|
104. Citemus et Mosem ipsum a sacrosanctae et ineffabilis intelligentiae
fontana plenitudine, unde angeli suo nectare inebriantur, paulo deminutum. 105.
Audiemus venerandum iudicem nobis in deserta huius corporis solitudine habitantibus
leges sic edicentem: «Qui polluti adhuc morali indigent, cum
plebe habitent extra tabernaculum sub divo, quasi Thessali sacerdotes interim
se expiantes. 106. Qui mores iam composuerunt, in
sanctuarium recepti, nondum quidem sacra attractent, sed prius dyaletico
famulatu seduli levitae philosophiae sacris ministrent. 107. Tum ad ea
et ipsi admissi, nunc superioris Dei regiae multicolorem, idest sydereum
aulicum ornatum, nunc caeleste candelabrum septem luminibus distinctum, nunc
pellicea elementa, in philosophiae sacerdotio contemplentur, ut postremo per
theologicae sublimitatis merita in templi adita recepti,
nullo imaginis intercedente velo, divinitatis gloria perfruantur». 108.
Haec nobis profecto Moses et imperat et imperando admonet, excitat, inhortatur,
ut per philosophiam ad futuram caelestem gloriam, dum
possumus iter paremus nobis.
|