Cap.

 1 1 |       mundam ultra quam ferret uxoris condicio, cum percontatus
 2 10|  caperis, actum est.» Cum ille uxoris consilium tremens quaereret,
 3 10|    esse suspicari queat.» Ille uxoris paruit consilio. Ea, obserato
 4 24|        Tu,» inquiunt, «optimus uxoris curator eris.» Redeuntibus
 5 45|      coitu voluptatem, natibus uxoris pulvinum subjicerent. Hoc
 6 49|        stultus ille ulturum se uxoris flagitia putavit. ~
 7 59|   tandem verberando lassus, ut uxoris pertinaciam superaret, per
 8 62|      in ea re videretur, bonum uxoris appetitum: hoc postea narrantem
 9 69| pretium abstulit et concubitum uxoris. ~
10 78| asserente. Viris suae cujusque uxoris causam tuentibus, mulierum
11 84|     coepit illacrimans brachia uxoris fricare. Tum illa, subapertis
12 86|     Aliquando verbis admonitus uxoris et ut pacem inter eos poneret,