 | es
1112 42| credatis, Patres, audite Esdram ipsum sic loquentem: «Exactis
1113 10| non dicatur, cum in honore essemus non cognovisse similes factos
1114 27| sibi esse, potius quam ut essent in disputandi exercitatione
1115 35| primis annis, in tenera etate, per quam vix licuit (ut
1116 24| philosophari (quae est nostrae etatis infoelicitas) in contemptum
1117 27| sed probatissimis omnium etatum philosophis mecum est communis.
1118 4 | regionem mentibus decorarat; ethereos globos aeternis animis vegetarat;
1119 38| probabimus. 243. Perstiterunt Eudoxus et Hermippus. 244. Perstiterunt
1120 18| quodammodo unum penitus evadant. 101. Haec est illa amicitia
1121 8 | divina lege recesserit brutum evadere, et merito quidem. 39. Neque
1122 6 | si rationalia caeleste evadet animal, si intellectualia
1123 27| fortiores longe et vegetiores evadunt. 171. Nec crediderim ego
1124 9 | tansformat. 45. Idcirco scribit Evantes Persa, ubi Chaldaicam theologiam
1125 28| nec ne, rectius utique de eventu pugnae quam de nostra aetate
1126 20| fuerint insectili metientes evo, et primevam pulchritudinem
1127 38| virtutes, quasi de latebris evocans in lucem, non tam facit
1128 18| beatissimae amplexus matris evolantes, optata pace perfruemur:
1129 30| ut omne scriptorum genus evolventes, nullas quas possent commentationes
1130 42| intelligibilibus angelicisque formis exactam methaphisicam, et scientiae
1131 42| Esdram ipsum sic loquentem: «Exactis XL diebus loquutus est Altissimus
1132 31| equabile, in Egidio tersum et exactum, in Francisco acre et acutum,
1133 32| multa secula sub disputandi examen est in publicum allata.
1134 22| omnia metitur, iudicat et examinat, ociosa desidia ne remitentes
1135 11| vitae inferiorum curam recto examine susceperimus, Thronorum
1136 29| quantuscumque est labor, esset exanclandus. 183. Indecens profecto
1137 40| legem modo, quam quinque exaratam libris posteris reliquit,
1138 10| prophetae: «Dii estis et filii Excelsi omnes», ne, abutentes indulgentissima
1139 17| ita nos tollat ut inter excelsos Domini statuamur, sola in
1140 23| esse animam, cumque alae exciderent ferri illam praeceps in
1141 18| hospitem iam, sed ut sponsum excipiet, a quo ne unquam dissolvatur
1142 22| et dirigamus assidue et excitemus. 128. Tum cavenda in primis
1143 35| Aristotelica tum Platonica excogitavimus nos, tum duo et septuaginta
1144 6 | Pater. 29. Quae quisque excoluerit illa adolescent, et fructus
1145 32| inventis stare, et aliena excoluisse sibi duxerunt satis. 208.
1146 4 | aeternis animis vegetarat; excrementarias ac feculentas inferioris
1147 46| innumerum profecto numerum excrevisset. 291. Et, ut taceam de caeteris,
1148 17| multiplicis bruti effrenes excursiones et leonis iurgia, iras animosque
1149 15| nusquam, et reciprocos obire excursus bene apti prius instructique
1150 29| accusarent, si amant unde excusent. 186. Quoniam in re tam
1151 18| dyalecticam suas sordes excusserit, multiplici philosophia
1152 30| magistros funderem, omnes scedas excuterem, omnes familias agnoscerem.
1153 37| constat, res medius fidius execranda et portentosa. 229. Altera
1154 37| instituta respublica damnat et execratur. 234. Hanc omnes sapientes,
1155 21| Quod cum Ammonius satis sit exequutus, non est cur ego nunc aliter
1156 26| 164. Sunt qui hoc quidem exercitationis genus non improbent, sed
1157 12| caelum, agentes Cherubinorum exercitus viderit. 73. Respondebit
1158 36| quod et Plato testatur, exerta nos admonens voce ne divinam
1159 29| tam magna, tenui ingenio, exiguaque doctrina, adolescentem hominem
1160 42| cum plane cognosceret per exilia, cedes, fugas, captivitatem
1161 3 | iure homo et dicitur et existimatur. 9. Sed quae nam ea sit
1162 22| se dignum nomine nunquam existimavit. 127. Precipiet primo ne
1163 29| etiam praestitisse culpabile existimetur. 185. Si succumberem, habebunt
1164 46| alii, convenire ego illos existimo particulatim enumerantem?
1165 24| invasit fere omnium mentes exitialis haec et monstrosa persuasio,
1166 36| posteriorum incuria sic exolevit, ut vix vestigia ipsius
1167 31| philosophia pervenit, nunc exordiar, est in Ioanne Scoto vegetum
1168 18| quasi aulico apparatu se exornarit, portarum fastigia theologicis
1169 47| quos paratos accintosque expectare pugnam non sine magna voluptate
1170 19| Thessali sacerdotes interim se expiantes. 106. Qui mores iam composuerunt,
1171 13| Tum bene compositam ac expiatam animam naturalis philosophiae
1172 43| de illius per Christum expiatione, de caelesti Hyerusalem
1173 23| qui ab occasu Gichon, quod expiationem significat, ei qui ab ortu
1174 23| Hibericis, oculorum sordes expiemus; dialetica, quasi boreali
1175 23| primum, et ab Augustino explicatae latius, matutinae, meridianae
1176 24| homines diversantem, eiici, explodi, exsibilari, non habere
1177 36| post multas lucubrationes exploratam habere, huiusce rei periculum
1178 24| pre oculis, pre manibus exploratissima habere nihil sit prorsus,
1179 37| nihil est aliud, cum bene exploratur, quam naturalis philosophiae
1180 38| agimus naturalem magiam bene exploraverimus, in opificis cultum amoremque
1181 24| diversantem, eiici, explodi, exsibilari, non habere qui amet, qui
1182 25| potius conscientia quam ab externis pendere iuditiis, cogitareque
1183 32| quassatam flammam, excitat, non extinguit. 204. Hac ego ratione motus,
1184 36| ergo arithmeticam, quae ita extollitur, cum mihi videar post multas
1185 9 | ullam et nativam imaginem, extrarias multas et adventitias. 46.
1186 4 | erat paternae potestatis in extrema faetura quasi effeta defecisse;
1187 45| nihil subesse credat praeter fabellas nugasque meracissimas. 287.
1188 4 | archanae legibus sapientiae fabrefecerat. 11. Supercelestem regionem
1189 9 | creaturae ingenium effingit, fabricat et tansformat. 45. Idcirco
1190 39| commentitiae nugae aut fabulae circumlatorum existimentur,
1191 26| nostris quoque mentibus facessat livor, et an disputandum
1192 10| optionem, e salutari noxiam faciamus nobis. 50. Invadat animum
1193 18| Patre veniens mansionem faciat apud eam. 103. Quo tanto
1194 2 | cogitanti mihi non satis illa faciebant, quae multa de humanae naturae
1195 38| non tam facit miranda quam facienti naturae sedula famulatur.
1196 24| sapientes nisi qui mercennarium faciunt studium sapientiae, ut sit
1197 15| 133v/ affectantibus vitam factitandum est, queso, quis Domini
1198 10| essemus non cognovisse similes factos brutis et iumentis insipientibus.
1199 34| Boetius, apud Latinos id se facturum pollicitus, non invenitur
1200 36| habere, huiusce rei periculum facturus, ad quator et LXX questiones,
1201 6 | receperit, unus cum Deo spiritus factus, in solitaria Patris caligine
1202 4 | paternae potestatis in extrema faetura quasi effeta defecisse;
1203 35| quis teneat, poterit, nisi fallor, quod mihi erit mox manifestum,
1204 30| Adde quod in una quaque familia est aliquid insigne, quod
1205 2 | creaturarum internuntium, superis familiarem, regem inferiorum; sensuum
1206 30| scedas excuterem, omnes familias agnoscerem. 193. Quare,
1207 30| cuipiam ex philosophorum familiis addixerunt, Thomae videlicet
1208 19| attractent, sed prius dyaletico famulatu seduli levitae philosophiae
1209 38| facienti naturae sedula famulatur. 250. Haec universi consensum,
1210 8 | quem vides; si quem in fantasiae quasi Calipsus vanis praestigiis
1211 | fas
1212 14| graduum serie distinctas; fastigio Dominum insidere, contemplatores
1213 30| considerarent, inviti etiam fateantur plane necesse est. 191.
1214 28| nimia sentientis, si imparem fatebor, temerarii et inconsulti
1215 47| non remoretur, quod foelix faustumque sit quasi citante classico
1216 24| non habere qui amet, qui faveat, nisi ipsa, quasi prostans
1217 30| nunc plurimum in manibus, faventes, possunt illi quidem vel
1218 26| omnibus qui bonis artibus favetis et augustissima vestra praesentia
1219 20| illas quas diximus quasi februales artes, moralem et dialeticam,
1220 42| scientiae flumen. 271. Atque ita feci». 272. Haec Esdras ad verbum.
1221 34| pollicitus, non invenitur fecisse unquam quod semper facere
1222 20| sed ille erimus ipse qui fecit nos.~ ~
1223 4 | vegetarat; excrementarias ac feculentas inferioris mundi partes
1224 20| furoribus, a Platone in Fedro decantatis, sic afflari
1225 16| Percontemur et iustum Iob, qui fedus iniit cum Deo vitae prius
1226 3 | intellexisse mihi sum visus, cur felicissimum proindeque dignum omni admiratione
1227 23| patere viam mortalibus ad felicitatem. 137. Scribunt interpretes
1228 23| Hieremiam, ingressa per fenestras mors iecur pectusque male
1229 30| damnet, quod me quocumque ferat tempestas deferar hospes.
1230 20| Hierusalem concitatissimo cursu feratur? 116. Agemur, Patres, agemur
1231 6 | adolescent, et fructus suos ferent in illo. 30. Si vegetalia
1232 11| firmabimur. 59. Si ab actionibus feriati, in opificio opificem, in
1233 23| cumque alae exciderent ferri illam praeceps in corpus,
1234 27| aut Hebreos, cum barzel, ferrum, sapientum symbolum esse
1235 31| novitios, Proculum Asiatica fertilitate luxuriantem et qui ab eo
1236 11| 63. Spiritus enim Domini fertur super aquas, has, inquam
1237 21| his necessaria, qui non ficti sed veri Apollinis, qui
1238 5 | honorariusque plastes et fictor, in quam/132v/ malueris
1239 20| tota si uti Moses erimus fideles, accedens sacratissima theologia
1240 37| irrita et vana, haec firma fidelis et solida. 236. Illam quisquis
1241 38| quam propensa charitas, fides ac spes, certissime consequuntur.
1242 37| auctoritate constat, res medius fidius execranda et portentosa.
1243 20| conviva adhuc degens in terris fieri non cupiat, et aeternitatis
1244 6 | 30. Si vegetalia planta fiet, si sensualia obrutescet,
1245 14| vigilans. 78. Sed admonebit per figuram (ita eis omnia contingebant)
1246 41| paucula quaedam, quae Damae filiae moriens commendavit. 262.
1247 10| prophetae: «Dii estis et filii Excelsi omnes», ne, abutentes
1248 4 | nec in thesauris quod novo filio hereditarium largiretur,
1249 37| divinorum scientiam, qua filios Persarum reges erudiebant,
1250 37| creditis, sed illum Oromasi filium. 239. Utriusque magia quid
1251 6 | intellectualia angelus erit et Dei filius. 31. Et si nulla creaturarum
1252 18| quam totius philosophiae finem esse Pythagorici dicunt,
1253 45| exemplar ad quam ipse suam fingeret formaretque philosophiam.
1254 37| illa irrita et vana, haec firma fidelis et solida. 236.
1255 11| Thronorum stata soliditate firmabimur. 59. Si ab actionibus feriati,
1256 32| ludificetur, ea veritatem firmat, non infirmat, et, velut
1257 27| gymnasticam corporis vires firmiores fiunt, ita dubio procul,
1258 42| idest de rebus naturalibus firmissimam philosophiam esse, clara
1259 11| splendore; stat Thronus iudicii firmitate. 58. Igitur si actuosae
1260 31| apud Arabes, in Averroe firmum et inconcusum, in Avempace,
1261 27| corporis vires firmiores fiunt, ita dubio procul, in hac
1262 11| Saraphicam effigiem repente flammabimur. 61. Super Throno, idest
1263 32| et, velut motu quassatam flammam, excitat, non extinguit.
1264 4 | inopia in re necessaria fluctuasse; non erat benefici amoris,
1265 15| morali philosophia quasi vivo flumine abluamus. 86. At nec satis
1266 22| superfluentium voluptatum fluxas eminxerimus appetentias,
1267 45| nuncupari dicunt, quod ab Orphei fluxerint institutis; inde secreta
1268 31| luxuriantem et qui ab eo fluxerunt Hermiam, Damascum, Olympiodorum
1269 2 | interpretem; stabilis evi et fluxi temporis interstitium, et (
1270 17| inter carnem et spiritum foedus sanctissimae pacis sanciet.
1271 15| quiescentes, theologica foelicitate consumabimur.~ ~
1272 6 | summam et admirandam hominis foelicitatem! 25. Cui datum id habere
1273 47| oratio non remoretur, quod foelix faustumque sit quasi citante
1274 15| inquam potestas et cibaria, fomes libidinis et voluptariae
1275 42| intellectus et sapientiae fons et scientiae flumen. 271.
1276 19| ineffabilis intelligentiae fontana plenitudine, unde angeli
1277 45| Graeca philosophia ut a primo fonte manavit. 286. Sed (qui erat
1278 42| deitate theologiam, sapientiae fontem, idest de intelligibilibus
1279 5 | quam/132v/ malueris tute formam effingas. 23. Poteris in
1280 12| vitae Cherubicae vita nostra formanda est, quae illa et qualis
1281 45| quam ipse suam fingeret formaretque philosophiam. 285. Quin
1282 22| idest omnis terrena potestas formidat et reveretur. 132. Hic ille
1283 42| intelligibilibus angelicisque formis exactam methaphisicam, et
1284 23| perferamus. 144. Hae illae forsan et a Davide decantatae primum,
1285 28| nam si parem me dixero, forsitan inmodesti et de se nimia
1286 27| palestra, animi vires et fortiores longe et vegetiores evadunt.
1287 28| ego infirmus miles cum fortissimis omnium strenuisssimisque
1288 23| solis fulgidissimum iubar fortiter perferamus. 144. Hae illae
1289 24| his omnino qui mediocri fortuna vivunt, damnare solent.
1290 20| 134v/ omnia posthabens, fortunae contemnens bona, corporis
1291 11| atque eum quasi incubando fovet. 63. Spiritus enim Domini
1292 32| Thomae, Scoti, Egidii, Francisci, Henricique philosophia,
1293 31| Egidio tersum et exactum, in Francisco acre et acutum, in Alberto
1294 37| amplectuntur. 235. Illa artium fraudulentissima, haec altior sanctiorque
1295 27| disputandi exercitatione frequentissimi. 170. Sicut enim per gymnasticam
1296 25| lucubrationibus, mercedem ullam aut fructum vel sperasse alium vel quesiisse,
1297 6 | excoluerit illa adolescent, et fructus suos ferent in illo. 30.
1298 8 | humi serpentem hominem, frutex est, non homo, quem vides;
1299 4 | mediis infimisque ordinibus fuerant distributa. 16. Sed non
1300 5 | quicquid privatum singulis fuerat. 18. Igitur hominem accepit
1301 15| apti prius instructique fuerimus. 87. Quod cum per artem
1302 45| cognoscatur quis mihi labor quae fuerit difficultas, ex affectatis
1303 | fuerunt
1304 42| cognosceret per exilia, cedes, fugas, captivitatem gentis Israeliticae
1305 | fui
1306 11| Saraph charitatis igne; fulget Cherub intelligentiae splendore;
1307 23| aquilae, meridiantis solis fulgidissimum iubar fortiter perferamus.
1308 32| philosophiae, ille veritatis fulgor, cuius Plato meminit in
1309 27| summa et laude et gloria, functi/136r/ estis, sed Platoni,
1310 30| omnes philosophiae magistros funderem, omnes scedas excuterem,
1311 16| lite et discordia actum, furenti similem profugum a diis,
1312 27| somniculosa et dormitans futura sit omnis philosophia.~ ~
1313 28| domum, idest doctior et ad futuras pugnas redit instructior.
1314 6 | mox id fuerunt, quod sunt futuri in perpetuas aeternitates.
1315 42| doctrinae servari non posse, futurumque ut sibi divinitus indulta
1316 27| genesi qui philosophus sit futurus, illud desiderent, ut Mars
1317 23| restitutos, iam Dei robur Gabriel inhabitabit, qui nos per
1318 22| apud Iob legimus. 133. Hoc gallo canente aberrans homo resipiscit.
1319 27| fit ut et Caldei in eius genesi qui philosophus sit futurus,
1320 17| iuxta Heraclytum ex bello genitam, ob id ab Homero contentionem
1321 42| cedes, fugas, captivitatem gentis Israeliticae institutum
1322 6 | semina et omnigenae vitae germina indidit Pater. 29. Quae
1323 23| denotat, ei qui ab occasu Gichon, quod expiationem significat,
1324 4 | mentibus decorarat; ethereos globos aeternis animis vegetarat;
1325 37| summa litterarum claritas gloriaque antiquitus et pene semper
1326 21| praescribit. 123. Tum illud gnothi seauton, idest cognosce
1327 37| nullo modo nomine dignantes goeteian nuncupant, hanc propria
1328 29| si nostra aetate multi, Gorgiam Leontinum imitati, non modo
1329 15| esse volumus, nisi et a gradu in gradum rite promoveri,
1330 15| volumus, nisi et a gradu in gradum rite promoveri, et a scalarum
1331 14| summa protensas multorum graduum serie distinctas; fastigio
1332 45| magnum sublimeque habuit Graeca philosophia ut a primo fonte
1333 38| consensum, quem significantius Graeci sumpatheian dicunt, introrsum
1334 32| a Barbaris ad Graecos, a Graecis ad nos manavit. 207. Ita
1335 34| philosophiam. 216. Ioannes item Grammaticus cum dicat apud eos tantum
1336 29| desiderare. 184. Omnino tam grandibus ausis erat necesse me vel
1337 26| illam honestare voluistis, gratam atque iocundam, tam multis
1338 24| nihil sit prorsus, nisi vel gratiam inde aucupari aliquam, vel
1339 43| Augustinus noster immensas Deo gratias agat quod ad eius manus
1340 31| apud Ammonium enodis et gratiosa. 201. Et si ad Platonicos
1341 31| Avempace, in Alpharabio grave et meditatum, in Avicenna
1342 17| Patres, in nobis discordia; gravia et intestina domi habemus
1343 44| condant. 281. Cuius rei testem gravissimum habeo Antonium Cronicum,
1344 31| docta, apud Theophrastum gravite elaborata, apud Ammonium
1345 37| Utriusque cum meminerint Greci, illam magiae nullo modo
1346 38| mundi recessibus, in naturae gremio, in promptuariis arcanisque
1347 38| Arabem, Rogerium Baconem et Guilielmum Parisiensem. 246. Meminit
1348 27| frequentissimi. 170. Sicut enim per gymnasticam corporis vires firmiores
1349 41| successionibus alter ab altero quasi H[e]reditario iure reciperet.~ ~
1350 5 | voto, pro tua sententia, habeas et possideas. 19. Definita
1351 8 | imitatus Maumeth illud frequens habebat in ore, qui a divina lege
1352 29| existimetur. 185. Si succumberem, habebunt ipsi, si me oderunt, unde
1353 17| gravia et intestina domi habemus et plusquam civilia bella.
1354 38| mutuam naturarum cognitionem habens perspectatam, nativas adibens
1355 15| attinget? 80. Impuro, ut habent mysteria, purum attingere
1356 44| Cuius rei testem gravissimum habeo Antonium Cronicum, virum
1357 37| honestata, duos precipue habet auctores: Xamolsidem, quem
1358 32| philosophias, teste Augustino, habita est sancitissima et a me
1359 19| huius corporis solitudine habitantibus leges sic edicentem: «Qui
1360 19| morali indigent, cum plebe habitent extra tabernaculum sub divo,
1361 37| et in archanis precipuam habuerunt. 238. Illa, ut nullis rationibus,
1362 45| scribit Iamblicus Calcideus habuisse Pythagoram Orphycam theologiam
1363 45| quicquid magnum sublimeque habuit Graeca philosophia ut a
1364 23| fortiter perferamus. 144. Hae illae forsan et a Davide
1365 9 | shinnuim vekammah tebhaoth baal haj idest homo variae ac multiformis
1366 20| priscorum quoque theologia harum, de quibus disputaturus
1367 8 | divinitatis, quem vocant malakh hasheckinah nunc in alia alios numina
1368 23| Indidem vobis salutares aquas hauriatis. 141. Nomen ei qui ab aquilone
1369 42| 42-~ ~268. Verum postquam Hebrei a Babilonica captivitate
1370 44| est ferme de re nobis cum Hebreis controversia de qua ex libris
1371 44| convivio, audivit Dactylum Hebreum peritum huius scientiae
1372 15| illa sub umbra dormitans helluetur? 85. Has manus, hos pedes,
1373 32| Scoti, Egidii, Francisci, Henricique philosophia, obmissis/137r/
1374 31| priscum, amplum et grande, in Henrico, ut mihi visum est, semper
1375 13| affectus temere debac[c]hentur aut ratio imprudens quandoque
1376 17| iubeat esse naturam iuxta Heraclytum ex bello genitam, ob id
1377 4 | thesauris quod novo filio hereditarium largiretur, nec in subselliis
1378 31| luxuriantem et qui ab eo fluxerunt Hermiam, Damascum, Olympiodorum
1379 38| Perstiterunt Eudoxus et Hermippus. 244. Perstiterunt fere
1380 40| doctores, sed ex nostris quoque Hesdras, Hilarius et Origenes, Mosen
1381 23| morali scientia, quasi undis Hibericis, oculorum sordes expiemus;
1382 23| vertigine damnavit et iuxta Hieremiam, ingressa per fenestras
1383 43| et Dyonisium/139r/ apud Hieronymum et Augustinum quotidie legimus.
1384 20| aufugiens, ad caelestem Hierusalem concitatissimo cursu feratur?
1385 40| nostris quoque Hesdras, Hilarius et Origenes, Mosen non legem
1386 40| Satis erat per simplicem historiam nunc Dei potentiam, nunc
1387 17| bello genitam, ob id ab Homero contentionem vocitatam.
1388 38| Dardanus. 242. Perstitit Homerus, quem ut omnes alias sapientias,
1389 26| amplissimo doctissimorum hominum consessu, in apostolico
1390 26| vestra praesentia illam honestare voluistis, gratam atque
1391 37| clarissimis quasi parentibus honestata, duos precipue habet auctores:
1392 27| significasse nobis quam honestissima hoc genus certamina, adipiscendae
1393 5 | ipsius quasi arbitrarius honorariusque plastes et fictor, in quam/
1394 10| nos non dicatur, cum in honore essemus non cognovisse similes
1395 24| et contumeliam, quam in honorem et gloriam. 153. Ita invasit
1396 30| ferat tempestas deferar hospes. 195. Fuit enim cum ab antiquis
1397 18| apud eam. 103. Quo tanto hospite si se dignam praestiterit,
1398 38| Damigeron, Apollonius, Hostanes et Dardanus. 242. Perstitit
1399 25| invidiorum obtrectationes, nulla hostium sapientiae maledicta, vel
1400 9 | Hinc illud Chaldeorum Enosh hu shinnuim vekammah tebhaoth
1401 | huic
1402 36| lucubrationes exploratam habere, huiusce rei periculum facturus,
1403 2 | faciebant, quae multa de humanae naturae praestantia afferuntur
1404 41| loqui se ait Paulus, non humani consilii sed divini precepti
1405 31| quem de divinis divine, de humanis longe supra hominem docta
1406 3 | benignis auribus pro vestra humanitate hanc mihi operam condonate.~ ~
1407 43| expiatione, de caelesti Hyerusalem de casu demonum, de ordinibus
1408 2 | dicunt) mundi copulam, immo hymeneum, ab angelis, teste Davide,
1409 11| Dominum laudant antelucanis hymnis. 64. Qui Saraph, idest amator
1410 45| ut si quis legat illius hymnos, nihil subesse credat praeter
1411 37| quem imitatus est Abbaris Hyperboreus, et Zoroastrem, non quem
1412 35| per quam vix licuit (ut iactant quidam) aliorum legere commentationes,
1413 16| profugum a diis, in altum iactari conqueritur.~ ~
1414 31| religione delectaberis, in Iamblico secretiorem philosophiam
1415 45| veneratione est mentio, scribit Iamblicus Calcideus habuisse Pythagoram
1416 43| litteris mandarentur. 275. Iamque cum ille decessit, tres
1417 17| cesa utraque bestia, quasi icta porca, inviolabile inter
1418 11| Igitur si actuosae ad[d]icti vitae inferiorum curam recto
1419 | ideo
1420 17| opinionis lites et dis[s]idia, quae inquietam hinc inde
1421 23| ingressa per fenestras mors iecur pectusque male affecit,
1422 40| nec invulgaret, sed ipse Iesu Nave tantum, tum ille aliis
1423 41| dicebat. 265. Quid plura? Iesum Christum vitae magistrum
1424 12| Cherub sua luce et Saraphico igni nos praeparat et ad Thronorum
1425 37| quod in auctoris esset ignominiam et contumeliam, ex hac summa
1426 13| caliginem discutientes, quasi ignorantiae et vitiorum eluentes sordes
1427 39| forte ab his, quibus sunt ignota, commentitiae nugae aut
1428 38| plures qui, sicut canes ignotos semper adlatrant, ita et
1429 38| hominem reddit, ita haec illarum principem et dominum. 248.
1430 20| gradus, quibus primo per illas quas diximus quasi februales
1431 38| adibens unicuique rei et suas illecebras, quae magorum iunges nominantur,
1432 30| quas possent commentationes illectas preterirent, tum maxime
1433 26| ego obiectamentis et manus illico dedissem, si ita quam profiteor
1434 | illo
1435 32| sol oriens ex alto clarius illucesceret. 205. Quid erat, si Latinorum
1436 12| interprete: purgari illos, tum illuminari, postremo perfici.~ ~
1437 21| per naturalem philosophiam illuminati iam Deo proximi, ei, idest
1438 9 | homini suam ullam et nativam imaginem, extrarias multas et adventitias.
1439 14| Iacob patriarcham cuius imago in sede gloriae sculpta
1440 28| est vinci. 178. Quo fit ut imbecillissimus quisque non detrectare modo,
1441 29| multi, Gorgiam Leontinum imitati, non modo de nongentis sed
1442 18| praestiterit, qua est illius immensa clementia, deaurato vestitu
1443 43| affinia, ut Augustinus noster immensas Deo gratias agat quod ad
1444 5 | terrenum, neque mortalem neque immortalem fecimus, ut tui ipsius quasi
1445 20| nectare madidus mortale animal immortalitatis munere donari? 115. Quis
1446 20| modulos fuerint intentae, ut immota invicem consonent concinentia,
1447 23| 147. Hic ille locus, ubi immundis spiritibus locum non esse
1448 14| contingebant) esse scalas ab imo solo ad caeli summa protensas
1449 10| cedere nescii et secundarum impatientes et dignitatem et gloriam
1450 43| ego libros non mediocri impensa mihi cum comparassem, summa
1451 19| profecto Moses et imperat et imperando admonet, excitat, inhortatur,
1452 19| nobis profecto Moses et imperat et imperando admonet, excitat,
1453 13| moralem scientiam affectuum impetus cohercentes, per dialecticam
1454 17| vota nostra liberaliter implebit, quippe quae cesa utraque
1455 39| religionem contra Hebreorum importunas calumnias sint necessaria.~ ~
1456 28| tam grande humeris onus imposuerim, non fuit propterea quod
1457 26| exercitationis genus non improbent, sed in me nullo modo probent,
1458 38| illa obnoxium mancipatumque improbis potestantibus hominem reddit,
1459 40| nunc Dei potentiam, nunc in improbos iram, in bonos clementiam,
1460 13| debac[c]hentur aut ratio imprudens quandoque deliret. 75. Tum
1461 15| mundis manibus attinget? 80. Impuro, ut habent mysteria, purum
1462 43| Trinitatis mysterium, ibi Verbi incarnatio, ibi Messiae divinitas,
1463 26| et scio non deesse qui inceptum meum et damnarint ante hac
1464 32| qua est secta quae veriora incessat dogmata et bonas causas
1465 28| subiturus. 174. Videte quas incidi angustias, quo loco sim
1466 22| contempla/135r/tioni vacare incipiamus. 130. Postremo ut gallum
1467 17| videns properantes: «Venite, inclamabit, ad me qui laborastis; venite
1468 26| altissimis philosophiae locis, de incognitis disciplinis, in celebratissima
1469 26| etiam questionibus, amice incognoscamus.~ ~
1470 31| Arabes, in Averroe firmum et inconcusum, in Avempace, in Alpharabio
1471 28| imparem fatebor, temerarii et inconsulti notam videor subiturus.
1472 11| contemplatore, volat atque eum quasi incubando fovet. 63. Spiritus enim
1473 23| lumen, quasi nascentis solis incunabula, pati assuescamus, ut tandem
1474 36| preclara alia, posteriorum incuria sic exolevit, ut vix vestigia
1475 2 | sensuum perspicacia, rationis indagine, intelligentiae lumine,
1476 29| esset exanclandus. 183. Indecens profecto hoc et morosum
1477 43| comparassem, summa diligentia indefessis laboribus cum perlegissem,
1478 23| Dei virtutem potestatemque indicans, tandem sacerdoti summo
1479 23| abluitur et irrigatur. 140. Indidem vobis salutares aquas hauriatis.
1480 6 | omnigenae vitae germina indidit Pater. 29. Quae quisque
1481 19| Qui polluti adhuc morali indigent, cum plebe habitent extra
1482 25| non sine summo dolore et indignatione in huius temporis, non principes,
1483 42| palam pone, legant digni et indigni, novissimos autem LXX libros
1484 5 | Igitur hominem accepit indiscretae opus imaginis atque in mundi
1485 18| perfruemur: pace sanctissima, individua copula, unianimi amicitia,
1486 10| Excelsi omnes», ne, abutentes indulgentissima Patris liberalitate, quam
1487 42| futurumque ut sibi divinitus indulta celestis doctrinae arcana
1488 17| noster homo ab hostibus indutias tantum quesierit, multiplicis
1489 20| philosophantibus nobis ostendens, inebriabit nos ab ubertate domus Dei,
1490 19| unde angeli suo nectare inebriantur, paulo deminutum. 105. Audiemus
1491 42| venam intellectus, idest ineffabilem de supersubstantiali deitate
1492 19| ipsum a sacrosanctae et ineffabilis intelligentiae fontana plenitudine,
1493 45| tam gravi tam abscondita inexplorataque adiuto aliorum interpretum
1494 32| sterilitatem, certe tanto magis infecundam animam oderit illi complicita
1495 10| cum voluerimus, nihilo inferiores.~ ~
1496 16| ordinis monita medius ordo inferioribus interpretatur, interpretetur
1497 4 | excrementarias ac feculentas inferioris mundi partes omnigena animalium
1498 16| altera deorsum trudimur ad inferna, per litem et amicitiam,
1499 14| pater sapientissimus in inferno dormiens, mundo in superno
1500 43| angelorum, de purgatoriis, de inferorum paenis, eadem legi quae
1501 28| cupidum bonarum artium non inficiatus, docti tamen nomen mihi
|