Cap.
1 2 | querquedularum et perdicum.» Tum alter: «Hi qui te comitantur,
2 5 | inquit, «mihi unus satis est, alter vero superfluus.» Tum callida
3 5 | anteriori parte, posteriori alter ex dono uteretur, Sacerdos
4 21 | Urbano Pontifice Sexto~ ~Alter Urbanum, olim summum Pontificem
5 35 | sequerentur. Dicebat unus, item alter: «Hic est Andreas Tomacellus»;
6 38 | suggestum Religioso unus et item alter, ut paucis loqueretur, in
7 40 | quoniam nihil est mihi.» Alter nihil causae esse cur ploraret
8 40 | cur ploraret intelligebat; alter nihil sibi reliquum superesse
9 41 | percontantem pretium quidam alter superveniens, quanti sextarium
10 45 | Nonnullis Luxuriam Commovit~ ~Alter, Paulus nomine (quem ipse
11 56 | Super Humerum Portavit~ ~Alter, Pierus nomine, admodum
12 57 | liberalis. Erat autem et alter penes Canem Florentinus,
13 60 | Flumine Peremptam Quaerebat~ ~Alter, uxorem quae in flumine
14 83 | Recitaturum~ ~Subjunxit alter similis fabellam stultitiae: «
15 83 | Mortem» postero die distulit. Alter vero saepius pretium dedit
16 94 | dixisset: «Non recte,» inquit alter, «arbitraris: tunc enim
17 95 | Dictum Episcopi Electensis~ ~Alter, Episcopus scilicet Electensis,
18 96 | minime mirum videri debere alter respondit, si corvi ad ejectum
19 99 | Contemptu Sanctorum~ ~Sic alter ex Senatoribus meis, Rolletus
20 100| vacuum onere sineret, cum alter senectute, alter aetate
21 100| sineret, cum alter senectute, alter aetate tenera vehiculo egeret.
22 104| quaesisset eorum nomina, et alter Joannes, Philippus alter
23 104| alter Joannes, Philippus alter sibi nomen esse dixissent,
24 110| debitum reddis.» Cum negaret alter quicquam debere, cum jam
25 120| quanti esset nosceretur. Tum alter, cui probe notus erat: «
|